Αν κι έχω εκφράσει πολλές φορές την αντίθεσή μου απέναντι στον δανεισμό -όχι γιατί το θεωρώ κατακριτέο, αλλά επειδή εκτός από αναγνώστρια είμαι και συλλέκτρια, κατά συνέπεια έχω μια λόξα-, επειδή έχουν δει πολλά τα ματάκια μου και έχει ταραχθεί το νευρικό μου σύστημα, πρέπει ίσως να συζητήσουμε κάποιους βασικούς κανόνες που ακολουθούν το ότι δανείστηκες ένα βιβλίο από κάποιον φίλο ή συγγενή. Να ξεκαθαρίσουμε δύο πράγματα πριν να ξεκινήσουμε! Πρώτον, το βιβλίο, το κάθε βιβλίο, αξίζει τον σεβασμό σου και απαιτείται να του τον δείξεις. Δεύτερον, αυτός ο κάποιος από τον οποίο το δανείστηκες, έδωσε λεφτά για να το αγοράσει, άρα έκανε μια επένδυση και περιμένει να του το επιστρέψεις ακριβώς στην ίδια κατάσταση. Πάμε, λοιπόν, να δούμε τους κανόνες αναλυτικά:
- Δανείστηκες ένα βιβλίο, και καλά έκανες. Το ότι ο άλλος σου το έδωσε προκειμένου να το διαβάσεις δεν σημαίνει όμως, ούτε πως πρέπει να το οικειοποιηθείς -ευελπιστώντας πιθανότατα ότι ο ιδιοκτήτης του θα ξεχάσει πως στο έδωσε-, ούτε να του το επιστρέψεις όταν κι όποτε το θυμηθείς, επειδή διαβάζεις με ρυθμούς χελώνας. Καλά κάνεις και διαβάζεις αργά, καλά κάνεις κι ο άλλος να θέλει το βιβλίο του πίσω μέσα σε ένα εύλογο διάστημα.
- Την ώρα που διαβάζεις ένα βιβλίο που έχεις δανειστεί, δεν κάνεις τα εξής πράγματα, ακριβώς από πάνω του:
Δεν καπνίζεις!
Δεν τρως!
Δεν πίνεις!
Μπορεί να γίνει οποιοδήποτε ατύχημα και αυτό να έχει ως αποτέλεσμα να το λερώσεις με χίλιους δυο τρόπους κι ως γνωστόν, αν το χαρτί λερωθεί, δεν μπορείς να το καθαρίσεις.
- Δεν παίρνεις ποτέ ένα δανεισμένο βιβλίο μαζί σου στην παραλία. Πέραν του ότι μπορεί να βραχεί, να λερωθεί με άμμο ή οτιδήποτε άλλο, αν είσαι από αυτούς που αράζουν στην παραλία με τις ώρες, κινδυνεύεις εξαιτίας της υγρασίας σε συνδυασμό με τη ζέστη, να φουσκώσουν οι σελίδες και να μοιάζει μετά το αντίτυπο λες και βούτηξε εκείνο στη θάλασσα και όχι εσύ.
- Δεν το μεταφέρεις ποτέ μέσα στην τσάντα σου, στην οποία έχεις άλλα χίλια δυο πράγματα. Είναι σχεδόν σίγουρο πως θα τσαλακωθεί, σκιστεί, λερωθεί, γρατσουνιστεί, με πιθανότερο όλων να τσαλακώσεις τις γωνίες του βιβλίου, κάτι που δεν θα λέγαμε πως είναι ευχάριστο.
- Έχεις παιδιά, σκυλιά, γατιά! Υπέροχα! Όμως, επειδή λερώνουν, δαγκώνουν, κάνουν ζημιές και γενικότερα, δεν έχουν συναίσθηση του τι είναι δικό σου και τι όχι, δεν αφήνεις ποτέ ένα βιβλίο που έχεις δανειστεί, σε μέρος που να πιάνει το οπτικό τους πεδίο. Στην καλύτερη των περιπτώσεων, το παιδί σου θα το περάσει για μπλοκ ζωγραφικής και θα αρχίσει να ζωγραφίζει στις σελίδες του, ενώ το κατοικίδιό σου θα το χέσει, κατουρήσει, δαγκώσει. Γι' αυτό, λοιπόν, μακριά τα δανεισμένα βιβλία από παιδιά και κατοικίδια.
- Δεν δανείζουμε ένα βιβλίο το οποίο έχουμε δανειστεί! Ποτέ! Αυτός που στο δάνεισε, στο έδωσε με τον συλλογισμό να το διαβάσεις εσύ και όχι όλο σου το σόι και οι φίλοι σου. Πρώτα απ' όλα, δεν τους γνωρίζει, άρα δεν έχει καμία υποχρέωση να το μοιραστεί μαζί τους. Εδώ που τα λέμε, το έχει πληρώσει, και δεν έχει καλά-καλά υποχρέωση να το μοιραστεί μαζί σου. Κατά δεύτερον, δεν μπορείς να βασισθείς στον λόγο κανενός πως θα το προσέχει σαν τα μάτια του, όση εμπιστοσύνη κι αν του έχεις και αυτός που θα εκτεθεί αν συμβεί κάτι δεν είναι εκείνος, αλλά εσύ.
- Χρησιμοποιούμε σελιδοδείκτες για να μην χάσουμε την σελίδα. Ούτε τα αυτάκια, ούτε τσακίζουμε τη σελίδα που έχουμε σταματήσει την ανάγνωση. Αυτός είναι ένας σοβαρός λόγος να σε λοβοτομήσει κάποιος και θα έχει δίκιο.
- Σου αρέσει να κρατάς σημειώσεις την ώρα που διαβάζεις, είτε γιατί βρήκες κάποιο στιχάκι που σε εκφράζει, είτε γιατί συνάντησες μια ατάκα που θεωρείς πολύ έξυπνη και θα ήθελες να την χρησιμοποιήσεις, είτε γιατί έχεις εσωτερικές σκέψεις και προβληματισμούς που θες να εκφράσεις. Κάν' το, λοιπόν, αλλά σε κάποιο τετράδιο και όχι πάνω στο βιβλίο.
- Μπορεί ο φίλος σου να μην έχει πρόβλημα και να είναι από εκείνους που του αρέσει να είναι τσακισμένη η ράχη ενός βιβλίου, για να φαίνεται πως είναι διαβασμένο. Μου προκαλεί κρίσεις πανικού το θέαμα, αλλά ok, το δέχομαι. Αν όμως δανεισθείς ένα βιβλίο και η ράχη είναι σαν καινούργια, δεν μπορείς να το επιστρέψεις διαλυμένο, επειδή για να διαβάσεις πρέπει να ανοίξεις ένα βιβλίο τέντα, ή ακόμα και να γυρίσεις το μπρος-πίσω.
Όχι, δεν είμαι εγώ η περίεργη και η μυστήρια του χωριού. Καλώς ή κακώς, σε όλα τα πράγματα, υπάρχουν ορισμένοι κανόνες που πρέπει να ακολουθούμε και το να δανειζόμαστε από άλλους πράγματα που δεν μας ανήκουν, ανήκει στην κατηγορία των επιλογών που συνοδεύονται από αυτούς. Πάρα παράδειγμα μια δημόσια βιβλιοθήκη. Δεν σου θέτει κανόνες και όρια; Σε περίπτωση που τα καταπατήσεις ή τα ξεπεράσεις, δεν έχεις κυρώσεις και συνέπειες; Ακριβώς το ίδιο ισχύει και όταν η συναλλαγή γίνεται με έναν φίλο ή συγγενή, και όχι απαραίτητα με κάποια υπηρεσία. Γι' αυτό, όταν δανείζεσαι ένα βιβλίο, πρέπει να το προσέχεις σαν τα μάτια σου κι αν τυχόν το καταστρέψεις ή προκαλέσεις οποιαδήποτε φθορά, να το αντικαταστήσεις. Βέβαια, αυτοί οι οποίοι δανείζουν, πρέπει να έχουν κατά νου πως δεν δίνουμε τα πράγματά μας όπου να 'ναι, ή σε ανθρώπους που είναι εκ γενετής ανεύθυνοι, απλά και μόνο για να μην γίνουμε κακοί. Έχετε δώσει τα λεφτά σας, ο άλλος όχι. Έχετε δικαίωμα να θέσετε όποια όρια εσείς θεωρείται ιδανικά.
27 Σχόλια:
Αγάπη μου έχω σταματήσει να δανείζω για τους λόγους που προανέφερες. Πέρα από το ότι έχω χάσει δυο βιβλία, πριν μερικούς μήνες μια κυρία δεν πρόσεξε το βιβλίο που της δάνεισα (ήταν συλλεκτική έκδοση της Υπερηφάνειας και Προκατάληψης. Δώρο κιόλας) και ζωγράφισε την πρώτη σελίδα η εγγονή της..Συμφωνώ με την άποψη σου.
@ Αργυρώ... Ε, μα! Τα παίρνουν και νομίζουν πως μπορούν να τα κάνουν ό,τι θέλουν! Καλά, εγώ θα την σκότωνα!
Το πήρα ψύχραιμα. Αλλά βγήκα σωστή στη μητέρα μου που θεωρεί για να είναι καλή ότι πρέπει να μοιράζω τα βιβλία. :(
@ Argiro, πες της μαμάς σου να δανείζει αυτή, αν θέλει, και να σε αφήσει ήσυχη! :p
Eίμαι απο κείνους τους λοξούς,παράξενους ανθρώπους που δεν αφήνουν κανέναν να αγγίζει τα βιβλία του,γιατί δυστηχώς και μόνο στη θέα του τρόπου με το οποίο το ανοίγει κάποιος μου δημιουργεί την διάθεση να θέλω να του επιτεθώ και φυσικά δεν δανείζομαι ποτέ γιατί θέλω να το αισθάνομαι καταδικό μου αλλά και γιατί θέλω στο τέλος να καταλήξει στη βιβλιοθήκη μου!
Ναι το ξέρω είμαι άρρωστη αλλά...
Πολύ ωραίο και εύστοχο κείμενο κυρία Παπαδημακοπούλου μπράβο σας!!
Γιώτα καλησπέρα.Τι κάνεις ;
Ελπίζω όλα να σου πάνε καλά.
Έχω εξαφαναστίστει λόγω προσωπικών θεμάτων.Μου έλειψαν οι συζητήσεις μας. :)
Όσον αφορά για το θέμα του δανεισμού.
Πες τα χρυσόστομη!
Βασικά και λίγα είπες.Αυτή την περίοδο κυνηγάω δυο άτομα να μου επιστρέψουν τρία βιβλία που τους έχω δανείσει.Πρόσεξε τους τα δάνεισα δεν τους τα χάρισα,δεν ξέρω τι κατάλαβαν εκείνοι.Είναι η τελευταία φορά που δανείζω.
Και φυσικά δεν είσαι περίεργη,είναι θέμα υπευθυνότητας,οι σκέξεις σου είναι ακριβώς σαν τις δικές σου.
Έχω ΧΑΣΕΙ στο παρελθόν σειρά βιβλίων από ανεύθυνο άτομο που δανειζόταν ανεξέλεγκτα από όλους και έχανε το μπούσουλα μετά τίνος είναι ποιο!! Ήμουν μικρή και δεν ήξερα!! Τώρα όποτε δανείζω γίνομαι κέρβερος μέχρι να το επιστρέψουν σώο και αβλαβές! Εννοείται ότι κι εγώ όταν δανείζομαι ένα βιβλίο το προσέχω σαν τα μάτια μου!!
Αυτό το κείμενο πρέπει να το εκτυπώσουμε και να το αφήνουμε "τυχαία" μέσα στο βιβλίο που μας ζητάνε κάθε φορά!
Εγω δεν εψω χασει βιβλιο αλλα καποια μου εχουν τσακισει πολυ το πλάι. Κυριως τα βιβλια που τα εχω δανεισει σε δυο και τρεις ανθρωπυς.
Ποοοο ψυχολογικά... χαχαχα ούτε εμένα μ'αρέσει να τα δανείζω γιατί εκτός ότι το βιβλίο κακοπερνάει μένει και το κενό του στη βιβλιοθήκη μου... χαχαχαχα
@ Κυρία Ειρήνη σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια και ίσως θα έπρεπε να πάμε μαζί σε κάποιον γιατρό, προκειμένου να εξετάσει την ψυχοπάθειά μας! :P
@ Νόρα μου... πού είσαι κοριτσάρα μου; Συνέχεια έχουμε την κουβέντα σου και είχαμε ανησυχήσει που χάθηκες! Ελπίζω κι εύχομαι όλα να είναι καλά τώρα και να μην συνέβη κάτι άσχημο. Κι εμάς μας έχεις λείψει πολύ κι ευελπιστώ να επανέλθεις σύντομα στο παρεάκι μας! <3
Αχ... τα λέω και ευτυχώς, βλέπω πως συμφωνούν πολλοί μαζί μου. Όχι τίποτα άλλο, αλλά έρχονται σπίτι, μου ζητάνε να τους δανείσω και στραβομουτσουνιάζουν. Να μην αναφέρω πόσο fail θεωρώ από την στιγμή που είμαι δημιουργός κι εγώ, να ενισχύω τον δανεισμό! :P
@ Erina, πολύ καλή η ιδέα του flyer! Χα, χα, χα...
@ Ανώνυμε, το να τσακίσει η ράχη ενός βιβλίου, είναι σα να τσακίζεται η καρδιά μου. Ok, είμαι περίεργη, αλλά δεν μπορώ να κάνω αλλιώς!
@ Siopiles Skepseis αυτό το κενό είναι που με τρομοκρατεί, περισσότερο απ' όλα! Χα, χα, χα...
Επιτέλους βρήκα συμπαράσταση!Δεν θέλω να δανείζω βιβλία με τίποτα γιατί ξέρω πως δεν θα το πάρω πίσω όπως το έδωσα ,και οι υπόλοιποι με θεωρούν τρελή και υστέρω!!
Μια χαρά είμαι και εμένα μου λείψατε.Θα επανέλθω
@ Mary Meim όταν δεν τα αγαπάνε όσο εσύ και όταν δεν τα έχουν πληρώσει, λογικό είναι να φαίνεσαι εσύ παράλογη! :/
@ Χαίρομαι Νόρα μου! <3
Γιώτα νομίζω λέγεται παράνοια,αλλά ποιος νοιάζεται? χα χα
@ Ειρηνάκι, έχεις απόλυτο δίκιο! ;)
Και για τους λόγους που αναφέρεις στο ποστ σου, εγώ προσωπικά οχι μόνο ούτε δανείζω, ούτε και δανείζομαι βιβλία, αλλά έχω επεκτείνει αυτούς τους κανόνες και σε CD´s - DVD´s! Απαγορευτικό και εκεί! Όποιος/α από φίλους/ες μου θέλει να διαβάσει βιβλία μου, να ακούσει μουσική μου και να δει ταινίες μου, ας έρθει στο σπίτι μου. Δανεισμοί γιοκ!
notis-o-talas.blogspot.
Δεν είμαστε εμείς περίεργοι! Οι άλλοι έχουν πρόβλημα! Χαχαχαχα!!!
@ Χρύσα, πέραν της πλάκας, έτσι είναι! :P
Αχ πες τα Χρυστόστομη!!! Να αγιάσει το στόμα σου Γιώτα μου!!! Είναι λες και διάβαζα τις σκέψεις μου λέξη προς λέξη!! Πόσο χαίρομαι που απ'όσο βλέπω δεν είμαι η μόνη με τέτοιες "παραξενιές"!!! :)
Αυτοί είναι οι λόγοι που κι εγώ δεν θέλω να δανείζω κι ας έχω τη μάνα μου να λέει ότι είμαι κακιά! Τα μόνο άτομα που δίνω πλέον βιβλία είναι μια θεία μου στην οποία έχω ξεκαθαρίσει από την αρχή τους κανόνες μου και όντως τα προσέχει και μου τα φέρνει πίσω άθικτα όπως τα πήρε και η αδελφή μου. Η αδελφή μου, αν και δεν καταλαβαίνει το κόλλημά μου, μετά το κατσάδιασμα και τις φωνές που έφαγε όταν μου επέστρεψε για πρώτη φορά βιβλίο που της δάνεισα, έχει συμμορφωθεί! Ακόμη κλαίω κάθε φορά που βλέπω το συγκεκριμένο...αχ...ευτυχώς τώρα όλα καλά!
Να'σαι καλά βρε Γιώτα μου για αυτό το κείμενο! Αυτό θα πρέπει να το διαβάσουν ΌΛΟΙ όσοι σκοπεύουν να δανειστούν βιβλία από άλλους!!
@ Ιφιγενειάκι, όχι... δεν είσαι η μόνη! Είμαστε πολλοί και είναι λογικό όταν δανείζεις κάτι, να θες να σου επιστραφεί στην ίδια ακριβώς κατάσταση που ήταν όταν το έδωσες. Το να συμπεριφέρεται κάποιος σαν ζώο σε στάνη, δεν είναι δικό σου πρόβλημα... εκείνος να το λύσει. Εξού κι εγώ δεν δίνω πουθενά τα βιβλία μου... ούτε σε μετακόμοιση δεν τους έχω επιτρέψει να τ' αγγίξουν.
Γιωτα Respect! και εγω ετσι ειμαι αν και δεν δανειζομαι ! δεν πληρωνουμε εμεις 20 για να μας το φερουν πισω με τσακισμενα αυτακια!
@ Παναγιώτη, από την στιγμή που κάτι το έχεις αγοράσει, έχεις επενδύσει λεφτά για να το αποκτήσεις, έχεις δικαίωμα να αποφασίζεις τι θα το κάνεις.
Δημοσίευση σχολίου