"Το ουφάκι" του Αύγουστου Κορτώ

«Με λένε Μάνο, είµαι οχτώ ετών, κι η µαµά µου είναι µάγισσα…» Έτσι ξεκινά η ιστορία του Μάνου, που έχει πολλά άγχη –αν θα θυµηθεί το µάθηµα όταν η δασκάλα τον σηκώσει στον πίνακα, αν οι γονείς του θα µείνουν αγαπηµένοι ή θα χωρίσουν, αν η οµάδα του θα χάσει στον τελικό…– κι όταν πέφτει να κοιµηθεί, δεν τον πιάνει ύπνος, είναι όλο «Ουφ!» και «Ουφ!». Αλλά η µαµά του, επειδή είναι µάγισσα, έρχεται, παίρνει τα ουφάκια απ’ το στήθος του, τα πετάει κάτω, τα πατάει και τα σκοτώνει. Μέχρι που µια µέρα ένα ουφάκι εµφανίζεται µπροστά του και του εξηγεί ότι δεν είναι κακό – ότι, µάλιστα, είναι ίσως ο καλύτερος φίλος του. Κι ότι πρέπει να το βοηθήσει να γλιτώσει.
Μια ιστορία για µικρούς και µεγάλους, για το άγχος που τρώει παππούδες και εγγόνια και για το πώς καµιά φορά αυτό που φοβόµαστε περισσότερο απ’ οτιδήποτε µπορεί να αποδειχτεί ένας αόρατος κολλητός µας φίλος.

"Πρόσφυγες" των Eoin Colfer & Andrew Donkin

Ίμπο: Μόνος
Η αδερφή του έφυγε πριν από καιρό. Τώρα εξαφανίστηκε κι ο αδερφός του κι ο Ίμπο γνωρίζει πως το μόνο που του μένει είναι να επιχειρήσει το επικίνδυνο ταξίδι για την Ευρώπη.
Σε αυτό το επικό ταξίδι, ο Ίμπο διασχίζει την έρημο Σαχάρα για να βρεθεί στους επικίνδυνους δρόμους της Τρίπολης και, τελικά, έξω στην ανελέητη θάλασσα. Αλλά σε κάθε βήμα του διατηρεί την ελπίδα του για μια νέα ζωή.
Μια δυνατή και επίκαιρη ιστορία, ειπωμένη με χιούμορ και ευαισθησία.