Πριν από λίγο καιρό, κατά την διάρκεια ενός πρωινού, χαλαρού καφέ, η φίλη και συνεργάτιδα Κατερίνα, με την οποία έχουμε κοινή αγάπη για τα anime και τα manga, με αφορμή την συζήτησή μας γύρω από ένα άλλο anime που είχε ολοκληρώσει την προηγούμενη ημέρα (δεν θα αναφέρω ποιο είναι γιατί μπορεί να κάνετε συνειρμούς που δεν πρέπει αν αποφασίσετε να δείτε την σειρά που θα σχολιάσουμε σήμερα), μου είπε χαρακτηριστικά: "Αυτό το έχεις δει; Όχι; Τότε να το κάνεις... άμεσα... σήμερα... τώρα... θα το λατρέψεις!" Και, φυσικά, μιας και ήδη το είχα κατεβασμένο στον υπολογιστή μου ξεκίνησα να το παρακολουθώ το ίδιο βράδυ. Και, φυσικά, κόλλησα μπροστά στην οθόνη μου χωρίς να μπορώ να σταματήσω να παρακολουθώ. Ο λόγος για το "Oreimo".

ΠΩΣ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΟΛΑ:
Το "Oreimo", η σύντομη ονομασία του "Ore no Imōto ga Konna ni Kawaii Wake ga Nai", γνωστό και με τον αγγλικό τίτλο "My Little Sister Can't Be This Cute", είναι Ιαπωνική σειρά light novels με την υπογραφή των Tsukasa Fushimi και Hiro Kanzaki, που υπογράφουν το σενάριο και το σχέδιο αντίστοιχα. Η σειρά αποτελείται από 12 μόνους οι οποίοι και κυκλοφόρησαν μεταξύ Αυγούστου 2008 και Ιουνίου 2013, από τις εκδόσεις ASCII Media Works, οι ίδιες που αποφάσισαν να κυκλοφορήσει η σειρά και σε μορφή manga, διατηρώντας τα κείμενα του Fushimi, αλλά αναθέτοντας τον σχεδιασμό στον Sakura Ikeda. Το manga ξεκίνησε αρχικά να δημοσιεύεται σε συνέχειες στο περιοδικό των εκδόσεων, "Dengeki G's Magazine" τον Μάρτιο του 2009 και ολοκληρώθηκε τον Μάιο του 2011. Τα κεφάλαια αυτά συγκεντρώθηκαν και κυκλοφόρησαν 4 ενιαίοι τόμοι, τα δικαιώματα των οποίων αγοράστηκαν για την αγγλική γλώσσα από το Dark Horse Comics. Μεταξύ Ιουλίου 2011 και Ιουλίου 2015, δημοσιεύτηκε και πάλι στο "Dengeki G's Magazine" η συνέχεια του manga, που επί της ουσίας αποτελεί μια νέα εποχή στο όλο conxept, και που επίσης κυκλοφόρησε σε 4 ολοκληρωμένους τόμους. Στις 27 Ιανουαρίου 2011 κυκλοφόρησε το visual novel "Ore no Imōto ga Konnani Kawaii Wake ga Nai Portable" από την Bandai Namco Games, βασισμένο στη σειρά και κατάλληλο για την πλατφόρμα PlayStation Portable. Ακολούθησαν τα "Ore no Imōto ga Konna ni Kawaii Wake ga Nai Portable ga Tsuzuku Wake ga Nai" στις 17 Μαΐου 2012 και "Ore no Imōto ga Konna ni Kawaii Wake ga Nai Happy End" στις 26 Σεπτεμβρίου 2013 για την πλατφόρμα του PlayStation 3 αυτή τη φορά.

ΤΟ ANIME:
Τα δικαιώματα για τη μεταφορά της σειράς στην μικρή οθόνη απέκτησε η εταιρεία παραγωγής AIC Build. Στις 03 Οκτωβρίου 2010, το anime έκανε την επίσημη πρεμιέρα του και ολοκληρώθηκε έπειτα από 12 επεισόδια στις 19 Δεκεμβρίου 2010, ενώ ακολούθησαν 4 OVAs που επί της ουσίας έδιναν κι ένα διαφορετικό φινάλε στη σειρά, και που προβάλλονταν ανά ένα κάθε μήνα μέσω της επίσημης ιστοσελίδας της σειράς, αλλά και μέσα από διάφορα άλλα sites μεταξύ Φεβρουαρίου και Μαΐου 2011, πριν να κυκλοφορήσουν τα Blu-ray και τα DVDs τον Ιούνιο και τον Ιούλιο του 2011. Η σειρά προβλήθηκε μέσω των δικτύων Tokyo MX, TVS, tvk, CTC, TVA, TVQ, TVh, MBS, AT-X και BS11. Τα δικαιώματα για την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία, κλασσικά, πήγαν στην Madman Entertainment και για τη Βόρειο Αμερική στην Aniplex of America.

ΤΟ STORY ΤΗΣ 1ης SEASON:
Ο Kyosuke Kosaka είναι ένας φυσιολογικός 17χρονος μαθητής που ζει στην Chiba μαζί με την οικογένειά του και την 14χρονη αδερφή του, με την οποία εδώ και αρκετά χρόνια δεν τα πηγαίνει και τόσο καλά. Χωρίς να μπορεί καν να θυμηθεί από πότε, η Kirino απομακρύνθηκε από κοντά του και έφτασε σχεδόν σε σημείο να τον αγνοεί και να τον κοιτάζει μονάχα με ένα ενοχλημένο βλέμμα. Η σχέση τους δεν φαίνεται να έχει κανένα περιθώριο βελτίωσης, μέχρι την ημέρα τουλάχιστον που ο Kyosuke βρίσκει μια θήκη ενός DVD που απεικονίζει ένα anime κορίτσι στο εξώφυλλό του, στην είσοδο του σπιτιού του. Προς μεγάλη του έκπληξη, μέσα στη θήκη, βρίσκει κρυμμένο ένα παιχνίδι για ενηλίκους και δεν αργεί να ανακαλύψει πως όλα αυτά ανήκουν στην
Kirino. Το ίδιο βράδυ, εκείνη τον επισκέπτεται στο δωμάτιό του και τον καλεί στο δικό της προκειμένου να του αποκαλύψει το μεγάλο της μυστικό που δεν είναι άλλο από το ότι είναι otaku και πως έχει στη διάθεσή της μια τεράστια συλλογή από manga, anime και eroge, που στην πλειοψηφία τους έχουν να κάνουν με μικρές αδερφές και τις περίπλοκες σχέσεις με τα αδέρφια τους. Ο Kyosuke γίνεται σύντομα συνοδοιπόρος της Kirino, αποφασίζοντας να την βοηθήσει ώστε η ζωή της να γίνει καλύτερη χωρίς εκείνη να χρειάζεται να κρύβει τα χόμπι της ή να προσποιείται ότι είναι κάποια άλλη. Παράλληλα, είναι η ιδανική ευκαιρία για τους δυο τους να επαναπροσδιορίσουν την σχέση τους και να καλύψουν το τεράστιο κενό που έχει δημιουργηθεί μεταξύ τους όλα αυτά τα χρόνια.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ 1η SEASON:
- Νομίζω πως το anime αυτό είναι ο ορισμός της απενοχοποίησης του ορισμού otaku, που τόσο άσχημα και αρνητικά έχουν συνδυάσει οι περισσότεροι στο μυαλό τους. Καλώς ή κακώς, ο κόσμος έχει την τάση να θεωρεί πως όσοι είναι otaku δεν έχουν να ασχοληθούν με τίποτα άλλο στη ζωή τους εκτός των anime και των manga, τα οποία και έχουν κάνει δεύτερη φύση τους και προέκταση του εαυτού τους. Βέβαια, ειδικά τα τελευταία χρόνια, αυτή η θεωρία έχει αρχίσει να αναιρείται από πολλούς και προσωπικά χαίρομαι γι' αυτό οπότε, ήταν φυσικό επόμενο να με χαροποιήσει μια σειρά όπως το “Oreimo” που αποδεικνύει περίτρανα πως μπορείς να είσαι αρρωστημένα πωρωμένος με το χόμπι σου, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν έχεις ζωή ή προσωπικότητα.
- Σε συνέχεια της παραπάνω παρατήρησης, άλλο ένα στοιχείο του anime που μου άρεσε, ήταν ο
τρόπος με τον οποίο διαχειρίστηκε τα διάφορα ψυχογραφήματα όπου και παρουσιάζονται μέσα από την ιστορία αυτή. Των otaku που ζουν μια μέσα στο ψέμα προκειμένου να προφυλάξουν την τέλεια εικόνα που έχουν χτίσει γύρω τους, των otaku που έχουν αποδεχτεί το ποιοι είναι και δεν τους νοιάζει η γνώμη των άλλων, αλλά και των “φυσιολογικών” ανθρώπων που αντιδρούν με ψυχραιμία ή φρικάρουν αντίστοιχα, μπροστά στην αποκάλυψη μιας αλήθειας που δεν περίμεναν. Και μπορεί να φαίνεται κάπως υπερβολικό όλο αυτό, αλλά ειδικά στην Ιαπωνία, δεν είναι... πιστέψτε με... Το να είσαι otaku θεωρείται κάτι σαν να έχεις δεύτερη θρησκεία ή κέρατο ανάμεσα στα μάτια, άρα δεν είναι εύκολο να το παραδεχτείς, αλλά ούτε και να το αποδεχτείς, ανάλογα σε ποιο στρατόπεδο ανήκεις.
- Η ιστορία μας, επί της ουσίας, επικεντρώνεται στην σχέση των δύο αδερφών, Kirino και Kyousuke, και στο πως οι δυο τους παλεύουν να την ξαναχτίσουν έπειτα από αρκετά χρόνια όπου είχαν απομακρυνθεί ο ένας από τον άλλον. Και ναι, μπορεί η σχέση αυτή να μην είναι τέλεια ή ιδανική, αλλά ας το παραδεχτούμε... καμία αδελφική σχέση δεν είναι ονειρικά πλασμένη αλλά όπως και να το κάνουμε, τα αδέρφια μας αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του ποιοι είμαστε. Κάτι τέτοιο ισχύει κι εδώ, έστω κι αν είναι δοσμένο μέσα από ένα ελαφρώς διαφοροποιημένο πρίσμα. Και μπορεί φαινομενικά ο Kyousuke να είναι εκείνος που βοηθάει την Kirino να κοινωνικοποιηθεί, όμως μέσα από εκείνη αποκτάει προσωπική ζωή και ο ίδιος και παράλληλα, ένα κίνητρο και έναν στόχο για να δραστηριοποιηθεί και να ζει τις μέρες του χωρίς να τις αφήνει να περνάνε και να χάνονται άσκοπα.
- Σαφέστατα και το “Oreimo” έχει ορισμένες αρκετά συγκινητικές στιγμές, ειδικά όταν ο Kyousuke
προσπαθεί να υπερασπιστεί τα δικαιώματα της αδερφής του ή να την βοηθήσει σε κάποιον τρελό στόχο της, στον πυρήνα του όμως δεν παύει να είναι μια κωμική-σατιρική εκπομπή που στόχος της είναι μέσα από καθημερινές μεν, ακραίες δε -ως προς την έκφραση κι εξέλιξή τους- καταστάσεις, να ψυχαγωγήσει τον θεατή αλλά και να τον αναγκάσει να ταυτιστεί αρκετές φορές, βρίσκοντας κομμάτια του εαυτού του μέσα στις διάφορες μικρές υποϊστορίες που λαμβάνουν χώρα κατά την εξέλιξη του main storyμ, που όμως έχουν την δική τους βαρύτητα και με τον δικό τους τρόπο παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στην πλοκή αλλά και στην διαμόρφωση του τελικού αποτελέσματος.
- Το art, για το είδος του anime και την εποχή που αυτό δημιουργήθηκε, είναι εξαιρετικό. Οι γραμμές είναι καθαρές, ο σχεδιασμός ώριμος και προσεχτικός, χωρίς ατέλειες ή σημεία αμφίβολης ποιότητας κι απεικόνισης, ενώ τα χρώματα και ο φωτισμός είναι άκρως εντυπωσιακά και όμορφα, αποπνέοντας έναν αέρα φρεσκάδας και νιότης, όπως ακριβώς έπρεπε, δηλαδή. Η αποτύπωση των εκάστοτε συναισθημάτων των χαρακτήρων μας γίνεται με πολύ ωραίο, ρεαλιστικό τρόπο -όταν αυτός χρειάζεται να είναι τέτοιος-, και με άκρως διασκεδαστικό όταν οι υπερβολές των καταστάσεων ή των ακραίων συναισθημάτων το επιβάλλουν.

ΤΟ OST ΤΗΣ 1ης SEASON:
Την μουσική της σειράς -εκτός από το opening της- υπογράφει ο Satoru Kōsaki, η οποία και κυκλοφόρησε σε ένα CD 38 κομματιών στις 12 Ιανουαρίου 2011. Το opening theme είναι το "Irony" από τις ClariS σε σύνθεση του Kz από το μουσικό συγκρότημα Livetune. Όσον αφορά τα endings της σειράς, για -σχεδόν- κάθε επεισόδιο υπήρχε κι ένα διαφορετικό τραγούδι, ερμηνευμένο κάθε φορά από κάποιον από τους voice actors. Όπως αντιλαμβάνεστε, είναι υπερβολικά πολλά για να τα επισυνάψουμε εδώ ως αρχεία ήχου, οπότε απλά θα σας δώσουμε τους τίτλους με την σειρά που ακούστηκαν ώστε να τα αναζητήσετε. Και πραγματικά, αξίζει τον κόπο γιατί η συγκεκριμένη σειρά, μουσικά, έχει από τα πιο όμορφα και ταιριαστά ost στην κατηγορία του. Οι τίτλοι, λοιπόν, είναι οι: "Imouto Please!", "Shine!", "Horaizumu", "Shiroi Kokoro", "Orange", "Maegami☆", "Masquerade!", "Suki na n da mon!", "Akihabara☆Dance☆Now", "Tadaima.", "†Inochi Mijikashi Koi Seyo Otome†", "Shokuzai no Serenaade" και "keep on runnin'". 

Oreimo 1st Season - Opening


Oreimo 1st Season - Opening Full Song


ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ:
Το "Oreimo" είναι μια άκρως απολαυστική σειρά που αν και στον πυρήνα της μπορεί να μην είναι καθολικά πρωτότυπη, καταφέρνει να αφήσει το δικό της στίγμα εξαιτίας των ιδιαιτεροτήτων της που την καθιστούν μοναδική. Πολύ ενδιαφέροντες χαρακτήρες, με τρομερή χημεία και αλληλεπίδραση μεταξύ τους, με κωμικές και συναισθηματικές στιγμές να συγκρούονται στον καμβά μιας περίπλοκης και παράξενης καθημερινότητας φαινομενικά φυσιολογικών ανθρώπων που όμως, ίσως να μην είναι και τόσο φυσιολογικοί... Γι' αυτό και τους αγαπάς τόσο πολύ, γιατί ίσως να σου θυμίζουν εσένα. Και, φυσικά, γι' αυτό πήρε το πράσινο φως για 2η season και γι' αυτό έκανε την επιτυχία που έκανε.