Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Ο Όουεν Μοντγκόμερι διαχειρίζεται την οικογενειακή κατασκευαστική εταιρεία με σιδηρά πυγμή και άψογη οργάνωση. Οι αδελφοί του τον κοροϊδεύουν που συνεχώς φτιάχνει λίστες, όμως εξαιτίας του το Πανδοχείο Μπούνσμπορο θα ανοίξει ακριβώς σύμφωνα με το πρόγραμμα. Το μόνο πράγμα που δεν προγραμμάτιζε ο Όουεν ήταν η Έιβερι...
Εκείνη τον ερωτεύτεται... για δεύτερη φορά.
Από την πιτσαρία της ακριβώς απέναντι από το πανδοχείο, η Έιβερι ΜακΤάβις παρακολουθεί από κοντά την εκπληκτική του ανακαίνιση – και συνειδητοποιεί ότι ο μισοξεχασμένος παιδικός της έρωτας για τον Όουεν ούτε μισοξεχασμένος είναι τελικά, ούτε τόσο παιδικός.
Ο Όουεν τώρα θα πρέπει να την πείσει ότι το πρώτο της αγόρι θα είναι και το τελευταίο της. 

Προσωπική άποψη:
Στο βιβλίο "Παντοτινός έρωτας", η Nora Roberts καταπιάνεται με την ιστορία του δεύτερου αδερφού της οικογένειας Μοντγκόμερι, η οποία παρά που έχει αρκετά στοιχεία με την προκάτοχό της, διαφέρει στις λεπτομέρειες εκείνες που συγκριτικά την κάνουν να ξεχωρίζει -εννοώντας το με αρκετούς διαφορετικούς τρόπους. Βέβαια, μπορεί το όλο concept να φαντάζει κάπως κλισέ και η πορεία της ιστορίας να είναι προδιαγεγραμμένη, αλλά έχω την αίσθηση πως σε μια καθαρά ρομαντική, σύγχρονη ιστορία, κάτι τέτοιο δεν σε πιάνει εξαπίνης αλλά αντίθετα, είναι κάτι το οποίο το περιμένεις. Από 'κει και έπειτα, εσύ ο ίδιος ως αναγνώστης αποφασίζεις αν σου κάνει ή όχι, κι επιλέγεις ανάλογα.

Ο Όουεν ανήκει στο κλασσικό και τυπικό μοντέλο άντρα επιχειρηματία που θέλει να έχει τα πάντα υπό έλεγχο, το πρόγραμμά του είναι πάντα οργανωμένο στο ακέραιο και κάθε τι στη ζωή του και την καθημερινότητά του είναι υπολογισμένα από την αρχή μέχρι και το τέλος. Όμως ο έρωτας είναι κάτι που δεν μπορείς να υπολογίσεις ούτε τον προγραμματίζεις να έρθει όταν θες ή όταν είσαι έτοιμος, σωστά; Η Έιβερι από την άλλη δεν έχει τόσους ψυχαναγκασμούς και ζεις μια σχετικά ήσυχη και φυσιολογική ζωή, διατηρώντας μία πιτσαρία απέναντι από το ξενοδοχείο που ανακαινίζει ο Όουεν και τα αδέρφια του. Ο Όουεν, που δεν είναι άλλος από τον πρώτο της παιδικό έρωτα. Ένας έρωτας αφελής και ασήμαντος. Ένας έρωτας που επιστρέφει στην ενήλικη ζωή τη δική της και εκείνου πιο δυνατός απ' ότι θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί κανείς.

Δεν ξέρω γιατί, αλλά συγκριτικά με το ζευγάρι της πρώτης ιστορίας των αδερφών Μοντγκόμερι, με τον Όουεν και την Έιβερι δεν κατάφερα να έρθω τόσο κοντά, κυρίως συναισθηματικά. Παρά που ως χαρακτήρες πλησιάζουν περισσότερο σε μένα, η τρυφερότητα και η γλύκα της "Δεύτερης ευκαιρίας" μού έλειψε και τη νοστάλγησα αρκετές στιγμές. Ωστόσο, για να μην γίνομαι άδικη, πρέπει να αναφέρω πως το συγκεκριμένο βιβλίο είχε αρκετά έντονες δόσεις χιούμορ -και μάλιστα, ποιοτικού και έξυπνου χιούμορ-, αλλά και μερικές εξαιρετικά απολαυστικές στιχομυθίες ανάμεσα στους δύο εν δυνάμει εραστές, που από τη μία παλεύουν με αυτό που νιώθουν μέσα τους και από την άλλη, είναι ολοφάνερο πως θέλουν κολασμένα να παραδοθούν σε αυτό.

Όσον αφορά την κεντρική ιδέα του βιβλίου, αν αποτελούσε μία εντελώς ανεξάρτητη ιστορία, πιθανότατα να ήμουν πιο ελαστική και να την απολάμβανα περισσότερο. Άλλωστε η ιδέα του πρώτου έρωτα που αναζοπυρώνεται και οδηγεί σε ένα φλογερό πάθος, μπορεί να είναι χιλιοειπωμένη και πολυχρησιμοποιημένη, δεν παύει ωστόσο πάντα να παρακολουθείται ή να διαβάζεται ιδιαίτερα ευχάριστα, ειδικά τις στιγμές εκείνες που έχεις απλά ανάγκη κάτι που θα σε βοηθήσει να χαλαρώσεις. Και ακριβώς αυτό είναι και κάνει η συγκεκριμένη ιστορία. Είναι μια μυθιστορηματική αφήγηση που στην πραγματικότητα κρύβει μέσα της ένα από τα μεγάλα απωθημένα των περισσότερων γυναικών -ακόμα κι αν δεν το παραδεχτούν ποτέ-, που μας κάνει να χαμογελάμε πονηρά και όλο νόημα, και να περνάμε χαλαρά και όμορφα την ώρα μας.

Το "Παντοτινός έρωτας" είναι ένα βιβλίο που δεν προσφέρει μεγάλες δόσεις αγωνίας ούτε έχει ιδιαίτερο σασπένς. Θα λέγαμε πως η εξέλιξη της ιστορίας είναι καθορισμένη από την αρχή κι εμείς ως αναγνώστες απλά ακολουθούμε το ρεύμα και κατά που εκείνο μας πηγαίνει. Όπως ίσως καταλάβατε, μου άρεσε λιγάκι λιγότερο το πρώτο της τριλογίας, ίσως επειδή στο συγκεκριμένο ήξερα τι να περιμένω στον απόλυτο βαθμό, κυρίως επειδή οι χαρακτήρες δεν είχαν τόσο μεγάλη εξέλιξη όπως στη "Δεύτερη ευκαιρία". Ένα τυπικό control freak που δεν αφήνει την παραμικρή λεπτομέρεια στη ζωή του να ξεφύγει από την ευθεία πορεία που έχει χαράξει, μέχρι που μια γυναίκα λιγάκι διαφορετική από τις άλλες τον κάνει να χορεύει σε ρυθμούς ζικ ζακ, και η απόδειξη πως μπορεί οι παιδικοί έρωτες να μην είναι αφελείς, αλλά να μην έρχονται στη σωστή ώρα και να θέλουν χρόνο να ωριμάσουν, όπως κι εμείς οι ίδιοι.
Βαθμολογία 7,5/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Nora Roberts
Μεταφραστής: Σπυριδογιαννάκη Σέβυ
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2014
Αρ. σελίδων: 520
ISBN: 978-960-566-678-1