Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Στην Πλεξούδα διασταυρώνονται οι ζωές και η μοίρα τριών γυναικών που δε θα συναντηθούν ποτέ.
Η πρώτη είναι η Σμίτα, η οποία ανήκει στην κάστα των Ανέγγιχτων, δηλαδή στο χαμηλότερο σκαλοπάτι της ινδικής κοινωνίας. Οι συνθήκες κάτω απ’ τις οποίες ζει είναι άθλιες, όπως και η δουλειά της στα αποχωρητήρια. Έχει όμως άλλα όνειρα για τη μικρή της κόρη κι αυτό θα την οδηγήσει στο να πάρει μια παράτολμη απόφαση.
Η δεύτερη είναι η Τζούλια από το Παλέρμο. Είναι αποφασισμένη να βρει λύση ώστε να μη χαθεί η βιοτεχνία του πατέρα της, που μοιάζει να βρίσκεται σε αδιέξοδο λόγω της αλλαγής των συνθηκών.
Η τρίτη είναι η Σάρα, εξαιρετικά επιτυχημένη δικηγόρος στο Μόντρεαλ, που βλέπει τον κόσμο της να κλυδωνίζεται, μαζί με την υγεία της, καθώς έρχεται αντιμέτωπη με τον κοινωνικό αποκλεισμό του εργασιακού της περιβάλλοντος όταν αποκαλύπτεται πως πάσχει από καρκίνο.
Οι ιστορίες αυτών των τριών γυναικών, που καλούνται να παλέψουν ενάντια στη μοίρα τους, είναι άρρηκτα δεμένες με ένα παράξενο νήμα που κι οι ίδιες δε γνωρίζουν.

Προσωπική άποψη:
Την τελευταία διετία, όλο και περισσότερα είναι τα βιβλία εκείνα που κυκλοφορούν και εστιάζουν στη γυναίκα, στη φύση και στη δύναμη αυτής, αλλά και στις διάφορες μορφές κοινωνικού στίγματος που πολλές φορές δέχεται, και από τις οποίες αγωνίζεται να απελευθερωθεί, καταπνίγοντας κάθε ίχνος πατριαρχίας και κακοποιητικής διάθεσης, υψώνοντας το κεφάλι και διεκδικώντας όχι απλά κάτι καλύτερο, αλλά αυτό που πραγματικά της αναλογεί, επειδή είναι άξια να το κατέχει. Ορισμένα καταφέρνουν να περάσουν με άμεσο και έντονα συναισθηματικό τρόπο όλα αυτά που προανέφερα, ενώ κάποια άλλα πέφτουν θύματα της ίδιας τους της επιθυμίας και φέρνουν το αντίθετο αποτέλεσμα. Ευτυχώς, "Η πλεξούδα" της Laetitia Colombani, δεν ανήκει στις δεύτερες περιπτώσεις.

Τρεις εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους γυναίκες, που ζουν τρεις εντελώς διαφορετικές ζωές, υπό εντελώς διαφορετικές συνθήκες και προδιαγραφές, σε τρεις εντελώς διαφορετικές γωνιές του πλανήτη, που παρά που δεν θα συναντηθούν ποτέ, συνδέονται η μία με την άλλη με τρόπους που δεν χωράει ο νους τους. Τρεις γυναίκες που πρέπει να παλέψουν όχι μόνο ενάντια στη μοίρα τους, για να την αλλάξουν, αλλά και με ολόκληρη την κοινωνία που τις περιβάλλει και η οποία, σε κάθε περίπτωση, τις αντιμετωπίζει έτσι ακριβώς όπως εκπαιδεύτηκε. Άδικα, άνισα, σαν να είναι κάτι κατώτερο, απαξιωτικά, λες και στη ζωή τους δεν υπάρχει ελπίδα για καμία αλλαγή που θα τις ανυψώσει μπροστά στα μάτια των κριτών τους. Κι όμως, εκεί που τα όνειρα και η πιστή μπορούν ακόμα να ζουν, η ελπίδα πάντα καταφέρνει ν' ανθίσει.

Η Σμίτα, γεννημένη στην Ινδία και μέλος της χαμηλότερης κοινωνικής κάστας, ζει και εργάζεται κάτω από άθλιες συνθήκες, αλλά παρ' όλα ταύτα σφίγγει τα δόντια και δίνει τον δικό της αγώνα, προκειμένου να σώσει την κόρη της από ένα δύστυχο και μίζερο μέλλον, προσφέροντάς της μια καλύτερη ζωή. Η Τζούλια από την άλλη ζει στο Παλέρμο και αγωνίζεται να σώσει τη βιοτεχνία του πατέρα της, η οποία βρίσκεται μόλις ένα βήμα από την καταστροφή της, ενώ την ίδια στιγμή πρέπει ν' αγωνιστεί για την αναγνώριση και την εμπιστοσύνη της ίδιας από την οικογένειά της, αλλά και του δεσμού της. Τέλος, η Σάρα, μεγαλοδικηγόρος στο Μόντρεαλ του Καναδά που χαίρει την εκτίμηση και τον σεβασμό όλων, μέχρι τη στιγμή που μαθαίνει πως πάσχει από καρκίνο και όλοι όσοι την είχαν ψηλά, σταδιακά αρχίζουν να την αποκλείουν, τόσο σε προσωπικό όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο.

Η συγγραφέας έχει προσεγγίσει κάθε μία απ' αυτές τις ιστορίες με την ευαισθησία και την τρυφερότητα όπου χρειάζεται, χωρίς, όμως, αυτό να σημαίνει πως ωραιοποιεί καταστάσεις ή πως στρογγυλεύει τα γεγονότα. Αντίθετα, αφήνει να φανεί το πιο σκληρό πρόσωπο της ζωής, όπως αυτό διαμορφώνεται μέσα από τις αποφάσεις, τις επιλογές και τις συμπεριφορές των ανθρώπων, που πολλές φορές μπορεί να το ξεχνάνε, αλλά ό,τι και να κάνουν, στο τέλος, αντανακλώνται στα πρόσωπα των άλλων ανθρώπων που βρίσκονται γύρω τους, στο διάβα τους, που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο θα περάσουν από τη ζωή τους, και ακόμα κι αν δεν το συνειδητοποιούν εκείνη τη στιγμή, όχι μόνο θα δώσουν σε αυτούς, αλλά θα πάρουν κι από εκείνους -και ό,τι δώσεις, αυτό θα λάβεις, λέει ο λαός.

Η τριτοπρόσωπη αφήγηση επιτρέπει στη συγγραφέα να αποτυπώσει την αλήθεια κάθε γυναίκας, και τον αγώνα της κάθε μιας από αυτές, χωρίς να εμπλακεί η ίδια συναισθηματικά, αλλά λειτουργώντας ως παρατηρητής, κάτι που συμβάλλει στην ομαλή μετάβαση από τη μία ιστορία στην άλλη, δίνοντας έμφαση όχι μόνο στα στοιχεία εκείνα που τις ενώνουν, αλλά και σε όλα όσα τις χωρίζουν, καθιστώντας τον αγώνα τους εξίσου δύσκολο, αλλά μοναδικό μέσα στη συνθήκη που ο καθένας από αυτούς υπάρχει. Απλή γλώσσα, άμεση αφήγηση, σταθερή ροή, συναίσθημα και αποτύπωση της σκληρότητας της πραγματικότητας των ημερών μας σε απόλυτη ισορροπία, σε μια ιστορία όπου η κάθε γυναίκα μπορεί να βρει σημεία να ταυτιστεί και ο κάθε άντρας να προβληματιστεί και να αναθεωρήσει.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Laetitia Colombani
Μεταφραστής: Στρίγκος Γιάννης
Εκδόσεις: Πατάκης
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2021
Αρ. σελίδων: 513
ISBN: 978-960-16-8084-2