Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Ο Γκίντεον Κρος μπήκε στη ζωή μου σαν αστραπή που σκίζει το σκοτάδι...
Ήταν δυναμικός, όμορφος, καυτός. Με τραβούσε κοντά του, όπως κανείς άλλος δεν είχε καταφέρει στη ζωή μου. Λαχταρούσα το άγγιγμά του, το φιλί του, αν και ήξερα ότι έπαιζα με τη φωτιά. Η ψυχή μου ήταν κατεστραμμένη κι αυτός την άνοιξε και τη διάβασε με τόση ευκολία.
Ο Γκίντεον ήξερε. Είχε τους δικούς του δαίμονες να τον βασανίζουν. Θα γινόμασταν ο ένας ο καθρέφτης του άλλου καθώς θα προσπαθούσαμε να γιατρέψουμε τις πληγές μας και να παλέψουμε με τα πάθη και τις επιθυμίες μας.
Ο έρωτάς του με μεταμόρφωσε. Ήμουν αποφασισμένη να μην αφήσω το παρελθόν μου και τα σκοτεινά μυστικά του Γκίντεον να μας χωρίσουν. Ήμουν δική του και ήταν δικός μου - για πάντα!

Προσωπική άποψη:
Έχοντας διαβάσει τις "Πενήντα Αποχρώσεις Του Γκρι" και έχοντας παρακολουθήσει τον χαμό που προκάλεσε η κυκλοφορία του στην χώρα μας, και όχι μόνο, δεν θα μπορούσα να μην διαβάσω το "Γυμνή Μπροστά Σου", ένα ακόμα μυθιστόρημα που εντάσσεται στην σύγχρονη ερωτική λογοτεχνία, το οποίο κυκλοφόρησε σε μορφή αυτοέκδοσης από την διόλου άγνωστη, Sylvia Day. Η κίνησή της να γράψει να εκδώσει ένα βιβλίο σαν αυτό, προκάλεσε έκπληξη στους θαυμαστές της αλλά και σε όσους κριτικούς είχαν δώσει διθυραμβικές κριτικές σε προηγούμενα έργα της. Προσωπικά δεν έχω δει κάποιο άλλο δείγμα της δουλειάς της οπότε το να προσπαθήσω να κάνω σύγκριση ποιότητας, θα ήταν άτοπο και επί της ουσίας, άχρηστο. Επηρεασμένη από την E.L. James και το "Fifty Shades Of Grey", αποφάσισε να κάνει στροφή και να γράψει μια ιστορία παρόμοια με εκείνη που τόσο πολύ την έκανε προφανώς να ριγήσει. Και αυτό είναι κάτι που αντιλαμβάνεται κανείς όχι μόνο από το γεγονός ότι αναφέρει την James στο ευχαριστήριο σημείωμα του συγγραφέα αλλά, διαβάζοντας το ίδιο το βιβλίο.

Η Εύα είναι μια 24χρονη κοπέλα η οποία μετακομίζει και χτίζει μια νέα ζωή στη Νέα Υόρκη, ξεκινώντας την επαγγελματική της σταδιοδρομία σε μια από τις μεγαλύτερες διαφημιστικές εταιρείες της πόλης. Εκεί θα γνωρίσει τον Γκίντεον Κρος, έναν νεαρό άντρα, λίγα χρόνια μεγαλύτερό της ο οποίος τυγχάνει εκτός από το όνειρο κάθε γυναίκας σε εμφανισιακό επίπεδο, να είναι πάμπλουτος και αμετανόητος εργένης, οι σχέσεις του οποίου έχουν να κάνουν καθαρά με το sex και όχι με την συναισθηματική δέσμευση. Η Εύα γίνεται αμέσως στόχος του και δεν αργεί να του γίνει εμμονή καθώς, θέλει πάση θυσία να την κάνει δικιά του. Τα αισθήματα είναι αμοιβαίο και όσο κι αν η Εύα αντιλαμβάνεται την επικινδυνότητα της επαφής μαζί του, δεν μπορεί να κρατηθεί μακριά. Ανάμεσά τους αναπτύσσεται μια έντονη και παθιασμένη σεξουαλικά σχέση η οποία δεν αργεί να περάσει σε ένα άλλο επίπεδο. Όμως οι δύο πρωταγωνιστές βασανίζονται από τους προσωπικούς τους δαίμονες και οι τρομακτικές του παρελθόντος τους απλώνονται απειλητικές από πάνω τους και ο δρόμος που πρέπει να διανύσουν για να είναι μαζί είναι μακρύς και δύσκολος.

Δεν συνηθίζω να το κάνω αλλά, στην προκειμένη περίπτωση, δεν μπορώ να μην συγκρίνω τα δύο προαναφερόμενα βιβλία μεταξύ τους. Όπως ήδη είπα, το "Γυμνή Μπροστά Σου", όπως και οι χαρακτήρες του, είναι σαφέστατα εμπνευσμένοι από το "Πενήντα Αποχρώσεις Του Γκρι" και τους Κρίστιαν και Άνα. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό καθώς, όπως έχω πει πολλές φορές, στην τέχνη δεν υπάρχει παρθενογένεση άρα, το φαινόμενο αυτό δεν αποτελεί έκπληξη. Στην περίπτωση αυτή όμως οι ομοιότητες είναι τόσο κραυγαλέες που δεν μπορείς να μην τις προσέξεις, πόσο μάλλον να κάνεις τα στραβά μάτια. Αν εξαιρέσουμε το γεγονός ότι η Εύα είναι σαφώς πιο ξεπεταγμένη από την Άνα, ότι και οι δύο πρωταγωνιστές έχουν βιώματα που σημάδεψαν το σώμα και την ψυχή τους και ότι το μαζοχιστικό στοιχείο δεν υπάρχει, ή τουλάχιστον δεν έχει κάνει την εμφάνισή του ακόμα σε έντονο βαθμό, θα λέγαμε ότι διαβάζουμε την ίδια ακριβώς υπόθεση, με τους ίδιους χαρακτήρες τοποθετημένους σε μια κάπως διαφορετική βάση.

Με όλα αυτά δεν υπονοώ ότι το βιβλίο είναι βαρετό ή αδιάφορο, μάλλον το αντίθετο συμβαίνει παρά την αίσθηση ότι αυτό κάπου το έχουμε ξαναδιαβάσει. Υπάρχει υλικό και μάλιστα καλό, που με λίγο καλύτερους χειρισμούς, η Day θα μπορούσε να το έχει απογειώσει. Το μεγαλύτερο μείον για μένα στην ιστορία αυτή, έχει να κάνει με το γεγονός ότι η συγγραφέας, στην βιασύνη της να προχωρήσει την ιστορία στο καυτό ζουμί της, τρέχει τα γεγονότα περισσότερο απ' όσο θα έπρεπε. Η σχέση ανάμεσα στην Εύα και τον Γκίντεον προχωράει με τόσο φρενήρεις ρυθμούς που δεν τους δίνει τον απαραίτητο χρόνο να γνωριστούν και να χτίσουν τις βάσεις πάνω στις οποίες θα μπορούσε να προχωρήσει η όποια σχέση τους. Δεν λέω, μπορεί να καψουρευτείς κάποιον με μια πρώτη ματιά αλλά σίγουρα, στην δεύτερη φορά που θα τον συναντήσεις, δεν του λες πόσο πολύ θες να τον γαμήσεις, πραγματοποιώντας το μάλιστα την τρίτη. Δεν ψάχνω για λογική όμως, θα ήθελα να μπορέσουν να γνωρίσουν λίγο περισσότερο ο ένας τον άλλο και να ανακαλύψουν πράγματα στην πορεία, παρά η γνωριμία να γίνει πάνω σε ιδρωμένα και ποτισμένα με άλλα σωματικά υγρά σεντόνια.

Όπως έχω δηλώσει και στο παρελθόν, δεν σοκάρομαι εύκολα έτσι, δεν σοκαρίστηκα ούτε με το "Γυμνή Μπροστά Σου", αν και από την γλώσσα και τους χαρακτηρισμούς που χρησιμοποιεί η Day, έχω την αίσθηση πως αυτός ήταν ο σκοπός της. Αναμφίβολα, το βιβλίο είναι διάχυτο από ερωτισμός και σεξουαλική ένταση, τα ξεσπάσματα της οποίας δεν μπορούν να μην προκαλέσουν στιγμές-στιγμές σπασμούς σε μέρη τους σώματος που δεν είναι πρέπον να αναφέρω. Και όχι, αυτό δεν έχει να κάνει με το αν είμαστε ξελιγωμένες ή όχι αλλά, από την ικανότητα των εικόνων ή των λέξεων να διεγείρουν τον ερωτισμό μας. Πιθανολογώ ότι θα είναι αρκετοί οι αναγνώστες που θα βρουν την αφήγηση της Day σκληρή ή και πορνογραφική, και ίσως να μην έχουν άδικο, οπότε ίσως θα έπρεπε να εξετάσουν τα όριά τους πριν επιλέξουν να το διαβάσουν. Όσον αφορά τώρα την συγγραφική ικανότητα της Day, σίγουρα τα πηγαίνει καλύτερα από την James, όντας συγγραφέας, κάτι που επίσης θα ήταν άδικο να μην αναφέρουμε, έστω κι αν θεματολογικά προτιμάμε την ιστορία της πρωτάρας από εκείνην της πεπειραμένης, με την δεύτερη να δείχνει επιτηδευμένα προκλητική.

Ολοκληρώνοντας, και όχι δεν εννοώ κάτι πονηρό, η Day είχε στα χέρια της μια καλή και δοκιμασμένη ιδέα από την οποία όμως, περιμέναμε κάτι διαφορετικό. Ενώ οι χαρακτήρες δεν είναι αδιάφοροι, έχουν παρελθόν και ιστορία, παρουσιάζονται κάπως χάρτινοι και επιφανειακοί σε σχέση με αυτό που θα μπορούσαν να είναι. Ειδικά όσον αφορά τον Γκίντεον, είναι τόσο λίγα τα στοιχεία που μας δίνονται γύρω από το οδυνηρό παρελθόν του που δεν μπορούμε να ταυτιστούμε μαζί του, ακόμα κι αν το θέλουμε. Ελπίζω ότι στην συνέχεια του "Crossfire", και λαμβανομένου υπ' όψιν ότι ήδη έχουμε γνωρίσει τους χαρακτήρες και η σχέση τους ακολουθεί μια συγκεκριμένη πορεία, θα είμαστε σε θέση να εντρυφήσουμε εις βάθος, τόσο στην ίδια την ιστορία, όσο και στην ψυχοσύνθεση των πρωταγωνιστών τους, οι οποίοι κατευθύνονται από μια έντονη σεξουαλική αλλά και μια βαθύτερη, συναισθηματική επιθυμία που θέλει να σβήσει τα επίπονα ίχνη του παρελθόντος. Και αναμένω να δω που θα οδηγήσει όλο αυτό και τελικά, ποιος από τους δύο θα παραδώσει τον έλεγχο στον άλλον όταν και οι δύο τον έχουν κατά βάθος τόση ανάγκη, όσο και την υποταγή.
Βαθμολογία 7,5/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Sylvia Day
Μεταφραστής: Ζαχαριάδης Άγγελος
Εκδόσεις: Τουλίπα
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2012
Αρ. σελίδων: 436
ISBN: 978-618-80128-0-6