Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:

«Σ’ έπιασα. Και τώρα θα παίξουμε. Θα παίξουμε δικαστήριο».
Πριν από πολλά χρόνια, η Νάντια καταδικάστηκε για ένα φριχτό έγκλημα. Μετά την αποφυλάκισή της, το μόνο που θέλει είναι να ζήσει μια σχετικά φυσιολογική ζωή. Όταν όμως η μοναδική της φίλη σκοτώνει τον εραστή της και εκλιπαρεί τη Νάντια να τη βοηθήσει, εκείνη δεν μπορεί να της αρνηθεί. Τότε, ένα απομονωμένο σπίτι στο δάσος θα γίνει το σκηνικό ενός παράξενου παιχνιδιού.
Ένα συγκλονιστικό ψυχολογικό θρίλερ με θέμα την ενοχή, την εξιλέωση και το ερώτημα εάν ένας εγκληματίας μπορεί να απελευθερωθεί ποτέ από το παρελθόν του.
Είναι το ιδανικό θύμα. Και η ιδανική δολοφόνος…

Προσωπική άποψη:
Μετά την επιτυχία του "Καλό μου παιδί", οι εκδόσεις Μεταίχμιο έφεραν στα χέρια μας ένα ακόμα βιβλίο με την υπογραφή της Γερμανίδας Romy Hausmann, η οποία, πιστή στο συγγραφικό στυλ με το οποίο και μας συστήθηκε, μας προσφέρει ένα ακόμα ιδιαίτερο θρίλερ, που όχι μόνο έχει να κάνει με την ανθρώπινη ψυχολογία και πως αυτή λειτουργεί κάτω από συγκεκριμένους παράγοντες πίεσης, αλλά κι αναλύοντας τα λεπτά όρια ανάμεσα στην ηθική και στη νομική δικαιοσύνη, δύο έννοιες που πορεύονται σε δρόμους παράλληλους, αλλά που είναι καταδικασμένες να βρεθούν κάποια στιγμή στο ίδιο μονοπάτι, με μόνο μία απ' τις δύο να μπορεί να υπερισχύσει της άλλης.

Πρωταγωνίστρια της ιστορίας μας είναι η Νάντια, μια γυναίκα που στο παρελθόν είχε καταδικαστεί για ένα αποτρόπαιο έγκλημα και που σήμερα, μετά την αποφυλάκισή της, προσπαθεί ν' ανακτήσει και πάλι τον έλεγχο της ζωής της και να έχει μια όσο το δυνατόν μια ήρεμη και ομαλή καθημερινότητα, αφήνοντας το παρελθόν της εκεί όπου ανήκει. Όμως, φτάνει η στιγμή εκείνη όπου θα κληθεί να πάρει μια απόφαση που θ' αλλάξει τη ζωή της για πάντα, όταν η Λάουρα, φίλη της και σύζυγος του αφεντικού της, ζητήσει τη βοήθειά της, αφού έχει σκοτώσει τον εραστή της και προφανώς κάτι πρέπει να κάνει γι' αυτό. Κάπως έτσι, καταλήγουν σε ένα απομονωμένο σπίτι στο δάσος, κι αυτό είναι αρκετό για να καταλάβεις πως τα πράγματα δεν θα εξελιχθούν καλά.

Θα ξεκινήσω λέγοντας πως το βιβλίο αυτό δεν είναι από εκείνα που θα χαρακτηρίζαμε ως εύκολης ανάγνωσης, αλλά την ίδια στιγμή παραμένει ο ορισμός του page turner. Έχει μια αφηγηματική δομή που είναι αρκετά περίπλοκη και που αν δεν την ακολουθήσεις απερίσπαστος σίγουρα θα νιώσεις κάποια στιγμή να χάνεσαι ανάμεσα στα δαιδαλώδη μονοπάτια του, αν όμως της αφοσιωθείς τότε, σύντομα και σταδιακά, όλα τα κομμάτια του παζλ θ' αρχίσουν να μπαίνουν στη θέση τους και θ' αρχίσει να συντίθεται μπροστά στα μάτια σου μια ολοκληρωμένη εικόνα την οποία δεν είχες φανταστεί. Γιατί είναι δεδομένο πως θα κάνεις δεκάδες σκέψεις και θα καταλήξεις σε δεκάδες συμπεράσματα, όμως η πραγματικότητα θ' αποδειχθεί αρκετά πιο πολυεπίπεδη κι ενδιαφέρουσα απ' όσο φανταζόσουν.

Η συγγραφέας επιλέγει να μας αφηγηθεί την ιστορία της μέσα απ' την οπτική της Νάντιας, κάνοντας κάποια "ταξίδια" στον χρόνο, τα οποία μας επιτρέπουν να έχουμε μια πιο ολοκληρωμένη και σφαιρική εικόνα του χαρακτήρα και της προσωπικότητάς της, δικαιολογώντας κι έτσι ορισμένες συμπεριφορές και πράξεις της ακόμα κι αν δεν τις κατανοούμε απόλυτα, ενώ εδώ κι εκεί παρεμβάλλουν επιστολές μιας άγνωστης, αρχικά, σε εμάς γυναίκας, με εντελώς χαοτική σκέψη, με ψυχολογικά προβλήματα που τον οδήγησαν σε ειδικό θεραπευτή και η οποία αναφέρεται στο παρελθόν της και κυρίως στο ότι φροντίζει μια άλλη γυναίκα με το όνομα Μάρτα. Το ποια είναι η γυναίκα αυτή δεν θα σας το αποκαλύψω, αλλά όσο κι αν σε πρώτη φάση δεν βγάζει κανένα απολύτως νόημα το να παρεμβαίνει η δική της ιστορία σ' εκείνη του παρόντος, τόσο το κουβάρι ξετυλίγεται κι εμείς μένουμε έκπληκτοι με τον ευφυή τρόπο που η Hausmann ανέπτυξε αυτή της την ιδέα και μας την παρουσίασε.

Η αφήγηση είναι εξαιρετικά ατμοσφαιρική και δεν είναι λίγες οι φορές που παραπέμπει στην αισθητική των ταινιών της σελιλόιντ, που τόσο πολύ αγαπά η Νάντια και που θαρρώ πως διόλου τυχαία κάνουν τόσο αισθητή την παρουσία τους κατά το πρώτο μέρος του βιβλίου. Από 'κει κι έπειτα, υπάρχουν ορισμένες πολύ έντονα ανατριχιαστικές αφηγηματικές στιγμές, που δεν σου προκαλούν τόσο πολύ ρίγος λόγω της απεικόνισής τους, αλλά της ευρύτερης αίσθησης και διάθεσης που τα περιβάλλει και ακόμα περισσότερο εξαιτίας των προοπτικών που δημιουργούν σχετικά με το τι μπορεί να συμβεί στην πορεία. Αυτό οδηγεί σε κορύφωση της δραματουργίας της ιστορίας αλλά και του ψυχισμού των χαρακτήρων, που δεν υποτάσσονται σε κοινωνικά αποδεκτούς όρους ηθικής, δεν λειτουργούν μέσα σε κανονιστικά πλαίσια, αλλά ακροβατούν ανάμεσα σε μεταβαλλόμενα άκρα που δεν μπορείς να γνωρίζεις που θα καταλήξουν.

Το "Η Μάρτα κοιμάται" είναι ένα πολύ ιδιότυπο θρίλερ μυστηρίου που χρησιμοποιεί διαφορετικά αφηγηματικά χρονοδιαγράμματα κι αναξιόπιστες αφηγήσεις χαρακτήρων, κάτι που μας προκαλεί συνεχώς ένα αίσθημα ανασφάλειας κι αμφισβήτησης. Γιατί οι χαρακτήρες αυτοί δεν είναι φτιαγμένοι έτσι ώστε να τους συμπαθήσεις, αλλά για να σου θυμίσουν πως ακόμα κι ένας άνθρωπος με τις καλύτερες προθέσεις, κρύβει μια σκοτεινή πλευρά και πως μπορεί να προβεί σε ενέργειες που όχι μόνο να κλονίσουν την πίστη σου σε αυτήν, αλλά κι απέναντι στο τι είναι πραγματικά σωστό ή όχι. Χαρακτήρες χειριστικοί, που δεν θα λέγαμε πως στερούνται ηθικής, αλλά πως την ερμηνεύουν μέσα από ένα καθαρά προσωπικό πρίσμα που διαφέρει για τον καθένα, οριοθετώντας διαφορετικά και την έννοια της ίδιας της δικαιοσύνης. Άραγε, μπορεί ένας εγκληματίας να ελευθερωθεί από το παρελθόν του ή δεν υπάρχει τρόπος διαφυγής από αυτό;
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Romy Hausmann
Μεταφραστής: Κανελλοπούλου Δέσποινα
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2022
Αρ. σελίδων: 360
ISBN: 978-618-03-2798-4