Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Ως νεαρό κορίτσι, σε μια έκρηξη θυμού, η Εμίλια Γκουέντολιν Κάρινγκτον είπε στον εξοργιστικό μέλλοντα δούκα του Πίνταρ ότι δεν θα τον παντρευόταν ποτέ. Χρόνια αργότερα, όμως, θα αναγκαστεί να πάρει τα λόγια της πίσω, ανακαλύπτοντας ότι δεν έχει σε κανέναν άλλο να στραφεί.
Ο Εβάντερ Σέπτιμους Μπρόντι θα δεχτεί την τολμηρή πρόταση της Μία, έχει τους λόγους του, αλλά υπάρχει κάτι που δεν θα χαρίσει στην αντισυμβατική σύζυγό του: τον εαυτό του. Έτσι, θα αντιπροτείνει στη Μία μια συμφωνία του διαβόλου... Θα της παραχωρήσει τέσσερις νύχτες τον χρόνο μαζί του.
Τέσσερις νύχτες και τίποτα παραπάνω, και μάλιστα μόνο μετά από δική της παράκληση. Κάτι που η Μία δεν είναι διατεθειμένη να κάνει.
Έτσι ο Βάντερ θα βρεθεί αντιμέτωπος με τη μεγαλύτερη πρόκληση της ζωής του: θα πρέπει να ξελογιάσει την ίδια του τη γυναίκα προκειμένου να κερδίσει την καρδιά της.
Όσο ακριβά και αν του κοστίσει, είναι μια μάχη που δεν μπορεί να χάσει.

Προσωπική άποψη:
Όπως είχε συμβεί και με το "3 εβδομάδες με τη λαίδη Ζ", έτσι και το "4 νύχτες με τον δούκα", αποδείχθηκε μια εξαιρετικά ευχάριστη έκπληξη για μένα, ένα από τα βιβλία των ρομαντικών μυθιστορημάτων εποχής το οποίο ξεχωρίζω, όχι μόνο ανάμεσα στα καλοκαιρινά μου αναγνώσματα, αλλά στο σύνολο αυτών ως είδος. Γιατί, η Eloisa James, έχει έναν δικό της χαρακτήρα τον οποίο, ξεκάθαρα, βγάζει στα βιβλία της, τον αφήνει να ξεδιπλωθεί και να μας κερδίσει προσφέροντάς μας κάτι το διαφορετικό σε σχέση με αυτά που μας προσφέρουν άλλες ομότεχνές της που "παίζουν" στο ίδιο μοτίβο με μια, όμως, πιο... ας μου επιτραπεί η έκφραση, γυναικουλίστικη προσέγγιση. Γιατί, άλλο το να προσεγγίζεις κάτι με τρόπο γυναικείο, που μπορεί να σημαίνει χίλια δύο διαφορετικά πράγματα, κι άλλο όπως προανέφερα.

Η ιστορία μας, λοιπόν, αφορά την Εμίλια -Μία- Γκουέντολιν Κάρινγκτον η οποία, πάνω στο άνθος και στην ορμή της νιότης της, δηλώνει στον Εβάντερ Σέπτιμους Μπρόντι, μέλλοντα δούκα του Πίνταρ, που για κάποιον αδιευκρίνιστο λόγο την εξοργίζει, πως δεν πρόκειται ποτέ να γίνει γυναίκα του, ακόμα κι αν απομείνει ο τελευταίος άντρας της γης. Όμως η ζωή είναι άτιμη, τα χρόνια περνούν και η Μία θα βρεθεί αντιμέτωπη με καταστάσεις που δεν θα της αφήσουν άλλη επιλογή από το να καταφύγει στον άντρα που η ίδια είχε απορρίψει. Και φυσικά, εκείνος, βρίσκοντας πολύ τολμηρή μα κι ενδιαφέρουσα την πρότασή της, δεν της αρνείται τη βοήθειά του, αλλά θέτει τους δικούς του όρους στη συμφωνία τους αυτή. Ναι μεν δέχεται να την παντρευτεί, αλλά δεν δέχεται να της παραχωρήσει παραπάνω από τέσσερις νύχτες μαζί του και αυτό μόνο αν εκείνη παρακαλέσει γι' αυτό. Και όπως ήταν αναμενόμενο, η Μία δεν είναι πρόθυμη να το κάνει, πράγμα που οδηγεί τον Βάντερ σε μονόδρομο, αφού πρέπει να σαγηνεύσει την ίδια του τη γυναίκα προκειμένου να την κατακτήσει πραγματικά.

Όσοι τυγχάνει να με γνωρίζουν, ή να με "διαβάζουν", ξέρουν πολύ καλά πως είμαι ιδιαίτερα κυνική και καυστική ως άνθρωπος. Ως εκ τούτου, τα δύο αυτά στοιχεία, είναι κάτι που εκτιμάω, και στην προσωπικότητα κάποιου -αρκεί να ξέρει να τα χειριστεί σωστά και να μην γίνεται αγενής εξαιτίας αυτών-, μα και σ' ένα λογοτεχνικό κείμενο, πόσο μάλλον όταν αυτό έχει ανάλαφρο χαρακτήρα, στοχεύει στο να είναι ευχάριστο στην ανάγνωσή του, ενώ η πλοκή του είναι δομημένη με τρόπο παιχνιδιάρικο και διασκεδαστικό. Όπως ακριβώς, δηλαδή, συμβαίνει και στην προκειμένη περίπτωση, με το δεύτερο βιβλίο της σειράς των "Ερωτευμένων δουκισσών" να έχει σε σωστές δόσεις όλα εκείνα τα στοιχεία που το καθιστούν μια ιδανική επιλογή, ακόμα κι αν δεν είναι κάποιος από τους πλέον φανατικούς αναγνώστες του είδους.

Η Eloisa James έχει πιάσει το νόημα και έχει αντιληφθεί ξεκάθαρα πως το παν στα βιβλία αυτά δεν είναι η ίδια η ιστορία τους, μα οι χαρακτήρες που πορεύονται μέσα σε αυτήν. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να έχει εστιάσει πάρα πολύ πάνω τους, να τους έχει αναλύσει εις βάθος, να τους χτίζει βήμα βήμα, σκηνή την σκηνή, ολοκληρώνοντας την ύπαρξή τους στην κορύφωση της δράσης τους, ένα στοιχείο που βοηθάει, παράλληλα, και στην απογείωση της ιστορίας συνολικά. Η Μία και ο Βάντερ είναι δύο χαρακτήρες που λάτρεψα. Δύο χαρακτήρες τόσο ίδιοι, χωρίς καν εκείνοι να το συνειδητοποιούν, και τόσο αποφασισμένοι να βγουν νικητές στο μεταξύ τους παιχνίδι, μια νίκη για την οποία παλεύουν ανελέητα, πράγμα εξαιρετικά διασκεδαστικό, μιας και τους δίνει το απαραίτητο πάτημα για την ανάπτυξη πολύ φρέσκων διαλόγων, μα κι απίστευτα αστείων στιχομυθιών, χωρίς να είμαστε πραγματικά σίγουροι για το ποιος θα κερδίσει τελικά -άσχετα απ' το αν δεν μας απασχολεί ιδιαίτερα.

Όπως ίσως να έχετε καταλάβει, λοιπόν, η Eloisa James έχει μπει, εκτός απ' την βιβλιοθήκη μου, και στην καρδιά μου, κατακτώντας επάξια μία απ' τις ψηλότερες θέσεις στο είδος της. Φρέσκια, νεανική, σύγχρονη γραφή, σε ένα μυθιστόρημα εποχής που, όμως, δεν χάνει την ταυτότητά του εξαιτίας αυτής, γρήγοροι ρυθμοί, ρομαντική διάθεση σε ένα πάντρεμα με έντονες δόσεις χιούμορ μέσα από ένα πρίσμα κυνισμού, που προσωπικά λατρεύω μέχρι εκεί που δεν πάει άλλο και που εύχομαι να το συναντούσα συχνότερα και όχι απαραίτητα μόνο σε αυτή την κατηγορία μυθιστορημάτων, κι ένα ζευγάρι που παίζει τέλεια το παιχνίδι του και μας κάνει να ταυτιζόμαστε μαζί του. Τώρα, ποιανού το μέρος θα πάρει ο καθένας... αυτό είναι δικιά σας επιλογή, αλλά σίγουρα, στην καρδιά και στη συνείδησή σας, τελικά, δεν θα ξεχωρίσετε κανέναν.
Βαθμολογία 10/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Eloisa James
Μεταφραστής: Σακελλαροπούλου Χριστιάννα
Εκδόσεις: Elxis
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2018
Αρ. σελίδων: 416
ISBN: 978-618-5229-54-2