Υπάρχουν πολλά πράγματα για τα οποία, αυτά τα τριάντα χρόνια της ζωής μου, έχω αφιερώσει χρόνο που μετά τον έκλαψα, επειδή θα μπορούσα να τον είχα επενδύσει σε κάτι πιο εποικοδομητικό. Μία από τις περιπτώσεις όπου συνέβη αυτό, ήταν όταν αποφάσισα να παρακολουθήσω το "DRAMAtical Murder", κάτι που ξεκίνησα να κάνω όλο ενθουσιασμό και προσμονή, για να καταλήξω τελικά να ξενερώσω όσο δεν πάει άλλο, συνεχίζοντας παρ' όλα ταύτα -επειδή είμαι μαζοχίστρια- μέχρι το τέλος, ελπίζοντας -μάταια- πως κάτι θα αλλάξει.

ΠΩΣ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΟΛΑ:
Το "Doramatikaru Mādā", ευρέως γνωστό ως "DRAMAtical Murder", είναι Ιαπωνικό BL visual novel που κατασκεύασε και κυκλοφόρησε στην αγορά η Nitro+chiral. Στην πρώτη του μορφή κυκλοφόρησε  σε δοκιμαστική έκδοση στις 23 Μαρτίου 2012, για Windows PCs, ενώ η πρώτη κανονική έκδοση ήταν διαθέσιμη στις 27 Απριλίου της ίδιας χρονιάς. Ακολούθησε ένα πρώτο sequel, το "DRAMAtical Murder re:connect" -"Doramatikaru Mādā Rikonekuto" ο Ιαπωνικός τίτλος-, για Windows PCs και πάλι, στις 26 Απριλίου 2013. Ακολούθησε κι ένα ακόμα sequel, το "DRAMAtical Murder re:code", που κυκλοφόρησε στις 30 Οκτωβρίου 2014, αυτή τη φορά για το PlayStation Vita, από την εταιρεία Nitroplus. Να σημειώσουμε πως βασισμένο στην ιδέα του game, ξεκίνησε να εκδίδεται και μια σειρά manga από την εκδοτική Enterbrain, που αρχικά δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "B's-Log Comic" και μετά σε ολοκληρωμένους τόμους. Οι Nitro+chiral και Torao Asada υπογράφουν το σενάριο και το σχέδιο αντίστοιχα, ενώ η πρώτη κυκλοφορία του manga έγινε τον Αύγουστο του 2012, με δύο τεύχη να κυκλοφορούν μέχρι τώρα στην αγορά και την σειρά να μην είναι ολοκληρωμένη.

ΤΟ ANIME:
Τα δικαιώματα του game για την μεταφορά του στη μικρή οθόνη απέκτησε το studio NAZ, με τον Kazuya Miura να αναλαμβάνει την σκηνοθεσία και τον Yuuki Hayashi την μουσική. Η σειρά έκανε πρεμιέρα στις 06 Ιουλίου 2014 και ολοκληρώθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2014, μετά από 12 επεισόδια, ενώ ακολούθησε ένα OVA στις 24 Δεκεμβρίου της ίδιας χρονιάς. Για την Αυστραλία, τα δικαιώματα απέκτησε η Madman Entertainment.







ΤΟ STORY:
Βρισκόμαστε στο μακρινό μέλλον όπου ένα ψηφιακό παιχνίδι, το "Rhyme", οι χρήστες του οποίου πολεμάνε μεταξύ τους, είναι εξαιρετικά δημοφιλές και η δημοτικότητά του ολοένα και αυξάνεται. Την ίδια στιγμή, ο Aoba, ζει μια ήρεμη και φυσιολογική ζωή, μαζί με τη γιαγιά του, στο νησί Midorijima. Σε αντίθεση με τους φίλους του, εκείνος δεν έχει καμία επαφή με το "Rhyme", ούτε και ανήκει σε κάποια συμμορία, που υπάρχουν σε πληθώρα στην πόλη του. Ωστόσο, όταν φήμες για ανθρώπους που εξαφανίζονται, αρχίζουν να εξαπλώνονται, ο Aoba θα βρεθεί μπλεγμένος σε μια μυστηριώδη κατάσταση, ψάχνοντας να βρει απαντήσεις αλλά και τρόπους να προστατέψει τους φίλους του.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ANIME:
- Το “DRAMAtical Murder” είναι από τις περιπτώσεις εκείνες που πραγματικά δεν ξέρεις που να το πιάσεις και που να το αφήσεις. Παρ' όλα ταύτα, θα κάνω μία προσπάθεια, ξεκινώντας από την μεγαλύτερη αδυναμία της σειράς που δεν είναι άλλη από το σχέδιό της. Έχω δει και σε άλλα anime να τεμπελιάζει το σχεδιαστικό team, αλλά σαν το συγκεκριμένο, μάλλον ποτέ ξανά. Γρήγορο, βιαστικό, πρόχειρο, τεμπέλικο. Αυτές είναι μερικές από τις ταμπέλες που του αξίζουν, αφού στο εκφραστικό κομμάτι, οι χαρακτήρες, αποτυγχάνουν τις περισσότερες φορές να μεταδώσουν συναίσθημα, έχοντας μια WTF αισθητική που δεν βγάζει νόημα, λες και η μούρη τους συγκρούστηκε με νταλίκα. Όσο για τη γιαγιά του Aoba... αυτή μεγαλώνει ή μικραίνει ηλικιακά, ανάλογα με το κατά πόσο βαριόντουσαν να σχεδιάσουν όλες τις ρυτίδες της.
- Για να μην γίνομαι, όμως, κακιά, πρέπει να πω πως παρά τις σχεδιαστικές ατέλειες, όσον αφορά τους
χαρακτήρες και την έκφραση των συναισθημάτων τους, στο visual σχεδιαστικό κομμάτι τα πράγματα είναι αρκετά καλύτερα. Το εικονικό σκέλος καταλήγει να δίνεται με μεγαλύτερο ρεαλισμό από το ρεαλιστικό, και αυτό είναι μια γλυκιά γεύση μέσα σε ένα μέτριο εικονικό αποτέλεσμα, παρά το οξύμωρο του πράγματος. Φυσικά, αυτό δεν είναι αρκετό για να μας κάνει να δούμε με διαφορετικά μάτια το σύνολο, αλλά θα ήταν άδικο να μην αναφέρουμε πως το virtual είναι πολλές φορές ακόμα κι εντυπωσιακό.
- Περνάμε στο plot όπου επίσης εντοπίζουμε πολύ σοβαρά προβλήματα. Καταλαβαίνω πως όταν η έμπνευση για ένα anime προέρχεται από ένα game που ο παίκτης καθορίζει την πορεία της ιστορίας, πως δεν είναι εύκολο να δημιουργήσεις μία ιστορία που θα ακολουθήσει ένα συγκεκριμένο μονοπάτι. Έχουμε δει πολλά αποτυχημένα παραδείγματα σε τέτοιες μεταφορές, αλλά έχουμε δει και πολύ πετυχημένα. Οπότε, δεν μπορούμε να μην κατατάξουμε στη δεύτερη κατηγορία το συγκεκριμένο anime που δεν έχει ούτε ξεκάθαρη ταυτότητα, ούτε ξεκάθαρο προσανατολισμό, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να κατανοήσουμε που το πάει η παραγωγή, αλλά ούτε και τι θέλει να πει τελικά ο ποιητής.
- Σε συνέχεια της προηγούμενης παρατήρησης, οφείλουμε να αναφέρουμε πως η μισή περίοδος του anime κυλάει με μεγάλη αδράνεια από μεριάς εξέλιξης της ιστορίας, αλλά και ανάπτυξης των χαρακτήρων. Αργεί πολύ να μπει στο θέμα κι αν κάποιος δεν έχει παίξει το παιχνίδι ή έστω, δεν έχει ψάξει να δει περί τίνος πρόκειται, μάλλον δεν θα καταλάβει την τύφλα του παρά μονάχα πολύ αργότερα. Βέβαια, πρέπει να έχει υπομονή ο εκάστοτε θεατής, ώστε να φτάσει στο σημείο που δίνονται εξηγήσεις, αφού θεωρώ πως, στατιστικά, οι πιθανότητες να το dropάρει κάποιος είναι πολύ μεγαλύτερες από το να δείξει την πρέπουσα υπομονή μέχρι να φτάσει σε ένα σημείο όπου θα αρχίσει να μπαίνει στο νόημα.
- Εντάξει, καταλαβαίνω πως η παραγωγή δεν ήθελε να γυρίσει ένα ακόμα yaoi, παρά που το παιχνίδι είναι BL, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως έπρεπε να του αλλάξει και τα φώτα. Ναι μεν υπάρχουν κάποια vibes στον αέρα, κι αυτό σε ορισμένες, πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό, ειδικά όχι για την fangirling κοινότητα που κάτι τέτοια περιμένει για να χαρεί. Προσωπικά, αν δεν είχα πονηρό μυαλό και αν δεν ήξερα από που πηγάζει πραγματικά η ιστορία, είναι πολύ πιθανόν να μην πήγαινε ποτέ το μυαλό μου για την ταυτότητα της πραγματικής πηγής έμπνευσης του υλικού. Ίσως γι' αυτό το OVA να ήταν κάπως πιο... πικάντικο, αλλά στους τυφλούς δεν επικρατεί πάντα ο μονόφθαλμος.
- Τέλος, σε ό,τι έχει να κάνει με τις επιμέρους ιστορίες των ηρώων, που τους καθορίζουν ως χαρακτήρες και προσωπικότητες, τα συναισθήματα μου είναι ανάμεικτα. Σαφέστατα, το σημείο εκείνο όπου αρχίζουμε να ασχολούμαστε μαζί τους, είναι το πιο δυνατό του anime, και το απόλαυσα πολύ περισσότερο από το πρώτο μέρος, αλλά και πάλι, κάτι μου έλειψε. Θα ήθελα λίγη περισσότερη δυναμική, λίγο πιο έντονο συναίσθημα, μια πιο βαθιά ενδοσκόπηση. Τώρα, θα μου πείτε πως ψάχνω ψύλλους στ' άχυρα και πως ζητάω πολλά, και ίσως να έχετε δίκιο, αλλά εφόσον έτσι αισθάνομαι, δεν μπορώ να μην το πω.

ΤΟ OST ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ:
Η σειρά έχει 7 μουσικά θέματα (αφού δεν είχαν "υπόθεση", μας πάσσαραν πολλές μουσικές εναλλακτικές), ένα opening και 6 ending. Το opening είναι το "SLIP ON THE PUMPS" από τους GOATBED, οι οποίοι ερμηνεύουν και το "BOWIE KNIFE", το ending theme που χρησιμοποιείται στα επεισόδια 1 έως 6, αλλά και το 11ο. Στα επεισόδια 7 έως 10, αλλά και στο 12ο, το ending καθορίζεται από το εκάστοτε story κι ερμηνεύεται από τους καλλιτέχνες που συμμετέχουν στα εκάστοτε επεισόδια, αλλά και στο "DRAMAtical Murder re:connect". Το "BY MY SIDE" και το "Lullaby Blue" της Kanako Itō χρησιμοποιείται στα επεισόδια 7 και 9. Το "Felt" του Seiji Kimura χρησιμοποιείται στο επεισόδιο 8, ενώ το "Soul Grace" των VERTUEUX στο επεισόδιο 10.  Στο τελευταίο επεισόδιο, ακούγεται το "Angels" των GOATBED. Πέραν των singles των καλλιτεχνών που ερμηνεύουν τα παραπάνω τραγούδια, κυκλοφορεί και το official ost της σειράς, αποτελούμενο από δύο cds, το πρώτο με 39 ορχηστρικά κομμάτια ηλεκτρονικών καταβολών, ενώ το δεύτερο περιέχει όλα τα endings καθώς και το opening.

DRAMAtical Murder - Opening



DRAMAtical Murder - OpeningFull Song



DRAMAtical Murder - 1st Ending Full Song



DRAMAtical Murder - 2nd Ending Full Song



DRAMAtical Murder - 3rd Ending Full Song



DRAMAtical Murder - 4th Ending Full Song



DRAMAtical Murder - 5th Ending Full Song



ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ:
Όχι, όχι και πάλι όχι! Αν δεν έχετε δει την σειρά, οπότε και σας λυπάμαι γι' αυτό και σας συμπονώ παράλληλα, μην το κάνετε για κανένα λόγο. Αν είστε fans της δράσης δεν θα την βρείτε εδώ. Αν, πάλι, είστε κορίτσια και αναζητάτε yaoi moments, πάλι δεν θα τις βρείτε σε αυτό το anime. Μπορεί αυτό να έπρεπε να συμβαίνει, έλα όμως που μας πούλησαν φύκια για μεταξωτές κορδέλες και όλες μας οι προσδοκίες βυθίστηκαν στον βούρκο. Όχι, λοιπόν, φίλοι μου... Δεν στηρίζουμε μέτριες και τεμπέλικες παραγωγές, ειδικά όταν αυτές δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα απολύτως, σε κανένα επίπεδο, είτε σχεδιαστικό, είτε καλλιτεχνικό, είτε ως προς το περιεχόμενο και τις διδακτικές του -ή τις δήθεν διδακτικές του- προθέσεις.