Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Δύο γυναίκες...
Σε μια μικρή επαρχιακή πόλη της Γερμανίας, η νεαρή Έλι τρέφει ελπίδες και μεγάλα όνειρα για μια λαμπρή καριέρα στη σκηνή της όπερας. Η φιλοδοξία της την οδηγεί στο μονοπάτι της εξαπάτησης, της απληστίας και, τελικά, των ενοχών. Την ίδια στιγμή, στο Λονδίνο, η έφηβη Άντζι που το έχει σκάσει από το σπίτι της μεταμορφώνεται στη διάσημη πριγκίπισσα της ποπ Πένι Μπράιτ. Αλλά μια βίαιη επίθεση την κάνει τελικά έρμαιο του φόβου και του εθισμού σε ναρκωτικές ουσίες.
Είκοσι χρόνια...
Η μία θα κλέψει τη ζωή της άλλης και θα χάσει τον μεγαλύτερο έρωτα της ζωής της. Η άλλη θα προσπαθήσει να δραπετεύσει από το παρελθόν, τελικά όμως θα αναγκαστεί να αντιμετωπίσει τις πιο σκοτεινές αναμνήσεις της· και οι δύο ζωές πλέκονται γύρω από τις μηχανορραφίες ενός δισκογραφικού παραγωγού.
Ένα ένοχο μυστικό...
Από τη λαμπερή ποπ-ροκ σκηνή του Λονδίνου ως τις μεγάλες σκηνές όπερας στην Ευρώπη, από ένα μικρό ελληνικό νησί ως τις σιωπηλές απομακρυσμένες περιοχές της Αυστραλίας με τον καυτό ήλιο, η τελευταία νότα αυτού του ντουέτου δεν πρόκειται να ακουστεί μέχρι η ιστορία να φτάσει στη συναρπαστική της κορύφωση, όταν πια μια σκιά από το παρελθόν έρχεται να απειλήσει και τις δύο γυναίκες.

Προσωπική άποψη:
Η Kimberley Freeman είναι μία εξαιρετικά αγαπημένη συγγραφέας, σε παγκόσμιο επίπεδο, με τα βιβλία της να εκτοξεύονται στις λίστες των ευπώλητων σχεδόν με την κυκλοφορία τους. Από τις εκδόσεις Διόπτρα, για ακόμα μία χρονιά, κυκλοφόρησε ένα ακόμα της βιβλίο, το οποίο έφτασε στη χώρα μας με αρκετά μεγάλη καθυστέρηση, δεδομένου ότι η πρωτότυπη κυκλοφορία του στο εξωτερικό έγινε το 2007, δηλαδή, δέκα χρόνια νωρίτερα. Αυτό, αυτομάτως, δημιουργεί μια σύγχυση στον αναγνώστη που καλείται να το κρίνει αφού, αναπόφευκτα, μπαίνει στη διαδικασία να συγκρίνει το συγκεκριμένο της έργο με άλλα που ακολούθησαν, πράγμα αρκετά άδικο αφού ένας από τους σκοπούς της συγγραφής είναι και το να βελτιώνεται ο δημιουργός χρόνο με το χρόνο. Από την άλλη, υπάρχουν κι εκείνοι που σταδιακά χάνουν την έμπνευση και την πρωτοτυπία τους. Όσον αφορά τη Freeman, νομίζω πως η δική της πραγματικότητα βρίσκεται κάπου στη μέση.

Η Έλι, γεννημένη και μεγαλωμένη από τον πατέρα της στη Γερμανία, έχοντας μια αγγελική φωνή, ονειρεύεται να κάνει μια μεγάλη καριέρα στην όπερα. Παρά, όμως, που έχει όλα τα φόντα για να γίνει διάσημη, ανακαλύπτει με τον δύσκολο τρόπο πως τα πράγματα δεν έρχονται πάντα όπως θέλουμε. Στον αντίποδα βρίσκεται η Άντζι, μια έφηβη κοπέλα που μην αντέχοντας την καταχρηστική συμπεριφορά της οικογένειάς της, αποφασίζει να το σκάσει από το σπίτι της με αποτέλεσμα να καταλήξει στους δρόμους. Όμως, τελικά, καταφέρνει να ανακαλύψει τον εαυτό της αλλά και να μεταμορφωθεί σε μια πριγκίπισσα της ποπ μουσικής σκηνής, υιοθετώντας το όνομα Πένι Μπράιτ, μέχρι που μια βίαιη επίθεση εις βάρος της θα την οδηγήσει στο δρόμο του φόβου, της ανασφάλειας και των ναρκωτικών ουσιών. Μέχρι που οι δρόμοι τους θα συναντηθούν και η μία θα κλέψει τη ζωή της άλλης, με ένα σκοτεινό μυστικό να πλανιέται ανάμεσά τους δένοντάς τες με τρόπους που ούτε καν μπορούσαν να φανταστούν, έρμαια των παθών τους και της χειραγώγησης ενός δισκογραφικού παραγωγού. Άραγε, θα καταφέρουν ν' αποκτήσουν τον έλεγχο της ζωής τους;

Στον πυρήνα της αφήγησης βρίσκονται δύο γυναίκες που αν και φαντάζουν διαφορετικές μεταξύ τους, είναι τόσο όμοιες στην πραγματικότητα. Οι ζωές τους παράλληλες, όπως και οι διαδρομές που ακολουθούν στην πορεία αυτών, που αν και στην ουσία τους είναι πολύ διαφορετικές, στην βαθύτερη πραγματικότητά τους, είναι παρόμοιες. Όνειρα, καριέρες κι επιθυμίες αλληλένδετες, με τα φώτα των μουσικών σκηνών που υπηρετούν να τις τυφλώνουν κάνοντάς τες να χάνουν πότε-πότε το δρόμο τους, για να τον ξαναβρούν με τη δύναμη της θέλησής τους και ξανά από την αρχή. Ένας φαύλος κύκλος μέσα στον οποίο κινούνται, μπλεγμένες στα δίχτυα του πεπρωμένου μα και των προσωπικών τους θέλω που άλλοτε τις βυθίζουν στην παραίτηση και άλλοτε τους δίνουν δύναμη να συνεχίσουν, να προσπαθήσουν να πετύχουν το καλύτερο για εκείνες. Είμαι, όμως, η θέληση αυτή αρκετή για να ξεπεράσουν το παρελθόν τους ή χρειάζεται κάτι περισσότερο;

Αν κάτι αγαπώ στην Freeman είναι ο τρόπος με τον οποίο χειρίζεται τους ήρωές της, τα άρτια ψυχογραφήματα αυτών, μα και το πως η ίδια τους προσεγγίζει σε πολλαπλά επίπεδα. Οι ήρωές της δεν είναι χάρτινοι, έχουν ψυχή, καρδιά, χαρακτήρα, προσωπικότητες πολυδιάστατες που δεν αναλύονται μοναχά σε ένα επίπεδο αλλά σε πολλά περισσότερα, και αυτό γιατί οι εξελίξεις της ζωής τους οδηγούν σε αυτό. Δεν μένουν στάσιμοι αλλά εξελίσσονται, όχι απαραίτητα με τρόπο που έχει θετικό πρόσημο γι' αυτούς, αλλά με εκείνον που αποδίδει λογοτεχνικά και πλησιάζει με πιο ρεαλιστικό τρόπο στην αλήθεια της πραγματικής ζωής. Ακριβώς αυτό συμβαίνει και στο "Ντουέτο", με τις Έλι και Άντζι ν' αποτελούν δύο εξαιρετικά ενδιαφέρουσες προσωπικότητες, όπως εξαιρετικά ενδιαφέρων είναι και ο τρόπος με τον οποίο συνδέονται οι ζωές αυτών των δύο, που οδηγούν σ' ένα γαϊτανάκι ανατρεπτικών εξελίξεων που μας παρασύρει, χωρίς, ωστόσο, οι δευτερεύοντες χαρακτήρες της ιστορίας αυτής να μένουν στη σκιά, αφού ο καθένας απ' αυτούς εξυπηρετεί κι από έναν σκοπό, και δεν αποτελούν τυχαία πρόσωπα που βρέθηκαν από σύμπτωση στα αφηγηματικά χνάρια αυτής.

Ουσιαστικά το βιβλίο χωρίζεται σε τρεις ενότητες, με την πρώτη εξ αυτών ν' αποτελεί και το μοναδικό μειονέκτημα του βιβλίου, αφού η ροή της αφήγησης είναι λίγο πιο αργή και κουραστική απ' όσο θα ήθελα. Ωστόσο, αυτό το συναίσθημα ανατρέπεται όταν η αφήγηση παύει να είναι εναλλασσόμενη και η ζωές των δύο γυναικών, αφηγηματικά, γίνονται παράλληλες και μπλέκονται, με μαεστρία, η μία με την άλλη. Σίγουρα δεν πρόκειται για το καλύτερο βιβλίο της Freeman στη μέχρι τώρα καριέρα της, αλλά στην άποψή μου αυτή σίγουρα παίζει ρόλο το γεγονός πως έχω διαβάσει αρκετά μεταγενέστερα έργα της, με την ίδια να έχει βρει καλύτερες ισορροπίες αλλά και, ξεκάθαρα, το δικό της, ολότελα προσωπικό ύφος. Το "Ντουέτο" μού θύμισε κάτι από Kate Morton -πράγμα που ίσως να σημαίνει πως η Freeman ακόμα πειραματιζόταν τότε, αναζητώντας την ταυτότητά της-, κάτι που δεν είναι απαραίτητα κακό. Όπως και να 'χει, το "Ντουέτο" είναι ένα πολυσχιδές μυθιστόρημα με σπειροειδή αφήγηση κι ένα τέλος που δεν θ' αφήσει κανέναν ανικανοποίητο, και που σίγουρα πρέπει να διαβαστεί από τους αναγνώστες της.
Βαθμολογία 8,5/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Kimberley Freeman
Μεταφραστής: Τουτουνζή Ουρανία
Εκδόσεις: Διόπτρα
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2017
Αρ. σελίδων: 720
ISBN: 978-960-605-238-5