Τα ερωτικά τρίγωνα στην λογοτεχνία, ιδιαίτερα του φανταστικού, έχουν συζητηθεί πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια. Και οι γυναίκες αναγνώστριες -γιατί κακά τα ψέματα, οι άντρες που διαβάζουν αυτά τα βιβλία, δεν ασχολούνται με τέτοια θέματα- στέκονται στο πλευρό του "στρατοπέδου" εκείνου που θεωρούν ότι ανταποκρίνεται περισσότερο στα γούστα τους. Σε έναν βαθμό, μπορώ να το καταλάβω γιατί ακριβώς το ίδιο κάνω κι εγώ. Υπάρχουν όμως δύο πολύ συγκεκριμένα πράγματα που δεν μπορώ να τα δεχτώ:
- Σε περίπτωση που το βιβλίο έχει μεταφερθεί στον κινηματογράφο ή την τηλεόραση, δεν μπορείς να επιλέγεις με γνώμονα, ποιος γκόμενος σου αρέσει περισσότερο εμφανισιακά.
- Δεν μπορείς να λες ότι ένα βιβλίο σε απογοήτευσε επειδή η πρωταγωνίστρια, δεν κατέληξε με εκείνον που ήθελες.
Στην πρώτη περίπτωση, καταλαβαίνω το να σου αρέσει εμφανισιακά περισσότερος ένας άντρας σε σύγκριση με κάποιον άλλον όμως, αυτό δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την προσωπικότητα και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του ήρωα στα οποία, θα έπρεπε να δίνεις πραγματικά μεγάλη σημασία για να καταλήξεις με ποιον είσαι και με ποιον όχι. Στη δεύτερη περίπτωση, μπορώ να κατανοήσω την απογοήτευσή σου που δεν επιλέχθηκε ο χαρακτήρας που εσύ υποστήριζες ωστόσο, αυτό είναι κάτι που δεν έχει να κάνει ούτε με την ουσία της ιστορίας της περισσότερες φορές, ούτε με την πλοκή, ούτε με τον τρόπο γραφής. Υπάρχουν δεκάδες στοιχεία που χαρακτηρίζουν ένα βιβλίο ως καλό ή κακό και είναι καθαρά υποκειμενικά, και το αν ο χαρακτήρας που υποστηρίζεις βγαίνει νικητής στο συναισθηματικό κομμάτι του story, σίγουρα δεν έχει σχέση.
Έτσι λοιπόν, έπειτα από σκέψη και περισυλλογή, αποφάσισα να κάνω ένα αφιερωματάκι σχετικά με τα ερωτικά τρίγωνα που έχουμε διαβάσει τα τελευταία έτη σε ορισμένα βιβλία, για τα οποία ήθελα να εκφράσω την καθαρά προσωπική μου άποψη. Πριν προχωρήσετε, να ενημερώσω πως το κείμενο περιέχει spoilers οπότε, αν δεν ξέρετε την εξελικτική πορεία κάποιου story, μπορείτε να το παραβλέψετε. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν...
Twilight Saga:
Το περιβόητο ερωτικό τρίγωνο Μπέλα-Έντουαρντ-Τζέικομπ! Ένα ερωτικό τρίγωνο για το οποίο έχω πολλές ενστάσεις. Προσωπικά, δεν καταλαβαίνω καν γιατί υφίσταται. Προφανώς η Meyer θεώρησε πιασάρικο το να το προσθέσει στην ιστορία, δεν βρίσκω άλλη λογική εξήγηση. Για μένα, ήταν ξεκάθαρο από την αρχή με ποιον έπρεπε να είναι η Μπέλα και πραγματικά, δεν καταλαβαίνω γιατί τέθηκε το θέμα Τζέικομπ ή γιατί ορισμένες, ήθελαν να καταλήξει μαζί του. Κάποιοι άνθρωποι (ή και βρικόλακες) είναι meant to be together... είναι πολύ απλό και η Μπέλα με τον Έντουαρντ, δεν θα μπορούσαν να κάνουν διαφορετικά. Δεν θεωρώ πως η Μπέλα ένιωσε ποτέ πραγματικά οποιοδήποτε σκίρτημα ερωτικής φύσης για τον Τζέικομπ απλά, διχάστηκε ανάμεσα σε μια θνητή και μια αθάνατη ζωή και όλα όσα συνόδευαν αυτές. Ο Τζέικομπ ήταν φίλος της, καλός μεν, φίλος δε, και δεν θα μπορούσε ποτέ και για κανέναν λόγο να γίνει κάτι περισσότερο.
Vampire Academy Series:
Το έχω δηλώσει πως είμαι team Άντριαν, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τραβάω κάποιο ζόρι με τον Ντιμίτρι ή ότι δεν μου αρέσει. Άσχετα αν πέρασαν του Χριστού τα Πάθη, ήμουν βέβαιη πως η Ρόουζ θα κατέληγε μαζί με τον δεύτερο και αυτό γιατί πολύ απλά, ποτέ δεν τον ξεπέρασε. Από 'κει κι έπειτα όμως, δεν μπορώ να μην θεωρώ λάθος την συμπεριφορά και την στάση της. Όταν αγαπάς κάποιον, μένεις και παλεύεις ακόμα και όταν οι πιθανότητες δεν δείχνουν να είναι υπέρ σου. Είναι πολύ απλά τα πράγματα! Η Ρόουζ αποφασίζει να σηκώσει τα χέρια ψηλά, να πέσει στην αγκαλιά του Άντριαν και να τον φλομώσει στο ψέμα. Και μην ακούσει πάλι πως ο Άντριαν ήξερε... Ήξερε, δεν λέω αλλά, όταν ένας άνθρωπος σε διαβεβαιώνει ξανά και ξανά πως έχει ξεπεράσει την προηγούμενη σχέση του και είναι δοσμένος ολοκληρωτικά στην δικιά σας, και όταν είσαι τρελά ερωτευμένος μαζί του, κάποια στιγμή, θέλοντας και μη, τον πιστεύεις. Όσο γι' αυτά που της είπε στο τέλος της σειράς... δεν θα μπορούσε να είναι περισσότερο δίκαια.
The Hunger Games Trilogy:
Συγνώμη αλλά, δεν γινόταν η Κάτνις να καταλήξει με κανέναν άλλον εκτός από τον Πίτα. Εκείνος ήταν που βρισκόταν συνεχώς στο πλευρό της, εκείνος ήταν που θυσίαζε συνέχεια τον εαυτό του προσπαθώντας να την προστατέψει και τελικά, εκείνος ήταν που πλήρωσε ένα πολύ μεγάλο και βαρύ τίμημα για το υπόλοιπο της ζωής του. Μην ξεχνάμε ότι έχασε τα λογικά του, τον εαυτό του, το ποιος ήταν και το ποιος θα μπορούσε να γίνει. Και ο Γκέιλ τι έκανε για εκείνη; Την άφησε να πάει στο στόμα του λύκου χωρίς να πει κουβέντα και γύρισε μόνο όταν θέλησε να την χρησιμοποιήσει ως όπλο στον αγώνα του κατά της εξουσίας. Επιπλέον, ήταν ηθικός αυτουργός στον θάνατο της αδερφής της κάτι που έκανε τελικά όλες τις προσπάθειές της, μάταιες. Και τέλος... μετά από όλα όσα πέρασε, την άφησε και έφυγε για να ακολουθήσει στρατιωτική καριέρα. Ναι, την ήθελε αλλά, την αγαπούσε πραγματικά; Μάλλον όχι αφού, προτίμησε να μην μείνει μαζί της. Ο Πίτα από την άλλη, ακόμα και μετά από όσα πέρασε, έμεινε και έχτισε μια ζωή μαζί της. Μερικές φορές, δεν έχουμε ανάγκη αυτό που είναι όμοιο με εμάς αλλά, εκείνο το διαφορετικό που μας συμπληρώνει ολοκληρωτικά και απόλυτα.
The Infernal Devices Trilogy:
Να ένα ερωτικό τρίγωνο που έχει λογική και βάση. Να ένα ερωτικό τρίγωνο στο οποίο δεν θα ήθελα για κανέναν λόγο να είμαι εμπλεκόμενη. Γιατί πως να διαλέξεις ανάμεσα στον Γουίλ και τον Τζεμ; Αυτή η Τέσα είναι αυτό που λέμε, "ούτε ψύλλος στον κόρφο της". Και οι δύο άντρες της ζωής της είναι υπέροχοι και κατεστραμμένοι, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας. Είναι ένας συνδυασμός που προσωπικά με σκοτώνει και με διχάζει και είναι από τις λίγες φορές που καταλαβαίνω το δίλημμα της πρωταγωνίστριας και την συμπονώ. Τους αγαπάει και τους δύο, με διαφορετικό τρόπο και για διαφορετικούς λόγους και είναι απόλυτα κατανοητό και λογικό. Ως χαρακτήρες έχουν πολλές ομοιότητες αλλά, και πολλές, μεγάλες διαφορές. Ο ένας είναι παθιασμένος και ο άλλος γλυκός και τρυφερός. Ο ένας βασανίζεται από φόβο να την πληγώσει σωματικά καταλήγοντας να την πληγώσει συναισθηματικά και ο άλλος από τον φόβο του επικείμενου θανάτου του. Και όποιον και να διαλέξει, θα πληγώσει τον άλλον. Νομίζω βέβαια πως η επιλογή στο τέλος, θα δείξει τον Γουίλ γιατί κακά τα ψέματα, ο πρώτος που άγγιξε την καρδιά μας, είναι δύσκολο να ξεπεραστεί, ειδικά όταν είναι πρόθυμος να θυσιάσει τον εαυτό του για τους άλλους.
Matched Series:
Άλλη μια επιλογή που θεωρώ ξεκάθαρη. Η Κάσια δεν μπορεί να καταλήξει με κανέναν άλλον εκτός από τον Κάι. Ο Ζάντερ μπορεί να είναι το ταίρι που επέλεξαν για εκείνη, μπορεί να φαντάζει ιδανικός όμως στην πραγματικότητα, δεν νομίζω πως μπορεί να τον δει ως κάτι περισσότερο από φίλο της. Μεγάλωσαν μαζί και αισθάνεται τρυφερότητα και αγάπη για εκείνον όμως, δεν είναι αυτός που άγγιξε την καρδιά της κόντρα σε όλα όσα έμαθε. Ο Κάι είναι εκείνος που έκανε την καρδιά της να σκιρτήσει και είναι εκείνος που κάνει την δύσκολη επιλογή να θυσιάσει όσα πιστεύει για να είναι μαζί της, ακόμα και σε έναν κόσμο που αυτό φαντάζει ανέφικτο. Άλλωστε, το γεγονός ότι η Κάσια ρισκάρει τη ζωή της για να βρεθεί και πάλι στο πλάι του λέει πολλά, ειδικά από την στιγμή που με το να επέλεγε τον Ζάντερ τα πράγματα θα ήταν για εκείνη πολύ πιο εύκολα και σαφέστατα, λιγότερο επικίνδυνα. Εδώ δεν θεωρώ πως έχουμε να κάνουμε τόσο πολύ με ερωτικό τρίγωνο όσο με θέμα επιλογής κατεστημένου ή ελεύθερης βούλησης.
Tiger's Curse Series:
Με αυτή τη σειρά κι αν έχει γίνει κακός χαμός. Όταν διαβάσαμε το πρώτο βιβλίο, όλες ήμασταν πωρωμένες με τον Ρεν. Διαβάσαμε το δεύτερο βιβλίο και ξαφνικά, η πλάστιγγα άρχισε να γέρνει προς τον Κίσαν. Δεν λέω, είναι αναμφίβολα sexy και έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που μπορούν να σε κάνουν να τον αγαπήσεις, ακόμα και να τον συμπονέσεις. Είναι όμως αυτό αρκετό για να τον επιλέξει τελικά η Κέλσι; Όπως και να το δούμε, η φυσική εξέλιξη των πραγμάτων την θέλει να επιλέγει τον Ρεν. Δεν μπορώ να ξέρω τι θα συμβεί όμως, αυτό είναι το λογικό. Ό,τι και να αισθανθεί για τον Κίσαν, δεν θα είναι ποτέ τόσο μεγάλο και δυνατό όσο αυτό που αισθάνεται για τον Ρεν. Νιώθει την ανάγκη να τον βοηθήσει, να τον προστατέψει, ακόμα κι αν έχει προσωπικό κόστος, ακόμα κι αν κάνει λάθη -και μάλιστα πολλά-. Ακόμα κι όταν αισθάνεται πράγματα για τον Κίσαν, δεν αμφιβάλλει λεπτό για την αγάπη της για τον Ρεν και δεν παραδίνεται. Μερικές αγάπες, είναι επικές, βγαίνουν από τα πιο μεγάλα βάθη της καρδιάς και της ψυχής μας και η δικιά τους αγάπη, για μένα, είναι μία από αυτές. Είναι μια αγάπη που στο τέλος, δεν σου αφήνει περιθώρια επιλογών.
Vampire Diaries Series:
Καλά... σε αυτή την περίπτωση κι αν γίνεται της τρελής. Για να ξακαθαρίσουμε τα πράγματα, στη σειρά των βιβλίων, σε αντίθεση με την τηλεοπτική της version, δεν τίθεται ουσιαστικά θέμα ερωτικού τριγώνου. Ναι μεν ο Ντέιμον είναι ερωτευμένος με την Έλενα ωστόσο εκείνη, ποτέ δεν αμφιβάλλει για τα αισθήματά της για τον Στέφαν. Μπορεί να νιώθει τρυφερότητα και συμπάθεια για τον Ντέιμον όμως αυτό, δεν σημαίνει ότι είναι ερωτευμένη μαζί του. Πάντα ήταν ο Στέφαν... πάντα θα είναι ο Στέφαν... ό,τι κι αν κάνει, το κάνει για εκείνον. Όσα κι αν περνάει, είναι για να είναι μαζί του, κόντρα σε όλα εκείνα που προσπαθούν να τους χωρίσουν. Δεν εννοώ πως ο Ντέιμον δεν αξίζει να βρει την αγάπη πάντως σίγουρα, δεν μπορεί να το κάνει στο πρόσωπό της και δίχως ίχνος αμφιβολίας, θα πρέπει κάποια στιγμή να προχωρήσει. Ο Στέφαν και η Έλενα, γεννήθηκαν για να είναι μαζί και άσχετα από το τι βλέπουμε στην τηλεοπτική σειρά, πρέπει να το διαχωρίσουμε από τα πραγματικά γεγονότα των βιβλίων και να τα δούμε ως δύο διαφορετικές, ξέχωρες ιστορίες με κάποιον κεντρικό άξονα.
True Blood Series:
Άλλη μια σειρά βιβλίων που η τηλεοπτική της εκδοχή, μας έχει κάνει να χάσουμε το τόπι. Στην αρχή η Σούκι, είναι με τον Μπιλ. Εκείνος τα κάνει σαν τα μούτρα του και η όποια συμπάθεια που του είχαμε, πάει στράφι, έστω κι αν ξέρω ότι την αγαπάει ακόμα. Έχουμε τον Αλσίντ και τον Σαμ που την πολιορκούν αλλά είναι ξεκάθαρο πως πέραν από φίλοι, δεν μπορούν να είναι κάτι περισσότερο. Υπάρχει ο Κουίν, που ναι μεν αισθάνεται πράγματα για εκείνον όμως αποδεικνύεται ανήμπορος στο να κάνει την επιλογή εκείνη που θα της δώσει πάτημα να είναι μαζί. Τέλος, υπάρχει ο Έρικ που σε σχέση με τους προηγούμενους, φαντάζει η ιδανική επιλογή. Είναι εκείνος που παρά τα λάθη του, παρά το σκληρό του προσωπείο, πραγματικά την αγαπάει και τελικά, είναι εκείνος που κάνει και τα περισσότερα για να την διεκδικήσει και να την προστατέψει. Βέβαια, είναι από τις σειρές εκείνες που θεωρώ πως στο τέλος, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να μην καταλήξει με κανέναν. Όταν δεν είσαι πρόθυμος να θυσιάσεις την θνητή σου φύση, όπως η Σούκι, είναι πολύ δύσκολο, έως ακατόρθωτο, να ισορροπήσεις συναισθηματικά. Οπότε, ή κάνεις το μεγάλο άλμα ή πολύ απλά, υποχωρείς και συνεχίζεις με διαφορετική πορεία.
Συνεχίζεται...
39 Σχόλια:
Απο τα πιο δυσκολα ερωτικα τριγωνα που εχω συναντησει ποτε σε βιβλιο ηταν σηγουρα αυτο στις δαιμονικες μηχανες..γιατι μπορει να ειχα δηλωσει εξ'αρχης team Γουιλ αλλα πως θα μπορουσαμε να ξεχασουμε τον υπεροχο Τζεμ?ειναι απο κεινες τις σειρες που λατρεψα,πονεσα με τους χαρακτηρες,κ φυσικα καναμε ενα σωρο σεναριο στο μυαλο μας για το τελευταιο βιβλιο.. κ μετα απο τοσους μηνες αναμονης για το επικο φιναλε της σειρας,ο πειρασμος να το διαβασει κανεις ξεκινωντας απο το τελος ειναι πολυ μεγαλος!
Πολύ μ'αρέσουν τ'αφιερώματά σου!
Δεν ξέρω για τις περισσότερες σειρές βιβλίων που αναφέρεις, αλλα πάντως συμφωνώ 1000% με τους "Αγώνες Πείνας". Πίτα και ξερό ψωμί (χαχα). Ο Γκέιλ μου φάνηκε πολύ εγωιστής και το πλήρωσε η Πριμ. Δεν είναι έτσι η πραγματική αγάπη.
Είδες πιστεύω το τρέιλερ από τη φωτιά; Πώς σου φάνηκε;
Φυσικά δεν συμφωνώ απόλυτα με όσα λες αλλά σε κάποια άλλα πάλι οι απόψεις μας ταυτίζονται. Όσον αφορά Μπέλλα - Έντουαρντ - Τζέηκομπ με βρίσκεις απολύτως σύμφωνη! Περί Κάτνις - Πίττα - Γκέηλ έχω κάποιες ενστάσεις γενικότερα με το στόρι όμως, όχι μόνο με το ερωτικό τρίγωνο.
@ Ειρήνη το έχουμε συζητήσει πολλές φορές και σου έχω πει πως αν δεν θα ήθελα ποτέ να είμαι στη θέση κάποιας ηρωίδας, αυτή είναι η Τέσα. Πραγματικά, δεν θα ήξερα τι να κών και ποιο δρόμο να επιλέξω! Ναι, λατρεύω τον Γουίλ και σίγουρα είναι πιο κοντά στα standars μου αλλά, πως γίνεται να πληγώσεις τον Τζεμ... είναι απλά αδύνατον!
Α, καλά... ότι θα διαβάσω πρώτα το τέλος, είναι το μόνο σίγουρο! Χα, χα, χα...
@ Μ μου σ' ευχαριστώ! Αυτός είναι ο σκοπός... να ταλαιπωρούμε μεν, να σας αρέσουν δε! ;)
Χα, χα, χα... ναι... η παροιμία με το ψωμί νομίζω ότι είναι ιδανική στην περίπτωση του Πίτα! :P
Καλέ ναι... φυσικά και το είδα! Μου άρεσε πολύ αλλά θέλω να δω κι ένα δεύτερο, να πάρω και μια γεύση από αρένα! ;)
Εσένα; Πώς σου φάνηκε;
@ Μαράκι είναι ένα θέμα που δεν θα μπορούσαμε να συμφωνούμε απόλυτα! :P
Για το "Saga" το έχουμε συζητήσει και νομίζω πως η πλειοψηφία συμφωνεί μαζί μας. Για τους "Αγώνες" δεν το συζητάω καν... Πίτα και ξερό ψωμί όπως είπε και η Μ πιο πάνω! :P
Κοιτα, από εκεί που είχα ηρεμήσει από όλο τον ενθουσιασμό πέρυσι που αναρωτιόμουνα πώς θα αντέξω την αναμονή ενάμιση χρόνου, έρχεται το teaser trailer-που δεν ειναι και πολύ teaser γιατί δίνει μια αρκετά πλήρη πρώτη γεύση (σε αντίθεση με το αντιστοιχο της πρωτης ταινίας που εδειχνε απλα την κατνις να κυνηγάει)-και με αναστατώνει τα μάλα! Νομίζω οτι αν η ταινία είναι όσο καλή υπόσχεται το τρέιλερ θα εχουμε κάτι πολύ δυνατό που θα αποστομώσει πολλούς και θα ανταμείψει την υπομονή μας.
Άσε μιλάμε, εχει μερικές μέρες που το είδα και είμαι σ'αναμμένα κάρβουνα (θα μου περάσει όμως, χαχα). Τώρα περιμένω και το επίσημο τρέιλερ για να δω και πώς περίπου θα είναι η αρένα, όπως λες, και τους άλλους νικητές αλλά μήπως παίζει και η περίπτωση να μην τη δείξουν για σασπένς; Γιατί πχ, όταν διάβαζα το βιβλίο, σε εκείνο το σημείο δεν το περίμενα με τίποτα...
@ Μ κι εγώ τα ίδια έλεγα πέρσι και να που για μια ακόμα φορά, ο καιρός πέρασε πιο γρήγορα απ' όσο πίστευα! ;)
Εμένα μου άρεσε εξαιρετικά και η πρώτη ταινία. Αλλά για την δεύτερη έχω άγχος! Ειδικά το στήσιμο της αρένας, είναι πολύ δύσκολο, δεδομένης της ιδιομορφίας της! Ανυπομονώ να έρθει ο Νοέμβριος... :D
Πώπω, Γιώτα έχω πολλά να πω.
Καταρχήν έκανες άλλο ένα κορυφαίο αφιέρωμα (μετά τα ανιμε) και μπράβο σου!
Λοιπόν για το Λυκόφως, με μισή καρδιά θα συμφωνήσω...
Για τα vampire academy το έχουμε ήδη συζητήσει, την έπιασα την σπόντα που μου έριξες (χαχαχααχ) διατηρώ κανα δυο επιφυλάξεις, αλλα εν τέλει θα συμφωνήσω μαζί σου!
Όμως για τους αγώνες πείνας νομίζω ότι θα διαφωνήσω λίγο παραπάνω.. Ναι συμφωνώ ότι με τον Πίτα έπρεπε να είναι, ότι είναι καλός-χρυσός κλπ. Όμως θεωρώ ότι αδικείς κατάφωρα τον Γκέιλ. Ο καθένας κάνει τις επιλογές του. Ο Γκέιλ διάλεξε την επανάσταση και υποτάχθηκε (με την καλή ένοια) στις αξίες ενός αγώνα. Η πριμ διάλεξε (δεν την έβαλαν με το ζόρι) την επανάσταση και αυτή αλλά δυστυχώς ξέρουμε πώς κατέληξε. Η Κάτνις σε όλη την διάρκεια των βιβλίων, είναι ο κατα λάθος ήρωας, έγινε η κοτσιφόκισσα, το σύμβολο ενός ολοκληρου λαού αλλά δεν ήθελε, έτυχε. Δεν την κατηγορώ. Και όντως χρησιμοποιήθηκε από τους επαναστάτες, αλλά συγνώμη, στον πόλεμο είναι και λίγο όλα ή τιποτα. Δεν λέω ότι δεν υπήρχαν μαλάκες από την πλευρά των επαναστατών, ομως ο Γκέιλ δεν ήταν ένας από αυτούς. Έκανε τις επιλογές του και ο καθένας ζει με αυτές.
Αυτά σε συντομία...
Α, και ρε γαμώτο ο ηθοποιός που έπαιξε τον πίτα, άντε πες ξεπερνάμε το γεγονός ότι έχει φλωρόφατσα, μα να είναι πιο κοντός της;;;
@ Ευάκι σ' ευχαριστώ πολύ! Προσπαθώ για το καλύτερο! :)
Γιατί καλέ με μισή καρδιά για το "Twilight"; Μας κρύβεις κάτι; :P
Χα, χα, χα... δεν πήγαινε σε σένα καλέ η σπόντα! Ήταν προς πάσα κατεύθυνση! :P
Ο Γκέιλ σαφέστατα και έκανε τις επιλογές του αλλά, όλες τον οδηγούσαν μακριά από την Κάτνις. Μόνο αν αποφάσιζε εκείνη να ακολουθήσει την πορεία του, θα μπορούσε κι εκείνος να είναι μαζί του. Διαφορετικά, δεν θα πρόδιδε τις δήθεν ιδέες του για να την ακολουθήσει σε μια διαφορετική ζωή που θα ήταν μαζί. Αυτό για μένα, δεν είναι αγάπη, είναι απλά μια περιστασιακή εμμονή. Και τελικά, είναι εκείνος που δεν θυσιάζει απολύτως τίποτα για χάρη της. Και ναι, η αδερφή της ήξερε που πήγαινε αλλά, το να πεθάνει πλαγίως από το χέρι του Γκέιλ, απλά γιατί την πήραν τα σκάγια, είναι βαρύ όπως και να το κάνουμε!
Χα, χα, χα... εντάξει μωρέ! Στην ταινία δεν φαινόταν τόσο πολύ η διαφορά ύψους! :P
Γιωτα ενα θα σου πω..κοντευω να σκασω με τις ρημαδες τις παπιες!Μα κι αυτη η ευλογημενη παπιες?ΠΑΠΙΕΣ??? χαχα
@ Χα, χα, χα...
Αμάν βρε Ειρήνη με τις πάπιες! Λύσσαξες! :P
Όντως Γιώτα έχεις δίκιο γιατί το θέμα μας είναι ερωτικά τρίγωνα και κρίνουμε τον Γκέιλ καθαρά για το ρόλο του στο τρίγωνο. Σε αυτό το σημείο έχεις δίκιο, γιατί όντως γκομενικά δεν έκανε και πολλά για να είναι μαζί της. Εγώ εξαρχής τον έκρινα από...πως να το πούμε...κοινωνικής άποψης (;) για αυτό είπα όλα αυτά για τις ιδέες του (που δεν τις βρήκα δήθεν, ή τελος πάντων πιστεύω ότι ο Γκέιλ τις πίστευε πιο αγνά από άλλους που ήταν στην κεφαλή ας πούμε). Σε αυτό το σημείο συμφωνησα ότι ναι ο καθένας κάνει τις επιλογές του, ακολουθεί τα πιστεύω του και αναλαμβάνει τις συνέπειες.
Σίγουρα δεν ήταν ο Γκέιλ για την Κάτνις. Αυτός θα βρει καμιά φλογερή επαναστάτρια, που θα βάζει το καθήκον πάνω από όλα και θα είναι μια χαρά...
Όσο για τον θάνατο της Πριμ, δεν θυμάμαι πώς ακριβώς έγινε να σου πω την αλήθεια, και κατά πόσο μπλέχτηκε ο Γκέιλ, θυμάμαι μόνο ότι πήγαν να βοηθήσουν με τους νοσοκόμους και ανατινάχτηκαν (;) τους βομβάρδισαν (;) κάτι τέτοιο. Αλλά ένιωσα περήφανη όταν η Πριμ ανακατεύτηκε στους νοσοκόμους και χάραξε τον δικό της δρόμο, κόντρα μάλιστα στη θέληση της Κατνις.
Αυτά!
Όλο ξεχνάω να μαρκάρω το κουτάκι με τα e-mail και συνέχεια στέλνω και δεύτερα! Το ούφο!
@ Χα, χα, χα... α, ρε Ευάκι! Με έκανες και γέλασα πρωί-πρωί!
Καλά έκανε ο Γκέιλ και μας άδειασε τη γωνιά... τον μπούλο!!! Χα, χα, χα...
Η Πριμ πέθανε από βόμβες που ο Γκέιλ είχε στήσει μαζί με τους επαναστάτες και αυτό, γιατί δεν τους πείραζε αν υπήρχαν παράπλευρες απώλειες. Ήταν μέρος του... "αγώνα"!
Εγώ γιατί σχολίασα για τον Ρεν στο άλλο ποστ;Χαχαχαχα!!!!
Ο Τζέικομπ κακώς υπήρχε ως αντικείμενο ερωτικού ενδιαφέροντος στο Λυκόφως.Είναι τελείως άκυρο!!!
Ο Γκέιλ να πάει στον αγύριστο!Δεν τον συμπάθησα από την πρώτη στιγμή και δεν έδωσε τίποτα για την Κάτνις.
Η Σούκι............άλλη από εκεί!Αν και νομίζω πως έχεις δίκιο και δεν θα καταλήξει με κανέναν στο τέλος!
Δεν θα ήθελα να είμαι η Τέσα για κανέναν λόγο!!!Αν και νομίζω πως στο τέλος θα μείνει με τον Γουίλ!Αυτός άλλωστε είναι ο πρώτος!!!
Και ο Κάι νομίζω στο Ταίρι πως δεν σου αφήνει περιθώρια να διχαστείς.........
@ Χα, χα, χα... Χρύσα, ειλικρινά, δεν έχω ιδέα! :P
Τελικά για τον Τζέικομπ νομίζω πως συμφωνούμε όλοι μας! ;)
Θα συμφωνήσω για τον Γκέιλ όπως αντιλαμβάνεσαι! Στο καλό και να ΜΗΝ μας γράφει! :P
Η Σούκι είναι κλινική περίπτωση οπότε, τι να πεις;
Αχ... εγώ ξέρω τι κάνει τελικά η Τέσα... αλλά μην με βάζεις σε πειρασμό και τα ξεράσω όλα! Χα, χα, χα...
Και στο "Ταίρι" νομίζω πως είναι ξεκάθαρα τα πράγματα! Ο Ζάντερ θυμίζει μεγάλο αδερφό, παρά οτιδήποτε άλλο!
Έχοντας διαβάσει τις τρεις πρώτες σειρές βιβλίων,δεν μπορώ παρά να μη συμφωνήσω απόλυτα για Έντουαρντ και Πίτα.Πραγματικά δε θεωρώ ότι υπήρχε καν ανταγωνισμός.Εντάξει,μπορεί στην ταινία από τους "Αγώνες Πείνας" ο Γκέιλ να είναι πιο ωραίος και να κερδίζει πόντους με το παρουσιαστικό του,αλλά μέχρι εκεί.Στα βιβλία ο Πίτα σε κερδίζει αδιαφιλονίκητα από την αρχή.
Όσο για το VA ξέρεις ότι είμαι team Μπελίκοφ.Δε λέω,πολύ ωραίος τύπος ο Άντριαν αλλά με τη Ρόουζ δεν είχαν μέλλον.Εξάλλου έχουμε 6 βιβλία στο Βloodlines να τον αποκαταστήσουμε κι αυτόν. ;)
Ααααχ, θα το πω μια τελευταία φορά για όποια δεν το ξέρει!!! Είδατε τον κούκλο Ρώσο που θα υποδυθεί τον Ντιμίτρι μας στο V.A.;;; Μιλάμε ο τύπος είναι θεός! Είναι η απόλυτη φαντασίωση για τον Ντιμίτρι που είχα όσο διάβαζα τα βιβλία... Τι βλέμα, τι γωνίες προσωπου, τι αξυρισιά και αλητεία... Ααααχ, δείτε τον και θα με θυμηθείτε! Ελπίζω μόνο να μην είναι κανένα ατάλαντο αγγούρι και μας ξενερώσει τελικα! Αχ, Ντανίλα, Ντανίλα! From Russia with love!
χαχαχαχα! Το σορόπιασα πάλι!
Για τον Πιτα στην ταινια θα συμφωνησω με την Ευα!συγνωμη αλλα.. ο Γκειλ δεν του ριχνει μονο ποντους αλλα ειναι κ κουκλος εδω που τα λεμε!
Στα βιβλια απο την αλλη δεν το συζητω,Πιτα κ παλι Πιτα!!Αυτο θα πει αγαπη!!
@ Ειρήνη σίγουρα είναι πιο ωραίος αλλά και πάλι, δεν τρελαίνομαι!
@ Χα, χα, χα... Ευάκι, λυπήσουμε με τα σάλια πρωί-πρωί! :P
Ναι, ωραίος είναι αλλά το θέμα είναι να παίζει κι όλας. Μην κάνουμε μόνο μπανιστήρι! :P
@ Βίκυ νομίζω πως τα πράγματα ήταν ξεκάθαρα από την αρχή, τόσο στο "Saga" όσο και στο "Hunger Games". Απλά, δεν υπήρχε δεύτερη επιλογή! ;)
Σίγουρα ο Ντιμίτρι και η Ρόουζ έπρεπε να είναι μαζί και θα κατέληγαν μαζί, ήταν δεδομένο. Απλά προσωπικά, συμπαθώ περισσότερο τον Άντριαν και δεν μου άρεσε καθόλου ο τρόπος που η Ρόουζ χειρίστηκε το θέμα. Πολύ επιπόλαιη κατά την ταπεινή μου άποψη.
Δεν ξέρω για τις υποκριτικές ικανότητες του Danila Kozlovsky,αλλά το παρουσιαστικό του ταιριάζει με το ρόλο του Ντιμίτρι πολύ καλύτερα από τον Ben Barnes που ακουγόταν στην αρχή.Και το γεγονός ότι επέλεξαν Ρώσο ήταν μια ευχάριστη έκπληξη,γιατί θα έχει και την αυθεντική προφορά. ;)
Εν αναμονή λοιπόν της ταινίας για να κρίνουμε όλο το πακέτο.
@ Ααα... Βίκυ μου, συμφωνώ κι επαυξάνω. Εγώ δεν κατάλαβα ποτέ γιατί είχαν λυσσάξει με τον Barnes. Δεν μου άρεσε καθόλου εμφανισιακά και μεταξύ μας, σε όσες ταινίες τον έχω δει, είναι απαράδεκτος.
Ρε Γιωτάκι, δεν είχα ιδέα για αυτόν τον Ben Barnes. Τώρα μπήκα και τον είδα στο imbd. Εντάξει δεν έχω δει καμία ταινία του για να ξέρω πώς παίζει, αλλά δεν ήταν κι ασχημος. Καλά ο ντανίλα είναι πολύ πιο ωραίος, αλλά θα δούμε. Αυτός ο μπεν έπαιζε και τον Ντόριαν Γκρέυ που εσένα σου αρέσει (το βιβλίο σίγουρα). Η ταινία μάπα;
@ Ευάκι άσε με, με τον φλώρο σε παρακαλώ! Danila και πάλι Danila! :P
Ναι, είχε παίξει τον Ντόριαν, που να μην το έκανε ποτέ. Αυτός απαράδεκτος, όπως η ταινία συνολικά. Το βιβλίο το λατρεύω αλλά η μεταφορά δεν ήταν απλά κακή... ήταν τραγική.
Ότι και να πω είναι λίγο. Ένα εξαιρετικό αφιέρωμα που με βρίσκει σύμφωνη στα περισσότερα. Ιδιαιτέρως στο twilight και τους αγώνες δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο. Πολλά μπράβο Γιωτάκι!!!!!!!
Χώσε Γιώτα.Τι να μας πει ο ξερακιανός ο Barnes.Ευτυχώς γλυτώσαμε.Χαχα!
@ Βίκυ για μένα το να πρωταγωνιστήσει ο ατάλαντος, ήταν λόγος να μην δω την ταινία. Χα, χα, χα...
@ Ευχαριστώ πολύ-πολύ Μπακαράκι μου! Όπως πάντα με τον καλό τον λόγο και με ταύτιση ιδεών και απόψεων (μόνο στο DN ξεφύγαμε... χα, χα, χα...)
Μου επιτρέπετε να σχολιάσω κάτι;
Στο Λυκόφως δεν υπάρχει ερωτικό τρίγωνο. Θες διχασμένη αγάπη γι' αυτό, και δεν είδα την Μπέλα διχασμένη.
Στους Αγώνες Πείνας δεν το είχα πολυσκεφτεί μέχρι το τέλος, αλλά βασικά κι εγώ τον Πίτα θέλω. Ο Γκέιλ... δεν υπήρχε πολύ ανταγωνισμός από την πλευρά του, έτσι;
Στις Δαιμονικές Μηχανές... έχω ακούσει ότι πολλές ''διχάστηκαν'' για το ποιον να επιλέξουν, αλλά εγώ δεν κλονίστηκα ποτέ. Η επιλογή ήταν ξεκάθαρη, τον έναν ήθελα, ο άλλος δε μου γυάλισε το μάτι καθόλου, και ήξερα πάντοτε, από την αρχή (πριν καν διαβάσω το πρώτο βιβλίο- μην ρωτάτε πώς έγινε) ποιον προτιμούσα, γνώμη που δεν άλλαξε, αλλά ενισχύθηκε καθώς διάβαζα τα βιβλία. Δεν υπάρχει περίπτωση να με ελκύσει ο άλλος, εις τον αιώνα τον άπαντα. Ποτέ. Απλά δεν είναι ο τύπος αγοριού που μου αρέσει. Δεν είναι κακός, προς Θεού, μια χαρά παιδί είναι... απλά δεν με ελκύει.
@ Το θέμα δεν είναι τόσο αν υπήρχε τελικά επί της ουσίας ή πως το εκλάβαμε εμείς, αλλά πως πήγαν να το παρουσιάσουν. Στο "Saga", για μένα, δεν υπήρχε θέμα επιλογής, ήταν ξεκάθαρο!
Όσο για τις "Δαιμονικές Μηχανές"... οκ... αγαπώ και τους 2. Τι να κάνουμε; Αλλά και πάλι, είμαι λίγο παραπάνω με τον Γουίλ! <3
Οι περισσότερες κλίνουν προς τον Γουίλ, ούτως ή άλλως.
@ Τι να κάνουμε... αδυναμίες είναι αυτές! :P
Για το Λυκοφως... Λοιπον, ειμαι στην αρχη-μεση της ΧΑραυγης και φυσικα συμφωνω οτι η Μπελλα και ο Εντουαρτ ειναι meant to be together. Παρ'ολα αυτα συμπαθω πολυ τον Τζεικομπ και πιστευω οτι και αυτος αγαπαει την Μπελλα (ακομα κι αν η φιλη μου τον θεωρει ανοητο εφηβο, σκυλι κλπ). Προφανως και δεν συζητω να κατεληγε η Μπελλα μαζι του, αλλα προς Θεου, καταλαβαινω πως νιωθει και καλα κανει και υπαρχει στην ιστορια
@ Εγώ διαφωνώ με το ότι υπάρχει κεφάλαιο από την μεριά του Τζέικομπ. Αν ήταν να βάλει κάποιου, αυτός θα έπρεπε να είναι ο Έντουαρτ, που τον αφορά η ιστορία πολύ πιο άμεσα! :P
ναι οκ, αλλα ειναι ωραιο να δουμε πς νιωθει και ο καημενος ο Τζεικομπ. Δεν ξερ, ισως αυτο που με χαλαει στον Εντουαρτ ειναι το οτι ειναι πολυ... τελειος. Δεν νευριαζει, δεν, δεν,δεν...
@ Ναι, ok, υπάρχει ένα point σε αυτό που λες, αλλά και πάλι, προσωπικά πάντα, δεν με ενδιέφερε και πολύ ο Τζέικομπ! Χα, χα, χα...
Δημοσίευση σχολίου