Δεν μπορώ να καταλάβω πως, εγώ, που δεν είμαι καθόλου fan των harem anime, κατέληξα να παρακολουθήσω τόσα πολλά τους τελευταίους μήνες. Όσο το σκέφτομαι, καταλήγω στο συμπέρασμα πως όλο αυτό, πιθανότατα να οφείλεται στο ότι τα περισσότερα από αυτά είχαν συνδυαστικά action, fantasy και supernatural στοιχεία, οπότε παρασύρθηκα από το πόσο μεγαλεπήβολα φαινόντουσαν ορισμένα από αυτά. Σήμερα, θα μιλήσουμε για το "Seiken Tsukai no World Break" που παρά τις υψηλές προσδοκίες που δημιούργησε στα πρώτα επεισόδια, κατέληξε να με απογοητεύσει, συγκριτικά πάντα με αυτό που περίμενα να δω.

ΠΩΣ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΟΛΑ:
Το "Seiken Tsukai no World Break", γνωστό και με τον αγγλικό τίτλο "World Break: Aria of Curse for a Holy Swordsman" είναι ιαπωνική σειρά light novels series σε σενάριο και σχέδιο των Akamitsu Awamura και Refeia. Ο πρώτος τόμος κυκλοφόρησε στις 15 Νοεμβρίου 2012 από την SB Creative με την σύμπραξη της GA Bunko. Μέχρι σήμερα έχουν κυκλοφορήσει 12 τόμοι και με την σειρά να μην έχει ακόμα ολοκληρωθεί. Τον Ιούνιο του 2014, η Kadokawa Shoten ανέλαβε την κυκλοφορία του manga που βασίστηκε στα light novels, το οποίο αρχικά δημοσιεύτηκε ανά κεφάλαια στο περιοδικό των εκδόσεων, "Comp Ace". Μέχρι σήμερα έχουν κυκλοφορήσει 2 ολοκληρωμένοι τόμοι, με την σειρά να συνεχίζεται έχοντας μακρύ μέλλον μπροστά της.


ΤΟ ANIME:
Τα studios  Diomedéa ήταν εκείνα που απέκτησαν τα δικαιώματα της σειράς προκειμένου να μεταφερθεί στην τηλεόραση. Το πρώτο επεισόδιο προβλήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2015 ενώ το τελευταίο στις 29 Μαρτίου 2015. Στην Ιαπωνία η προβολή έγινε μέσω των δικτύων TV Tokyo, TVO, TVA και AT-X, με την Madman Entertainment να αποκτά τα δικαιώματα προβολής για την Αυστραλία, ενώ αντίστοιχα η Funimation για προβολή της σειράς μέσω του καναλιού της στις Η.Π.Α. αλλά και μέσω του Crunchyroll.






ΤΟ STORY:
Η ιστορία διαδραματίζεται σε ένα ιδιωτικό σχολείο, οι μαθητές του οποίου αποκαλούνται "σωτήρες". Πρόκειται για άτομα τα οποία κατέχουν ειδικές δυνάμεις και δεξιότητες, αλλά και μνήμες από τις προηγούμενες ζωές τους προκειμένου να είναι σε θέση να τις αξιοποιήσουν. Τα άτομα αυτά είναι χωρισμένα σε δύο κατηγορίες, στους Saviors και τους Kuroma, με τους πρώτους να μάχονται με όπλα και τεχνικές που βασίζονται στις δυνάμεις που κατέχει το σώμα τους, ενώ οι δεύτεροι χρησιμοποιούν ειδικές τεχνικές μαγείας που ξεπερνάνε τα όρια των φυσικών κανόνων. Ανάμεσά τους βρίσκεται και ένα νεαρό αγόρι, ο Moroha Haimura, που σε αντίθεση με τους υπόλοιπους, αρχίζει να έχει σταδιακά μνήμες όχι μόνο από μία, αλλά από δύο προηγούμενες ζωές, κάτι που καθιστά τις μαχητικές του ικανότητες πολύ πιο υψηλές από τον μέσο όρο, ενώ είναι ο μοναδικός που έχει ζήσει και ως Savior αλλά και ως Kuroma, κάτι που οδηγεί σε έναν συνδυασμό επικίνδυνο αλλά και πολύ χρήσιμο στη μάχη τους.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ANIME:
- Ενώ υπάρχει μια πολύ ενδιαφέρουσα ιδέα πίσω από το όλο concept, δεν νομίζω πως αναπτύχθηκε σωστά. Οι εξελίξεις ναι μεν είναι γρήγορες, αλλά ίσως να τρέχουν με περισσότερο φρενήρεις ρυθμούς απ' όσο ήταν απαραίτητο στην πραγματικότητα. Ως θεατές, δεν έχουμε τον απαραίτητο χρόνο να συγκεντρώσουμε και να αναλύσουμε τα δεδομένα που μας παρουσιάζονται, όχι τουλάχιστον με έναν τρόπο που να είναι άμεσα και ευρέως αποδεκτός, έτσι ώστε να μπορέσουμε να δικαιολογήσουμε και να εξηγήσουμε καταστάσεις. Καταλαβαίνω πως 12 επεισόδια ίσως να είναι λίγα για να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση σε ορισμένα δεδομένα, όμως αυτό είναι κάτι που η παραγωγή ίσως να έπρεπε να το έχει σκεφτεί καλύτερα από την αρχή.
- Εντάξει... δεν μπορώ να μην το πω, θα σκάσω, κι ας με λιθοβολήσουν κάποιοι. Το anime, σε ένα μέρος
του story του, έχει αναφορές σε incest, πράγμα που σημαίνει, σε ερωτική σχέση μεταξύ μελών μιας οικογένειας. Στην προκειμένη, έχουμε μια τέτοια ιστορία να έχει λάβει χώρα σε μία από τις προηγούμενες ζωές του κεντρικού ήρωα, όπου είχε σχέση με την αδερφή του, που τώρα έχει μετενσαρκωθεί στο σώμα μιας συμμαθήτριας και συμπολεμίστριάς του. Προφανώς και στο παρόν δεν τίθεται θέμα incest ανάπτυξης, εφόσον δεν είναι πλέον συγγενείς, αλλά εφόσον εμείς γνωρίζουμε το παρελθόν τους, θα περιμέναμε να δούμε μια κάποια καλύτερη και πιο ενδιαφέρουσα εξέλιξη στην παρούσα σχέση τους. Άλλωστε, είμαστε perverts (καλά, εγώ είμαι, για τους άλλους δεν παίρνω όρκο), οπότε μέσα στο μυαλό μου θα δημιουργούσα σενάρια και θα ένιωθα μια κάποια δικαίωση.
- Συνήθως, στα harem, ο πρωταγωνιστής δεν έχει ιδιαίτερη προτίμηση σε κάποια από τις πρωταγωνίστριες που τον ζαχαρώνουν, εκτός από τις περιπτώσεις εκείνες που υπήρχε εξ' αρχής ενδιαφέρον για κάποια συγκεκριμένη, που έτυχε να μπλεχτεί αργότερα σε αυτήν την κατάσταση. Εδώ, αν και αρχικά ο ήρωας δείχνει να μην θέλει να μπλεχτεί με κάποια από τις συμπρωταγωνίστριές του, χωρίς να υπάρχει καμία λογική εξήγηση, ή μια ομαλή ανάπτυξη της μεταξύ τους σχέσης, αρχίζει να έχει ολοφάνερη προτίμηση στη Shizuno, κάτι που εν μέρη έχει μια κάποια λογική, αλλά που σε εμάς περνάει με τρόπο βίαιο κι εκβιαστικό, χωρίς να χτίζεται ένα μονοπάτι που θα μας οδηγήσει ομαλά σε μια τέτοια αποδοχή. Προσωπικά, το βρήκα κάπως ενοχλητικό, σαν να προσπαθούσαν να μας επιβάλλουν την προτίμηση της παραγωγής, και όχι να μας αφήσουν ελεύθερους να αποφασίσουμε εμείς ποια πραγματικά γουστάρουμε.
- Όπως ήδη προανέφερα, το story έχει μεν ενδιαφέρον, δεν αναπτύσσεται όμως σωστά. Υπάρχουν κενά
στο story plot, και παρά που υπάρχουν πολλές σκηνές δράσης, που είναι ιδιαίτερα καλογυρισμένες και διασκεδαστικές, τελειώνουν πάντα με τρόπο γρήγορα, βεβιασμένο και άδοξο. Ναι μεν ο Moroha έχει ειδικές δυνάμεις και είναι γαμάτος, αλλά καταλήγει κάθε φορά να τελειώνει τη φάση με ένα “θυμάμαι”, επειδή τρώει στα καλά καθούμενα φλασσιές από το παρελθόν του και αυτό, επειδή κάθε φορά, κάποια από τις γκομενίτσες που τον περιτριγυρίζουν βρίσκεται σε κίνδυνο. Εκτός του ότι όλο αυτό είναι κλισέ μέχρι θανάτου, είναι και βαρετό, ειδικά έπειτα από τόσες επαναλήψεις. Φυσικά και απολαμβάνουμε να τον βλέπουμε να χρησιμοποιεί τη δύναμή του, αλλά θα προτιμούσαμε έναν διαφορετικό τρόπο όπου θα συνέβαινε αυτό.
- Το art είναι αρκετά συνηθισμένο, ακολουθώντας θα λέγαμε τα ασφαλή μονοπάτια που επιλέγει συνήθως το είδος αυτό. Τουλάχιστον, όσον αφορά τον σχεδιασμό των χαρακτήρων γιατί η αλήθεια είναι πως σε ό,τι έχει να κάνει με την απόδοση των σκηνών δράσης και μαγείας, το οπτικό αποτέλεσμα είναι αρκετά καλύτερων προδιαγραφών, οπότε κάπου ισορροπούν τα πράγματα. Βέβαια, στο τελευταίο σκέλος συμβάλλει και ο ήχος, όχι μόνο ως προς το ταίριασμα με την εικόνα, αλλά και ως προς την απόδοσή του, κάτι ιδιαίτερα σημαντικό σε anime όπως αυτό που σε μεγάλο βαθμό βασίζονται στην ιδέα του εντυπωσιασμού.

ΤΟ OST ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ:
Την μουσική της σειράς υπογράφει ο Go Sakabe, και παρά που σε γενικά πλαίσια μου αρέσει ως καλλιτέχνης, αυτή τη φορά δεν θα έλεγα πως με συγκίνησε ιδιαίτερα. Βέβαια, η μουσική του επένδυση ταιριάζει με το ύφος της σειράς, και είναι ευχάριστη στ' αφτιά μας, αλλά ποτέ δεν θα θελήσουμε να την ακούσουμε μόνη της. Το ost της σειράς αποτελείται από 2 δίσκους, 4 και 31 κομματιών αντίστοιχα. Το opening theme είναι το "Hi no Ito Rinne no Gemini" ερμηνευμένο από τις Petit Milady και τις Aoi Yūki και Ayana Taketatsu, ενώ το ending theme είναι το "Magna Idea" ερμηνευμένο από τις Fortuna που δεν είναι άλλες από τις Aoi Yūki, Ayana Taketatsu, Maaya Uchida και Yui Ogura.

Seiken Tsukai no World Break - Opening



Seiken Tsukai no World Break - Opening Full Song



Seiken Tsukai no World Break - Ending



Seiken Tsukai no World Break - Ending Full Song



ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ:
Σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να ισχυριστώ πως μετάνιωσα που παρακολούθησα το συγκεκριμένο anime, αλλά δεν νομίζω πως θα το πρότεινα εύκολα σε κάποιον άλλο. Προσωπικά, μου έλειψαν αρκετά πράγματα που θα ήθελα να τα δω να υλοποιούνται στην οθόνη μου, αλλά και κάποια άλλα θα ήθελα να τα είχαν χειριστεί με διαφορετικό τρόπο. Για να το θέσω απλά, αισθάνομαι σαν να μου έδωσαν ένα χωνάκι παγωτό και μετά από μια γλειψιά, να μου το πήραν μέσα από τα χέρια. Ναι μεν έχω μια γλυκιά γεύση στο στόμα, αλλά δεν κρατάει για πολύ και το αποτέλεσμα είναι να μείνω ανικανοποίητη και να θέλω κι άλλο.