Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:

Μια ανατριχιαστική ιστορία τρόμου, εγκλήματος και μεταφυσικού.
Ένας άντρας αναζητάει απαντήσεις μετά τον χαμό της γυναίκας και της κόρης του.
Ένα βράδυ, καθώς επιστρέφει στο σπίτι από τη δουλειά, ο Γκέιμπ βλέπει στο πίσω τζάμι του προπορευόμενου αυτοκινήτου το πρόσωπο ενός κοριτσιού. Τα χείλη του ανοιγοκλείνουν σαν να φωνάζει «μπαμπά». Είναι η Ίζι, η πεντάχρονη κόρη του. Και είναι η τελευταία φορά που την αντικρίζει. Επί τρία χρόνια, ο Γκέιμπ οργώνει τον αυτοκινητόδρομο πάνω κάτω, αναζητώντας το αυτοκίνητο που απήγαγε την κόρη του. Η Φραν ταξιδεύει επίσης στον αυτοκινητόδρομο μαζί με την κόρη της την Άλις. Όμως η Φραν δεν ψάχνει κάτι. Τρέχει να κρυφτεί από τους ανθρώπους που τις καταδιώκουν. Γιατί η Φραν ξέρει την αλήθεια. Ξέρει τι συνέβη στην κόρη του Γκέιμπ, και ποιος ευθύνεται γι’ αυτό. Και ξέρει τι θα κάνουν σ’ αυτή και στην Άλις, αν τις πιάσουν.

Προσωπική άποψη:
Η C.J. Tudor είναι μία συγγραφέας που από την πρώτη κιόλας εμφάνισή της κατάφερε να κλέψει τις εντυπώσεις και να μας καθηλώσει με τα τόσο ιδιαίτερα κι ατμοσφαιρικά θρίλερ της, η αισθητική των οποίων είναι επηρεασμένη βαθιά από τον Stephen King και το έργο του, κάτι το οποίο δηλώνει και η ίδια σε κάθε ευκαιρία, αλλά και που να μην το έκανε, φαίνεται από χιλιόμετρα μακριά. Και όπως έχω ξαναπεί, αν και αυτή της η αγάπη είναι κάτι που θα μπορούσε να την οδηγήσει σε λάθος μονοπάτια, εκείνη κατάφερε ν' αποστάξει απ' αυτήν τα καλύτερα κομμάτια της και να δημιουργήσει κάτι νέο, μια δικιά της ταυτότητα, με στοιχεία από κάτι άλλον μεν, ξεχωριστό την ίδια στιγμή δε.

Το τρίτο της βιβλίο, "Οι άλλοι άνθρωποι", δεν ξεφεύγει από την πετυχημένη συνταγή των προηγούμενών της, όσον αφορά την ατμόσφαιρα και την αισθητική τους, και μας συστήνει μία ακόμα ιστορία όπου ο τρόμος που προκαλεί η ανθρώπινη διαστροφή παντρεύεται με εκείνον που γεννά το μεταφυσικό, προσφέροντάς μας μια αγωνιώδη περιπέτεια η δράση της οποίας δεν σταματά, αλλά αντίθετα σφίγγει σαν μέγγενη γύρω από τον λαιμό μας και μας στερεί το οξυγόνο. Γιατί, πώς είναι δυνατόν να μην μπούμε στα παπούτσι του Γκέιμπ, που δεν μπορεί να σταματήσει να ψάχνει απαντήσεις γύρω από τον χαμό της γυναίκας και της κόρης του, της υπέροχης πεντάχρονης Ίζι, που τελευταία φορά την αντίκρισε στο πίσω τζάμι ενός προπορευόμενου αυτοκινήτου, χωρίς να μπορέσει να κάνει τίποτα για να σταματήσει την απαγωγή της.

Ειδικά αν κάποιος είναι γονιός, από αυτά τα λίγα και μόνο μπορεί να φανταστεί τη φρίκη και την απώλεια που μπορεί να βιώνει ένας άνθρωπος στη θέση του Γκέιμπ, αλλά και την δικαιολογημένη του εμμονή ν' ανακαλύψει τι πραγματικά έχει συμβεί και ποιοι κρύβονται πίσω από τη δυστυχία του. Το ίδιο, όμως, αισθανόμαστε και για την Φραν, που γνωρίζοντας τι έχει συμβεί στη μικρή Ίζι και πως τόσο η ίδια όσο και η κόρη της, Άλις, βρίσκονται αντιμέτωπες με τον ίδιο κίνδυνο, δεν έχει άλλη λύση από το να τρέξει να κρυφτεί, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να σώσει τη ζωή και των δυο τους, πράγμα που θα αποδειχθεί πολύ πιο δύσκολο απ' όσο αρχικά πίστευε, με τους διώκτες τους να μην είναι πρόθυμοι να παραδώσουν έτσι εύκολα τα όπλα.

Αν μη τι άλλο, αν κάτι ξέρει να κάνει εξαιρετικά η Tudor, αυτό είναι το να χτίζει την πλοκή της έτσι ώστε να μην υπάρχουν αφηγηματικά κενά, ενώ παράλληλα δημιουργεί υπέροχη ατμόσφαιρα, η οποία ενισχύει ακόμα περισσότερο τα αισθήματα φρίκης, αγωνίας και φόβου που εναλλάσσονται μεταξύ τους καθ' όλη την διάρκεια της ανάγνωσης. Η δράση ξεκινάει από τις πρώτες κιόλας σελίδες του βιβλίου και ακολουθεί μια σταθερή ροή μέχρι και την τελευταία σελίδα, με ουσιώδεις κορυφώσεις εκεί ακριβώς όπου χρειάζεται, προκειμένου να καταστήσει αδύνατον το ν' αφήσουμε το βιβλίο από τα χέρια μας, έστω και για μια στιγμή. Κι αν μη τι άλλο τα καταφέρνει περίφημα.

Ένα ακόμα στοιχείο που πρέπει να αναγνωρίσουμε στην Tudor, είναι το ότι δημιουργεί πραγματικά ανθρώπινους χαρακτήρες, με βάθος, οι οποίοι εξελίσσονται ακόμα περισσότερο καθ' όλη τους την πορεία και με τους οποίους είναι αδύνατον να μην έχουμε μια κάποια συναισθηματική σύνδεση, όχι μόνο γιατί καταλαβαίνουμε απόλυτα το δράμα τους, αλλά και γιατί βάζουμε τον εαυτό μας στην θέση τους. Φυσικά, έρχονται αντιμέτωποι με ορισμένες καταστάσεις που αγγίζουν τα όρια της υπερβολής, αλλά όταν μιλάμε για ιστορίες στις οποίες εμπλέκεται το μεταφυσικό στοιχείο, αυτό δεν είναι μόνο κάτι που το περιμένεις, αλλά που δεν φαντάζει και τόσο παράξενο όσο θα μπορούσε. Άλλωστε, όταν συνολικά έχεις να βιβλίο που σου κόβει την ανάσα και σε κάνει να ξεχνάς την ώρα, δεν υπάρχει τίποτα σημαντικότερο και τίποτα που να μπορείς ν' απολαύσεις περισσότερο.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: C.J. Tudor
Μεταφραστής: Ισμυρίδου Παλμύρα
Εκδόσεις: Κλειδάριθμος
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2020
Αρ. σελίδων: 424
ISBN: 978-960-645-066-2