Τα ερωτικά τρίγωνα στην λογοτεχνία, ιδιαίτερα του φανταστικού, έχουν συζητηθεί πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια. Και οι γυναίκες αναγνώστριες -γιατί κακά τα ψέματα, οι άντρες που διαβάζουν αυτά τα βιβλία, δεν ασχολούνται με τέτοια θέματα- στέκονται στο πλευρό του "στρατοπέδου" εκείνου που θεωρούν ότι ανταποκρίνεται περισσότερο στα γούστα τους. Σε έναν βαθμό, μπορώ να το καταλάβω γιατί ακριβώς το ίδιο κάνω κι εγώ. Υπάρχουν όμως δύο πολύ συγκεκριμένα πράγματα που δεν μπορώ να τα δεχτώ:
- Σε περίπτωση που το βιβλίο έχει μεταφερθεί στον κινηματογράφο ή την τηλεόραση, δεν μπορείς να επιλέγεις με γνώμονα, ποιος γκόμενος σου αρέσει περισσότερο εμφανισιακά.
- Δεν μπορείς να λες ότι ένα βιβλίο σε απογοήτευσε επειδή η πρωταγωνίστρια, δεν κατέληξε με εκείνον που ήθελες.

Στην πρώτη περίπτωση, καταλαβαίνω το να σου αρέσει εμφανισιακά περισσότερος ένας άντρας σε σύγκριση με κάποιον άλλον όμως, αυτό δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την προσωπικότητα και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του ήρωα στα οποία, θα έπρεπε να δίνεις πραγματικά μεγάλη σημασία για να καταλήξεις με ποιον είσαι και με ποιον όχι. Στη δεύτερη περίπτωση, μπορώ να κατανοήσω την απογοήτευσή σου που δεν επιλέχθηκε ο χαρακτήρας που εσύ υποστήριζες ωστόσο, αυτό είναι κάτι που δεν έχει να κάνει ούτε με την ουσία της ιστορίας της περισσότερες φορές, ούτε με την πλοκή, ούτε με τον τρόπο γραφής. Υπάρχουν δεκάδες στοιχεία που χαρακτηρίζουν ένα βιβλίο ως καλό ή κακό και είναι καθαρά υποκειμενικά, και το αν ο χαρακτήρας που υποστηρίζεις βγαίνει νικητής στο συναισθηματικό κομμάτι του story, σίγουρα δεν έχει σχέση.

Έτσι λοιπόν, έπειτα από σκέψη και περισυλλογή, αποφάσισα να κάνω ένα αφιερωματάκι σχετικά με τα ερωτικά τρίγωνα που έχουμε διαβάσει τα τελευταία έτη σε ορισμένα βιβλία, για τα οποία ήθελα να εκφράσω την καθαρά προσωπική μου άποψη. Πριν προχωρήσετε, να ενημερώσω πως το κείμενο περιέχει spoilers οπότε, αν δεν ξέρετε την εξελικτική πορεία κάποιου story, μπορείτε να το παραβλέψετε. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν...

Twilight Saga:
Το περιβόητο ερωτικό τρίγωνο Μπέλα-Έντουαρντ-Τζέικομπ! Ένα ερωτικό τρίγωνο για το οποίο έχω πολλές ενστάσεις. Προσωπικά, δεν καταλαβαίνω καν γιατί υφίσταται. Προφανώς η Meyer θεώρησε πιασάρικο το να το προσθέσει στην ιστορία, δεν βρίσκω άλλη λογική εξήγηση. Για μένα, ήταν ξεκάθαρο από την αρχή με ποιον έπρεπε να είναι η Μπέλα και πραγματικά, δεν καταλαβαίνω γιατί τέθηκε το θέμα Τζέικομπ ή γιατί ορισμένες, ήθελαν να καταλήξει μαζί του. Κάποιοι άνθρωποι (ή και βρικόλακες) είναι meant to be together... είναι πολύ απλό και η Μπέλα με τον Έντουαρντ, δεν θα μπορούσαν να κάνουν διαφορετικά. Δεν θεωρώ πως η Μπέλα ένιωσε ποτέ πραγματικά οποιοδήποτε σκίρτημα ερωτικής φύσης για τον Τζέικομπ απλά, διχάστηκε ανάμεσα σε μια θνητή και μια αθάνατη ζωή και όλα όσα συνόδευαν αυτές. Ο Τζέικομπ ήταν φίλος της, καλός μεν, φίλος δε, και δεν θα μπορούσε ποτέ και για κανέναν λόγο να γίνει κάτι περισσότερο.

Vampire Academy Series:
Το έχω δηλώσει πως είμαι team Άντριαν, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τραβάω κάποιο ζόρι με τον Ντιμίτρι ή ότι δεν μου αρέσει. Άσχετα αν πέρασαν του Χριστού τα Πάθη, ήμουν βέβαιη πως η Ρόουζ θα κατέληγε μαζί με τον δεύτερο και αυτό γιατί πολύ απλά, ποτέ δεν τον ξεπέρασε. Από 'κει κι έπειτα όμως, δεν μπορώ να μην θεωρώ λάθος την συμπεριφορά και την στάση της. Όταν αγαπάς κάποιον, μένεις και παλεύεις ακόμα και όταν οι πιθανότητες δεν δείχνουν να είναι υπέρ σου. Είναι πολύ απλά τα πράγματα! Η Ρόουζ αποφασίζει να σηκώσει τα χέρια ψηλά, να πέσει στην αγκαλιά του Άντριαν και να τον φλομώσει στο ψέμα. Και μην ακούσει πάλι πως ο Άντριαν ήξερε... Ήξερε, δεν λέω αλλά, όταν ένας άνθρωπος σε διαβεβαιώνει ξανά και ξανά πως έχει ξεπεράσει την προηγούμενη σχέση του και είναι δοσμένος ολοκληρωτικά στην δικιά σας, και όταν είσαι τρελά ερωτευμένος μαζί του, κάποια στιγμή, θέλοντας και μη, τον πιστεύεις. Όσο γι' αυτά που της είπε στο τέλος της σειράς... δεν θα μπορούσε να είναι περισσότερο δίκαια.

The Hunger Games Trilogy:
Συγνώμη αλλά, δεν γινόταν η Κάτνις να καταλήξει με κανέναν άλλον εκτός από τον Πίτα. Εκείνος ήταν που βρισκόταν συνεχώς στο πλευρό της, εκείνος ήταν που θυσίαζε συνέχεια τον εαυτό του προσπαθώντας να την προστατέψει και τελικά, εκείνος ήταν που πλήρωσε ένα πολύ μεγάλο και βαρύ τίμημα για το υπόλοιπο της ζωής του. Μην ξεχνάμε ότι έχασε τα λογικά του, τον εαυτό του, το ποιος ήταν και το ποιος θα μπορούσε να γίνει. Και ο Γκέιλ τι έκανε για εκείνη; Την άφησε να πάει στο στόμα του λύκου χωρίς να πει κουβέντα και γύρισε μόνο όταν θέλησε να την χρησιμοποιήσει ως όπλο στον αγώνα του κατά της εξουσίας. Επιπλέον, ήταν ηθικός αυτουργός στον θάνατο της αδερφής της κάτι που έκανε τελικά όλες τις προσπάθειές της, μάταιες. Και τέλος... μετά από όλα όσα πέρασε, την άφησε και έφυγε για να ακολουθήσει στρατιωτική καριέρα. Ναι, την ήθελε αλλά, την αγαπούσε πραγματικά; Μάλλον όχι αφού, προτίμησε να μην μείνει μαζί της. Ο Πίτα από την άλλη, ακόμα και μετά από όσα πέρασε, έμεινε και έχτισε μια ζωή μαζί της. Μερικές φορές, δεν έχουμε ανάγκη αυτό που είναι όμοιο με εμάς αλλά, εκείνο το διαφορετικό που μας συμπληρώνει ολοκληρωτικά και απόλυτα.

The Infernal Devices Trilogy:
Να ένα ερωτικό τρίγωνο που έχει λογική και βάση. Να ένα ερωτικό τρίγωνο στο οποίο δεν θα ήθελα για κανέναν λόγο να είμαι εμπλεκόμενη. Γιατί πως να διαλέξεις ανάμεσα στον Γουίλ και τον Τζεμ; Αυτή η Τέσα είναι αυτό που λέμε, "ούτε ψύλλος στον κόρφο της". Και οι δύο άντρες της ζωής της είναι υπέροχοι και κατεστραμμένοι, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας. Είναι ένας συνδυασμός που προσωπικά με σκοτώνει και με διχάζει και είναι από τις λίγες φορές που καταλαβαίνω το δίλημμα της πρωταγωνίστριας και την συμπονώ. Τους αγαπάει και τους δύο, με διαφορετικό τρόπο και για διαφορετικούς λόγους και είναι απόλυτα κατανοητό και λογικό. Ως χαρακτήρες έχουν πολλές ομοιότητες αλλά, και πολλές, μεγάλες διαφορές. Ο ένας είναι παθιασμένος και ο άλλος γλυκός και τρυφερός. Ο ένας βασανίζεται από φόβο να την πληγώσει σωματικά καταλήγοντας να την πληγώσει συναισθηματικά και ο άλλος από τον φόβο του επικείμενου θανάτου του. Και όποιον και να διαλέξει, θα πληγώσει τον άλλον. Νομίζω βέβαια πως η επιλογή στο τέλος, θα δείξει τον Γουίλ γιατί κακά τα ψέματα, ο πρώτος που άγγιξε την καρδιά μας, είναι δύσκολο να ξεπεραστεί, ειδικά όταν είναι πρόθυμος να θυσιάσει τον εαυτό του για τους άλλους.

Matched Series:
Άλλη μια επιλογή που θεωρώ ξεκάθαρη. Η Κάσια δεν μπορεί να καταλήξει με κανέναν άλλον εκτός από τον Κάι. Ο Ζάντερ μπορεί να είναι το ταίρι που επέλεξαν για εκείνη, μπορεί να φαντάζει ιδανικός όμως στην πραγματικότητα, δεν νομίζω πως μπορεί να τον δει ως κάτι περισσότερο από φίλο της. Μεγάλωσαν μαζί και αισθάνεται τρυφερότητα και αγάπη για εκείνον όμως, δεν είναι αυτός που άγγιξε την καρδιά της κόντρα σε όλα όσα έμαθε. Ο Κάι είναι εκείνος που έκανε την καρδιά της να σκιρτήσει και είναι εκείνος που κάνει την δύσκολη επιλογή να θυσιάσει όσα πιστεύει για να είναι μαζί της, ακόμα και σε έναν κόσμο που αυτό φαντάζει ανέφικτο. Άλλωστε, το γεγονός ότι η Κάσια ρισκάρει τη ζωή της για να βρεθεί και πάλι στο πλάι του λέει πολλά, ειδικά από την στιγμή που με το να επέλεγε τον Ζάντερ τα πράγματα θα ήταν για εκείνη πολύ πιο εύκολα και σαφέστατα, λιγότερο επικίνδυνα. Εδώ δεν θεωρώ πως έχουμε να κάνουμε τόσο πολύ με ερωτικό τρίγωνο όσο με θέμα επιλογής κατεστημένου ή ελεύθερης βούλησης.

Tiger's Curse Series:
Με αυτή τη σειρά κι αν έχει γίνει κακός χαμός. Όταν διαβάσαμε το πρώτο βιβλίο, όλες ήμασταν πωρωμένες με τον Ρεν. Διαβάσαμε το δεύτερο βιβλίο και ξαφνικά, η πλάστιγγα άρχισε να γέρνει προς τον Κίσαν. Δεν λέω, είναι αναμφίβολα sexy και έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που μπορούν να σε κάνουν να τον αγαπήσεις, ακόμα και να τον συμπονέσεις. Είναι όμως αυτό αρκετό για να τον επιλέξει τελικά η Κέλσι; Όπως και να το δούμε, η φυσική εξέλιξη των πραγμάτων την θέλει να επιλέγει τον Ρεν. Δεν μπορώ να ξέρω τι θα συμβεί όμως, αυτό είναι το λογικό. Ό,τι και να αισθανθεί για τον Κίσαν, δεν θα είναι ποτέ τόσο μεγάλο και δυνατό όσο αυτό που αισθάνεται για τον Ρεν. Νιώθει την ανάγκη να τον βοηθήσει, να τον προστατέψει, ακόμα κι αν έχει προσωπικό κόστος, ακόμα κι αν κάνει λάθη -και μάλιστα πολλά-. Ακόμα κι όταν αισθάνεται πράγματα για τον Κίσαν, δεν αμφιβάλλει λεπτό για την αγάπη της για τον Ρεν και δεν παραδίνεται. Μερικές αγάπες, είναι επικές, βγαίνουν από τα πιο μεγάλα βάθη της καρδιάς και της ψυχής μας και η δικιά τους αγάπη, για μένα, είναι μία από αυτές. Είναι μια αγάπη που στο τέλος, δεν σου αφήνει περιθώρια επιλογών.

Vampire Diaries Series:
Καλά... σε αυτή την περίπτωση κι αν γίνεται της τρελής. Για να ξακαθαρίσουμε τα πράγματα, στη σειρά των βιβλίων, σε αντίθεση με την τηλεοπτική της version, δεν τίθεται ουσιαστικά θέμα ερωτικού τριγώνου. Ναι μεν ο Ντέιμον είναι ερωτευμένος με την Έλενα ωστόσο εκείνη, ποτέ δεν αμφιβάλλει για τα αισθήματά της για τον Στέφαν. Μπορεί να νιώθει τρυφερότητα και συμπάθεια για τον Ντέιμον όμως αυτό, δεν σημαίνει ότι είναι ερωτευμένη μαζί του. Πάντα ήταν ο Στέφαν... πάντα θα είναι ο Στέφαν... ό,τι κι αν κάνει, το κάνει για εκείνον. Όσα κι αν περνάει, είναι για να είναι μαζί του, κόντρα σε όλα εκείνα που προσπαθούν να τους χωρίσουν. Δεν εννοώ πως ο Ντέιμον δεν αξίζει να βρει την αγάπη πάντως σίγουρα, δεν μπορεί να το κάνει στο πρόσωπό της και δίχως ίχνος αμφιβολίας, θα πρέπει κάποια στιγμή να προχωρήσει. Ο Στέφαν και η Έλενα, γεννήθηκαν για να είναι μαζί και άσχετα από το τι βλέπουμε στην τηλεοπτική σειρά, πρέπει να το διαχωρίσουμε από τα πραγματικά γεγονότα των βιβλίων και να τα δούμε ως δύο διαφορετικές, ξέχωρες ιστορίες με κάποιον κεντρικό άξονα.

True Blood Series:
Άλλη μια σειρά βιβλίων που η τηλεοπτική της εκδοχή, μας έχει κάνει να χάσουμε το τόπι. Στην αρχή η Σούκι, είναι με τον Μπιλ. Εκείνος τα κάνει σαν τα μούτρα του και η όποια συμπάθεια που του είχαμε, πάει στράφι, έστω κι αν ξέρω ότι την αγαπάει ακόμα. Έχουμε τον Αλσίντ και τον Σαμ που την πολιορκούν αλλά είναι ξεκάθαρο πως πέραν από φίλοι, δεν μπορούν να είναι κάτι περισσότερο. Υπάρχει ο Κουίν, που ναι μεν αισθάνεται πράγματα για εκείνον όμως αποδεικνύεται ανήμπορος στο να κάνει την επιλογή εκείνη που θα της δώσει πάτημα να είναι μαζί. Τέλος, υπάρχει ο Έρικ που σε σχέση με τους προηγούμενους, φαντάζει η ιδανική επιλογή. Είναι εκείνος που παρά τα λάθη του, παρά το σκληρό του προσωπείο, πραγματικά την αγαπάει και τελικά, είναι εκείνος που κάνει και τα περισσότερα για να την διεκδικήσει και να την προστατέψει. Βέβαια, είναι από τις σειρές εκείνες που θεωρώ πως στο τέλος, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να μην καταλήξει με κανέναν. Όταν δεν είσαι πρόθυμος να θυσιάσεις την θνητή σου φύση, όπως η Σούκι, είναι πολύ δύσκολο, έως ακατόρθωτο, να ισορροπήσεις συναισθηματικά. Οπότε, ή κάνεις το μεγάλο άλμα ή πολύ απλά, υποχωρείς και συνεχίζεις με διαφορετική πορεία.

Συνεχίζεται...