"Αν αυτό δεν είναι ωραίο, τότε τι είναι; Συμβουλές στους νέους" του Kurt Vonnegut

Ο Κερτ Βόννεγκατ, ένας από τους σηµαντικότερους Αµερικανούς συγγραφείς της εποχής µας, υπήρξε επίσης διάσηµοςοµιλητής σε τελετές αποφοίτησης των αµερικανικώνπανεπιστηµίων. Ο ίδιος δεν πήρε ποτέ πτυχίο και στα λόγια του προς τις εκάστοτε τάξεις των τελειόφοιτων υπάρχει πάντα η χαρά, αλλά και ένα είδος αυτοσαρκασµού και λεπτής ειρωνείας, ενός ανθρώπου που µιλάει ως σοφός για ένα επίτευγµα το οποίο ο ίδιος δεν είχε ποτέ την ευκαιρία να απολαύσει για λογαριασµό του.
«Ο θείος µου ο Άλεξ, που τώρα βρίσκεται εκεί ψηλά στον Παράδεισο» λέει στους νέους που έχει απέναντί του ο δηλωµένοςουµανιστήςΒόννεγκατ «στεκόταν ιδιαίτερα σ’ ένα ελάττωµα που έχουµε πολλοί άνθρωποι, το γεγονός ότι τόσο σπάνια δίνουµεσηµασία στις ευτυχισµένεςστιγµές µας την ώρα που τις ζούµε. Ο ίδιος έκανε ό,τι καλύτερο µπορούσε για να τους δίνει τη δέουσα σηµασία. Μπορεί να πίναµελεµονάδα στη σκιά µιας µηλιάς το καλοκαίρι και ο θείος Άλεξ να διέκοπτε την κουβέντα για να πει “Αν αυτό δεν είναι ωραίο, τότε τι είναι;”».
Το Αν αυτό δεν είναι ωραίο, τότε τι είναι; περιλαµβάνει εννέα οµιλίες του ΚερτΒόννεγκατ –επτά από πανεπιστήµια, µία από την Ένωση Πολιτικών Ελευθεριών της Ιντιάνα και µία από την απονοµή του Βραβείου Καρλ Σάντµπεργκ– σε επιµέλεια του Νταν Γουέικφιλντ, µυθιστοριογράφου και στενού φίλου του Βόννεγκατ.

"Τι είναι Ιστορία;" του E. H. Carr

Το "Τι είναι Ιστορία;" του Ε. Χ. Καρ περιλαµβάνει έξι παραδόσεις του στο Κέιµπριτζ το 1961. Στα κείµενα αυτά προσεγγίζονται θέµατα-κλειδιά για κάθε ιστορικό, όπως «Η κοινωνία και το άτοµο», «Η αιτιότητα στην Ιστορία», «Ο ιστορικός και τα γεγονότα» κ.ά. Ο ιστορικός καλείται «να αφηγηθεί τα γεγονότα όπως πράγµατι έγιναν» (wieeseigentlichgewesen). Η φράση αυτή του Ράνκε, ενός από τους κορυφαίους ιστορικούς του 19ου αιώνα, έχει «στοιχειώσει» γενιές και γενιές ιστορικών και κυρίως όσους αναζητούν και διεκδικούν µε πάθος την «αντικειµενικότητα». Και όµως, κατά τον Καρ –και όχι µόνο–, «γεγονότα» είναι, τελικά, εκείνα που ο ιστορικός επιλέγει να αναδείξει και να µελετήσει, εξού και η διάκριση σε «ιστορικά γεγονότα» και απλώς «γεγονότα του παρελθόντος». «Ιστορία σηµαίνειερµηνεία» έλεγε ο Καρ, µε την προσέγγισή του αυτή να µην απέχει πολύ από την αιρετική όσο και ρηξικέλευθη ρήση του Νίτσε: «Δεν υπάρχουν γεγονότα· µόνο ερµηνείες». Όπως ο ίδιος ο Καρ γράφει χαρακτηριστικά: «Η πεποίθηση ότι ένας σκληρός πυρήνας ιστορικών γεγονότων υπάρχει αντικειµενικά και ανεξάρτητα από την ερµηνεία του ιστορικού είναι µια τερατώδης πλάνη, την οποία ωστόσο είναι πολύ δύσκολο να εκριζώσουµε».

"Οι κερασιές θ' ανθίσουν και φέτος" του Μενέλαου Λουντέμη

Δύο στενοί φίλοι, ο Ευγένης Βενετός και ο Άρης Βεργωλής, µοιράζονται τη φτώχεια και την απελπισία και φουντώνουν από αγανάκτηση για την αδικία που κυβερνάει αυτό τον κόσµο, προσπαθώντας να την εξηγήσουν ο καθένας απ’ τη µεριά του. Κάποτε θα συναντήσουν τυχαία -ή µήπως όχι;- τον γερο-Ραµατά. Αυτός, στον παλιό καφενέ του, θα γίνει ο πατέρας τους, συντροφεύοντάς τους καθώς θα έρχονται αντιµέτωποι µε τις επιλογές τους. Ώσπου µια µέρα θα πέσει στα χέρια τους το βιβλίο της Φούγιας, Για λίγο ουρανό, που χωρίς να το περιµένουν θ’ αλλάξει τελικά τη ζωή τους.