Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Αν τον βρεις, σε έχει ήδη βρει!
Ένας ψυχοπαθής τρομοκρατεί την Κοπεγχάγη.
Σε κάθε αιματοβαμμένο τόπο εγκλήματος αφήνει την «κάρτα» του: έναν καστανάνθρωπο, μια χειροποίητη κούκλα φτιαγμένη από σπίρτα και δύο κάστανα. Εξετάζοντας τις κούκλες, η Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών βρίσκεται μπροστά σε μια συγκλονιστική ανακάλυψη: ένα αποτύπωμα το οποίο ανήκει σε ένα κορίτσι, την κόρη μιας υπουργού, που είχε απαχθεί και δολοφονηθεί έναν χρόνο πριν.
Τραγική σύμπτωση ή κάτι πολύ πιο διεστραμμένο;
Προκειμένου να σωθούν αθώες ζωές, ένα ζευγάρι ντετέκτιβ θα πρέπει να κάνει στην άκρη τις διαφορές του, ώστε να αρχίσει να συνδέει τα αποτρόπαια στοιχεία που αφήνει πίσω του ο Καστανάνθρωπος.
Γιατί ένα πράγμα είναι απόλυτα ξεκάθαρο: o δολοφόνος βρίσκεται σε αποστολή που το τέλος της απέχει πολύ…
Και κανείς δεν είναι ασφαλής. 

Προσωπική άποψη:
Ο Δανός Soren Sveistrup είναι ένας από τους πλέον αναγνωρισμένους και πολυβραβευμένους σεναριογράφους της χώρας του -έχει τιμηθεί τόσο με το βραβείο ΕΜΜΥ, όσο και με το βραβείο BAFTA. Έγινε ευρέως γνωστός μέσα από την πολύ επιτυχημένη σειρά "The killing", που έφερε την υπογραφή του, τα δικαιώματα της οποίας πουλήθηκαν και στην Αμερική, κάνοντας τη σειρά γνωστή, και πολύ αγαπημένη, στους πάντες -ενώ το 2012, ο David Hewson, προχώρησε στη συγγραφή ενός βιβλίου που βασίστηκε εξ' ολοκλήρου στη σειρά, αν και κατά γενική ομολογία, η τηλεοπτική εκδοχή ήταν κλάσεις ανώτερη. Το 2018 αποφάσισε να επεκτείνει τη δημιουργική του δράση και κάπως έτσι έχουμε κι εμείς, σήμερα, στα χέρια μας, το πρώτο μυθιστόρημά του, τον "Καστανάνθρωπο", ένα αστυνομικό θρίλερ που λόγω της φήμης του συγγραφέα του είχε ήδη πουλήσει στην αγορά πριν καν κυκλοφορήσει.

Την Κοπεγχάγη τρομοκρατεί ένας κατά συρροήν δολοφόνος, χαρακτηριστικό γνώριμα του οποίου είναι η «κάρτα» που αφήνει σε κάθε τόπο της εγκληματικής του δράσης. Αυτή δεν είναι άλλη από έναν καστανάνθρωπο, μια χειροποίητη κούκλα φτιαγμένη από δυο κάστανα και μερικά σπίρτα. Πάνω σε μια τέτοια κούκλα είναι που οι ερευνητές βρίσκουν ένα αποτύπωμα που θεωρητικά δεν θα έπρεπε να βρίσκεται εκεί και το οποίο ανήκει στην κόρη μιας υπουργού, που έναν χρόνο νωρίτερα είχε πέσει θύμα απαγωγής και είχε δολοφονηθεί άγρια. Όπως είναι αναμενόμενο, όλοι αρχίζουν να αναρωτιούνται αν πρόκειται για ένα τυχαίο περιστατικό ή αν πίσω απ' όλα αυτά κρύβεται μια αλήθεια πολύ πιο διεστραμμένη κι άρρωστη, που δεν μπορεί να την συλλάβει ο ανθρώπινος νους. Και εκεί ακριβώς είναι που ένα ζευγάρι ντετέκτιβ πρέπει να παραμερίσει τις διαφορές και τα προβλήματά του και να επικεντρωθεί στο να ανακαλύψει την αλήθεια, μα και την ταυτότητα του δράστη, πριν αυτός να προλάβει να ολοκληρώσει το αποτρόπαιο σχέδιό του που αν και δεν γνωρίζουν ποιο ακριβώς είναι αυτό, είναι βέβαιοι πως ετοιμάζεται να φτάσει στο απόγειό του.

Όπως προανέφερα, ο Sveistrup είναι ένας άνθρωπος που έχει απίστευτα μεγάλη εμπειρία σε ό,τι έχει να κάνει με την τηλεόραση και τα σενάρια αυτής, πράγμα που μπορεί εύκολα να συμπεράνει κανείς διαβάζοντας και το εν λόγω βιβλίο του, ακόμα κι αν δεν έχει καμία επαφή με το προηγούμενο έργο του. Γιατί "Ο Καστανάνθρωπος" είναι ένα βιβλίο που διαθέτει όλα τα χαρακτηριστικά στοιχεία ενός καλού τηλεοπτικού σεναρίου. Έχει έντονους ρυθμούς και εναλλαγές στην αφήγηση, πράγμα που αυξομειώνει την ένταση και την οδηγεί στην κορύφωσή της όπου αυτό απαιτείται, προσφέροντάς μας ένας συναισθηματικό τρενάκι που ανεβάζει τους παλμούς μας, κινηματογραφική ροή και δράση που ακόμα κι αν δεν μας καθηλώνει, διατηρεί σε σταθερά υψηλά επίπεδα το ενδιαφέρον μας, μα και μια ιστορία που μπορεί να διαθέτει πολλές περισσότερες πτυχές απ' όσες, ίσως, υποθέτει κανείς αρχικά.

Όλα τα παραπάνω, πολύ πιθανόν να σας οδηγούν στο συμπέρασμα πως έχουμε να κάνουμε με ένα συγκλονιστικό βιβλίο. Χμ... όχι ακριβώς! Ναι, έχουμε να κάνουμε με ένα πολύ καλό βιβλίο, με μια πολύ καλή και άκρως ενδιαφέρουσα ιστορία, αλλά... Υπάρχει αυτό το μικρό "αλλά" που μας εμποδίζει απ' το να το χαρακτηρίσουμε αριστούργημα. Ο Sveistrup, προφανώς παρασυρμένος από την προϋπηρεσία τόσων ετών στην τηλεόραση, έχει γράψει ένα βιβλίο που θυμίζει περισσότερο συρραμμένα σενάρια παρά ένα αμιγώς καθαρόαιμο μυθιστόρημα. Αυτό σημαίνει πως κάπου χάνεται η ουσιαστική σύνδεση ανάμεσα στα κεφάλαια, πράγμα που ναι μεν δεν επηρεάζει ιδιαίτερα τη ροή, αλλά κακά τα ψέματα, επηρεάζει τη συνολική αίσθηση που μας αφήνει το κείμενο, αν μπούμε στη διαδικασία να το αναλύσουμε σε ένα δεύτερο, βαθύτερο επίπεδο.

Από 'κει κι έπειτα, και για να μην με πείτε αυστηρή, πρέπει να αναγνωρίσω πως πέραν της πολύ ενδιαφέρουσας ιστορίας, ο συγγραφέας έχει καταφέρει να δημιουργήσει και μια εξαιρετικά ατμοσφαιρική αφήγηση, αποτυπώνοντας με μεγάλη λεπτομέρεια -ίσως και περισσότερη απ' όση θα ήταν πραγματικά απαραίτητα κάποιες στιγμές- τοποθεσίες, περιγραφές, παραστάσεις, ακόμα και ανθρώπινες συμπεριφορές που αν τις αναλύσεις περισσότερο απ' όσο αν μείνεις μόνο στην επιφάνειά τους, θα συλλέξεις πληροφορίες και λεπτομέρειες που θα σε βοηθήσουν να ενώσεις τα κομμάτια του παζλ, αν όχι με μεγαλύτερη ευκολία, με έναν τρόπο πολύ πιο πλήρη και ολοκληρωμένο, πράγμα που θα βοηθήσει εξαιρετικά όταν θα φτάσετε στην αποκορύφωση της αφήγησης και στην πραγμάτωση όλων όσων οδηγούν στο φινάλε αυτής.

Κι επειδή αναφέρθηκα στους χαρακτήρες, οφείλω να παραδεχθώ πως ο Sveistrup τούς σκιαγράφησε με μοναδικό τρόπο, δημιουργώντας και αναλύοντας τα ψυχογραφήματά τους δίνοντας έμφαση ακόμα και στις πιο μικρές λεπτομέρειες, στοιχείο που προσωπικά εκτιμώ πολύ σε κάθε βιβλίο, ακόμα κι αν το θέμα του δεν είναι τόσο βαθυστόχαστο. Κάτι που δεν ισχύει στην προκειμένη, έχοντας μεν έναν δράστη που διαπράττει εξαιρετικά βίαια και άγρια εγκλήματα, και τα οποία αποτυπώνονται εξαιρετικά στο χαρτί στέλνοντας ρίγη ανατριχίλας στην ραχοκοκαλιά μας, που διαθέτει κίνητρα δε που ένα κομμάτι βαθιά μέσα μας όχι μόνο κατανοεί, αλλά ίσως και να επαινεί. Γιατί αυτό που πραγματικά συνδέει τις δολοφονίες, είναι η κακοποίηση παιδιών και η τιμωρία των θυτών και σε σε κάθε περίπτωση, ακόμα και στην πραγματική ζωή, μια φωνή μέσα μας φωνάζει πως είναι λάθος, αλλά την ίδια στιγμή ηθική δίκαιο. Έχουμε, λοιπόν, μια σκοτεινή και άγρια ιστορία που μας προσφέρει έντονες αναγνωστικές στιγμές, μα και τροφή για σκέψη και προβληματισμό. Ίσως, όχι ιδιαίτερα πρωτότυπη, αλλά ιδιαίτερα καλογραμμένη, με καλή ροή και εξαιρετικούς χαρακτήρες, που αν ήταν λιγότερο σεναριακή στη δομή της, θα ήταν ακόμα καλύτερη.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Soren Sveistrup
Μεταφραστής: Γιαννίσης Βαγγέλης
Εκδόσεις: Διόπτρα
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2020
Αρ. σελίδων: 664
ISBN: 978-960-653-077-7