Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Κρακοβία, 1939. Η Άννα Ουάνια είναι μόλις επτά χρόνων όταν οι Γερμανοί συλλαμβάνουν τον πατέρα της, καθηγητή γλωσσολογίας, κατά την επιχείρηση εκκαθάρισης των διανοούμενων στην Πολωνία. Μένει μόνη. Και τότε συναντά τον Χελιδονάνθρωπο, έναν περίεργο, ψηλό άντρα, έναν απατεώνα που κρύβει άσους στο μανίκι του, και που, όπως ο πατέρας της, έχει ταλέντο στις γλώσσες: πολωνικά, ρωσικά, γερμανικά, γίντις… ακόμη και στη γλώσσα των πουλιών. Η κοπέλα μαγεύεται από αυτόν τον μυστηριώδη άντρα και τον ακολουθεί στο άγνωστο.
Κατά τη διάρκεια των περιπλανήσεών τους, η Άννα και ο Χελιδάνθρωπος θα διαφύγουν κινδύνους, θα εξημερώσουν στρατιώτες και θα αποκτήσουν και έναν φίλο. Αλλά, σε έναν κόσμο που έχει τρελαθεί, τα πάντα μπορεί να αποδειχτούν επικίνδυνα. Ακόμη και ο Χελιδονάνθρωπος.
Το εκπληκτικό πρώτο μυθιστόρημα του Γκάβριελ Σάβιτ αποκαλύπτει τις πιο σκληρές πλευρές της ζωής ενώ ταυτόχρονα εξυμνεί τα θαύματά της.

Προσωπική άποψη:
Υπάρχουν πρωτοεμφανιζόμενοι συγγραφείς που από τις πρώτες κιόλας λέξεις του βιβλίου τους ξέρεις πως θα τους λατρέψεις. Μια τέτοια χαρακτηριστική περίπτωση είναι αυτή του Gavriel Savit ο οποίος, με το "Η Άννα και ο Χελιδονάνθρωπος", από τις πρώτες αράδες της ιστορίας του αυτής καταφέρνει να κερδίσει την καρδιά και το μυαλό σου. Τι κι αν η ιστορία που ετοιμάζεται να σου αφηγηθεί είναι κοινότυπη και έχει ειπωθεί χιλιάδες φορές με εκατοντάδες τρόπους, λίγη σημασία έχει στην πράξη. Καμιά φορά, το αποτέλεσμα είναι πιο δυνατό απ' αυτό που περιμένεις και ο Savit, με την ποιητικότητα και τη λυρικότητα που διακρίνει το λόγο του, ο οποίος της ίδια στιγμή διατηρείται απλός και κατανοητός ακόμα και για τον μέσο αναγνώστη, αποδεικνύει περίτρανα πως αν έχεις το χάρισμα να γράψεις αυτό και πρέπει να κάνεις.

Βρισκόμαστε στην Κρακοβία του 1939, όπου η Άννα, ένα επτάχρονο κορίτσι, μένει μόνο του στην καρδιά της Πολωνίας. Ο πατέρας της, ακαδημαϊκός στο επάγγελμα, την αφήνει στα χέρια ενός έμπιστου γιατρού φίλου του, πιστεύοντας πως έτσι θα την προστατέψει από την επιχείρηση εκκαθάρισης των διανοούμενων, σε μια πόλη που σταδιακά την καταπίνει ο πόλεμος και η καταστροφή. Όμως, ο πατέρας της Άννας έκανε λάθος, αφού μια μέρα, ο γιατρός εγκαταλείπει την Άννα και αυτή, για καλή της τύχη, συναντά τον Χελιδονάνθρωπο, έναν μυστηριώδη άντρα με σκοτεινό παρελθόν και παρόν, γνώστη πολλών διαφορετικών γλωσσών, ακόμα κι εκείνης των πουλιών, και γοητευμένη απ' αυτόν τον ακολουθεί σ' ένα ταξίδι που θ' αλλάξει τη ζωή της για πάντα, και που θα την κάνει να δει τον κόσμο με άλλα μάτια. 

"Η Άννα και ο Χελιδονάνθρωπος" είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα με έντονες κοινωνικοπολιτικές αναφορές, αλλά την ίδια στιγμή, είναι ένα βαθιά ανθρώπινο μυθιστόρημα χαρακτήρων που πορεύονται σε μία διαδρομή που φαντάζει μονόδρομος, και που μέσα από την οποία θα καθορίσουν τη μελλοντική τους ταυτότητα. Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο στο βιβλίο αυτό είναι η επιλογή του συγγραφέα ν' αφηγηθεί την ιστορία του μέσα από τα μάτια της Άννας, μέσα από τα μάτια ενός επτάχρονου παιδιού, που όση βία και τρόμο κι αν έχει βιώσει, δεν παύει στιγμή να βλέπει το καλό στους άλλους, να τρέφει βαθιά μέσα της την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον και, κυρίως, που δεν χάνει την πίστη της στην ίδια τη ζωή. Κι αν νομίζει κανείς πως το να μιλήσεις με γλώσσα παιδική και αθώα, που διακρίνεται από μια ειλικρίνεια ξεχασμένη απ' όλους τους ενήλικες, τότε κάνετε λάθος, και το βιβλίο αυτό αποτελεί τρανή απόδειξη.

Από την άλλη, κόντρα στον χαρακτήρα και την προσωπικότητα της Άννας, έχουμε τον Χελιδονάνθρωπο, έναν άντρα εξαιρετικά ενδιαφέρων, όχι μόνο γι' αυτό που αρχικά μας παρουσιάζει πως είναι, αλλά γι' αυτό που είναι στην πραγματικότητα. Όσο η αφήγηση προχωράει και εξελίσσεται, τόσα περισσότερα μαθαίνουμε γι' αυτόν, για το παρελθόν του και για τις πιο μύχιες πλευρές του εαυτού του. Και μπορεί να μην είναι όλες καλές, μπορεί ένα μεγάλο κεφάλαιο της ζωής του να είναι βουτηγμένο στο σκοτάδι, στην παρανομία και στην ασυδοσία, μπορεί να μην είναι πάντοτε συμπαθής στα μάτια μας, διακρίνεται, ωστόσο, από ένα εσωτερικό δυναμισμό και μια προσωπική αλήθεια που καθοδηγεί τις ανάγκες και τα θέλω του, που δεν μπορούμε να τα απορρίψουμε, ακόμα κι αν έρχονται σε κόντρα με τη δική μας ιδιοσυγκρασία και ηθική. 

Η ιστορία αυτή μιλάει για τον πόλεμο, αποτυπώνει τη φρίκη και το μακελειό που αυτός προκάλεσε, όμως, πρόθεση του Savit δεν είναι να μας διδάξει Ιστορία. Ξέρει πολύ καλά πως τη γνωρίζουμε, κι έτσι φροντίζει να την χρησιμοποιήσει ως φόντο σε όσα εκείνος επιθυμεί ν' αφηγηθεί, με τον τρόπο που εκείνος θέλει να τα προσεγγίσει, μιλώντας στην καρδιά και στη συνείδησή μας. Και το πετυχαίνει στον απόλυτο βαθμό, αφού στο τέλος, αυτό που μένει δεν είναι παρά μια πηγαία και ειλικρινής τρυφερότητα που έχει ανθίσει κάπου βαθιά μέσα στην ψυχή μας, συγκινώντας μας και κάνοντάς μας να νιώθουμε ευγνώμονες που μπορέσαμε να κάνουμε αυτό το ταξίδι, με αυτούς τους ήρωες, ν' ανακαλύψουμε τον κόσμο και τις αλήθειες του μέσα από τα δικά τους μάτια, με μια γλώσσα γεμάτη συναίσθημα και απεικονίσεις που μιλάει στην καρδιά μας.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Gavriel Savit
Μεταφραστής: Πιπίνη Αργυρώ
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2017
Αρ. σελίδων: 296
ISBN: 978-618-01-2059-2