Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
ΑΠΟΦΑΣΙΖΩ ΝΑ ΜΗ ΣΚΕΦΤΩ ΤΙΠΟΤΑ.
ΤΗΝ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΑΜΠΕΡ.
ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ. ΤΟΥΣ ΒΑΘΜΟΥΣ ΜΟΥ.
ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΠ' ΑΥΤΑ. ΘΑ ΤΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΩ ΟΛΑ.
ΘΑ ΤΑ ΑΜΒΛΥΝΩ. ΘΑ ΤΑ ΚΑΝΩ ΚΟΜΜΑΤΙΑ.
ΘΑ ΤΑ ΣΒΗΣΩ. ΓΙΑ ΛΙΓΟ.
ΜΠΕΛΑ ΛΕΩ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ.
ΜΠΕΛΑ ΚΑΝ' ΤΟ. ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΝΩ.
Κάθε άνθρωπος στη ζωή της δεκαπεντάχρονης Μπέλα θέλει κάτι από αυτήν. Η μητέρα της θέλει να βοηθάει στο σπίτι, ο πατέρας της θέλει να είναι φρόνιμη, ο πρώην της θέλει να μην είναι τόσο υπερβολική. Η μόνη που ποτέ δεν ήθελε τίποτα από αυτήν ήταν η γιαγιά της – που όμως δεν ζει πια.
Μόνο ένα πράγμα απαλύνει τον πόνο: το αλκοόλ. Βότκα, μπίρα, σναπς μέντας – οτιδήποτε μαλακώνει τις αιχμές της ζωής της. Και ποιο είναι το πρόβλημα; Όλοι πίνουν. Εξάλλου η Μπέλα μπορεί να σταματήσει όποτε θέλει. Όταν όμως πέφτει αναίσθητη από το ποτό σε ένα πάρτι και ξυπνά στο νοσοκομείο, είναι αναγκασμένη να αντικρίσει την πραγματικότητα. Και για την Μπέλα, πραγματικότητα σημαίνει αποτοξίνωση.
Θαυμάσια γραμμένο και βαθιά συμπονετικό, το νέο μυθιστόρημα της Kathleen Glasgow είναι μια ανυπόκριτη διερεύνηση των δυνάμεων που οδηγούν νέους ανθρώπους στον εθισμό – και τι στ’ αλήθεια χρειάζεται για να γίνουν καλά.
Ένα ειλικρινές, σπαρακτικό μυθιστόρημα.

Προσωπική άποψη:
Η Kathleen Glasgow είναι μια συγγραφέας που αγαπώ πολύ και που με κάθε νέα της ιστορία, αν και καταφέρνει να μου ραγίσει την καρδιά όσο αυτή εξελίσσεται, στο τέλος με αφήνει με μια αίσθηση ελπίδας, που καταλαγιάζει τα γλυκόπικρα συναισθήματά μου, αλλά που σε κάθε περίπτωση με αφήνει με πάρα πολλές σκέψεις και προβληματισμούς. «Το κορίτσι από γυαλί» δεν θα μπορούσε ν’ αποτελεί εξαίρεση, κι από τον τίτλο του και μόνο αντιλαμβανόμαστε πως πρόκειται για ένα βιβλίο που μιλάει για πολύ ευαίσθητα ζητήματα, με πολύ λεπτές ισορροπίες.

Αυτή είναι η ιστορία της Μπέλα, ενός δεκαπεντάχρονου κοριτσιού, το οποίο ζει μια καταπιεστική καθημερινότητα, με τους πάντες να έχουν υπερβολικές απαιτήσεις από εκείνη, χωρίς ποτέ να σκεφτούν τα όρια ή τις ανάγκες της. Καταφύγιο και διέξοδός της, το αλκοόλ, που σταδιακά γίνεται η καθημερινότητά της, μέχρι την κατάρρευσή της κατά τη διάρκεια ενός πάρτι, εξαιτίας του ποτού, που θα την στείλει στο νοσοκομείο και από εκεί σε ένα κέντρο απεξάρτησης, όπου ξεκινά ένα «ταξίδι» αυτογνωσίας, γνωριμίας με άλλους εφήβους που βρίσκονται στην ίδια συνθήκη με εκείνη, μέχρι την επανένταξή της στην κανονική της ζωή.

Αυτό που θαυμάζω στην Glasgow είναι ότι τολμάει να καταπιαστεί με ζητήματα που δεν είναι εύκολα, αλλά που πρέπει να ειπωθούν, πόσο μάλλον μέσα από ιστορίες με τις οποίες κάποιοι μπορεί να ταυτιστούν, μα πάνω απ’ όλα, ίσως να βρουν τις απαντήσεις που έχουν ανάγκη. Κι αν όχι απαραίτητα τις απαντήσεις αυτές καθ’ αυτές, να βρουν ένα μονοπάτι που θα τους οδηγήσει προς τη σωστή κατεύθυνση και τελικά, γιατί όχι, στη δική τους λύτρωση, που θα ξορκίσει τους δαίμονές τους –και καλό είναι να θυμόμαστε πως όλοι έχουμε τους προσωπικούς μας δαίμονες, όποια μορφή κι αν παίρνουν αυτοί.

Η ιστορία της Μπέλα είναι, αν όχι ίδια, σίγουρα παρόμοια με την ιστορία τόσων και τόσων εφήβων εκεί έξω. Εφήβων που ψάχνουν τη θέση τους στον κόσμο, θέλουν κάπου να ταιριάξουν, ένα μέρος να χωρέσουν, όχι γιατί θα το έχουν προσπαθήσει, αλλά επειδή αυτό θα έχει συμβεί φυσικά, αβίαστα, σαν να είναι το πιο απλό και φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο. Εφήβων που αναζητούν την ταυτότητά τους μέσα σε έναν κόσμο που τους καταπιέζει και τους πνίγει, που συνεχώς έχει απαιτήσεις από εκείνους και τους ζητάει συνεχώς το κάτι παραπάνω, χωρίς να έχει αναλογιστεί αν και τι προσφέρει εκείνος ως αντάλλαγμα.

Η συγγραφέας έχει προσεγγίσει την ιστορία της Μπέλα με ρεαλισμό και ειλικρίνεια, μιλάει έξω απ’ τα δόντια, χωρίς να φοβάται τις σκληρές αλήθειες, αφήνοντάς τες να ξεγυμνωθούν μπροστά στα μάτια μας, όχι για να μας κάνει να αισθανθούμε άβολα, αλλά για να καταλάβουμε. Κι όσο απλό κι αν φαντάζει αυτό κάποιες φορές, πόσο δύσκολο είναι στ' αλήθεια, ακόμα κι όταν δεν το συνειδητοποιούμε. Εξαιρετικό γραμμένο, συγκροτημένο και άρτια δομημένο, μα πάνω απ’ όλα πηγαία συμπονετικό, το βιβλίο αυτό διερευνάει τους λόγους που ωθούν τους εφήβους στους όποιους εθισμούς, αλλά και το τι έχουν πραγματικά ανάγκη για να ξεφύγουν από αυτούς, μα πολύ περισσότερο, από τη ζωή στην οποία μπορούν αυτοί να τους βυθίσουν, ξεχνώντας, τελικά, πως είναι το να ζεις πραγματικά, έχοντας όνειρα, πίστη και ελπίδα, τα οποία δεν πρέπει να χάνεις ποτέ, ακόμα κι όταν τα λησμονείς.
Βαθμολογία 10/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Kathleen Glasgow
Μεταφραστής: Κουνάδη Αγγελική
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2024
Αρ. σελίδων: 584
ISBN: 978-618-03-4201-7