Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Ελεύθερος! Ύστερα από τρία χρόνια εγκλεισμού σε ψυχιατρείο. Η τιμωρία της γυναίκας του για την υπεξαίρεση της περιουσίας της, την προδοσία του. Με την καρδιά γεμάτη μίσος, απογυμνωμένος από καθετί που είχε με αγώνες κερδίσει –καριέρα, υπόληψη, όνομα–, σκοπός του πια είναι να την πληγώσει και μαζί όσους τη βοήθησαν να τον εξευτελίσει. Απομονωμένος στο πατρικό του στο χωριό, ζει με αυτόν τον στόχο στη ψυχή. Αθώοι άνθρωποι, φίλοι της Μαριλένας Νέβα, πληρώνουν ακριβά την εμμονή του, μέχρι να φτάσει η ώρα για τη δική της σκληρή τιμωρία.
Και ξαφνικά, στην ερημιά της ζωής του Αντώνη Γαβριελάτου εισβάλλει δυναμικά και επιβάλλει την παρουσία της μια γυναίκα∙ η δική της ιστορία θα του δείξει τις πληγές της εξαπάτησης από την πλευρά του θύματος. Τις πληγές που ο ίδιος προκάλεσε στη Μαριλένα.
Όμως αυτός είχε ήδη ετοιμάσει την τιμωρία της!
Εξήντα βήματα τον χωρίζουν από την εκδίκησή του. Τρία χρόνια εξευτελισμού και ταπείνωσης, μίσος που σιγότρωγε την ψυχή του, θα βρει ρωγμή να τα διαπεράσει η αληθινή αγάπη, που χωρίς να το καταλάβει τρύπωσε στην καρδιά του;
Ή θα καλύψει αυτά τα εξήντα βήματα; Και με ποιο κόστος; 

Προσωπική άποψη:
Η κυρία Νικόλ-Άννα Μανιάτη είναι μία συγγραφέας που δεν χρειάζεται συστάσεις, αφού θεωρώ σχεδόν απίθανο να μην γνωρίζει κάποιος το έργο της -ακόμα κι αν δεν έχει συνολική άποψη επ' αυτού σίγουρα θα έχει διαβάσει κάποιο της βιβλίο-, μα και την ευαισθησία που χαρακτηρίζει την ίδια ως άνθρωπο. Γενικότερα, η κυρία Μανιάτη είναι από τους σύγχρονους εκείνους λογοτέχνες, που στον πυρήνα κάθε της ιστορίας βρίσκεται πρώτα και κύρια ο άνθρωπος, μα και το πως αυτός λειτουργεί κάτω από τις εκάστοτε συνθήκες, μα και υπό το βάρος συγκεκριμένων ψυχολογικών καταστάσεων που επηρεάζουν όχι απλά ζωές, μα καρδιές και συνειδήσεις.

Μια τέτοια ιστορία είναι και τα "Εξήντα βήματα", ο πρωταγωνιστής της οποίας, αδιαφορώντας για τα δικά του λάθη στο παρελθόν και για τις συμπεριφορές εκείνες στις οποίες δεν θα έπρεπε να έχει υποπέσει, είναι αποφασισμένος να εκδικηθεί για τα τρία χρόνια που έχασε από τη ζωή του εξαιτίας του εγκλεισμού του σε ένα ψυχιατρείο. Τρία χρόνια κατά την διάρκεια των οποίων εκείνος βίωσε τον εξευτελισμό και την ταπείνωση, ή τουλάχιστον έτσι το έχει μέσα στο μυαλό του, και τώρα πια που έχει αποκτήσει και πάλι την ελευθερία του, τίποτα άλλο δεν υπάρχει στην ψυχή και στο μυαλό του παρά μονάχα το μίσος που τον έχει κατακλύσει και η ανάγκη του να εκδικηθεί, ξεκινώντας από τρίτους, μέχρι να φτάσει στον πραγματικό του στόχο που δεν είναι άλλος από τη γυναίκα του.

Όπως προανέφερα, η κυρία Μανιάτη είναι από τους λογοτέχνες εκείνους που εστιάζουν στην ανθρώπινη ψυχοσύνθεση και αναλύουν οτιδήποτε βρίσκεται μέσα στην καρδιά αυτής, από το μικρότερο στο μεγαλύτερο. Συναισθήματα που άλλες φορές μπορεί να μην έχουν μεγάλη σημασία, ενώ κάποιες άλλες μπορεί να καθορίζουν τον κόσμο ολάκερο, αφού οι άνθρωποι ζουν μέσα σε αυτόν, λειτουργούν, πράττουν, αλληλεπιδρούν. Και ίσως να μην το κάνουν πάντα με τον σωστό ή τον πλέον αποδεκτό τρόπο, όμως το ανθρώπινο συναίσθημα και οι ανάγκες που πηγάζουν από μέσα μας είναι κάτι που δεν ελέγχεται απόλυτα, όχι πάντα τουλάχιστον, μα και κάτι που ίσως να πρέπει να ξεσπά όπως το κύμα στα βράχια, γιατί μονάχα έτσι εκτονώνεται και ηρεμεί η θάλασσα. Όπως ακριβώς και οι ανθρώπινη ψυχή, που για να φτάσει στην λύτρωσή της πρέπει να λαβωθεί πρώτα.

Ο Αντώνης Γαβριελάτος είναι ένας άνθρωπος που, αν και προσωπικά κατανοώ σε έναν βαθμό την οργή του, δεν μπορώ να πω πως συμπάθησα, ούτε καν πως ένιωσα αρκετή συμπόνοια γι' αυτόν. Μπορεί να νιώθει πως είναι το θύμα της υπόθεσης, όμως στην πραγματικότητα, εκείνος υπήρξε αρχικά ο θύτης, που με τη δικιά του κακή και λανθασμένη συμπεριφορά, βοήθησε στο να γεννηθεί μέσα στη γυναίκα του η ανάγκη να τον τιμωρήσει για όλα όσα της έκανε. Και όχι, δεν δικαιολογώ ούτε κι εκείνη, αλλά μπορώ να καταλάβω τη Μαριλένα λίγο περισσότερο, ίσως επειδή είμαι κι εγώ γυναίκα και το να ταυτιστώ μαζί της, ή έστω, το να μπω στη θέση της μου είναι λίγο πιο οικείο. Σε κάθε περίπτωση, όμως, η ιστορία αυτών των δύο φανερώνει απόλυτα ένα πράγμα. Πως είναι πολύ πιο εύκολο απ' όσο νομίζουμε να βρεθούμε από τη θέση του θύτη στη θέση του θύματος, πράγμα που σίγουρα δεν θα μας αρέσει.

Κι εκεί που ο Αντώνης έχει αρχίσει να ξεσπά την οργή του σε άλλους, μια γυναίκα που μοιάζει πολύ στη Μαριλένα έρχεται στο διάβα του για να τον κάνει να δει μέσα από τη δική της αλήθεια το κακό που εκείνος έχει προκαλέσει και που στη συνέχεια οδήγησε στο κακό που υπέστη ο ίδιος. Γιατί η ζωή είναι ρόδα και γυρίζει, κάνει κύκλους κι επιστρέφει συμπεριφορές. Και ίσως η ανάγκη μας για εκδίκηση να είναι μεγαλύτερη από εμάς κάποιες φορές, είναι, όμως, εκείνες οι ώρες που πρέπει να βρούμε τη δύναμη να ξεπεράσουμε το εγώ μας και να αφήσουμε πίσω το παρελθόν μας και όσα μας λάβωσαν, και να πορευτούμε με τα σημάδια που μας άφησαν αξιοποιώντας τα ως μάθημα ζωής για να μην ξανακάνουμε τα ίδια λάθη. Εξήντα βήματα, λοιπόν, μπορεί να φαίνονται πολλά, στην πραγματικότητα, ωστόσο, είναι πολύ λίγα, γιατί χωρίζουν την καταδίκη από τη λύτρωση και καμιά φορά, η απόσταση αυτή είναι εξαιρετικά μικρή, μα κι εξαιρετικά ανεκτίμητη.
Βαθμολογία 10/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Μανιάτη Νικόλ-Άννα
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Κατηγορία: Ελληνική Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2019
Αρ. σελίδων: 376
ISBN: 978-618-01-2907-6