Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Σε μια αφιλόξενη Αμερική, όπου κάθε πόλη περιχαρακώνεται με σύνορα προκειμένου να διαφυλαχθεί η υγεία του πληθυσμού, μια φριχτή και ολέθρια νόσος απειλεί να αφανίσει ολόκληρη την ήπειρο. Η χειρότερη επιδημία όλων των εποχών: ο έρωτας.
Η Λένα μετράει τις μέρες αντίστροφα μέχρι την ημερομηνία όπου θα υποβληθεί στη χειρουργική διαδικασία, η οποία θα την καταστήσει απρόσβλητη στη νόσο. Ώσπου ένα τυχαίο γεγονός θα αλλάξει τη ζωή της για πάντα.
Προσωπική άποψη:
Ξέρω πως οι περισσότεροι αναγνώστες του blog οι οποίοι ασχολούνται με την paranormal και fantasy λογοτεχνία, έχουν στα άμεσα σχέδιά τους να διαβάσουν το "Παραλήρημα", αν δεν το έχουν κάνει ήδη και εγώ απλά δεν το γνωρίζω. Όπως και να 'χει, και προς πληροφόρηση εκείνων που θέλουν να κάνουν το μεγάλο βήμα αλλά χρειάζονται λίγη ενθάρρυνση, να σας πληροφορήσω πως εγώ το διάβασα και αν και δεν το περίμενα, έμεινα με τις καλύτερες εντυπώσεις. Διαβάζοντας μάλιστα τώρα ένα ακόμα βιβλίο της συγγραφέως, χωρίς ακόμα να έχω προχωρήσει όσο χρειάζεται για να έχω σχηματίσει ολοκληρωμένη άποψη,θα τολμούσα να πω πως αυτό το είδος, της ταιριάζει περισσότερο. Θυμίζοντας κάτι από "Ταίρι", με το καθένα να υστερεί ή να υπερτερεί ανάλογα σε διαφορετικά επίπεδα και σημεία, το "Παραλήρημα" μας μεταφέρει σε ένα δυστοπικό μέλλον όπου ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την ανθρωπότητα είναι ο έρωτας, η μεγαλύτερη αρρώστια που μπορεί να σε βρει και που πρέπει να αντιμετωπιστεί έγκαιρα έτσι ώστε η κοινωνία να συνεχίζει να λειτουργεί σωστά και αρμονικά.
Η Λένα είναι ένα κορίτσι το οποίο και βρίσκεται πολύ κοντά στην ενηλικίωσή της. Αυτό δεν σημαίνει μόνο ότι αποκτά ελευθερίες όπου κάθε έφηβος ονειρεύεται μόλις κλείσει τα 18 του χρόνια αλλά, θα υποβληθεί στην εγχείρηση που τόσο αναμένει και θα την αλλάξει ολοκληρωτικά, αποδιώχνοντας κατά πρώτο και κύριο λόγο τον φόβο με τον οποίο κάθε παιδί γαλουχείται στην κοινωνία την οποία ζει. Τον φόβο της ντελίρια νερβόζα ή γνωστότερη σε μας ως έρωτας. Ναι, η κοινωνία της Λένα θεωρεί πως η μεγαλύτερη πληγή για την ανθρωπότητα υπήρξε ο έρωτας ο οποίος στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια νόσο η οποία και προκαλεί στον κάθε άνθρωπο αδυναμία να σκεφτεί καθαρά ή να ελέγξει τον εαυτό του, κατευθυνόμενος από συναισθήματα που θολώνουν την κρίση και οδηγούν σε λανθασμένες αποφάσεις και πράξεις καταστροφικές. Όλα τα παραπάνω υπήρξαν οι αιτίες που κατέληξαν σε μια χειρουργική διαδικασία η οποία, έχει τη δυνατότητα και κάνει απρόσβλητο στη νόσο όποιον προχωρήσει σε αυτήν που όμως, δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί πριν τα 18.
Ωστόσο η Λένα έχει έναν ακόμα λόγο πέραν του προφανούς για να θέλει να υποβληθεί στην επέμβαση. Θέλει να αποδείξει στην κοινωνία ότι είναι φυσιολογική και ότι το παρελθόν της δεν την ακολουθεί. Ποιος ο λόγος; Η μητέρα της αυτοκτόνησε όταν ήταν παιδί λίγο πριν υποβληθεί για 4η φορά στην επέμβαση. Η ίδια, είχε προσβληθεί από τη νόσο ωστόσο, όσο και να προσπαθούσαν οι γιατροί να κάνουν κάτι για να την θεραπεύσουν, ήταν αδύνατον. Παράλληλα, η μεγαλύτερη αδερφή της προσβλήθηκε λίγο πριν την δικιά της εγχείρηση από τη νόσο και παρά το γεγονός ότι μετά την επέμβαση εξαφανίστηκε κάθε σύμπτωμα και ζει πλέον με βάσει τους κανόνες που τους επιβάλλονται, ανάμεσα στους οποίους, αν είσαι σε θέση να σπουδάσεις, που θα εργαστείς και με ποιον θα ζευγαρώσεις και θα κάνεις οικογένεια, όχι από ανάγκη αλλά, από υποχρέωση, το στίγμα δεν παύει να την ακολουθεί και να αυξάνει τις πιθανότητες της πρωταγωνίστριας να πέσει θύμα της οικογενειακής αδυναμίας.
Βέβαια, όπως είναι άλλωστε γνωστό, η ζωή μας καθορίζεται στην πραγματικότητα από πολύ μικρά γεγονότα, από στιγμές τις οποίες δεν περιμένουμε, από συμπτώσεις που τελικά είναι τόσο ισχυρές που μπορούν να καθορίσουν όχι μόνο το παρόν αλλά, τις αποφάσεις εκείνες που οδηγούν στο μέλλον μας. Η καλύτερη φίλη της Λένα αισθάνεται να πνίγεται από το γεγονός ότι δεν μπορεί να ελέγξει τη ζωή της και από το ότι μεγάλωσαν με προκαθορισμένες συντεταγμένες προκειμένου να καταλήξουν κάπου όπου δεν τους περιμένει καμία απολύτως έκπληξη. Αυτός είναι ο βασικός λόγος που αρχίζει να κάνει πράγματα επικίνδυνα, έξω από αυτά που προτάσσει το κοινωνικό σύστημα και που μπορεί να την οδηγήσουν σε μπελάδες. Η Λένα αρχικά κρατάει τις αποστάσεις της απ' όλα αυτά όμως σύντομα, χωρίς καν να το καταλάβει, βρίσκεται στο μέσο των εξελίξεων διαπιστώνοντας πως η κοινωνία της ίσως να μην είναι τόσο ιδανική, σωστή και τίμια όπως πίστευε, πως μπορεί να υπάρχουν καλά κρυμμένα μυστικά και βία που δεν θα μπορούσε να φανταστεί. Πολύ περισσότερο, συνειδητοποιεί πως ακόμα και ο έρωτας ίσως να είναι κάτι περισσότερο από μια νόσος. Ίσως να είναι κάτι στο οποίο αξίζει να χαθείς και η γνωριμία της με τον Άλεξ, ενισχύει αυτό το αίσθημα όλο και περισσότερο.
Όπως ήδη προανέφερα, ίσως σε αρκετούς από εσάς η υπόθεση να θυμίζει το "Ταίρι" και μέχρι ενός σημείου έχετε δίκιο ωστόσο, υπάρχουν σημαντικές διαφορές ανάμεσα στα δύο. Η κοινωνία της Λένα φαινομενικά δεν διαφέρει με τη δική μας. Η μελλοντική πραγματικότητά της, στο φαίνεσθαι τουλάχιστον, μοιάζει εξαιρετικά με τον κόσμο του σήμερα, με μοναδική διαφορά ότι τα πάντα ελέγχονται και οι ζωές των ανθρώπων δεν είναι ανεξάρτητες από το σύστημα, ούτε όσον αφορά τα προσωπικά τους. Ναι μεν καθορίζεται το μέλλον το νέων ως προς τις σπουδές, δουλειά και γάμος αλλά, είναι στο δικό τους χέρι το πως θα εξελιχθούν τα αποτελέσματα. Ακόμα και στην επιλογή συντρόφου, παίζει ρόλο η σειρά προτίμησης των ενδιαφερόμενων, δημιουργώντας με αυτό τον τρόπο ένα έξυπνο τρικ εφησύχασης δίνοντας την αίσθηση στα θύματα του συστήματος πως, έχουν λόγο και άποψη, έστω κι ελεγχόμενη. Παρ' όλα ταύτα, η Oliver δεν έχει καμία πρόθεση να κρύψει, να ωραιοποιήσει ή να κρύψει την πραγματικότητα της κοινωνίας της πίσω από ένα ρομαντικό και ποιητικό υπόβαθρο. Κάτω από την επιφάνεια, όλα είναι βίαια, σκληρά και άγρια και το μόνο που περιμένουν είναι την κατάλληλη ευκαιρία για να ξεσπάσουν.
Στο πρώτο μέρος του βιβλίου τα πράγματα κυλάνε αρκετά βατά ωστόσο, όχι κουραστικά. Σκοπός της συγγραφέως δεν είναι να μας πνίξει αλλά, με έναν σταθερό ρυθμό να μας μεταφέρει τις πληροφορίες που χρειάζεται να γνωρίζουμε μέχρι να φτάσουμε στο ξέσπασμα της πραγματικότητας που κρύβεται πίσω από την θεωρητικά ελεγχόμενη και οργανωμένη κοινωνία της Λένα. Πέρα από τους φράκτες της πόλης, βρίσκονται οι Ανατροπείς και μαζί με αυτούς, βρίσκεται μια ζωή διαφορετική, μια ζωή κυνηγημένη μεν, ελεύθερη δε κατά έναν παράδοξο τρόπο. Από την στιγμή που αρχίζει τόσο η ίδια, όσο κι εμείς ως αναγνώστες να αντιλαμβανόμαστε ότι πίσω από το σύστημα και την επέμβαση κρύβονται πολύ περισσότερα απ' όσα πιστεύαμε, τα πράγματα αλλάζουν, ο ρυθμός γίνεται πιο ξέφρενος, η εξέλιξη των γεγονότων σαφώς πιο αγχωτική και πραγματικά οι σελίδες φεύγουν η μία μετά την άλλη, οδηγώντας σε συνεχείς ανατροπές, αποκαλύψεις και σε ένα φινάλε που πραγματικά, σε αφήνει με κομμένη την ανάσα, να αναριγείς και να αγχώνεσαι για την συνέχεια.
Βαθμολογία 9/10
Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Lauren Oliver
Μεταφραστής: Γραμμένου Μαρία
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2012
Αρ. σελίδων: 440
ISBN: 978-960-496-531-1
41 Σχόλια:
καλέ εσένα δεν σε προλαβαίνει άνθρωπος!έγω σήμερα το ξεκινάω και είμαι πολύ ενθουσιασμένη για το συγκεκριμένο βιβλίο καθώς το περίμενα πολύ καιρό!χαίρομαι που σου άρεσε γιατί συνήθως οι απόψεις μου συμπίπτουν με τις δικές σου!ελπίζω να μου αρέσει όσο και σε σένα και επίσης να εκδοθεί σύντομα το δεύτερο!
α επίσης έχω εδώ και ένα χρόνο το άλλο βιβλίο της Λόρεν ΌΛιβερ να κάθεται στην βιβλιοθήκη μου και όλο το καθυστερώ να το διαβάσω!αλλά απ'ότι είδα εσύ θεωρείς καλύτερο αυτό!εγώ θα ξεκινήσω με αυτό και αργότερα θα διαβάσω το αλλό γιατί η αλήθεια είναι ότι έχω μαζεύψει αρκετά καλά βιβλία ανάμεσα τους και και "η κατάρα του Τίγρη"!
@ Μαίρη είδες; Πυ-πυ-πύρααυλος!!!
Χα, χα, χα...
Είναι όντως πολύ καλό και το τέλος σε αφήνει τελείως μ.....!!! (ορίστε... πάλι δεν το είπα, να μην λέτε)
Περιμένω το 2ο πως και πως το οποίο πριν ένα μήνα κυκλοφόρησε έξω άρα, σε 4-6 μήνες εδώ! :/
Το άλλο της βιβλίο είναι το "Πριν Φύγω" το οποίο ξεκίνησα μεν, άφησα δε γιατί πέθανε ένας γνωστός και με πήρε λίγο από κάτω, συν ότι η αλλαγή της ώρας ταράζει το βιολογικό μου ρολόι σε σημείο να αρρωσταίνω!
οντως!χαχαχα!
ω συλληπητήρια...αλλά εντάξει εσένα δεν σε φοβάμαι σύντομα είμαι σίγουρη πως θα μας έχεις νέα κριτική!
@ Να 'σαι καλά Μαιρούλα! Ε, ναι... από μεθαύριο λογικά θα μπω πάλι σε ρυθμό! :)
Καταρχας συλληπητηρια!
Ωστε νοσος ο ερωτας ε; Ε δεν πεφτουν κι εξω, αρρωστια και απο τις σοβαροτερες μαλιστα! Αλλα δεν ξερω κανεναν που να εχει αρρωστησει εστω και μια φορα και να μην πιστευει οτι αξιζει ακομα και να πεθανεις απο μια τετοια αρρωστια!
Παντως μην νομιζεις, εκει το πανε και τωρα, να γινουμε ρομποτακια, απολυτα ελεγχομενοι, αργα αργα το μεθοδευουν. Ευτυχως θα υπαρχουν παντα οι ανατροπεις!
@ Να 'σαι καλά Χριστινάκι... είναι πραγματικά κρίμα να φεύγουν νέοι άνθρωποι! :(
Ναι... αρρώστια και μάλιστα υπεύθυνη για όλα τα δεινά. Και με το να μας κάνουν αναίσθητα ζώα που δεν αγαπάνε και δεν αισθάνονται αλλά εκτελούν καθήκοντα, συζυγικά, μητρότητα κλπ. βελτιώνουν τη ζωή και το μάλλον μας... και όπως λες! Δεν απέχει από την πραγματικότητα!
ειλικρινά ενθουσιάστηκα!για μένα είναι το καλύτερο βιβλίο ως τώρα για το 2012!ναί τόσο πολύ με συγκλόνισε!
ίσως βέβαια φταίει το γεγονός ότι δεν έχω διαβάσει ακόμη το ταίρι αλλά σύντομα έρχεται και αυτό!εσύ βασικά ποιό θεωρείς καλύτερο μιας και τα έχεις διαβάσει πλέον και τα δύο;
@ Αχ Μαίρη...δύσκολα μου ζητάς! Χαίρομαι που σου άρεσε και με ευχαριστεί ο ενθουσιασμός σου αλλά ειλικρινά, το ένα υπερτερεί σε κάποια σημεία ενώ το άλλο σε κάποια άλλα.
Χμ... απλά το "Ταίρι" είναι πιο λυρικό, πιο ρομαντικό και η κοινωνία αν και σάπια, δεν δείχνει τόσο χύμα το βίαιο και σκληρό της πρόσωπο.
Το "Παραλήρημα" από την άλλη είναι πιο σκληρό, με μεγαλύτερη δράση και ένταση.
Ίσως απλά το πρώτο να είναι πιο ισορροπημένο το σύνολο. Υπάρχει μια σταθερή με κορύφωση που πάει βήμα-βήμα. Το δεύτερο πάλι είναι λίγο πιο άγαρμπο σε αυτό το θέμα μεν, δραστικό δε.
χμ έτσι όπως μου τα περιγράφεις έχω την εντύπωση ότι το παραλήρημα θα μου άρεσει περισσότερο γιατί γενίκα μου αρέσει η δράση και δεν λαντεχω πολύ όταν τα πράγματα κυλάν υπερβολικά αργά!βέβαια γενικά το παραλήρημα έχει πάρει γενικά πολύ καλύτερες κριτικές από το ταίρι αλλά μάλλον αυτό είναι καθαρά προσωπική άποψη!
Αύριο το ξεκινάω! Βασικά θα λείψω το τριήμερο και φαντάζομαι θα βρω χρόνο να το διαβάσω...
Θα επανέλθω την Δευτέρα με σχόλια για Αγώνες πείνας (❤) κρεσέντο, τελευταία θυσία και σε αναρτήσεις για προφητεία τηε πέτρας, ιστορία έντγκαρ σωτελ κλπ. ;)
ΥΓ. Την εβδομάδα που μας πέρασε δεν πρόλαβα καν να μπω να ρίξω μια ματιά στο blog γιατί κάτι κανονίζαμε...Κάτι πολύ κακό...
http://www.wbstudiotour.co.uk/
@ Άντε Γερασιμάκο, με το καλό... :)
Και κανόνισε... το καλό που σου θέλω, μην τυχόν και Δευτέρα δεν σκάσεις μύτη γιατί θα σου φάω τ' αυτιά... :P
@ Μαίρη είναι δύσκολο να τα ξεχωρίσω προσωπικά. Το "Ταίρι" είναι πιο καλογραμμένο, από λογοτεχνικής άποψης. Το "Παραλήρημα" πάλι όχι τόσο πολύ αλλά, παραμένει ωραίο εξαιτίας της δυναμικής που χαρακτηρίζει το μισό και της βίας που το διακατέχει.
Βασικά βασίζονται στην ίδια ιδέα, έχουν τον ίδιο πυρήνα απλά τα αναπτύσσουν διαφορετικά! :)
καλησπερα γιωτα εχεις μαθει ποτε βγαινει το επομενο vampire academy
@ Καλησπέρα Γιώργο!
Ιούνιο πρώτα ο θεός από Διόπτρα! :)
Έσκασα μύτη όχι για να μην λες :Ρ Τέλεια πέρασα το τριήμερο (πήγαμε πύλο, καλαμάτα και μεθώνη)και επέστρεψα ανανεωμένος! Σήμερα βέβαια τρέχω, τόσο που δεν πρόλαβα καν να κατεβασω το πρώτο επεισόδιο της δεύτερης σεζον του game of thrones :( (ανυπομονω!!).
Το παραλήρημα δεν το τελείωσα ακόμη γιατί δεν διάβασα το σαββατοκύριακο όσο θα ήθελα αλλά μου έχουν μείνει λιγότερο από 100 σελίδες. Μέχρι αύριο θα το έχω ολοκληρώσει και θα επανέλθω τότε με ολοκληρώμενα σχόλια! Μέχρι στιγμής μου αρέσει πολύ. Βρίσκω την γραφή της Oliver πολύ όμορφη αν και νομίζω ότι ένα μέρος της ποιητικότητάς της χάνεται στην μεταφραση του ψυχογιού. Παρόλα αυτά παραμένει πολύ ιδιαίτερη και όλη αυτή η λυρικότητα φένεται πολύ στα ποιήματα-αποφθέγματα (ψςςς) στην αρχή κάθε κεφαλαίου. Σίγουρα δεν είναι τόσο ποητική όσο της Ally Condie ή τόσο πανέμορφη όσο της Stiefvater αλλά και πάλι η Oliver χειρίζεται τις λέξεις με μαεστρία πλέκοντας γύρω τους όπως εκείνη θέλει την πλοκή της.
Περισσότερα μόλις το τελειώσω.
(Κάθως ξαναδιάβαζα το σχόλιο έκοψα πάνω από το μισό στο οποίο πολυλουγούσα ακατάσχετα...Είμαι πολύ πολυλογάς, ε;)
@ Γεράσιμε δεν μπορώ να πω, με εξέπληξες σήμερα! :P
Κοίτα... ποιητικό δεν είναι σίγουρα, πόσο μάλλον σε σύγκριση με τα 2 έργα που αναφέρεις. Από 'κει κι έπειτα, θα έλεγα ότι έχει την δικιά του ταυτότητα παρά τον κοινό παρανομαστή με το "Ταίρι". Απλά το "Παραλήρημα" θεωρώ ότι υπερτερεί σε επίπεδο δράσης και έντασης.
Δεν ξέρω αν φταίει η μετάφραση του Ψυχογιού ή αν ψάχνει ακόμα την συγγραφική της ταυτότητα, πάντως κάτι λείπει ακόμα. Και το διαπιστώνω διαβάζοντας το επίσης δικό της τώρα, "Πριν Φύγω" το οποίο σε επίπεδο γραφής είναι κατώτερο από αυτό. Για τελείωσέ το να τα πούμε αναλυτικά! ;)
άρχισα λοιπόν και εγώ το "Ταίρι" και πραγματικά είναι πολύ ενδιαφέρον!η συγγραφέας όντως γράφει πολύ όμορφα!
το μόνο που μπορώ να βρώ λίγο αρνητικό είναι η ηρωίδα!το έχω αυτό το κόλλημα εγώ με τις πρωταγωνίστριες!η Κάσια δεν μου πολυαρέσει σαν χαρακτήρας και δεν ταυτίζομαι αρκετά μαζί της σε αντίθεση με τη Λένα η οποιά δεν ξέρω μου κίνησε αρκετά το ενδιαφέρον!
Γερασιμάκο μου πάλι βολτάριζες??? Όλο εκδρομούλες είσαι άτιμε!!
χα, χα, χα πόλυ γέλασα με το σχόλιο στην παρένθεση!!! Αφού γύρισε ο Θανάσης και μου λέει "καλά χαζό είσαι και γελάς μόνη σου?!?"
ΥΓ. Σου έστειλα mail μπες να δεις!
@Γιώτα και μόνο που μπαίνετε στη διαδικασία να το συγκρίνεται με το Ταίρι με κάνει να θέλω να το διαβάσω!
@ Αχ... κατάλαβες Αλεξία; Εδώ έχουμε οικονομική κρίση και ο Γεράσιμος κάνει την μεγάλη ζωή... :P
-εννοείται ότι σε πειράζω Γερασιμάκο ;)-
Εννοείται ότι θα το διαβάσεις αλλά όπως είπαμε! Κάνε λίγο υπομονή! ;)
@ Μαίρη όντως αυτές οι δύο είναι πολύ διαφορετικές αλλά η Κάσια, για να λέμε του στραβού το δίκιο, στην πορεία είναι πιο αποφασιστική από τη Λένα από πιο νωρίς και όχι όταν πλέον φτάνει στο χείλος του γκρεμού. Βέβαια θέλω να δω και οι 2 ιστορίες πως θα εξελιχθούν γιατί ακόμα δε νομίζω ότι μπορώ να έχω ολοκληρωμένη και σαφή άποψη.
^ναι σιγουρα ειναι και αυτο!παντως οσο παει και το Ταίρι γίνεται πιο ενδιαφερον!
@ Μαίρη, βασικά το "Ταίρι" υπερτερεί σε θέμα γραφής και ποιητικότητας και το "Παραλήρημα" σε δράση!
Περιμένω να το τελειώσεις και να μου πεις ολοκληρωμένη άποψη! :)
αναμένω..αναμένω! έχω πολλά να διαβάσω άλλωστε!
@ Αχ... άσε Αλεξία μου! Μια από τα ίδια!
Αγαπησα αυτο το βιβλιο για παρα πολλους λογους κ μου αρεσε το γεγονος οτι η Ολιβερ γινεται "σκληρη" σε καποιες απ τις περιγραφες της.αγαπημενες σκηνες?ολες!ειδικα στο σημειο που σκυβει κ της ψυθιριζει στο αυτι "γκρι" κ ο εξυπνος τροπος που της ζηταει να τον συναντησει την πρωτη φορα....
ενας φραχτης ειναι η μονη ελπιδα τους να ειναι μαζι...μια ζωη που τους περιμενει απο την αλλη πλευρα..το μονο που πρεπει να κανουν ειναι να τον περασουν...αλλα ο κοσμος της Λορεν Ολιβερ μονο αγγελικα πλασμενος δεν ειναι κ τα παντα μπορουν να καταρρευσουν ανα πασα στιγμη...
Πολυ δυνατο συναισθηματικα βιβλιο κ μακαρι κ το 2ο να συνεχισει ετσι!
@ Ειρήνη το έθεσες πολύ ωραία το ζήτημα!
Κι εμένα μου άρεσε αν και θεωρώ ότι η συγγραφέας βρίσκει τον ρυθμό της μετά το πρώτο μισό.
Για το 2ο έχω ακούσει τα καλύτερα και αναμένουμε! :D
Γιωτα οπως εχω πει κ στην Αλεξια,το μονο που με κουρασε λιγακι στο βιβλιο ειναι οτι βρηκα λιγακι σχολαστικες τις περιγραφες της,αλλα γενικα η γραφη της μου αρεσε πολυ κ νωμιζω οτι ειναι ενα βιβλιο που μπορεις να "βρεις" φοβερα quotes!
Το 2ο ποτε βγαινει?
@ Ειρήνη εγώ βρήκα την γραφή της λίγο άχαρη, όπως και στο "Πριν Φύγω", τουλάχιστον μέχρι τη μέση του βιβλίου αλλά κατά τ' άλλα όλα καλά! :)
Δεν έχω ιδέα... πιθανολογώ Μάρτιο αφού δεν το έχουν προγραμματίσει στις εκδόσεις του Οκτώβρη!
Γιωτα,
καταλαβαινω τι εννοεις,κ η Αλεξια ειπε οτι την βρηκε λιγο πεζη,εμενα παλι μου αρεσε ο τροπος που γραφει,γι αυτα που πραγματευεται το βιβλιο της.Για παραδειγμα στο Πριν φυγω,δεν μου αρεσε καθολου.μ αρεσει που ειναι κ λιγακι σκληρο γιατι ετσι σε καθηλωνει ακομη περισσοτερο...παντως θα ηθελα πολυ να διαβασω το ταιρι,θα ειναι πολυ ενδιαφερον να δω μια πανομοιοτυπη ιστορια αλλα πολυ διαφορετικα γραμμενη κ με εντελως διαφορετικους χαρακτηρες...
Μαρτιο λες ε?φαε Μαη μου δηλαδη...
@ Ειρηνάκι δεν το βλέπω για νωρίτερα!
Το "Ταίρι" πάντως είναι καλύτερο από πολλές απόψεις. Είναι πιο καλογραμμένο, πιο ρομαντικό και σαφώς πιο λυρικό!
Ξέρω...ένα χρόνο μετά από το τελευταίο σχόλιο έρχομαι κι εγώ, σαν το κερασάκι στην τούρτα, να μιλήσω!
Φυσικά και μου έρεσε!
Σήμερα πήρα απάντηση από τον Ψυχογιό ότι είναι...παραθέτω τα δικά τους λόγια:
<>
Οπότε, η αναμονή πλησιάζει στο τέλος της!
@ Συνονόματη και ΣΙΑ:
Το 2ο βιβλίο της σειράς "Παραλήρημα" θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ με τίτλο, "Χαμός", με την υπογραφή της Lauren Oliver στις 10 Οκτωβρίου 2013!
Γιωτα συγνώμη που σχολιάζω σε άσχετα αλλα μόλις συνήδητοποιεις οτι εχες γράψει δυο βιβλια ! Που μπορω να το βρω? μπορω να το παραγγείλω απο βιβλιοπωλείο?
@ Παναγιώτη, σχολίαζε παιδάκι μου όπου θες! ;)
Πού μένεις, για να σε κατατοπίσω όσο το δυνατόν καλύτερα;
εμ Ηλεία πες εσύ
@ Χμ... Παναγιώτη, δεν γνωρίζω κάποιο συγκεκριμένο βιβλιοπωλείο εκεί. Μπορείς όμως να τα παραγγείλεις σε όποιο βιβλιοπωλείο σε εξυπηρετεί ή να τα παραγγείλεις ηλεκτρονικά! :)
μηπως απο τις εκδοσεις ματι? και τα μεταφορικα ποσο ειναι?
@ Παναγιώτη, θες να μου στείλεις μήνυμα στο mail μου να συνεννοηθούμε καλύτερα;
ναι αμέ πες μου να σου στείλω ενδιαφέρομαι και για τα δύο
@ Παναγιώτη, στείλε μου εδώ:
giota_p2005@yahoo.gr
Δημοσίευση σχολίου