Πριν από λίγες ημέρες, ο Δανός συγγραφέας -και πρώην σεναριογράφος και σκηνοθέτης για την τηλεόραση και τον κινηματογράφο- Michael Katz Krefeld, βρέθηκε στην Αθήνα προκειμένου να παρουσιάσει το 3ο βιβλίο της αστυνομικής σειράς με ήρωα τον ντετέκτιβ Τόμας «Ράουν» Ράουνσχολτ, που στη χώρα μας κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Στα πλαίσια της επίσκεψή του αυτής, λοιπόν, μας μίλησε για το έργο του, τις επιρροές του, τις απόψεις του για τη σύγχρονη αστυνομική λογοτεχνία, αλλά και για τα μελλοντικά του σχέδια.

Οι περισσότεροι επιθεωρητές-αστυνομικοί της σύγχρονης αστυνομικής λογοτεχνίας έχουν κοινά χαρακτηριστικά μεταξύ τους. Είναι κάπως προβληματικοί, ίσως ελαφρώς αντικοινωνικοί, με θέματα συμπεριφοράς και εθισμένοι στο αλκοόλ και τις ουσίες. Ποιες είναι οι ιδιαιτερότητες που κάνουν τον δικό σας Thomas Ravnsholdt να ξεχωρίζει;

Λόγω της τραγικής απώλειας της αρραβωνιαστικιάς του, η δολοφονία της οποίας παραμένει ένα άλυτο έγκλημα, ο Ravn όχι μόνο βασανίζεται από αυτό, αλλά έχει και μια νέα συνειδητοποιημένη ενσυναίσθηση. Έτσι, ο Ravn καταλαβαίνει τη θλίψη τους και υπάρχει κίνητρο να λύσει αυτές τις περιπτώσεις αγνοουμένων που εμπλέκεται. Είναι ο τρόπος του να ξεφύγει από την απόγνωση και τα προβλήματά του με το αλκοόλ. Από την άλλη πλευρά, ο θάνατος της αρραβωνιαστικιάς του τον πλημμυρίζει με το αίσθημα της εκδίκηση και ονειρεύεται τη μέρα που θα πιάσει τον δολοφόνο της, που ο ίδιος θα δολοφονήσει με τη σειρά του. Έτσι, ο θάνατός της, θα μπορούσε να είναι η δική του καταδίκη.

Εσείς, όπως και η πλειοψηφία των ανδρών συγγραφέων, έχετε επιλέξει έναν άντρα ως πρωταγωνιστή σας. Η επιλογή αυτή έγινε λόγω της ταύτισης του φύλου ή υπάρχουν άλλοι λόγοι;

Για μένα, το ίδιο το φύλο δεν είναι σημαντικό. Έχω δουλέψει με γυναίκες ως πρωταγωνιστές στα βιβλία μου. Στην πραγματικότητα είναι ωραίο να κάνεις εναλλαγές μεταξύ τους. Για μένα, κάθε χαρακτήρας έχει την ιδιαίτερη οπτική γωνία του, και ως συγγραφέας είναι ωραίο να τους δίνω αυτήν την εσωτερική φωνή. Αυτό ισχύει για όλους τους χαρακτήρες και όχι μόνο για τον πρωταγωνιστή. Μου αρέσει να δίνω ακόμα και στον σκύλο του Ravns, τον Møffe, κάποια διάθεση για να εκφράσει τον εαυτό του. Ο σκύλος έχει συγκεντρώσει μία αρκετά μεγάλη ομάδα θαυμαστών μεταξύ των Δανών αναγνωστών.

Τα βιβλία σας, στον πυρήνα τους, ασχολούνται με γεγονότα και καταστάσεις που είναι πολύ σύγχρονες και φέρνουν στην επιφάνεια ανησυχίες που σχεδόν όλοι μας έχουμε. Πιστεύετε ότι η επιτυχία ενός αστυνομικού μυθιστορήματος, σε κάποιο βαθμό, μπορεί να είναι μεγαλύτερη όταν "παίζει" με τους εσωτερικούς μας φόβους;

Νομίζω ότι ο καλύτερος τρόπος να επικοινωνήσεις την ιστορία σου και να εμπλέξεις τους αναγνώστες σ' αυτήν, είναι να ζωντανέψεις τους χαρακτήρες. Χαρακτήρες με τους οποίους οι αναγνώστες μπορούν να μοιραστούν τα όνειρά τους, τις ελπίδες και τους φόβους τους. Επίσης, νομίζω ότι αν ο συγγραφέας μπορεί να ανασύρει τον δικό του φόβο, μπορεί να είναι πολύ αποτελεσματικός. Έχω μια κάποια παράνοια σχετικά με τα στοιχεία της αρχής όπως η αστυνομία, οι γιατροί, οι δικηγόροι, ακόμη και ο ταχυδρόμος, που έβαλα στα βιβλία μου. Θυμήσου, αγαπητέ αναγνώστη: Κάποιος σε παρακολουθεί... πάντα!!!


Κάθε συγγραφέας, μέσα από τα βιβλία του, θέλει να επιτύχει κάτι. Εσείς τι θέλετε να πετύχετε;

Θέλω πάντα το επόμενο βιβλίο να είναι το καλύτερο. Και πιστεύω πως το ν' αποτύχει σε αυτό είναι ο χειρότερος φόβος μου. Όμως, όσο οδυνηρό κι αν είναι, αποτελεί, επίσης, ένα μεγάλο κίνητρο. Ελπίζω πως οι αναγνώστες θα διασκεδάσουν πολύ και ότι η ιστορία μου θα μιλήσει στην καρδιά τους και μέσα από αυτήν στο μυαλό τους. Μου αρέσει να λαμβάνω σχόλια από τους αναγνώστες λέγοντας ότι έχουν απολαύσει ένα από τα βιβλία μου. Αυτό είναι κάτι που ποτέ δεν βαριέμαι.

Η σκανδιναβική αστυνομική λογοτεχνία, τα τελευταία χρόνια, φαίνεται να βρίσκεται στο απόγειό της. Πού νομίζετε ότι αυτό οφείλεται;

Δεν ξέρω, πραγματικά. Νομίζω πως τα τελευταία δύο χρόνια οι εκδότες πίστεψαν ότι το είδος έχει αποδυναμωθεί και πως έφτασε η ώρα για κάτι νέο. Στην πραγματικότητα, νέα υπο-είδη έκαναν την εμφάνισή τους, όπως το Domestic Crime -ιστορίες που αφορούν εγχώρια εγκλήματα- (π.χ. Gone Girl κ.λπ.), αλλά η σκανδιναβική αστυνομική λογοτεχνία το έχει ξεπεράσει όλο αυτό και εξακολουθεί να είναι επιτυχία. Ένας από τους λόγους που με κάνουν να πιστεύω πως συμβαίνει αυτό είναι ότι παρόλο που υποτίθεται ότι είναι ένα είδος, είναι πραγματικά διαφορετικό ως προς το ύφος και τα θέματα του.

Υπάρχει κάποιος συγγραφέας που να θαυμάζετε και που, ίσως, με κάποιον τρόπο να έχει επηρεάσει το δικό σας συγγραφικό ύφος;

Στην πραγματικότητα ενδιαφέρομαι περισσότερο για την αμερικανική αστυνομική λογοτεχνία εγκλημάτων από τη Σκανδιναβική. Οι αγαπημένοι μου, ανάμεσα σε πολλούς συγγραφείς, είναι ο James Elroy, ο Cormack McCarthy, ο Michael Connelly. Νομίζω ότι το στυλ γραφής μου επηρεάζεται περισσότερο από το ιστορικό μου ως σκηνοθέτης και σεναριογράφος για την τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Θεωρώ πως είναι πολύ κινηματογραφικό, με πολλούς γρήγορους διαλόγους και γρήγορες σκηνές, αλλά και με τους χαρακτήρες ν' αντιμετωπίζουν ο ένας τον άλλον.


Ποια είναι τα μελλοντικά, συγγραφικά σας σχέδια; Βρίσκεστε εν μέσω συγγραφής κάποιου νέου βιβλίου αυτήν την περίοδο;

Πάντα βρίσκομαι στο επόμενο βιβλίο. Συνεχώς μαγειρεύω νέες υποθέσεις και αναπτύσσω χάρτες. Αυτό είναι ένα από τα σπουδαία πράγματα του να είσαι συγγραφέας της αστυνομικής λογοτεχνίας. Κάθε φορά που επισκέπτεσαι καινούργια μέρη, πάντα τα βλέπεις ως πιθανά σκηνικά δολοφονίας, ακόμη και εδώ στην όμορφη Αθήνα.

Θα θέλατε να πείτε κάτι στους Έλληνες αναγνώστες σας;

Ελπίζω πραγματικά να απολαμβάνετε την παρέα του Ravn και των φίλων του. Και ότι αγαπάτε το αίσθημα του χιούμορ και το τρομακτικό ενθουσιασμό του εξίσου. Ω ναι, ένα ακόμα πράγμα: η Κοπεγχάγη δεν είναι τόσο τρομακτική ούτε βίαιη όπως την περιγράφω. Στην πραγματικότητα όλοι είμαστε πολύ φιλικοί. Και αν ποτέ επισκεφθείτε την Κοπεγχάγη θα πρέπει σίγουρα να πάτε στην περιοχή του Christianshavn όπου λαμβάνουν χώρα τα βιβλία μου. Μπορεί και να δείτε τον Ravn στη βάρκα του με το αγγλικό μπουλντόγκ του Møffe. Είστε ευπρόσδεκτοι εκεί.