Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Σ' ένα γράμμα στη μητέρα της, η Χιμένα γράφει την ιστορία της ζωής της. Μιλά για την περιθωριοποίηση που ένιωθε ως παιδί, για το θάνατο του πατέρα της, τους λάθος χειρισμούς της οικογένειας σε σχέση με τον ομοφυλόφιλο αδερφό της, πώς έκανε στην άκρη όλα της τα όνειρα για το γάμο και τα παιδιά της...
Μέχρι τη σκληρή απόφαση να πάρει τη ζωή της στα χέρια της και να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα: να ασχοληθεί με το γράψιμο και τη ζωγραφική.
Ένα μυθιστόρημα όπου η συναισθηματική πλοκή, σε συνδυασμό με μια κοινωνική ματιά που διαπνέεται από ειρωνεία και χιούμορ, υφαίνουν μια ιστορία που θυμίζει σπουδαία έργα όπως τα "Πέρα από την Αφρική", "Οι γέφυρες του Μάντισον" κ.α.
Παρόν, παρελθόν και μέλλον συνυφαίνονται με μαεστρία, με φόντο πληθώρα αληθινών συναισθημάτων και ματαιωμένων προσδοκιών, με τα οποία όλες οι γυναίκες θα ταυτιστούν, ενώ ορισμένοι άντρες, μόνο οι εκλεκτοί, θα βρουν απαντήσεις σε πολλά ερωτήματα...

Προσωπική άποψη:
Κάθε ανθρώπινη ιστορία, μπορεί να προσελκύσει το ενδιαφέρον μας. Κάθε αφήγηση βγαλμένη μέσα από την ζωή του ίδιου του αφηγητή, μπορεί να μας προκαλέσει ποικίλα συναισθήματα. Μια τέτοια ιστορία, είναι κι αυτή της Χιμένα η οποία, μέσα από επιστολές τις οποίες έγραψε απευθυνόμενες στη μητέρα της, μας επιτρέπει να ρίξουμε μια ματιά, όχι μόνο στη ζωή της, αλλά στις βαθύτερες σκέψεις της, τις οποίες και αποφάσισε να εξωτερικεύσει ελεύθερα, χωρίς λογοκρισία, πάνω σε μερικές κόλες χαρτί, με έναν και μοναδικό σκοπό. Να μιλήσει σε κάποιον, έστω και έμμεσα, κάτι που κάθε άνθρωπος, κάποια στιγμή της ζωής του, έχει ανάγκη. Να απελευθερωθεί, όχι από το βάρος των κρυφών της σκέψεων και αναμνήσεων, αλλά από την επιτακτική ανάγκη χρόνων να τα κρατάει όλο για τον εαυτό της.

Η Χιμένα, είναι μια γυναίκα που προέρχεται από μια οικογένεια η οποία, δεν διαφέρει σε τίποτα από κάθε συνηθισμένη οικογένεια, σε ολόκληρο τον κόσμο. Όπως κάθε άνθρωπος, έτσι κι εκείνη, είχε όνειρα... όνειρα που τα άφησε να σβήσουν υπό το βάρος τον απαιτήσεων της ζωής που επέλεξε τελικά ν' ακολουθήσει, όχι πάντα και όχι απαραίτητα, επειδή ήταν αυτό που πραγματικά ήθελε, αλλά επειδή, ίσως, εκείνες τις στιγμές, να σκεφτόταν ότι αυτό χρειαζόταν για να απελευθερωθεί από κάτι βαρύτερο ή ακόμα περισσότερο, επειδή βαθιά μέσα της, είχε την ανάγκη για αναγνώριση και επιβράβευση, κάτι που τελικά, ποτέ δεν ήρθε. Γιατί ακόμα κι αν ακούσεις τα λόγια που θες, δεν σημαίνει ότι μπορούν να φτάσουν σε σένα, αν απλά ειπωθούν γιατί έτσι γίνεται σε τέτοιες περιπτώσεις. Και ναι, η Χιμένα, προσπαθώντας να κάνει το καλύτερο για τους άλλους, κατέληξε να κάνει το χειρότερο για εκείνη, κάθε στιγμή, κάθε φορά.

Το γεγονός ότι η Χιμένα γράφει αυτές τις επιστολές στη μητέρα της και όχι σε κάποιον άλλον, δεν είναι διόλου τυχαίο. Για κάθε γυναίκα, η μητέρα της, είναι το πρότυπο εκείνο στο οποίο τόσο θέλει να μοιάσει και όμως, ένα μέρος της, θέλει πραγματικά να γίνει, κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτήν. Θέλουμε να υιοθετήσουμε όποιο θετικό στοιχείο μπορεί να έχει, όμως, την ίδια στιγμή, δεν θέλουμε να γίνουμε το είδωλο της γυναίκας που μας μεγάλωσε και που στα μάτια μας, ποτέ δεν έκανε ό,τι θα μπορούσε. Ποτέ δεν κατάφερε να κάνει, όλα αυτά που θα μπορούσαμε εμείς να κάνουμε. Και όμως, όταν έρχεται η στιγμή ν' αποφασίσουμε πως θα πορευτούμε, πολλές φορές, πράττουμε διαφορετικά απ' ότι σκεφτόμασταν και αυτό, όχι γιατί δεν τολμάμε, αλλά γιατί βαθιά μέσα μας, θέλουμε την έγκριση εκείνης της γυναίκας, ένα βλέμμα αποδοχής και όχι απαξίωσης, όχι το βλέμμα εκείνο που δηλώνει απογοήτευση επειδή δεν κάναμε όσα ήθελε, επειδή δεν ακολουθήσαμε κατά γράμμα τη μοίρα που θέλησε για μας, ακόμα κι αν το αποτέλεσμα είναι παρόμοιο.

Αν αναρωτιέστε πως κατέληξε η Χιμένα, ποια πορεία πήρε τελικά η ζωή, που την οδήγησαν οι αποφάσεις της, θα πρέπει να το ανακαλύψετε μόνοι σας, διαβάζοντας το βιβλίο αυτό που, όχι άδικα, τάραξε τα νερά της Ισπανικής λογοτεχνίας. Μια σειρά από επιστολές, ένα ημερολόγια, μια εκ βαθέων εξομολόγηση, μια προσπάθεια να αποδεχθεί τις βαθύτερες, τις πιο μύχιες σκέψεις κι επιθυμίες της, το βιβλίο αυτό είναι ένα καθαρό, ειλικρινές και πολύ ενδιαφέρον ψυχογράφημα, που αν όχι στο σύνολό του, σε κάποιες του σελίδες, η κάθε γυναίκα, θα αναγνωρίσει κομμάτια του εαυτού της, της ίδιας της ύπαρξής της. Και ίσως, λέω, ίσως να καταφέρει να βρει τις απαντήσεις που εκείνη ψάχνει, όχι γιατί δεν γνωρίζει την απάντηση, αλλά γιατί αρνείται να παραδεχτεί πως κατέχει τη γνώση αυτή. Συγκινητικό, απελευθερωτικό και διαυγές, το "Σε Μια Γωνιά Της Ψυχής", είναι ένα βιβλίο που θα σας κερδίσει και που φυλάει, ένα κομμάτι της δικής σας ψυχής.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Antonia J. Corrales
Μεταφραστής: Ελαιοτριβιάρη Κλεοπάτρα
Εκδόσεις: Παπαδόπουλος
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2013
Αρ. σελίδων: 184
ISBN: 978-960-569-018-2