Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Κάτω από την επιφάνεια κρύβεται ένα τρομερό μυστικό…
Χόλιγουντ, 1978. Μια τραγωδία στέλνει την ανερχόμενη ηθοποιό Βίβιεν Λόκχαρτ στην αγκαλιά του Τζοβάνι Μορέτι. Όλα δείχνουν ότι η τύχη της επιτέλους άλλαξε, μέχρι που γνωρίζει την αδελφή του και μαθαίνει το σκοτεινό παρελθόν του συζύγου της…
Λονδίνο, σήμερα. Η Λούσι Γουίτακερ πρέπει να εξαφανιστεί, αλλά το νέο της σπίτι στην Τοσκάνη, το σχεδόν ερειπωμένο Καστέλο Μπαρμπαρόσα, δεν είναι ο απομονωμένος παράδεισος που είχε φανταστεί: περίεργοι ήχοι ακούγονται από τη σοφίτα, ο ιδιοκτήτης δεν δέχεται να τη συναντήσει από κοντά, και το σιντριβάνι μπροστά στην είσοδο του σπιτιού, που δεν σταματά ποτέ να τρέχει, είναι τόσο σιωπηλό…
Η Λούσι βρίσκεται παγιδευμένη στην ειδυλλιακή ιταλική βίλα –ακριβώς όπως ήταν και η Βίβιεν.
Και, για να δραπετεύσει κανείς από την ασφυκτική ατμόσφαιρα του Καστέλο Μπαρμπαρόσα, πρέπει πρώτα να φέρει στο φως τα μυστικά του.

Προσωπική άποψη:
Αν έπρεπε να επιλέξω ποιο βιβλίο αποτέλεσε τη μεγαλύτερη αναγνωστική έκπληξη γι' αυτό το καλοκαίρι, τότε, χωρίς καμία αμφιβολία και δισταγμό, θα έλεγα το "Σιωπηλό σιντριβάνι" της Lisa Gardner, το οποίο και κυκλοφόρησε πριν από λίγο καιρό από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος. Αν και είχα εξαρχής καλό προαίσθημα σχετικά με αυτό το βιβλίο -άλλωστε οι αγαπημένες μας εκδόσεις έχουν αποδείξει πως ξέρουν να επιλέγουν "δυνατούς" τίτλους, στο σύνολό τους, πολύ περισσότερο δε στο ιστορικό μυθιστόρημα-, τελικά αποδείχθηκε πολύ περισσότερα απ' αυτό που περίμενα, καθηλώντάς με από την πρώτη μέχρι και την τελευταία σελίδα, μα και συνεπαίρνοντάς με μια μια ιστορία γεμάτη εκπλήξεις, ανατροπές, μυστήριο και πτυχές που δεν θα φανταζόμουν, αλλά που οπωσδήποτε ανέβασαν τον πήχη ψηλότερα.

Δεκαετία του '70 και η Βίβιεν Λόκχαρτ παίρνει τη μεγάλη απόφαση. Εγκαταλείπει το πατρικό της σπίτι, και την βία που δεχόταν μέσα σε αυτό, ανοίγοντας τα φτερά της και κυνηγώντας το όνειρό της που δεν είναι άλλο από το να γίνει ηθοποιός. Και πράγματι, τα καταφέρνει, όμως η επιτυχία της αυτή δεν έρχεται χωρίς κόστος. Έπειτα από ένα φρικτό ατύχημα, η Βίβιεν βρίσκεται να νοσηλεύεται υπό την παρακολούθηση του γοητευτικού γιατρού Τζοβάνι Μορέτι. Οι δυο τους ερωτεύονται παράφορα, κι έπειτα από καιρό, η ζωή μοιάζει και πάλι να χαμογελάει στη νεαρή γυναίκα. Όμως, ο Τζοβάνι έχει ένα σκοτεινό παρελθόν που όταν έρχεται στο φως διαταράσσει τις ισορροπίες του ζευγαριού και η αλήθεια, σταδιακά, απορροφά ό,τι καλό κι ευτυχισμένο έχει απομείνει στη μεταξύ τους σχέση. Και τα χρόνια περνάνε για να φτάσουμε στο σήμερα.

Σε παρόντα χρόνο, λοιπόν, συναντά ξανά την ηλικιωμένη, πλέον, Βίβιεν, η οποία ζει μια απομονωμένη και μοναχική ζωή στο σχεδόν ερειπωμένο Καστέλο Μπαρμπαρόσα, που δεν θυμίζει σχεδόν σε τίποτα το παλιό, γεμάτο δόξα αρχοντικό που υπήρξε. Η Λούσι Γουίτακερ, που εξαιτίας ενός σκανδάλου, στον πυρήνα του οποίου βρέθηκε αναμεμειγμένη κι εκείνη, πρέπει να χαθεί για λίγο από τα μάτια του κόσμου, ανασυγκροτώντας τα κομμάτια της ζωής της, δέχεται τη θέση της βοηθού της Βίβιεν -η οποία, όμως, αρνείται να την συναντήσει από κοντά- και μετακομίζει στο Καστέρλο Μπαρμπαρόσα. Ωστόσο, η ζωή εκεί, αποδεικνύεται πολύ διαφορετική απ' ό,τι φανταζόταν. Παράξενοι ήχοι σπάνε την τρομακτική σιωπή της βίλας που φαντάζει γεμάτη μυστικά, ενώ το σιντριβάνι που δεν σταματά στιγμή να τρέχει, μοιάζει να θέλει ν' αποκαλύψει αλήθειες που έχουν πνιγεί κάτω από τα νερά του.

Ξέρω... δεν συνηθίζω να αναλύω τόσο πολύ την υπόθεση ενός βιβλίου, όμως, πραγματικά, δεν θα μπορούσα να μην αναλύσω, έστω και λίγο, τη διττή διάσταση της ιστορίας αυτής. Αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με το ότι μας παρουσιάζει δύο διαφορετικές χρονιές στιγμές, και κατ' επέκτασιν δύο διαφορετικά χρονικά επίπεδα, αλλά συνθήκες και καταστάσεις που επηρεάζονται από το πλαίσιο μέσα στο οποίο έχουν τοποθετηθεί κι εξελίσσονται, μα και που συνδέονται με αόρατα νήματα, επιβεβαιώνοντας κάθε στιγμή πως το παρόν μας είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το παρελθόν μας, ακόμα κι αν το αρνιόμαστε ή προσπαθούμε να κρύψουμε τις αλήθειες τους. Γιατί η αλήθεια, όση λάσπη κι αν ρίξουμε πάνω της προσπαθώντας να την θάψουμε, πάντα θα βρίσκει τον τρόπο της προκειμένου να έρθει στην επιφάνεια, στο φως, καθώς μόνο αυτή μπορεί να μας απελευθερώσει, να μας λυτρώσει, μα και να μας αποδεσμεύσει από βαριά δεσμά που μας κρατούν φυλακισμένους σε μνήμες και πράξεις που τραυμάτισαν το "κάποτε", πληγώνοντας ακόμα και το σήμερα.

Είναι το πρώτο βιβλίο της Victoria Fox που έρχεται στα χέρια μου και το βέβαιο είναι πως στο μέλλον θ' αναζητήσω κι άλλα έργα της, με μεγάλη λαχτάρα και αγωνία. Γιατί αν με το πρωτάκι της κατάφερε να πλάσει μια τόσο περίπλοκη, και περίτεχνη συνάμα, ιστορία, την οποία και υποστήριξε άψογα από την αρχή μέχρι και το φινάλε της, δεν μπορώ να σκεφτώ τι άλλο μπορεί να έχει να μας προσφέρει στο μέλλον. Το κείμενο είναι κάτι παραπάνω από καλογραμμένο, η αφηγηματική ροή δεν χάνει τον ρυθμό, την ένταση ή το νεύρο της, ούτε για μια στιγμή, ενώ η ατμόσφαιρα που χτίζει λιθαράκι λιθαράκι, είναι εντυπωσιακή. Πραγματικά, δεν ήταν λίγες οι φορές που ένιωσα ένα ρίγος να με διαπερνάει και που ένιωσα πως βρισκόμουν κι εγώ στο Καστέλο Μπαρμπαρόσα, ακούγοντας τους ίδιους τρομακτικούς ήχους, νιώθοντας την υγρασία της ομίχλης στο δέρμα μου, τον αέρα να με πνίγει, τη μοναξιά να μου παγώνει το αίμα και να φαντάζει πιο εκκωφαντική απ' ότι κάθε ήχος θα μπορούσε να είναι.

Ειλικρινά, αν κάτι λάτρεψα στο βιβλίο αυτό, και θεωρώ πως το έκανε πολύ πιο ξεχωριστό και αντισυμβατικό απ' ότι θα μπορούσε να ήταν σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, είναι οι γοτθικές αποχρώσεις του, οι οποίες το παίρνουν από τη σφαίρα του τυπικού σύγχρονου ιστορικού, κοινωνικού ρομάντζου, τοποθετώντας το σε μια υψηλότερη κλίματα, ποτίζοντάς το με νότες αγαπημένου κλασσικού. Με απλά λόγια, πρόκειται για τον ορισμό του ατμοσφαιρικού μυθιστορήματος, όπου το συναίσθημα συγκρούεται με τη λογική, η επιθυμία με την ηθική, και που μέσα από σκοτεινά, επικίνδυνα κι ανεξερεύνητα μονοπάτια, μπορεί κανείς να βρει τον δρόμο του προς την αυτογνωσία και την αποτίναξη όλων αυτών που τον κρατούν δέσμιο σε σκέψεις, πράξεις, αποφάσεις, που ναι μεν καθόρισαν το ποιος έγινε στην πορεία της ζωής του, αλλά που δεν μπορούν -ίσως- να τον καταδικάσουν σ' ένα συνειδησιακό τέλος που βαραίνει την ψυχή του.

Δεν θα πω άλλα, καθώς δεν θέλω να μακρηγορήσω κι άλλο και να σας κουράσω περισσότερο. Θέλω, μόνο, να τονίσω, ξανά, πως το βιβλίο αυτό ανήκει στην κατηγορία εκείνων που δεν πρέπει να παραλείψετε να διαβάσετε, και που έχει να σας προσφέρει περισσότερα απ' όσα πιθανολογείτε. Πρόκειται για ένα γλυκόπικρο παραμύθι, με σκληρές, αλλά ρεαλιστικές προεκτάσεις, με μια γοητευτική, γοτθική ατμόσφαιρα που σου θυμίζει αλλοτινές λογοτεχνικές -και όχι μόνο- εποχές, που διαθέτει μυστήριο, εκπλήξεις, ανατροπές, τρομακτικές νότες που δίνουν μια άλλη διάσταση στην όλη ιστορία. Μα πάνω απ' όλα, πρόκειται για μια ανθρωποκεντρική ιστορία, για μία ανθρώπινη ιστορία, όπου οι χαρακτήρες αυτής μπορεί να μην είναι ιδανικοί, όπως δεν είναι και οι αποφάσεις τους στην πορεία της ζωής του, όμως, άραγε, ποιος από εμάς είναι ιδανικός; Μάλλον κανείς, εξού και η Fox μάς αφηγείται την ιστορία τους, όχι για να τους κρίνουμε, αλλά για να οδηγηθούμε στη γνώση μαζί του. Και, ειλικρινά, μακάρι κι άλλα βιβλία να ήταν γραμμένα όπως αυτό.
Βαθμολογία 10/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Victoria Fox
Μεταφραστής: Αλεξανδρή Καίτη
Εκδόσεις: Κλειδάριθμος
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2018
Αρ. σελίδων: 480
ISBN: 978-960-461-836-1