Στο ξεκίνημα κάθε τηλεοπτικής season, υπάρχουν τα anime εκείνα που δεν σου γεμίζουν και πολύ το μάτι, και εκείνα που γεννάνε υψηλές προσδοκίες κι εκτοξεύουν τον ενθουσιασμό σου στα ύψη. Βέβαια, αρκετές φορές, στην πρώτη περίπτωση αποδεικνύεται πως είχαμε εκτιμήσει κάποιο project εντελώς λανθασμένα ενώ στην δεύτερη, πως είχαμε υπερεκτιμήσει άδικα τις προοπτικές που αυτό μπορεί -φαινομενικά- να είχε. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της δεύτερης περίπτωσης είναι το "Chaos Dragon: Sekiryuu Seneki" το οποίο με απογοήτευσε οικτρά.

ΤΟ ANIME:
Το "Chaos Dragon", γνωστό και με τον τίτλο "Keiosu Doragon" είναι Ιαπωνική σειρά anime, το concept της οποίας βασίστηκε στο σενάριο του παιχνιδιού "Chaos Dragon: Konton Senso" των Sega και Electronic Arts, για συσκευές Android και iOS. Βέβαια αυτό είναι κάτι που δεν το γνωρίζουν πολλοί, αφού τόσο η σειρά όσο και το παιχνίδι, έκαναν την επίσημη έξοδό τους την ίδια ημερομηνία και πιο συγκεκριμένα, στις 02 Ιουλίου 2015. Την παραγωγή του anime ανέλαβαν τα studios Silver Link και Connect, με τους Masato Matsune και Hideki Tachibana να αναλαμβάνουν την σκηνοθεσία, και τους Ukyō Kodachi και Shō Aikawa το σενάριο. Η σειρά ολοκληρώθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2015, έπειτα από την προβολή 12 επεισοδίων μέσω των δικτύων Tokyo MX, KBS, BS11, SUN και AT-X. Η Viewster ήταν εκείνη που απέκτησε τα δικαιώματα για την προβολή της σειράς στο Ηνωμένο Βασίλειο, ηAnimeLab για Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία,  και η Funimation για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Τα δικαιώματα για την κυκλοφορία της σειράς σε DVDs στην αγγλική γλώσσα απέκτησαν η Madman Entertainment για την Αυστραλία, η Funimation για τη Βόρειο Αμερική και η Anime Limited για το Ηνωμένο Βασίλειο.

ΤΟ STORY:
Βρισκόμαστε στην Huanlo το έτος 3015. Οι Donatia και Kouran, δύο χώρες που βρίσκονται σε διαρκή διαμάχη κι ένταση προκειμένου μία εκ των δύο να υπερισχύσει της άλλης, οδηγούν τον κόσμο σε έναν νέο πόλεμο μεγάλης εμβέλειας, με συνέπειες που κανείς δεν θα περίμενε. Κάπου ανάμεσά τους, βρίσκεται το νησί Nil Kamui, το οποίο έχει χάσει την ανεξαρτησία του και έχει βρεθεί στον έλεγχο εκείνων που κέρδισαν τον πόλεμο. Ο Κόκκινος Δράκος, όμως, προστάτης Θεός του νησιού, βγαίνει εκτός ελέγχου και μια νέα μάχη ξεκινάει για εκείνους που θα έπρεπε να έχουν την εξουσία. Θα μπορέσουν, άραγε, να θυσιάσουν όσα χρειάζεται προκειμένου να την ανακτήσουν;

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ANIME:
- Επειδή δεν είμαι κακός άνθρωπος, όχι τις περισσότερες μέρες και ώρες, θα ξεκινήσω από τα θετικά στοιχεία του anime με πρώτο και καλύτερο, το art του. Ομολογουμένως, ο σχεδιασμός του είναι κάτι παραπάνω από εξαιρετικός, συνδυάζοντας τον ρεαλισμό και την προσπάθεια εντυπωσιασμού σε ένα πετυχημένο οπτικό μείγμα που αναμφίβολα σε καθηλώνει. Έχει δοθεί μεγάλη προσοχή και έμφαση, ακόμα και στην πιο μικρή λεπτομέρεια, φροντίζοντας να αποτυπώνεται με την απαραίτητη ένταση, περιγραφικότητα ή ακόμα και υπερβολή -όπου χρειάζεται. Όχι μόνο οι χαρακτήρες, αλλά και τα εκάστοτε σκηνικά, είναι καλοδουλεμένα και ιδιαίτερα ζωντανά και ρεαλιστικά, κάτι που προσθέτει πόντους στο anime.
- Όσον αφορά τους χαρακτήρες, περνάμε σε μια κατηγορία όπου η κριτική μου δεν μπορεί να είναι ούτε
καλή αλλά ούτε και κακή. Είναι ένα στοιχείο του anime για το οποίο δεν μπορείς να έχεις απόλυτη και κάθετη άποψη. Σίγουρα έχει ενδιαφέρον το γεγονός πως μιλάμε για πολυπολιτισμικούς χαρακτήρες, άρα και για διαφορετικές προσωπικότητες στον πυρήνα της ύπαρξης τους, με διαφορετικούς κώδικες ηθικής και αξίες, αλλά παρά τις καλές τους προοπτικές για την δημιουργία ενός ενδιαφέροντος αλληλεπιδραστικού συνόλου, το τελικό αποτέλεσμα δεν δικαιώνει τις προσδοκίες, προσφέροντάς μας, τελικά, κάτι το πολύ χλιαρό, όχι μόνο σε επίπεδο διαπροσωπικής κόντρας συμφερόντων των εκάστοτε ηρώων, αλλά και σε επίπεδο συναισθηματικού δεσίματος ή ταύτισης με κάποιον από αυτούς.
- Και έφτασε η ώρα να περάσουμε στα αμιγώς αρνητικά που μπορεί να είναι μην είναι πολλά περισσότερα από τα θετικά, έχουν όμως μεγαλύτερη σημασία για την κριτική σύνοψη του anime, αλλά και μεγαλύτερη βαρύτητα μέσα στη συνείδηση του θεατή. Θα ξεκινήσω, λοιπόν, από την ίδια την πλοκή της ιστορίας. Έχουμε ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον κεντρικό θέμα, ένα εντυπωσιακό πρώτο επεισόδιο που ανεβάζει την αδρεναλίνη μας στα ύψη και από 'κει και μετά, το χάος. Όνομα και πράμα η σειρά. Και ενώ εσύ περιμένεις να δεις τον Ibuki να θυσιάζει τον έναν φίλο του μετά τον άλλον, σε έναν αιματηρό και δύσκολο αγώνα όπου απαιτεί θυσίες, δάκρυα και θρήνο, φτάνοντας στο να ανακαλύψεις την πλήρη αλήθεια πίσω από τον θρύλο των δράκων, σκάει η φούσκα της απογοήτευσης μες τα μούτρα σου.
- Όπως προανέφερα, το πρώτο επεισόδιο ήταν τόσο ανυπέρβλητο, τόσο γεμάτο δράση και ανατροπές
που, η αφελής, πίστεψα πως έτσι θα είναι και όλα τα επόμενα επεισόδια ή έστω, η πλειοψηφία τους, δεδομένου ότι γνωρίζαμε εξ' αρχής που η σειρά θα ολοκληρωνόταν σε μόλις 12 επεισόδια. Και όμως, μέχρι να φτάσουμε στα τελευταία τρία επεισόδια, οι ανατροπές ήταν τόσο λίγες, οι εξελίξεις τόσο άνευρες, οι δήθεν εκπλήξεις τόσο αδιάφορες, που όχι μόνο να συγκινηθούμε δεν μπορούσαμε, αλλά ούτε καν να υποδυθούμε πως νιώσαμε το παραμικρό ρίγος αγωνίας ή ενθουσιασμού. Και, δυστυχώς, η κατάσταση δεν βελτιώθηκε ούτε κατά το φινάλε της σειράς που αποδείχτηκε γρήγορο, βιαστικό, ανόητο και άνευ ουσίας.
- Το χειρότερο όλων, όμως, δεν είναι ούτε οι μέτριοι χαρακτήρες, ούτε η κακή αξιοποίηση μιας ενδιαφέρουσας ιδέας, ούτε το καταπληκτικό art που χαραμίστηκε σε μια παραγωγή σαν κι αυτή. Το χειρότερο όλων είναι πως, τελικά, ολοκληρώνοντας κανείς τη θέαση του anime αυτού, θα σκεφτεί πως χαράμισε το χρόνο του και πως το ξεγέλασαν, προσφέροντάς του μια γεύση από κάτι εξαιρετικό και το οποίο αποδείχτηκε πικρό και στυφό. Υποτίθεται πως έχουμε να κάνουμε με ένα δράμα χαρακτήρων και, θλίβομαι που το λέω, αλλά ούτε το δράμα είδα, ούτε το εύρος των χαρακτήρων να εξελίσσεται και να μου δίνει αυτό το κάνει που θα αναζωπύρωνε το ενδιαφέρον μου.

ΤΟ OST ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ:
Την μουσική, τόσο της σειράς όσο και του game, υπογράφει ο Hitoshi Sakimoto, ο οποίος έχει πολύ μεγάλο και αξιόλογο βιογραφικό. Εξίσου αξιόλογο είναι και το εν λόγω ost, με μουσικές επενδύσεις που ντύνουν όμορφα και αρμονικά την εκάστοτε σκηνή. Το επίσημο ost κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 2015 και αποτελείται από 2 CDs των 28 και 27 κομματιών αντίστοιχα, ενώ κυκλοφόρησαν και singles και με τα opening και ending themes. Το opening theme είναι το "ISOtone" ερμηνευμένο από την Natsumi Kon, ενώ τα ending themes είναι δύο, το "Delta Decision", ερμηνευμένο από τις ηθοποιούς που υποδύονται την Eiha, η Miyuki Sawashiro, τη Lou, η Maaya Uchida, και την Meryl, η Haruka Terui, και το "Sleep without a memory" από Natsumi Kon που ακούγεται μόνο στο 12ο και τελευταίο επεισόδιο.

ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ:
Αναμφίβολα, το "Chaos Dragon: Sekiryuu Seneki", ήταν η μεγαλύτερη φούσκα του καλοκαιριού. Αν δεν ήμουν από εκείνους τους ψυχασθενείς που δεν αφήνουν μια σειρά στη μέση, όσο κακή κι αν είναι, σίγουρα θα είχα εγκαταλείψει κάθε ελπίδα από το τρίτο, άντε τέταρτο επεισόδιο. Και όχι απλά χαράμισα το χρόνο μου, έχοντας έστω και απειροελάχιστη πίστη μέχρι την τελευταία στιγμή, αλλά δεν πήρα καν την ικανοποίηση που θα μπορούσε να μου χαρίσει ένα συγκινητικό φινάλε. Ένα ουσιαστικό, συγκινητικό φινάλε, και όχι αυτή η βιαστική και άνευρη μελούρα που μου σερβίρισαν δίχως τύψεις κι ενοχές.