Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Είναι το τελευταίο καλοκαίρι του Χάρι στο σπίτι της οδού Πριβέτ. Το Τάγμα Του Φοίνικα έρχεται να τον φυγαδεύσει μακριά από τον Βόλντεμορτ και τους οπαδούς του.
Είναι πλέον καιρός ο Χάρι, με την ενηλικίωσή του, να λάβει δραστικά μέτρα και να μπει στη δράση για τα καλά. Όσο δύσκολο κι αν είναι πρέπει να προσπαθήσει να ολοκληρώσει το καθήκον που του ανέθεσε ο καθηγητής Ντάμπλντορ.Ο χρόνος μετράει αντίστροφα, τα περιθώρια έχουν στενέψει, η τελική αναμέτρηση δεν είναι μακριά κι είναι τόσο οδυνηρή όσο κι αναπόφευκτη.

Προσωπική άποψη:
Πραγματικά δεν είμαι σίγουρη για το πως αισθάνομαι. Το μόνο σίγουρο είναι πως έχω έναν κόμπο στο στομάχι. Μου φαίνεται σχεδόν αδιανόητο πως παρακολούθησα το ταξίδι του μικρού Χάρι, από τα 11 χρόνια του μέχρι την ενηλικίωσή του. Δε μπορώ ακόμα να συλλάβω πως αυτή η μαγική κι ονειρεμένη περιπλάνηση τελείωσε. Η γεύση που μου άφησε; Πικρή που τελείωσε, αλλά πολύ γλυκιά ως ένα συλλογικό δημιούργημα μιας συγγραφέως που ακόμα μπορεί να πιστεύει σε παραμύθια κι όνειρα και μαζί μ’ αυτήν πιστέψαμε κι εμείς.

Το 7ο και τελευταίο βιβλίο της σειράς Χάρι Πότερ είναι απλά άψογο. Ακόμα και κάποιες κατά τόπους μικρές κοιλίτσες λόγω φλυαριών μ’ αφήνουν παγερά αδιάφορη. Θεωρώ ότι είναι τόσο ανεπαίσθητες μέσα στο γενικό σύνολο που δεν καταφέρνουν σε καμία περίπτωση να μου χαλάσουν την υπέροχη αυτή εικόνα που έπλασα με το νου και την φαντασία μου. Πριν ξεκινήσω θέλω να δώσω τα εύσημα στην κυρία Rowling για την αρχή του τελευταίου της βιβλίου. Μια πολύ όμορφη και τρυφερή αφιέρωση σε συνδυασμό με ένα απόσπασμα από τους “Χοηφόρους” του Αισχύλου, όπως κι από το “Περισσότεροι Καρποί Της Μοναξιάς” του Ουίλιαμ Πεν. Απόλυτα ταιριαστοί, απόλυτα δεμένοι με την φιλία, την αγάπη, τον θάνατο. Φαντάζουν λες και γράφτηκαν για τους ήρωές μας, γι’ αυτά που έζησαν, γι’ αυτά που αισθάνθηκαν και μοιράστηκαν μαζί μας, γι’ αυτά που θέλησαν να μας διδάξουν, γι’ αυτά που θ’ ακολουθήσουν μέχρι το τέλος.

Η ιστορία ολοκληρώνεται, μαζί μ’ αυτήν οι ήρωες ως προσωπικότητες, ακόμα κι εμείς οι αναγνώστες. Τα πράγματα είναι πιο επικίνδυνα από κάθε άλλη φορά, τα παιδιάστικα καμώματα μένουν πίσω και οι αποφάσεις είναι αυτές που θα καθορίσουν ποιος να νικήσει. Ποιο είναι το λάθος και ποιο το σωστό! Ποιος έχει τη δύναμη να κάνει αυτό που του λέει η συνείδησή του ή αυτό που του επιβάλλει το ένστικτο αυτοσυντήρησης. Ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει!

Αν ο θάνατος είχε αρχίσει να ορμηνεύει κάποια χρόνια πριν, αυτή τη φορά ξεχύνεται από τις πρώτες κι όλας σελίδες κι αλίμονο σ’ αυτόν που δεν έχει τη δύναμη να σταθεί απέναντί του και να τον νικήσει. Ναι, οι θάνατοι είναι πολλοί, σκληροί, οδυνηροί και κυρίως αγαπημένων προσώπων, τόσο που κάθε φορά που διαβάζεις για κάποιον αδυνατείς να το πιστέψεις. Η ωραιοποίηση και η ασφάλεια του παραμυθιού λες και σ’ έκαναν να πιστέψεις πως ο θάνατος θα βρει εμπόδια, δεν θα πάρει άλλους μαζί του. Αυτή τη φορά όμως είναι αμείλικτος, πιο απειλητικός και πιο σκληρός από ποτέ. Ωστόσο σου αφήνει το χρόνο να το συνειδητοποιήσεις, να το δεχτείς, ακόμα και να θρηνήσεις, αν όχι με οδυρμούς όπως οι υπόλοιποι ήρωες, με δάκρυα που γεμίζουν τα μάτια σου.

Αν ένα στοιχείο υπάρχει έντονο που δεν υπήρξε ποτέ ξανά είναι η αμφισβήτηση. Η δυσπιστία απέναντι σ’ αυτά που πίστευες, αυτά που θέσπιζες, αυτά που υποστήριζες. Κλονίζεσαι και μέχρι μερικές σελίδες πριν το τέλος, ακόμα δεν είσαι σε θέση να κλίνεις στο αν έκανες καλά όλα αυτά τα χρόνια ή αν τα πράγματα ήταν όχι λίγο, αλλά πολύ διαφορετικά απ’ αυτά που πίστευες. Τόσο που ίσως νιώσεις ακόμα κι απογοήτευση, όχι για την ιστορία, αλλά που έπεσες θύμα παρορμήσεων.

Ο Χάρι είναι πλέον και με τη βούλα ο άνθρωπος κλειδί. Αυτός είναι ο μόνος που μπορεί να ξεκλειδώσει απόκρυφα μυστικά και θρύλους. Αυτός είναι ο μόνος που έχει τη δύναμη να τελειώσει ότι ξεκίνησε 17 χρόνια πριν. Το ερώτημα όμως είναι, έχει τη δύναμη και το ψυχικό σθένος να το κάνει; Ανήκει στην κατηγορία εκείνον που μπορούν να κάνουν τα πάντα χάριν του κοινού συμφέροντος; Μπορεί να θυσιαστεί αυτός για να κερδίσουν όλοι οι υπόλοιποι τη λύτρωση;

Απ’ την αρχή, με εξαίρεση ορισμένες καμπές, η δράση βρίσκεται σε υψηλό και σταθερό επίπεδο. Οι τελευταίες όμως 200 σελίδες είναι κι οι καλύτερες. Σ’ αυτές η δράση βρίσκεται στην απόλυτη κορύφωση, σε τέτοιο σημείο που μοιάζει οριακό. Πλέον δεν έχουμε καμία απορία! Όποιο σκοτεινό ή μισοφωτισμένο σημείο της ιστορίας υπήρχε ξεδιαλύνεται και τα πάντα πλέον είναι ξεκάθαρα. Κανένας δε μπορεί να ζήσει όσο ζει ο άλλος. Τώρα καταλαβαίνουμε γιατί έγινε ότι έγινε και γιατί πρέπει να γίνουν αυτά που πρέπει να γίνουν ώστε να φτάσουμε στο τέλος. Πρόκειται για ένα σημείο που θα διαβάζετε με κομμένη ανάσα και οι παλμοί σας θα έχουν χτυπήσει κόκκινο απ’ την αγωνία.

Όσο για το τέλος... Μπορεί σε κάποιους να φανεί δακρύβρεχτο κι ονειροπόλο, μην ξεχνάμε όμως ότι πρόκειται για το πιο αγαπημένο παραμύθι και τον πιο αγαπημένο ήρωα μικρών και μεγάλων τα τελευταία χρόνια. Οι πιο μεγάλοι κι ώριμοι ίσως να μπορούσαμε να χειριστούμε ένα διαφορετικό τέλος, θα μπορούσαν όμως το ίδιο να κάνουν τόσες χιλιάδες πιτσιρίκια; Μάλλον όχι! Και προσωπικά με ικανοποίησε το τέλος! Μου χάρισε τη λύτρωση που χρειαζόμουν, που παρά τη γλύκα του, οι αμαυρωμένες αναμνήσεις άφησαν την πίκρα που έπρεπε. Θα μπορούσε βέβαια να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες για τους μη αποθανόντες ήρωες, αλλά ακόμα κι αυτό δεν πολυπειράζει.

Κλείνοντας με χαρά και λύπη το κεφάλαιο Χάρι Πότερ, θέλω να πω πως έμεινα απόλυτα ικανοποιημένη. Κορύφωση της γνώσης, κορύφωση των συναισθημάτων, κορύφωση της ηθικής, της δικαίωσης και της λύτρωσης. Ένα όμορφο, γεμάτο εικόνες, μαγεία, ηθικά διδάγματα και συναισθήματα παραμύθι που δυστυχώς τελείωσε. Αν δεν το έχετε κάνει, σας συμβουλεύω ν’ αφεθείτε και να χαθείτε στον μαγικό κόσμο της Rowling. Κι όσοι το έχετε ήδη κάνει, δεν θα ήταν άσχημη ιδέα κάποια στιγμή να το ξανακάνετε. Αντίο λοιπόν Χάρι, τουλάχιστον μέχρι την ολοκλήρωση της κινηματογραφικής σου μεταφοράς (που υπολογίζεται το 2011, καθώς το 7ο βιβλίο θα μεταφερθεί σε 2 κι όχι ταινία) κι ευχαριστώ για την ομορφιά και τη μαγεία που άφησες να μοιραστώ μαζί σου.
Βαθμολογία 10/10
Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: J. K. Rowling
Μεταφραστής: Οικονόμου Καίτη
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2007
Αρ. σελίδων: 662
ISBN: 978-960-453-282-7