Συνοπτική περίληψη του έργου:
Η Kyle, σχεδιάστρια αεροσκαφών, ταξιδεύει με την κόρη της με προορισμό την Αμερική σε ένα αεροσκάφος που μεταφέρει και το φέρετρο με την σωρό του συζύγου τους.
Κατά τη διάρκεια της πτήσης η μικρή εξαφανίζεται και το χειρότερο κανείς δεν φαίνεται να την είχε δει ποτέ μέσα στο αεροπλάνο.
Η Kyle πρέπει τώρα, να αποδείξει πως η κόρη της επιβιβάστηκε στο αεροπλάνο και πως πραγματικά εξαφανίστηκε, πριν να κινδυνέψει.

Προσωπική άποψη:
Το “Flight Plan” είναι μία από εκείνες τις ταινίες που ξεκινάνε με υψηλές προδιαγραφές και που όπως όλα δείχνουν μέχρι και περίπου τα μισά του έργου, πρόκειται να μας προσφέρει έντονο σασπένς, αγωνία και δράση και όλα αυτά, τοποθετημένα στην κλέιστοφοβική ατμόσφαιρα ενός αεροπλάνου. Και το πετυχαίνει, μέχρι τα μισά όμως, αφού από ‘κει κι έπειτα, το αεροπλάνο χάνει την ισορροπία του λόγω συνθηκών και αρχίζει τα σκαμπανευάσματα.

Θα ξεκινήσω από τα θετικά στοιχεία της ταινίας. Τα βασικότερο όλων είναι η καλή διαχείριση μιας αρκετά ενδιαφέρουσας ιδέας, κατά το πρώτο μισό του έργου. Τόσο η σεναριακή ομάδα των Hayes, Ray και Dowling, όσο και ο σκηνοθέτης Robert Schwentke, αναπτύσσουν έξυπνα την ιδέα της εξαφάνισης της μικρής κόρης της πρψταγωνίστριας σε ένα αεροπλάνο, σε ένα μέρος που θεωρητικά δεν θα μπορούσε να χαθεί, παίζοντας τόσο με την ψυχολογική της κατάσταση κάνοντας τα νεύρα της κουρέλια, όσο και με την ψυχολογία των συνεπιβατών της που περνούν σταδιακά, από την φάση της συμπόνοιας και της συμπαράστασης, στην έκρηξη οργής και την ανησυχία για την δική τους σωματική ακεραιότητα. Μέχρι εδώ κοιπόν όλα καλά!

Κι ενώ όλα τα ενδεχόμενα για το τι μπορεί να έχει συμβεί στην μικρή αγνοούμενη είναι ανοικτά και αμφιταλαντευόμαστε ανάμεσα στην πιθανότητα παραισθπήσεων της πρωταγωνίστριας και την προσπάθεια κάποιων να την οδηγήσουν στην τρέλα, σε μια προσπάθεια της σεναριακής ομάδας και του σκηνοθέτη να μην οδηγηθούν προς το μεταφυσικό, αλλάζουν κατεύθυνση με αποτέλεσμα, η υπόθεση να χάνει την δυναμική της. Μια στροφή 180 μοιρών με μοναδικό σκοπό, την εύκολη λύση σε ένα μυστήριο που θα μπορούσε να έχει πολύ πιο ενδιαφέρουσα έκβαση και κίνητρα, πατώντας πάνω σε λογικά μεν, αλλά απίθανα δε επιχειρήματα.

Ο Schwentke προσπαθεί, και ώς ένα σημείο το καταφέρνει, να παρουσιάσει τον στενό και περιορισμένο χώρο του αεροπλάνου ως την κόλαση στην οποία καίγεται η πρωταγωνίστρια. Εκμεταλλεύεται το σκοτάδι και την κλειστοφοβική ατμόσφαιρα προκειμένου να παίξει με τον τρόμο και την αγωνία, χωρίς να καταφεύγει σε ακρότητες. Η απειρία του ωστόσο είναι εμφανής όμως, προσφέρει συνολικά ένα αρκετά καλό δείγμα προσπαθώντας παράλληλα, να ισορροπήσει όσο μπορεί το άνισο σενάριο που απλά, θέλει να δώσει μια λύση στο μυστήριο, ακόμα κι αν αυτή δεν είναι ούτε απόλυτα ικανοποιητική, ούτε αυτή που θα προσδοκούσαμε.

Η Jodie Foster είναι από εκείνες της πολύπλευρες ηθοποιούς που κατέχουν ένα εξαιρετικό και ιδιόμορφο ταλέντο. Ενώ θα μπορούσε να γίνει έρμαιο της παρορμητικότητας και της νευρασθενικής διάθεσης της ηρωίδας που ερμηνεύει, καταφέρνει να ισοσταθμίσει την αγωνία της μητέρας που οδηγεί σε ακρότητες, με την λογική της έξυπνης γυναίκας που η επαγγλεματική της ιδιότητα την βοηθάει στο να σκεφτεί, να υποθέσει, να ψάξει. Βέβαια, δεν είναι ανάλογες και οι υπόλοιπες ερμηνείες, που παρά τα κάποια γνωστά ονόματα που συμπεριλαμβάνονται στο cast, απλά παρευρίσκονται στο χώρο των γυρισμάτων σιγομουρμουρτίζοντας κατώτερα του διεκπεραιοτητά τις ατάκες τους.

Είναι μία από τις σπάνιες φορές τα τελευταία χρόνια που οι δημιουργοί δεν επιλέγουν τη μεταφυσική οδό. Η αλήθεια είναι πως αυτό θα μπορούσε να είναι θετικό στοιχείο για το έργο αν κι εφόσον είχε αξιοποιηθεί σωστά. Δυστυχώς, για πρώτη ίσως φορά να πιστεύω κάτι τέτοιο, η επιλογή της οδού αυτής ίσως να ήταν προτιμότερη σε σύγκριση πάντα με το ανώμαλο και βεβιασμένο τέλος στο οποίο οδηγείται η ταινία προκειμένου να δικαιολογηθεί με οποιονδήποτε τρόπο, έστω κι αν δεν είναι ο καταλληλότερος. Μια ταινία όπου το σασπένς θα μπορούσε να εξυψωθεί ή για να ακριβολογούμε, να μπορούσε να μείνει εξυψωμένο μέχρι τέλους αλλά που δυστυχώς δεν το έκανε, δημιουργώντας συνολικά άλλη μια ταινία απλά για να περάσει κανείς ευχάριστα την ώρα του χωρίς πολλές-πολλές αξιώσεις.
Βαθμολογία 5/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Σχέδιο Πτήσης
Είδος: Θρίλερ
Σκηνοθέτης: Robert Schwentke
Πρωταγωνιστές: Jodie Foster, Peter Sarsgaard, Sean Bean, Erika Christensen, Haley Ramm, Matthew Bomer
Παραγωγή: 2005
Διάρκεια: 107’

Επίσημο site:
http://video.movies.go.com/flightplan/