"Το γάντι του σκλάβου" του Νικήτα Π. Καμπάνη

Σε μια έμβια ρευστή φάση.
Τη στιγμή που μπορούν
να διαβαστούν αυτές οι ρευστές γραμμές.
Υπάρχει λέει πάντα μία πάγια, πορεία προς την δικαίωση όλων. Ακούσατε;
Πέρασε δε ως βάσιμη εκδοχή,
και ως μία ανυπόστατη
υπόνοια πάνω στα κινηματογραφικά πανιά.
Μια λειτουργική ελπίδα πως κούμπωσε λυτρωτικά στις οθόνες.
Τότε
που όλα αυτά αδημονούν.
Τότε
που ράφτηκαν οι δικές μας παραλλαγές της φύσης στις ζωές μας,
για να υπάρξουμε σαν ήσυχοι ψεύτες.
Σε μια σύντομη φάση μίας νύχτας,
Ένα σαρκοφάγο στην μέση της στέπας,
Ανοίγει το σώμα του ετοιμόγεννου θηράματος.