Συνοπτική περίληψη του έργου:
Η άνοδος και η πτώση του διαβόητου Αυτοκράτορα Καλιγούλα που βασίλευσε σε μια διεφθαρμένη Ρώμη.

Προσωπική άποψη:
Έχω δει πολλές, και όταν λέω πολλές εννοώ πραγματικά πολλές, κακές και κακόγουστες ταινίες ωστόσο πιστεύω ότι λίγες μπορούν να συγκριθούν με την συγκεκριμένη. Ειλικρινά, δεν ξέρω από που να ξεκινήσω και που να τελειώσω αφού, ακόμα και σε κάκιστες ταινίες, υπάρχει έστω ένα μικρό, απειροελάχιστο θετικό στοιχείο να παρατηρήσεις ενώ στην εν λόγω δεν μπορώ να βρω κανένα. Πραγματικά, αν ήταν στο χέρι μου, όχι μόνο δεν θα την πρότεινα σε κανέναν, παρά μόνο αν ήθελα να τον βασανίσω αλύπητα αλλά, θα φρόντισα ώστε να αποσυρθεί από την αγορά και θα εκτελούσα στα δύο μέτρα όποιον θα τολμούσε να εναντιωθεί στην απόφασή μου αυτή. Αλλά τι σημασία έχουν όλα αυτά που λέω εγώ όταν ακόμα και οι ίδιοι οι συντελεστές της ταινίας την έχουν αποκηρύξει εδώ και χρόνια, μετανιώνοντας την ώρα και την στιγμή για την συμμετοχή τους σε αυτή.

Η ταινία, υποτίθεται, ότι δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια αναπαράσταση της ανόδου και της πτώσης του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Καλιγούλα ο οποίος και έμεινε στην ιστορία, όχι για τα μεγάλα κοινωνικά του έργα αλλά, για τα αρρωστημένα βίτσια του και για την σκληρή και απάνθρωπη συμπεριφορά του η οποία είχε σαν αποτέλεσμα να αντιμετωπίζει τον κόσμο που τον περιέβαλλε χειρότερα κι από ζώα, μην διστάζοντας να σκοτώσει, να βασανίσει αλλά και να τους αναγκάσει να λάβουν μέρος σε ξέφρενα όργια. Χμ... μήπως γι' αυτό και η ταινία χρηματοδοτήθηκε από το περιοδικό "Penthouse" ή μήπως λειτούργησε αντίστροφα και αυτός ήταν ο λόγος που το όλο εγχείρημα από μια κινηματογραφική, ιστορική εμπειρία μετατράπηκε σε μια κινηματογραφική τσόντα ιστορικών διαστάσεων προκειμένου να ικανοποιηθούν ορισμένοι ψυχανώμαλοι;

Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι η ταινία πλασαρίστηκε από την παραγωγή ως, «Η πιο αμφιλεγόμενη ταινία στην ιστορία του κινηματογράφου. Μόνο αυτή τολμάει να δείξει τη διαστροφή και την παρακμή της αυτοκρατορικής Ρώμης...». Τι έχω να σχολιάσω εγώ πάνω σ' αυτό; Κολοκύθια με τη ρίγανη! Συγνώμη για την έκφραση αλλά, όσο σκέφτομαι ότι έγινα... μάρτυρας, για να μην πω οσιομάρτυρας, μιας τέτοιας άθλιας ταινίας, μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι. Γιατί; Μα φυσικά γιατί είναι προφανές ότι δεν ένοιαξε κανέναν ένα ποιοτικό αποτέλεσμα, ακόμα και παρουσιάζοντας τα βίτσια του Καλιγούλα αλλά, το να δημιουργηθεί μια... ο Θεός να την κάνει, ταινία που μοναδικός της σκοπός είναι να προκαλέσει, έστω κι αν ο τρόπος που θα το κάνει είναι αρνητικός. Όμως δεν λειτουργεί πάντα το ότι η δημοσιότητα, καλή ή κακή, παραμένει δημοσιότητα.

Ο Tinto Brass, ο οποίος και σκηνοθέτησε αυτό το μεγαλοπρεπές όργιο αίματος, βίας και sex (αλλά μιλάμε για πολύ sex) αποκήρυξε την ταινία όταν τα ηνία αυτής ανέλαβε ο παραγωγός της Bob Guccione. Σύμφωνα πάντα με τον ίδιο, ο Guccione ευθύνεται για την κατάντια του τελικού αποτελέσματος αφού ήταν εκείνος που καθόρισε την διαδικασία του μοντάζ αλλά και την επιλογή των τελικών σκηνών ενώ γύρισε και άλλες, δικής του έμπνευσης. Κι εδώ θα κάνω τον δικηγόρο του διαβόλου λέγοντας ότι ναι, σίγουρα φέρει μεγάλο μερίδιο ευθύνης αλλά, κι εσείς κύριε σκηνοθέτα τι ακριβώς κάνατε κατά την διάρκεια των δικών σας γυρισμάτων; Ποιος ο ρόλος σας; Μήπως ήσασταν πολύ απασχολημένος με το να απολαμβάνετε τα γυμνά κάλλη των δεύτερων, τρίτων, τέταρτων ρόλων ώστε αποφασίσατε ότι δεν υπάρχει λόγος να καταβάλετε μεγάλη προσπάθεια αφού μπροστά στη γυμνή σάρκα, ποιος δίνει σημασία στις λεπτομέρειες;

Δε θα μπω καν στη διαδικασία να σχολιάσω το ψυχανώμαλο, αρρωστημένο και παντιέρικο ύφος που ο Malcolm McDowell υποδύθηκε τον ομώνυμο ρόλο. Πρέπει να αισθάνεται τυχερός που κατάφερε να παραμείνει στον χώρο μετά την επιλογή του αυτή και ίσως να τον έσωσε το γεγονός ότι ο ίδιος δήλωσε μετανιωμένος πριν καλά-καλά η ταινία προβληθεί στις αίθουσες. Την ίδια μετάνοια έδειξε και ο Peter O`Toole, ο οποίος υποδύθηκε τον Τιβέριο αλλά και η Helen Mirren και γι' αυτό θα το θεωρήσω απλά μια κακή στιγμή σε μια κατά τ' άλλα, επιτυχημένη και αξιόλογη καριέρα και για τους δύο η οποία απέφερε διακρίσεις και βραβεία που άφησαν τον "Καλιγούλα" στη λήθη του χρόνου.

Ό,τι και να λέμε τώρα, όποιος και να φταίει περισσότερο, είτε αυτός είναι ο σκηνοθέτης, είτε ο σεναριογράφος, είτε ο παραγωγός, είτε ακόμα και οι ίδιοι οι ηθοποιοί, ένα είναι το σίγουρο. Ότι ο "Καλιγούλας" δεν είναι τίποτα άλλο από μια επική τσόντα για την οποία δαπανήθηκαν τα μεγαλύτερα ποσά στην ιστορία του πορνό σινεμά. Το γεγονός ότι απέτυχε στις κινηματογραφικές αίθουσες αλλά γνώρισε μια περίοδο δόξας στα video-clubs της εποχής δεν λέει τίποτα αφού, ας μην κρυβόμαστε, ξέρουμε πολύ καλά ποιοι έσπευσαν να την δουν μην τυχόν και χάσουνε σειρά. Το ότι κανένας απ' όσους συμμετείχαν δεν θέλει να θυμάται αυτό το μελανό σημείο της καριέρας του, λέει πολλά από μόνο του και ίσως αυτό να είναι το σημαντικότερο στοιχείο στο οποίο και πρέπει να δώσουμε βάση.
Βαθμολογία 0/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Καλιγούλας
Είδος: Ιστορική
Σκηνοθέτης: Tinto Brass
Πρωταγωνιστές: Malcolm McDowell, Teresa Ann Savoy, Peter O`Toole, John Gielgud, Helen Mirren, Guido Mannari, Giancarlo Badessi, Adriana Asti, Leopoldo Trieste, Paolo Bonacelli
Παραγωγή: 1979
Διάρκεια: 156'

Σχετικά sites που αξίζουν τον κόπο: