Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Η αμύθητη περιουσία που κληρονομεί η λαίδη Γκρέις Μάμπρι την εμποδίζει να καταλάβει αν ένας επίδοξος μνηστήρας είναι ερωτευμένος μαζί της ή με τα πλούτη της. Ποιος μπορεί όμως να ξεχωρίσει καλύτερα ένα σωστό ταίρι απ’ ό,τι ένας απατεώνας; Μόνο ο διαβόητος παιδικός της φίλος δούκας Λόβινγκτον.
Χωρίς κανένα ενδιαφέρον για γάμο, ο Λόβινγκντον ζούσε επί χρόνια έχοντας στον νου του μονάχα την απόλαυση. Θεωρεί πως δεν θα δυσκολευτεί να βρει το κατάλληλο ταίρι για την Γκρέις. Πρέπει απλώς να διδάξει στη νεαρή αθώα κοπέλα όλα τα κόλπα που χρησιμοποιεί ένας απατεώνας για να κερδίσει την εύνοια μιας γυναίκας – επιδεικνύοντας τα πονηρά του τεχνάσματα. Όταν, όμως, τα μαθήματα καταλήγουν σε ένα καυτό πάθος και η Γκρέις πέφτει στην παγίδα ενός άλλου άντρα, ο Λόβινγκτον πρέπει να πάρει ένα απεγνωσμένο ρίσκο: Να ανοίξει την καρδιά του ή να κινδυνεύσει να χάσει τη γυναίκα που λατρεύει…

Προσωπική άποψη:
Η Lorraine Heath είναι μία από τις πλέον γνωστές συγγραφείς ρομάντζων εποχής, με πέντε σχετικές σειρές βιβλίων στο βιογραφικό της. Η πιο πρόσφατη είναι η σειρά "Scandalous Gentlemen of St. James", γνωστή στα ελληνικά ως "Διεφθαρμένοι αριστοκράτες". Όσον αφορά την πρώτη ιστορία, αυτή του "Αμετανόητου εργένη", είναι μία καθολικά κλασσική ιστορία αγάπης που δεν έχει να προσφέρει κάτι το καινούργιο στο είδος, αλλά που σε καμία των περιπτώσεων δεν είναι βαρετή ή μονότονη. Η συγγραφέας έχει χρησιμοποιήσει όλες τις πρώτες ύλες που χρειάζεται ένα μυθιστόρημα του είδους για να είναι πετυχημένο, κι αν δεν μπορεί να κερδίσει νέους αναγνώστες, σίγουρα επιτυγχάνει να κερδίσει τους φανατικούς του είδους, με ένα μείγμα ρομαντισμού, έρωτα, πάθους αλλά και μετρημένου χιούμορ.

Η λαίδη Γκρέις Μάμπρι βρίσκεται πλέον σε ηλικία γάμου, κι ενώ η ίδια θέλει πολύ ν' ανέβει τα σκαλιά της εκκλησίας, φοβάται πως οι άντρες που την πλησιάζουν αποσκοπούν στην περιουσία της και όχι στην καρδιά της. Όμως εκείνη δεν είναι σε θέση να καταλάβει ποιος πραγματικά είναι επιτήδειος ή όχι, και έτσι καταφεύγει στο να ζητήσει τη βοήθεια του παιδικού της φίλου, του δούκα Χένρι Λόβινγκτον, που έχοντας χάσει τη γυναίκα και το παιδί του, έχει αφοσιωθεί σε μια ακόλαστη ζωή, γνωρίζοντας πολύ καλά τα τεχνάσματα που χρησιμοποιούν οι άντρες για να ρίξουν μια γυναίκα. Έτσι, λοιπόν, παίρνει την απόφαση να βοηθήσει την Γκρέις, αποκαλύπτοντάς της τα μυστικά του, μα αρχίζοντας παράλληλα να την ερωτεύεται παράφορα, φτάνοντας στο σημείο εκείνο όπου πρέπει να ρισκάρει να τη χάσει από κάποιον άλλον, ή να της ανοίξει την καρδιά του εκφράζοντας τον έρωτά του.

Αυτό που σε μένα δεν άρεσε πάρα πολύ, είναι το γεγονός πως η γραφή της Heath είναι αρκετά σύγχρονη, σε σχέση πάντα με την εποχή όπου τοποθετείται η δράση της ιστορίας, κάτι που φαίνεται ακόμα πιο έντονα στους διαλόγους της. Όχι πως αυτό είναι απαραίτητα κακό, απλά σε ορισμένα σημεία φαντάζει κάπως ξένο. Βέβαια, θα μπορούσε να έχει πέσει στην παγίδα της επιεικώς στυλιζαρισμένης, και ίσως συντηρητικής, αφήγησης, πράγμα που, ευτυχώς, δεν κάνει, και αυτό είναι κάτι που οφείλουμε να της αναγνωρίσουμε. Όπως και το γεγονός πως ο ρυθμός της αφήγησης είναι αρκετά έντονος, με τις εξελίξεις να τρέχουν, κάτι που δεν μας αφήνει λεπτό να κουραστούμε, έστω κι αν λίγο πολύ περιμένουμε την όποια κατάληξη αυτής.

Το μεγάλο ατού, όμως, της ιστορίας αυτής, είναι αναμφίβολα οι χαρακτήρες της. Η Γκρέις καταφέρνει με περισσή ευκολία να κλέψει τις εντυπώσεις, όντας εξαιρετικά δυναμική, αλλά και ιδιαίτερα αντισυμβατική για τα δεδομένα της εποχής και της κοινωνικής της τάξης, επιτυγχάνοντας να ταιριάξει τόσο στα αλώνια όσο και στα σαλόνια. Έχει πάθος για τη ζωή και τον έρωτα, και δεν διστάζει να το δείξει αλλά και να διεκδικήσει όλα όσα ποθεί κι ονειρεύεται. Από την άλλη έχουμε τον Χένρι με το βασανισμένο παρελθόν -κι ας το παραδεχτούμε, όλες οι γυναίκες γοητευόμαστε από τους βασανισμένους μοναχικούς λύκους-, που ισορροπεί αρμονικά ανάμεσα στο υψηλό κοινωνικό του προφίλ και στην ακόλαστη ζωή που έχει επιλέξει, και που πολύ φυσιολογικά και ρεαλιστικά αρχίζει να παρασύρεται από συναισθήματα που νόμιζε πως είχε θάψει βαθιά μέσα του από καιρό, στοιχεία που συνδυαστικά τον καθιστούν εξαιρετικά ενδιαφέρον μα και αληθινό συνάμα. Βέβαια, η συγγραφέας δεν παραλείπει να μας συστήσει και πληθώρα άλλων χαρακτήρων, οι οποίοι θα μας απασχολήσουν στο μέλλον, χωρίς ωστόσο η προσοχή της να στρέφεται μακριά από το κεντρικό μας ζεύγος.

Η Heath έχει καταφέρει να μεταδώσει αρκετά πιστά το κλίμα και την αισθητική μιας εποχής που πάντοτε γοητεύει και παρασύρει το αναγνωστικό κοινό, προσφέροντας πηγαίο και ατόφιο ρομαντισμό, αλλά όχι σε εξωφρενικές δόσεις ή με γλυκανάλατο τρόπο, όπως πολύ εύκολα θα μπορούσε να έχει συμβεί. Παράλληλα, όντας γυναίκα και η ίδια, συστήνει μια άλλη οπτική της εποχής, όσον αφορά το ίδιο της το φύλο, με ηρωίδες που δεν δέχονται να κλειστούν ανάμεσα στα στενά όρια και τους κανόνες που αυτή επιβάλλει, ορθώνοντας το ανάστημά τους και τολμώντας να υψώσουν τη φωνή τους, κυνηγώντας τα θέλω της καρδιάς τους κόντρα στα κοινωνικά πρέπει. Μπορεί να μην είναι η καλύτερη, πόσο μάλλον η πιο ευφάνταστη, ιστορία που έχουμε διαβάσει στο είδος αυτό, παραμένει όμως ένα ευχάριστο και γλυκό ανάγνωσμα.
Βαθμολογία 8/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Lorraine Heath
Μεταφραστής: Τουλούπη Ελένη
Εκδόσεις: Elxis
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2016
Αρ. σελίδων: 296
ISBN: 978-618-5229-02-3