Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Όλα ξεκίνησαν από μια τυχαία συνάντηση σε ένα πάρτι… Ο Ίαν υπηρετούσε στον βρετανικό στρατό και η Μάντι ήταν ταξιδιωτική συγγραφέας που είχε επισκεφτεί την καλύτερη φίλη της, την Τζο. Δύο δεκαετίες αργότερα, παντρεμένοι και με έναν υπέροχο γιο, τον Τσάρλι, έχουν μια φαινομενικά τέλεια ζωή…
Όταν ένα ατύχημα αφήνει τα βαθιά σημάδια του στην ψυχολογία της Μάντι, εκείνη αρχίζει συνεδρίες θεραπευτικής γραφής, όπου αποκαλύπτονται σταδιακά οι φόβοι της για τη μετατραυματική αγχώδη διαταραχή του Ίαν, για την ασφάλεια του γιου τους και το μπερδεμένο και ταραχώδες παρελθόν του ζευγαριού με την Tζο.
Η πορεία ήταν προδιαγεγραμμένη... Δεκαέξι χρόνια αγάπης και φόβου, περιπέτειας και υποψίας θα καταλήξουν στην ημέρα του φονικού. Την ημέρα που ένα απεγνωσμένο τηλεφώνημα θα οδηγήσει την αστυνομία στο σκηνικό ενός ειδεχθούς εγκλήματος.
Την ημέρα που θα αποκαλυφθεί η ομορφιά του κακού… 

Προσωπική άποψη:
Ξέρω πως είναι αρκετά πεζό το να κρίνεις ένα βιβλίο απ' το εξώφυλλό του -και σίγουρα, διόλου αντιπροσωπευτικό του περιεχομένου του, αφού ουκ ολίγες φορές η ποιότητα του ενός δεν συνάδει με του άλλου-, αλλά αντικρίζοντας το "Η ομορφιά του κακού" με χτύπησε έρωτας κεραυνοβόλος. Παρ' όλα ταύτα, δεν ήμουν σίγουρη τι ακριβώς έπρεπε να περιμένω από την υπόθεσή του, αν και βαθιά μέσα μου ήλπιζα πως αυτή θα ήταν αρκετά διεστραμμένη, όπως η ιδέα πίσω απ' την εικόνα του. Διαβάζοντας την περίληψη, οι ελπίδες μου έγιναν ακόμα μεγαλύτερες και ευτυχώς, καθώς διάβαζα και το ίδιο το βιβλίο, οι ελπίδες αυτές βρήκαν αντίκρυσμα μέσα από τις σελίδες ενός παράξενου, μπερδεμένου και γοητευτικά παρανοϊκού αφηγήματος που κανείς δεν φαντάζει απόλυτα ένοχος, μα και κανείς δεν σε πείθει πως είναι εντελώς αθώος.

Η πλοκή της ιστορίας είναι τόσο περίπλοκη που, πραγματικά, δεν ξέρω αν είμαι σε θέση να σας δώσω μια σαφή περίληψη του τι γίνεται. Ας αρκεστείτε, λοιπόν, στο ότι οι κεντρικοί ήρωες αυτής είναι ο Ίαν, η Μάντι και η καλύτερη φίλη της τελευταίας, η Τζο. Όλα ξεκινάνε πριν από σχεδόν είκοσι χρόνια, στη βραδιά ενός πάρτι, όπου ο Ίαν και η Μάντι γνωρίζονται κι ερωτεύονται παράφορα. Εκείνος, Βρετανός στρατιώτης. Εκείνη, ταξιδιωτική συγγραφέας που γύριζε όλο τον κόσμο. Παντρεύονται και αποκτούν έναν γιο που λατρεύουν και μαζί, φαινομενικά, χτίζουν την τέλεια ζωή, εκείνοι που πολλοί θα λαχταρούσαν να έχουν και που θα ζήλευαν. Όλα, όμως, θα αρχίσουν να καταρρέουν μετά από ένα ατύχημα που θα φέρει στην επιφάνεια όλα τα συσσωρευμένα άγχη και τις ανησυχίες που κρύβει η Μάντι βαθιά μέσα της και που σιγοτρώνε την ψυχή της. Ανησυχίες που σχετίζονται με τις εκρήξεις του Ίαν και το μετατραυματικό στρες απ' το οποίο υποφέρει. Ανησυχίες σχετικά με την ασφάλεια τη δικιά της και του γιου της. Ανησυχίες σχετικά με την Τζο και τους τρόπους που αυτή εμπλέκεται στο παρελθόν και στο παρόν τους. Και όπως είναι φυσικό επόμενο, μια τέτοια συνθήκη σχεδόν ποτέ δεν μπορεί να έχει καλή κατάληξη.

Η αρνητική κατάληξη στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι άλλη από έναν φόνο. Και όμως, στην πραγματικότητα, η κατάληξη αυτή δεν είναι το αναμενόμενο τέλος, αλλά η αρχή μιας άλλης ιστορίας, αυτής που συνεχίζεται μετά το... "μετά". Αλλά ίσως να ήταν καλύτερα να μην σας συγχύσω άλλο καθώς το βιβλίο αυτό θα φροντίσει να το κάνει μόνο του και με πολύ μεγάλη επιτυχία, χωρίς να χρειάζεται την παραμικρή βοήθεια. Μέσα από μια αμφίδρομη αφήγηση, τόσο όσον αφορά τα πρόσωπα της ιστορίας και την οπτική αυτών γύρω από τα πράγματα και τις καταστάσεις, όσο και χρονικά, αφού μεταφερόμαστε μπρος πίσω στον χρόνο, άλλες φορές για χρόνια ολόκληρα, άλλες για βδομάδες ή για μέρες, πάντα κυκλικά και πάντα στοχευμένα, τόσο όσο απαιτείται για να αμφιβάλλουμε ακόμα περισσότερο για τα όσα γινόμαστε μάρτυρες, αλλά και τόσο όσο χρειάζεται ώστε υποσυνείδητα να συνδέουμε τα κομμάτια της αλήθειας.

Και μιας και μιλάμε για αλήθειες, η μεγαλύτερη όλων στη συγκεκριμένη ιστορία, δεν είναι άλλη απ' το ότι όλοι οι εμπλεκόμενοι σε αυτήν έχουν μερίδιο ευθύνης στο δράμα που υποβόσκει, εξελίσσεται και τροφοδοτείται για χρόνια ολόκληρα, μέχρι τη στιγμή που ξεσπάει κι εκδηλώνεται σαν μαινόμενο τέρας, αλλά και ο καθένας από αυτούς έχει στοιχεία στον χαρακτήρας του μα και στιγμές που έχουν σημαδέψει τις ζωές τους με τέτοιον τρόπο που σε καμία περίπτωση δεν τον αθωώνουν, αλλά βοηθάνε στην ελάφρυνση του κατηγορητηρίου του. Αυτό δεν παύει να υφίσταται, αλλά αν θέλουμε να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς, όταν ένας άνθρωπος με ψυχικά νοσήματα τρέφεται με φόβο, άγχη, αγωνία και βία, δεν μπορεί παρά αυτή να εκραγεί και είτε να πέσει ως πέλεκυς πάνω σε άλλους, είτε να καταστρέψει τον ίδιο του τον εαυτό. Ή ίσως και τα δύο, ειδικά αν θαρρεί πως γνωρίζει ποιο είναι το σωστό και το λάθος, αλλά το οριοθετεί μέσα στα πλαίσια μιας διαταραχής που δεν μπορεί να διατηρεί ισορροπίες.

Ο Ίαν είναι ένας άνθρωπος που καταρρέει μέρα με τη μέρα όλο και περισσότερο κάτω από το βάρος των βίαιων εικόνων που έχουν στοιχειώσει το μυαλό του. Εικόνες που δεν έχει απλά αντικρίσει, αλλά που ο ίδιος έχει συμβάλλει στη δημιουργία τους. Και πώς μπορεί, άραγε, να είναι καλός σύζυγος και πατέρας όταν δεν είναι καλός άνθρωπος; Η Μάντι, που φαινομενικά είναι μια συνηθισμένη γυναίκα, με τα θετικά και τα αρνητικά της, μα με μια προσωπικότητα ζωντανή, έντονη, γεμάτη πάθος. Μια εικόνα που μέσα απ' τα ταξίδια της εξελίσσεται, αλλάζει σχήμα και μορφή, και που εξαιτίας των πληγών της ψυχής της, σταδιακά αυτή απογυμνώνεται κι εμφανίζεται το πραγματικό της πρόσωπο, σαν να αναγεννάτε. Και τέλος, η Τζο, που μπορεί να είχε την μικρότερη αλλαγή απ' όλους μέσα στο πέρασμα των χρόνων, ίσως γιατί ήταν πιο ειλικρινής με τον εαυτό της εξ' αρχής, παραμένοντας, ωστόσο, πάντοτε στο φάσμα της συγκαλυμμένης τρέλας.

Ειλικρινά, δεν είμαι σίγουρη αν το κείμενό μου αυτό βγάζει κάποιο νόημα, αλλά το βιβλίο αυτό κυριολεκτικά μού ανατίναξε το μυαλό. Ναι μεν ήταν προβλέψιμο σε ορισμένα σημεία του, αλλά ο τρόπος που η πλοκή εξελίχθηκε ήταν άκρως ανατρεπτικός και αυτό γιατί πορεύθηκε μέσα από τα μονοπάτια ενός διαταραγμένου νου που δεν βοηθήθηκε όπως θα έπρεπε, όχι τόσο γιατί δεν του δόθηκε η ευκαιρία αυτή, αλλά γιατί ο ίδιος δεν θέλησε να την αρπάξει, παρά προτίμησε ν' απελευθερωθεί από τα δεσμά της λογικής και της πλασματικής ηθικής. Και νομίζω πως η Ward μάς θέτει αντιμέτωπους με ένα μεγάλο ερώτημα: Πώς απαιτούμε να συμπεριφερθούν φυσιολογικά άνθρωποι που μόνο φυσιολογικοί δεν είναι; Πώς είναι δυνατόν να περιμένουμε από κάποιον παρανοϊκό να φερθεί με τρόπο υγιή; Κι άραγε, αν το κάνει, για πόσο θα κρατήσει; Διαβάστε το βιβλίο και θα το ανακαλύψετε!
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Annie Ward
Μεταφραστής: Διονυσοπούλου Ιλάειρα
Εκδόσεις: Διόπτρα
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2019
Αρ. σελίδων: 464
ISBN: 978-960-605-889-9