Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Ταξίδι στη Βενετία…
ή μήπως ταξίδι με τη Βενετία;
Η Μάνια, η Ιφιγένεια και η Πηνελόπη εκεί κατέφευγαν κάθε φορά που στη ζωή τους ερχόταν μια απρόσμενη αλλαγή ή μια δυσάρεστη ματαίωση. Στο σαλόνι μιας άλλης εποχής, καθισμένες σε χρυσοποίκιλτες πολυθρόνες, έπιναν τσάι από πορσελάνινα φλιτζάνια και, μαζί με την αγαπημένη τους Βενετία, ταξίδευαν νοερά στην Πόλη των Δόγηδων… Όλα τότε φαίνονταν πιο εύκολα. Οι καρδιές άνοιγαν, τα χείλη μιλούσαν και τα μάτια δάκρυζαν…
Στα βαθιά κανάλια της ψυχής της, η Βενετία πετούσε όσα πονούσαν και έφερνε δροσερό αεράκι στις ζωές τους… Η πόλη ή η γυναίκα; Τι σημασία έχει;
Το ταξίδι στη Βενετία αέναο, γεμάτο ανατροπές και εκπλήξεις. Κυρίως γεμάτο μαγεία… 

Προσωπική άποψη:
Η αγαπημένη εκατοντάδων χιλιάδων αναγνωστών, Λένα Μαντά, πιστή στο ραντεβού της με το κοινό της, επέστρεψε και φέτος το καλοκαίρι με ένα νέο βιβλίο, πολύ μακριά από το αυτοβιογραφικό "Ζωή σε πόλεμο" -για το οποίο είχα εκφράσει αρκετές ενστάσεις, για όποιον θυμάται- και αρκετά κοντά στο ύφος παλαιότερών της έργων που την καθιέρωσαν στις καρδιές και στη συνείδηση του κόσμου, με χαρακτηριστικό -ίσως- όλων "Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι". Με πιο απλά λόγια, η κυρία Μαντά επέστρεψε σε γνώριμα σε εκείνη μονοπάτια, σε αφηγηματικούς δρόμους που τους έχει περπατήσει ξανά και τους κατέχει, πράγμα που σε προσωπικό επίπεδο με χαροποίησε ιδιαίτερα.

Στο βιβλίο αυτό, λοιπόν, μας συστήνονται τρεις νεαρές κοπέλες, η Μάνια, η Ιφιγένεια και η Πηνελόπη, οι οποίες μεγαλώνουν στην ίδια γειτονιά, με μια άρρηκτη φιλία να της συνδέει, την ίδια στιγμή που η κάθε μία βιώνει τα δικά της προσωπικά και οικογενειακά δράματα. Πάντοτε, στο πλευρό τους, η Βενετία, μια μοναχική μα συνάμα πολύ τρυφερή γυναίκα, που αγαπά τα κορίτσια αυτά σαν να ήταν δικά της παιδιά, τα συμπονά για όσα περνάνε, συγκινείται με τις χαρές και τον πόνο τους και γενικότερα, λειτουργεί γι' αυτά σαν μια δεύτερη μητέρα. Μάλιστα, δεν είναι λίγες οι φορές που, μέσα από τις ιστορίες του παρελθόντος της, "ταξιδεύει" τα κορίτσια σε άλλους τόπους κι εποχές, κάνοντάς τα να γνωρίσουν τα πολλαπλά πρόσωπα του έρωτα, της ζωής, των ανθρώπων, της φιλίας και, τελικά, να τους δώσει μαθήματα και κατευθύνσεις που θα καθορίσουν τη ζωή και το μέλλον τους.

Πιθανότατα, η αρχική σας σκέψη να είναι πως το εν λόγω βιβλίο πρόκειται για ένα καθαρά αισθηματικό μυθιστόρημα. Σίγουρα έχει πολλά στοιχεία αυτού, όμως, εν τέλει, αποδεικνύεται πως είναι κάτι περισσότερο, με τον άνθρωπο να μην παύει να βρίσκεται στιγμή στην καρδιά του πυρήνα του. Έχουμε να κάνουμε με ένα σπονδυλωτό και πολυπρόσωπο αφήγημα που περισσότερο από κάθε άλλη ταυτότητα στηρίζει εκείνη του κοινωνικού μυθιστορήματος, επίκεντρο του οποίου είναι η γυναίκα και η κοινωνική ταυτότητα αυτής, καθώς και ο ρόλος που καλείται να παίξει στην  προσωπική της ζωή, άλλοτε σύμφωνα με τα πρέπει που επιβάλλονται από παράγοντες γύρω της και άλλοτε σύμφωνα με τα προσωπικά της θέλω, μέσα πάντα από ένα πρίσμα που, καλώς ή κακώς, όσα χρόνια κι αν περάσουν παραμένει σύγχρονο -αν όχι συνολικά, στα σημεία του.

Τρεις νέες γυναίκες, λοιπόν, με ζωές και ιστορίες ετερόκλητες μεν, με κοινούς άξονες δε, που τις οδηγούν σε ένα ταξίδι που ακροβατεί μεταξύ ονειρικού και πραγματικού, ένα ταξίδι γνώσης και συνειδητοποίησης του κόσμου γύρω τους, των πιο ειλικρινών τους θέλω, των επιθυμιών τους που ψάχνουν τρόπο να πραγματωθούν. Ένα ταξίδι αυτογνωσίας, που μέσα από τρεις αυτές ιστορίες θίγει τους διάφορους ρόλους της γυναίκας, εκείνους της μητέρας, της συζύγου, της ερωμένης, που άλλες φορές μέσα από πόνο και δάκρυα κι άλλες μέσα από γέλια και στιγμές ευτυχίας, μας βοηθάει στο να αναγνωρίσουμε όλους εκείνους τους παράγοντες, ενδοοικογενειακούς, κοινωνικούς, εσωτερικούς κι εξωτερικούς, που μας ορίζουν και μας καθορίζουν. Ιστορίες που έχουν να μας διδάξουν πράγματα που ίσως και να έπρεπε να τα υιοθετήσουμε, όπως το να είμαστε αγωνίστριες της ζωής και να μην την παίρνουμε όπως αυτή μας έρχεται, και άλλα που θα έπρεπε καθολικά να τα αποφύγουμε, όπως το να γινόμαστε θύματα καταστάσεων και συμπεριφορών που μας επιβλήθηκαν με το έτσι θέλω.

Αν και τοποθετημένο στην Ελλάδα της Μεταπολίτευσης, το βιβλίο δεν στέκεται καθόλου στα ιστορικά στοιχεία της εποχής, παρά μονάχα στην κοινωνική της ταυτότητα και το πως αυτή επηρέασε ιδίως τις γυναίκες του τότε -αφήνοντας κατάλοιπα που φτάνουν μέχρι και στο σήμερα. Μια ιστορία που αναδεικνύει τη δύναμη της γυναικείας ψυχής, την σημαντικότητα της φιλίας, μα και το πόσο εύκολο είναι να λαθέψει κανείς εξαιτίας του έρωτα, ή ακόμα κι επειδή επιλέγει να πληρώσει τις αμαρτίες της οικογένειάς του, αντί να αποτινάξει από πάνω του το βάρος ευθυνών που ποτέ δεν ήτανε δικές του αλλά παρ' όλα ταύτα τις επωμίστηκε. Μια ιστορία για τρεις γυναίκες που ταξιδεύουν με τρόπους που δεν φαντάζεστε στη Βενετία, με τη γυναίκα που φέρει το όνομα αυτής να παίζει τον σημαντικότερο ρόλο στη ζωή και στο μέλλον του, με το δικό της έντονο παρελθόν να δίνει μαθήματα ζωής. Μια ιστορία γραμμένη με τον απλοϊκό τρόπο της Λένας Μαντά, που όμως βρίθει συναισθημάτων, που με λίγο καλύτερους διαλόγους που δεν θα παρέπεμπαν σε παλιές ασπρόμαυρες ταινίες, θα μπορούσε να σταθεί ακόμα πιο ψηλά.
Βαθμολογία 8,5/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Μαντά Λένα
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Κατηγορία: Ελληνική Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2019
Αρ. σελίδων: 544
ISBN: 978-618-01-2755-3