Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Ο Ίθαν Γουέιτ πίστευε πως είχε συνηθίσει τα παράξενα, αδιανόητα συμβάντα του Γκάτλιν, της μικρής πόλης του Νότου όπου ζει. Όμως τώρα, που ο Ίθαν και η Λένα έχουν επιστρέψει, το παράξενο και το αδιανόητο έχουν αποκτήσει καινούριο νόημα.
Σμήνη από ακρίδες, ψηλές θερμοκρασίες ρεκόρ και καταστροφικές καταιγίδες ρημάζουν το Γκάτλιν, καθώς ο Ίθαν και η Λένα παλεύουν να συλλάβουν τις επιπτώσεις της Διεκδίκησης της Λένα. Ακόμη και η οικογένεια ισχυρών Υπερφυσικών της Λένα επηρεάζεται - και οι ικανότητές τους αρχίζουν να αστοχούν επικίνδυνα. Καθώς ο καιρός περνάει, μια ερώτηση γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρη: Τι -ή ποιος- θα χρειαστεί να θυσιαστεί για να σωθεί το Γκάτλιν;
Για τον Ίθαν, το χάος είναι τρομακτικό αλλά και ένας ευπρόσδεκτος περισπασμός. Πάλι κάτι τον στοιχειώνει στα όνειρά του, αλλά αυτή τη φορά δεν είναι από τη Λένα - και αυτό που τον στοιχειώνει τον ακολουθεί έξω από τα όνειρα στην καθημερινότητά του. Και το χειρότερο, ο Ίθαν σταδιακά χάνει κομμάτια του εαυτού του - ξεχνάει ονόματα, αριθμούς τηλεφώνου, ακόμη και αναμνήσεις. Δεν γνωρίζει το γιατί και τις περισσότερες μέρες φοβάται και να ρωτήσει.
Κάποιες φορές δεν υπάρχει μόνο μία απάντηση ή μια επιλογή. Κάποιες φορές δεν υπάρχει επιστροφή. Και αυτή τη φορά δεν θα υπάρξει ευτυχισμένο τέλος.

Προσωπική άποψη:
Είναι από τις φορές εκείνες που δεν κρατιέμαι να μην πω την άποψή μου σχετικά με κάποιο βιβλίο. Με το που έκλεισα την τελευταία σελίδα, είχα μια ακαταμάχητη επιθυμία να καθίσω στον υπολογιστή μου και να προσπαθήσω να περιγράψω με λέξεις όλα όσα βίωσα και πολύ περισσότερο, όλα όσα αισθάνθηκα διαβάζοντας το τρίτο βιβλίο της σειράς των "Χρονικών Των Κάστερ". Ήθελα να το κάνω όσο το αίσθημα έκαιγε ολοζώντανο μέσα μου όμως διαπιστώνω, ότι ακόμα και μετά από κάποιες μέρες είναι το ίδιο έντονο, το ίδιο αληθινό με εκείνη τη στιγμή που γεννήθηκε μέσα μου η παραπάνω παρόρμηση, με τις σκέψεις μου να γυρίζουν ξανά και ξανά στις σελίδες του, προσπαθώντας για μια ακόμη φορά να ενώσω τα κομμάτια του παζλ, να προσπαθήσω και πάλι να βρω νέες διεξόδους, εναλλακτικές που δεν θα μοιάζουν τόσο δύσκολες να τις επιλέξεις. Αν στόχος των Garcia και Stohl ήταν να μας στοιχειώσουν και να μας προκαλέσουν εμμονές, τότε πρέπει να τους πω για μια ακόμη φορά συγχαρητήρια γιατί το 3ο βιβλίο τους, είναι και το καλύτερο όλων μέχρι στιγμής.

Στο τελευταίο φεγγάρι, το οποίο ο Αβραάμ και η Σαραφίν φρόντισαν να έρθει πριν την ώρα του, η Λένα διεκδίκησε τον εαυτό της μοιράζοντάς τον ανάμεσα στο Φως και το Σκοτάδι. Δεν είναι Φωτεινή Κάστερ αλλά ούτε και Σκοτεινή. Είναι μια Κάστερ που έχει επιτρέψει και στις δύο αυτές δυνάμεις να υπάρχουν μέσα της, με τις πρώτες να της επιτρέπουν να μπορεί να συνεχίσει να αγαπά και με τις δεύτερες, να της επιτρέπουν να παρασυρθεί από τα αρνητικά της συναισθήματα με πιο έντονο τρόπο απ' ότι στο παρελθόν. Δεν είναι όμως αυτό το ζητούμενο αυτή τη φορά. Η Λένα δεν βρίσκεται τόσο πολύ στο επίκεντρο, όχι γιατί πλέον είναι ασήμαντη, το κάθε άλλο, αλλά γιατί η επιλογή της έχει ήδη γίνει και αυτό που μετράει είναι το αποτέλεσμα και πως αυτό μπορεί να τεθεί υπό έλεγχο. Όταν διεκδίκησε τον εαυτό της, άλλαξε την ισορροπία του κόσμου, διατάραξε την Τάξη των Πραγμάτων, οδηγώντας στα σημάδια της Αποκάλυψης και την σταδιακή καταστροφή του κόσμου. Αυτό που πλέον έχει προτεραιότητα δεν είναι το μέλλον της αλλά, το μέλλον ολόκληρου του κόσμου.

Δεν είναι όμως μόνο ο υλικός κόσμος που καταρρέει γύρω από τους πρωταγωνιστές της ιστορίας μας, που αλλάζει δραματικά με συνέπειες που δεν μπορούμε να προβλέψουμε αλλά, μονάχα να φανταστούμε με τρόμο. Είναι οι ίδιοι που αλλάζουν και που φαίνεται να μην μπορούν να κάνουν τίποτα για να εμποδίσουν την αλλαγή αυτή ή έστω να την θέσουν υπό κάποιον έλεγχο. Είναι έρμαιά της και το να την διαχειριστούν σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή φαντάζει το μεγαλύτερο στοίχημα απ' όλα. Οι Κάστερ δεν μπορούν να ελέγξουν τις δυνάμεις τους οι οποίες είτε εκδηλώνονται σε μεγαλύτερη έκταση απ' όσο θα ήθελαν, είτε αποδυναμώνονται, λειτουργούν μπερδεμένα και με αμφίβολα αποτελέσματα. Ο Λινκ προσπαθεί να προσαρμοστεί στη νέα του ημι-δαιμονική φύση ενώ στην αντίποδα βρίσκεται η Ρίντλεϊ που δεν μπορεί με τίποτα να δεχτεί την ανθρώπινη φύση στην οποία έχει καταδικαστεί, κάνοντας ότι μπορεί για να προκαλέσει σύγχυση και αναρχία. Ακόμα και η Άμμα φαίνεται να αλλάζει, καταφεύγοντας σε λύσεις και τακτικές που ποτέ κανείς δεν θα περίμενε, αποκαλύπτοντας ένα νέο πρόσωπο.

Τη μεγαλύτερη όμως αλλαγή διακρίνουμε στον Ίθαν. Χωρίς καν ο ίδιος να το συνειδητοποιεί αρχικά, πόσο μάλλον οι άνθρωποι γύρω του, αφού οι ενδείξεις ότι κάτι συμβαίνει αυξάνονται σταδιακά, αλλάζει, από μικρές και ασήμαντες λεπτομέρειες μέχρι άλλες, πολύ πιο σημαντικές. Είναι σα να χάνει ολόκληρα κομμάτια του εαυτού του έτσι όπως τον γνώριζε μέχρι πρότινος. Συνειδητοποιεί ότι χάνει φευγαλέα ακόμα και τις μνήμες του, σα να βρίσκεται ξαφνικά στο σώμα ενός ξένου, σα να ζει τη ζωή κάποιου άλλου και όχι τη δική του. Αυτό που πρέπει λοιπόν να κάνει, ανάμεσα σε όλα τα άλλα, είναι να ανακαλύψει για πιο λόγο συμβαίνει αυτό και τι μπορεί να κάνει για να το αλλάξει, για να σβήσει το αίσθημα ανασφάλειας που του προκαλεί, της αμφισβήτησης του ποιος είναι στην πραγματικότητα, τι κάνε και για ποιον λόγο. Τώρα άλλωστε που γνωρίζει ότι είναι εκείνος που βρίσκει τον δρόμο, πρέπει να ακολουθήσει τη μοίρα του, το δικό του πεπρωμένο βρίσκοντας τις απαντήσεις που θα σώσουν τον ίδιο, τον κόσμο του και πάνω απ' όλα, όσους αγαπά.

Οι συγγραφείς δημιουργούν μια καταπληκτική ατμόσφαιρα όσον αφορά το καταθλιπτικό και τρομακτικό συνάμα, σκηνικό βιβλικής καταστροφής, στη μικρή επαρχιακή πόλη του Γκάτλιν. Η συντέλεια του κόσμου μοιάζει να είναι πάρα πολύ κοντά και παρά το γεγονός ότι θνητοί και Κάστερ τη βιώνουν με διαφορετικό τρόπο, το κακό που τους περιβάλλει έχει την ίδια ρίζα και τελικά, την ίδια πορεία προς ένα κοινό τέλος που μπορεί να είναι μοιραίο και καταστροφικό. Μπορεί στα προηγούμενα βιβλία να βιώσαμε σκηνές αγωνίας και να συναντήσαμε τρομακτικά περιβάλλοντα ωστόσο, ποτέ κανένα δεν ήταν όπως το άλλοτε γνώριμο και χαρούμενο σκηνικό μιας πόλης, που ότι συνέβαινε ήταν καλά κρυμμένο πίσω απ' όσα μπορούσε εκείνη να δει και όχι στην επιφάνειά της. Σου δίνεται η αίσθηση σα να λαβώθηκε το τελευταίο ασφαλές καταφύγιο όπου θα μπορούσαν να καταφύγουν προκειμένου να προφυλαχθούν, έστω προσωρινά, από τις δυνάμεις ενός μη θνητού και σαφέστατα απειλητικού κόσμου.

Και μέσα από αυτή την ανελέητη, περιγραφική αφήγηση των πάντων που καταρρέουν, τόσο οι πρωταγωνιστές της ιστορίας, όσο κι εμείς ως αναγνώστες, συνειδητοποιούμε ότι το τέλος όλο και πλησιάζει και οι τελικές επιλογές πρέπει να γίνουν, γιατί όσο δύσκολες κι αν είναι, είναι καθοριστικές, είτε για την ολοκληρωτική καταστροφή του κόσμου και την πλήρη παράδοσή του στο χάος, είτε για την σωτηρία του. Οι αποφάσεις αυτές είναι που θα οδηγήσουν στη δημιουργία μιας Νέας Τάξης Πραγμάτων που, κανείς δε μπορεί να εγγυηθεί ότι θα είναι ιδανική ωστόσο, υπάρχει η βεβαιότητα ότι θα είναι καλύτερη από την αναρχία που έχει προκαλέσει το ρήγμα που δημιούργησε η Λένα στην τωρινή, επιτρέποντας στο σκοτάδι να ξεσπάσει τις δυνάμεις του, και καλύτερη από την δολιότητα και τη διαφθορά που φαίνεται να έχει φτάσει πολύ πιο βαθιά απ' όσο θα ήθελαν και έχει αναπτυχθεί τόσο που δύσκολα μπορούν να την εμποδίσουν.

Αν είχαμε μιλήσει στο παρελθόν και για τρία προηγούμενα βιβλία της σειράς για αγωνία, δράση και ανατροπές, ήταν απλά και μόνο γιατί δεν είχαμε διαβάσει το 3ο, που αντιπροσωπεύει ολοκληρωτικά κι επάξια τον τίτλο του. Επικρατεί χάος στο Γκάτλιν και τις ζωές των πρωταγωνιστών μας ωστόσο, είναι τόσο όμορφο και γοητευτικό που δεν μπορείς παρά να ακολουθήσεις μαγεμένος την σαρωτική του πορεία προς την συντέλεια και την καταστροφή. Η δράση είναι αδιάκοπη, τα συναισθήματα που προκαλούνται αμφότερα σε χαρακτήρες και αναγνώστες εναλλασσόμενα, οι ισορροπίες συνεχώς διαταράσσονται με την πλάστιγγα να μην γέρνει ποτέ απόλυτα προς το καλό ή το κακό, οι εξελίξεις χαρακτηρίζονται από μια ιδιόμορφη και ξεχωριστή πολυπλοκότητα, όπως ακριβώς και οι ήρωες της ιστορίας που φαίνεται να μπαίνουν στο τελικό στάδιο διάπλασης του χαρακτήρα τους, λίγο πριν την τελική μάχη που θα πρέπει να διαλέξουν στρατόπεδο, είτε κληρονόμησαν το Φως είτε το Σκοτάδι.

Λίγο πριν το τέλος, το μόνο που κάνουμε είναι να μένουμε με κομμένη την ανάσα, με την έννοια της ανατροπής να κορυφώνεται στο φινάλε του βιβλίου. Όπου υπάρχει πρόβλημα, υπάρχει και λύση λένε, αρκεί να έχεις ανοιχτά τα μάτια και το μυαλό σου προκειμένου να την ανακαλύψεις. Είναι πάντα όμως εύκολο να διαχειριστείς την απάντηση; Είναι εύκολο να δεχτείς ένα πεπρωμένο που απλά κληρονόμησες για άγνωστους λόγους και σου ζητάει να θυσιαστείς για το γενικότερο καλό; Το "Όμορφο Χάος" δεν είναι απλά ένα ακόμα ωραίο βιβλίο φανταστικού. Είναι ένα εξαιρετικό δείγμα πλημμυρισμένο από ηθικά διδάγματα που χωρίς ηθικοπλαστικά στοιχεία προσπαθεί να μας κάνει να κατανοήσουμε ότι δεν υπάρχει μόνο άσπρο ή μαύρο. Ότι όπου υπάρχει Φως, υπάρχει και Σκοτάδι αλλά και το αντίστροφο. Δεν μπορεί να υπάρξει το ένα χωρίς το άλλο άρα ίσως ο σκοπός να μην είναι το να καταστραφεί κάποιο από τα δύο αλλά, να συνυπάρξουν σε μια αρμονία που θα επιτρέψει στην διατήρηση της τάξης. Παράλληλα όμως, είναι και μια ιστορία που μιλάει για τη θυσία, την αυταπάρνηση και την αληθινή, πηγαία αγάπη που μπορεί να μας οδηγήσει στα άκρα, είτε αυτά είναι καλά είτε όχι. Όπως και να 'χει, η γοτθική μαγεία του Νότου του "Χάους" θα σας καθηλώσει, θα εκτινάξει την αγωνία σας στα ύψη και παράλληλα θα σας συγκινήσει αφήνοντάς σας χωρίς ανάσα.
Βαθμολογία 10/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφείς: Κami Garcia & Margaret Stohl
Μεταφραστής: Τριαδά Πηνελόπη
Εκδόσεις: Πλατύπους
Κατηγορία: Ξένη Πεζογραφία
Έτος Έκδοσης: 2012
Αρ. σελίδων: 544
ISBN: 978-960-6665-78-3