...

Παρασκευή, Φεβρουαρίου 07, 2014


Η σειρά yaoi manga, "Kuroneko Kareshi", είναι μια δημιουργία της Aya Sakyo που πρώτη φορά εμφανίστηκε στην Ιαπωνική αγορά, το 2012, με το project να ολοκληρώνεται σε ένα αυτοτελές manga, χωρίς να είναι σίγουρο αν θα υπάρξει κάποια συνέχεια. Λόγω της θερμής αποδοχής όμως που είχε, ο εκδοτικός Shinshokan, πέραν του να αρκεστεί στην δημοσίευση των chapters του project στο περιοδικό "Dear+", προχώρησε στην δημιουργία ενός ολοκληρωμένου τεύχους manga, όπου και συγκέντρωσε όλα τα κεφάλαια, ενώ παράλληλα, έδωσε το πράσινο φως στην συγγραφέα να συνεχίσει το έργο της και έτσι, σήμερα, απαριθμούμε 3 ολοκληρωμένα μέρη-συνέχειες της ίδιας ιστορίας, με 2 τεύχη mangas να κυκλοφορούν ήδη στην αγορά, την ίδια ώρα που το 3ο ετοιμάζεται ενώ η συγγραφέας, έχει ξεκινήσει ήδη να δουλεύει πάνω στο projcet του 4ου με τίτλο, "Kuroneko Kareshi no Itoshikata", που αναμένεται να ολοκληρωθεί μέσα στο 2014.

Kuroneko Kareshi no Asobikata:
Αυτό, είναι το 1ο vol. της σειράς, το οποίο αποτελείται από 8 κεφάλαια συνολικά. Είναι η εισαγωγή στην ιστορία των Shingo και Kakami. Ο πρώτος, εργάζεται ως κατασκευαστής σκηνικών σε κινηματογραφικά πλατό και δεν έχει καμία σταθερότητα, τόσο στη ζωή του, όσο και στις σχέσεις του, προτιμώντας το sex χωρίς δεσμεύσεις της μιας νύχτας. Ο δεύτερος, είναι από τους πιο δημοφιλείς και γοητευτικούς ηθοποιούς της Ιαπωνίας. Έπειτα από μια νύχτα κραιπάλης, ο Shingo, θα βρεθεί στο σπίτι, αλλά και στο κρεβάτι, του Kakami, μην μπορώντας και ο ίδιος να πιστέψει πως συνέβη κάτι τέτοιο, ή πόσο πολύ το ευχαριστήθηκε. Αν και αρχικά, θα προσπαθήσει να διατηρήσει τις αποστάσεις του, ο Shingo, δεν θα μπορέσει να αντισταθεί στην έλξη, αλλά και την κυριαρχία που ασκεί πάνω του ο Kakami και για πρώτη φορά στη ζωή του, θα σκεφτεί πως ίσως να μπορεί να δεθεί συναισθηματικά με κάποιον. Μέχρι που ο Kakami εξαφανίζεται για κάποιες εβδομάδες και εξαιτίας μιας παρεξήγησης, θα οδηγηθεί στην απόφαση να τον ξεχάσει, κάτι που φυσικά, δεν θα κρατήσει για πολύ, όχι τουλάχιστον από τη στιγμή που ο Kakami εμφανίζεται και πάλι διεκδικώντας τον. Ό,τι και να πω για τον σχεδιασμό της Aya Sakyo, θα είναι πολύ λίγο. Δεν είναι απλά, άκρως λεπτομερής και παραστατικός, αλλά πέρα για πέρα εντυπωσιακός. Ενώ, συνήθως, οι δημιουργοί καταφέρνουν να αποδώσουν εξαιρετικά καλά, είτε τις εκφράσεις του προσώπου, είτε το σεξουαλικό περιεχόμενο των σκηνών που αναπαραστούν, η συγγραφέας και σχεδιάστρια του συγκεκριμένου, τα καταφέρνει περίφημα και στα δύο αυτά επίπεδα. Οι ήρωές της διαθέτουν εκφραστικότητα, αλλά καταφέρνουν να αξιοποιήσουν το σεξαπίλ του σε πολλαπλά επίπεδα. Όσο για τις ερωτικές σκηνές... δεν έχω λόγια. Τολμηρές, αλλά χωρίς να γίνονται πρόστυχες, παθιασμένες και χωρίς ίχνος πουριτανισμού, είναι απόλαυση για τον αναγνώστη του είδους. Επιπλέον, και παρά την απλότητα της ιστορίας της, μου άρεσε πάρα πολύ, σε καθαρά προσωπικό επίπεδο, το backround της ζωής του Shingo, το οποίο όχι μόνο δικαιολογεί την συμπεριφορά του, αλλά επιτρέπει να ψυχαναλύσουμε τις ανασφάλειές του και τον φόβο της δέσμευσης που τον διακατέχει, αφού πάσχει σαφέστατα από σύνδρομο εγκατάλειψης, κάτι που δεν είναι αδικαιολόγητο. Αυτό που επίσης πρέπει να αναφερθεί, είναι το supernatural στοιχείο της ιστορίας, αφού οι πρωταγωνιστές είναι γατόπαρδοι, δηλαδή, έχουν τη δυνατότητα να μεταμορφώνονται σε γατίσια πλάσματα, σε γάτα ο Shingo, σε λεοπάρδαλη ο Kakami, κάτι ακόμα που ενισχύει την έλξη και τον δεσμό που έχουν και το οποίο, αποτυπώνεται με πολύ ωραίο τρόπο, χωρίς να φαντάζει παράξενο ή γελοίο.

Kuroneko Kareshi no Amaekata:
Η συνέχεια της ιστορίας του Shingo και του Kakami, κυκλοφόρησε μέσα στο 2013 και μάλιστα, υπάρχει στην αγορά και ολοκληρωμένο το manga, αποτελούμενο από 5 κεφάλαια, συν ένα extra που έχει περισσότερο... ψυχαγωγικό θα λέγαμε σκοπό. Οι δύο γατόπαρδοι φίλοι μας, λοιπόν, συνεχίζουν κανονικά την σχέση τους, με τον Shingo, ωστόσο, να μην μπορεί να αποβάλλει τις ανασφάλειές του, οι οποίες των οδηγούν συνεχώς σε αντικρουόμενες συμπεριφορές, ειδικά δε, σε σχέση με αυτό που αισθάνεται. Αν και ο Kakami δεν του δίνει λόγους να αμφιβάλλει για τα συναισθήματά του απέναντί του, ο ίδιος, κολλημένος στο θλιβερό παρελθόν του, αδυνατεί να αφήσει τον εαυτό του να απολαύσει στο έπακρο αυτό που ζει, πολύ περισσότερο, να τον αφήσει να πιστέψει στο ότι μπορεί να αντέξει μέσα στο χρόνο. Ο Kakami από την άλλη, αν και αρχικά προσπαθεί να τον κάνει να καταλάβει, φτάνει στα όριά του και αφού ο Shingo δεν φαίνεται να προσπαθεί να πιστέψει στη σχέση τους, του προτείνει να γυρίσουν στο σημείο που ήταν στην αρχή, σε εκείνο που το sex, ήταν το μοναδικό κοινό τους στοιχείο. Και μπορεί ο Shingo να σοκάρεται, ωστόσο, δεν το αρνείται, και τα πράγματα μεταξύ τους, περιπλέκονται ακόμα περισσότερο, επιτρέποντας έτσι, τελικά, στον εαυτό του να παραδεχτεί, όχι μόνο το πως νιώθει, αλλά και το ότι αξίζει να το βιώσει όλο αυτό, όποιο κι αν είναι το κόστος. Δεν θέλω να μακρηγορήσω όσον αφορά τις τεχνικές ικανότητες της δημιουργού, στον σχεδιασμό σκηνών και καταστάσεων, αφού το έκανα στο προηγούμενο τεύχος της ιστορίας και η ίδια, διατηρεί πολύ ψηλά τα standrads της, τόσο στο σεξουαλικό, όσο και στο μη σεξουαλικό σκέλος της ιστορίας. Αυτή τη φορά, εμβαθύνει περισσότερο θα λέγαμε, στην ψυχολογία και ψυχοσύνθεση των χαρακτήρων της, προσπαθώντας να μας δώσει ακόμα περισσότερες πτυχές της προσωπικότητας του καθενός, έτσι ώστε να είμαστε σε θέση να δικαιολογήσουμε με μεγαλύτερη ευκολία, τόσο τις πράξεις και τις αποφάσεις τους, όσο και τα συναισθηματικά τους σκαμπανεβάσματα, που δεν επηρεάζονται μόνο από τα προσωπικά θέλω ή και τους φόβους τους, αλλά και από την ίδια την συμπεριφορά του συντρόφου τους σε αυτό το παράξενο και πολυεπίπεδο παιχνίδι της ιδιόμορφης σχέσης τους. Θα σας συγχύσει σε αρκετά σημεία, θα σας συγκινήσει σε ακόμα περισσότερα και αν μη τι άλλο, θα το απολαύσετε, τόσο στο ρεαλιστικό του σκέλος, όσο και στο υπερφυσικό που σε σχέση με το πρώτο μέρος, δίνεται θα λέγαμε, μια λίγο μεγαλύτερη έμφαση.

Kuroneko Kareshi no Nakasekata:
Το 3ο και τελευταίο, ολοκληρωμένο τεύχος της σειράς, αποτελείται από 3 μόλις κεφάλαια και είναι το πιο μικρό σε έκταση της σειράς. Ο Shingo και ο Kakami, συνεχίζουν κανονικά τη σχέση τους, ωστόσο, ο δεύτερος, επιθυμεί να προχωρήσουν στο επόμενο στάδιο. Ποιο είναι αυτό; Όχι φυσικά να παντρευτούν, μην γινόμαστε και ακραίοι, αλλά το να συγκατοικήσουν. Και μαντέψτε ποια είναι η αντίδραση του Shingo... μα φυσικά να φρικάρει, αφού η πλευρά της κεραμιδόγατας που κρύβει μέσα του υπερτερεί, και παρά που δεν αμφιβάλλει για τα αισθήματα του Kakami και για τον τρόπο με τον οποίο εκείνος βλέπει την σχέση τους, αδυνατεί να πάρει απόφαση το να δεθεί τόσο πολύ με κάποιον, χάνοντας μάλιστα ένα μέρος της ανεξαρτησίας του. Δεδομένου δε ότι ο Kakami είναι ο ματσωμένος της υπόθεσης, ο διάσημος star που όλοι κυνηγάνε, έχει ακόμα περισσότερες αμφιβολίες για το να πρέπει να πει ναι. Αλλά, τελικά, τα γεγονότα θα τον οδηγήσουν στο σημείο εκείνο όπου δεν υπάρχει επιστροφή οπότε και θα κάνει το μεγάλο βήμα. Το art της δημιουργού εξακολουθεί να είναι εξαιρετικό, αν και οφείλω να τονίσω -κάτι που δεν έκανα στα παραπάνω τεύχη-, πως όσο καλά κι αν αποδίδει τα χαρακτηριστικά των ηρώων της, προσεγμένα στην κάθε λεπτομέρεια, μικρή ή μεγάλη, δεν δίνει μεγάλη βάση στους περιβάλλοντες χώρους, οπότε, υπάρχει μια... κενότητα θα λέγαμε. Επιπλέον, σε σχέση με τα δύο προηγούμενα τεύχη, παρατηρώ μια πιο συγκρατημένη απεικόνιση των ερωτικών σκηνών, κάτι που δεν είμαι σίγουρη που ακριβώς οφείλεται, αν και πιθανολογώ πως ίσως να ήθελε να εστιάσει λίγο περισσότερο στο συναίσθημα αυτή τη φορά, κάτι που δεν είναι απαραίτητα κακό αλλά κακά τα ψέματα, μας είχε κακομάθει με την παραστατικότητά της και την γλάφυρότητα των εικόνων της η οποία, ομολογουμένως, μου έλειψε στα τμήματα αυτά. Αυτό δεν σημαίνει πως το τεύχος είναι κακό, του εναντίον, απλά θα έλεγα πως είναι λίγο κατώτερο των προσδοκιών μας και ίσως, λέω ίσως, να το θέλαμε λιγάκι πιο μεγάλο, έτσι ώστε να είναι πιο απολαυστικό και χορταστικό.

Posted on Παρασκευή, Φεβρουαρίου 07, 2014 by Γιώτα Παπαδημακοπούλου

2 comments

Πέμπτη, Φεβρουαρίου 06, 2014


Έχουμε τους 3 νικητές της κλήρωσής μας όπου κερδίσουν από ένα ενυπόγραφο αντίτυπο του βιβλίου του Νίκου Διακογιάννη, ΑΝΑΓΚΡΑΜΜΑ.

Τα ονόματα των νικητών είναι τα εξής και θα πρέπει να επικοινωνήσουν μαζί μας ώστε να ενημερωθούν για την παραλαβή του δώρου τους:

Eirhnh Volosyrakh
Stelitsa Stel
Eutuxia Fotopoulou

Συγχαρητήρια σε όλους και ευχαριστούμε πολύ τον συγγραφέα Νίκο Διακογιάννη για τη δωρεά του στο blog μας και τα μέλη του.

Μείνετε συντονισμένοι γιατί έρχονται και άλλες, νέες κληρώσεις...

Posted on Πέμπτη, Φεβρουαρίου 06, 2014 by Γιώτα Παπαδημακοπούλου

2 comments

Τετάρτη, Φεβρουαρίου 05, 2014

Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Η ιστορία μου αρχίζει από το τέλος — το δικό της και το δικό μου.
Έτσι ξεκινά το Βιβλίο της Κατερίνας, μιας γυναίκας που πάλεψε μια ζωή με την ψυχική αρρώστια, και που, αν νικήθηκε, έζησε και μεγαλούργησε ταπεινά χάρη στην αγάπη.
Μια οικογενειακή σάγκα γεμάτη ζοφερά μυστικά και θανάσιμες ενοχές, ένα βιβλίο μυστηρίου γύρω από έναν αδιανόητο φόνο και τα δυο του θύματα, και μια κατάδυση σε μια ψυχή που συγκλονίζει με το φως και το σκοτάδι της.

Προσωπική άποψη:
Για ορισμένα βιβλία, μου είναι εξαιρετικά δύσκολο να μιλήσω και να εκφράσω την άποψή μου. Αυτό μπορεί να συμβεί για δύο διαφορετικούς λόγους. Ο πρώτος, έχει να κάνει με την ίδια την ιστορία η οποία και μπορεί να είναι τόσο προσωπική που το να την "αγγίξω" με τις λέξεις μου, με φέρνει σε αμηχανία, σαν να μην έχω δικαίωμα για κάτι τέτοιο. Ο δεύτερος, σχετίζεται με την τελειότητα ενός κειμένου το οποίο δεν επιδέχεται κριτικής και που όσα και να πεις, θα είναι πολύ λίγα. Το τελευταίο βιβλίο, λοιπόν, με την υπογραφή του Αύγουστου Κορτώ, "Το Βιβλίο Της Κατερίνας", είναι ένα λογοτεχνικό κείμενο που με δυσκολεύει στο να εκφραστώ, όχι για έναν από τους δύο λόγους που προανέφερα, αλλά και για τους δύο μαζί, συνδυαστικά και αυτό, είναι πραγματικά σπάνιο και συνάμα, πολύ-πολύ σπουδαίο. Και ναι, το βιβλίο αυτό, αληθινό και ειλικρινές, αιχμηρό, χιουμοριστικό, δραματικό, με έντονο αυτοσαρκασμό, σκληρό και αδυσώπητο, είναι ένα σπουδαίο βιβλίο που συγκλονίζει και σε προκαλεί να σκεφτείς, όχι μόνο ποιος είσαι, αλλά και τι συμβαίνει γύρω μας.

Όπως ήδη θα γνωρίζετε, το συγκεκριμένο βιβλίο, δεν είναι ένα μυθοπλαστικό μυθιστόρημα, αλλά η πραγματική ιστορία της μητέρας του Αύγουστου, της Κατερίνας. Μιας γυναίκας που πάλεψε για χρόνια ολόκληρα με μια πνευματική νόσο και που στο τέλος, νικήθηκε και παραδόθηκε μόνη της, πρόθυμα, στο θάνατό της. Και ίσως αρκετοί να βιάστηκαν να κατηγορήσουν τον συγγραφέα πως έβγαλε τα προσωπικά του στη φόρα με σκοπό να προκαλέσει συζητήσεις γύρω από το όνομά του. Εν μέρη, δεν θα αδικήσω όσους το σκέφτηκαν γιατί είναι ελάττωμα της ανθρώπινης φύσης να σκέφτεται πάντα και πρώτα το κακό. Όμως, έχω να πω κάτι σε όλους αυτούς. Ο Αύγουστος, δεν έχει ανάγκη από κάτι τέτοιο και το έργο του όλα αυτά τα χρόνια που βρίσκεται στο συγγραφικό, και όχι μόνο, χώρο, το αποδεικνύει περίτρανα. Δεν έχει ανάγκη από σκάνδαλα, δεν χρειάζεται διαφήμιση. Το όνομά του και μόνο είναι εγγύηση και αυτό που εισέπραξα εγώ ως αναγνώστρια, ήταν πως ίσως απλά να επιζητούσε τη λύτρωση που μόνο μια εξομολόγηση μπορεί να προσφέρει.

Ίσως η πρώτη σας σκέψη διαβάζοντας για την αυτοκτονία της Κατερίνας, να είναι ο θυμός. Ίσως αυτό να είναι το φυσικό μας ένστικτο απέναντι σε κάποιον που δεν εκτιμούσα αρκετά τη ζωή και που τη θυσίασε μάταια και άδοξα. Και όμως, καθ' όλη τη διάρκεια της ανάγνωσης της Κατερίνας, διαβάζοντας όλα όσα εκείνη πέρασε και όλα όσα έκανε τους άλλους να περάσουν, δεν μπορώ να νιώσω για εκείνη ούτε θυμό, ούτε οργή, αλλά ούτε και οίκτο. Η πρώτη σκέψη που περνάει από το μυαλό μου, είναι να νιώσω συμπόνοια και κατανόηση. Όχι, δεν μπορώ να ταυτιστώ μαζί της, δεν μπορώ καν να διανοηθώ πως είναι να ζεις με έναν δαίμονα σαν και τον δικό της για τόσα χρόνια, όπως δεν μπορώ να φανταστώ πως είναι δυνατόν να μπορείς μέσα στην τρέλα σου να δώσεις τόση πολλή αγάπη. Γιατί ναι, η Κατερίνα, μπορεί σε όλη την πορεία της ζωής της να μην πήρε όλη εκείνη την αγάπη που άξιζε, αφού μέχρι να γνωρίσει τον άντρα της περιστοιχιζόταν από φαιδρά άτομα χωρίς αισθήματα και ανίκανα να νιώσουν, έδωσε όμως περισσότερη από πολλούς υγιείς και ικανούς.

Είμαι βέβαιη πως για τον Αύγουστο, Πέτρο στο βιβλίο, το να ολοκληρώσει το συγκεκριμένο βιβλίο, ήταν το πιο δύσκολο εγχείρημα της ζωής του. Όχι μόνο ξεγύμνωσε τη δική του ψυχή και τα συναισθήματά του, αλλά και της μητέρας του για την οποία, προφανώς, έχει αισθανθεί στην πορεία της ζωή του μίσος -μίσος για όλα εκείνα που η αρρώστια της τους ανάγκασε σαν οικογένεια να περάσουν-, μα πάνω απ' όλα, έχει αισθανθεί απέραντη και ανιδιοτελή αγάπη αναγνωρίζοντας πως μέσα στη δίνη της τρέλας, του χαπιών, του αλκοόλ, της αδυναμίας της για εκείνον που μπορεί να ήταν ακόμα και καταστροφική ορισμένες φορές, η Κατερίνα, τον ανέθρεψε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, δίνοντάς του απέραντη αγάπη, βλέποντας στο πρόσωπό του ολόκληρο τον κόσμο και τελικά, έδωσε τέλος στη ζωή της για να του επιτρέψει να ζήσει ελεύθερος τη δική του, όσο οξύμωρο κι αν φαντάζει αυτό. Ο Αύγουστος Κορτώ, χωρίς δισταγμό, με γρήγορο ρυθμό και γλώσσα που τσακίζει κόκαλα και συνειδήσεις, μέσα από τη φωνή της Κατερίνας του, μας αφηγείται μια ιστορία που πραγματικά σε συγκινεί και σε κάνει να δακρύζεις, τόσο για την τραγικότητα, όσο και για το μεγαλείο της αγάπης που τελικά, ό,τι κι αν συμβεί, είναι πάντα εκεί.
Βαθμολογία 10/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Κορτώ Αύγουστος
Εκδόσεις: Πατάκης
Κατηγορία: Ελληνική Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2013
Αρ. σελίδων: 252
ISBN: 978-960-16-5133-0

Το review ανέβηκε επίσης στο Culturenow.gr:
http://www.culturenow.gr/25962/vivlio-to-vivlio-ths-katerinas-aygoystos-kortw

Posted on Τετάρτη, Φεβρουαρίου 05, 2014 by Γιώτα Παπαδημακοπούλου

10 comments

Τρίτη, Φεβρουαρίου 04, 2014


Έχουμε τους 2 νικητές της κλήρωσής μας όπου κερδίσουν από έμα αντίτυπο των βιβλίων του Alex Scarrow, ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ και ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ: Η ΜΕΡΑ ΤΟΥ ΑΡΠΑΚΤΙΚΟΥ.

Τα ονόματα των νικητών είναι τα εξής και θα πρέπει να επικοινωνήσουν μαζί μας ώστε να ενημερωθούν για την παραλαβή του δώρου τους:

Argiro Xaritou
Μαρία Καψάλη

Συγχαρητήρια σε όλους και ευχαριστούμε πολύ τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ για τη δωρεά τους στο blog μας και τα μέλη του.

Μείνετε συντονισμένοι γιατί έρχονται και άλλες, νέες κληρώσεις...

Posted on Τρίτη, Φεβρουαρίου 04, 2014 by Γιώτα Παπαδημακοπούλου

2 comments

Δευτέρα, Φεβρουαρίου 03, 2014



Οι εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ και οι εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ προσφέρουν στο blog "Το Μεγαλείο Των Τεχνών" και τους αναγνώστες του, 2 αντίτυπα του μυθιστορήματος του Julian Barnes "Τα Τρία Επίπεδα Της Ζωής" και 2 αντίτυπα του μυθιστορήματος του Γιάννη Ξανθούλη, "Κωνσταντινούπολη Των Ασεβών Μου Φόβων". 

Για να συμμετάσχετε στην κλήρωση, δεν έχετε παρά να ακολουθήσετε τα παρακάτω βήματα:
- Κάντε like στην σελίδα του blog στο Facebook:
- Προσκαλέστε όσους περισσότερους φίλους σας μπορείτε μέσω της εφαρμογής "Refer A Friend" που βρίσκεται στο άνω δεξί μέρος της σελίδας.
- Κάντε like στην σελίδα των εκδόσεων Μεταίχμιο στο Facebook:
https://www.facebook.com/ekdoseis.metaixmio
- Κάντε like στην σελίδα των εκδόσεων Διόπτρα στο Facebook:
https://www.facebook.com/dioptrapublishing
- Πατήστε like ή αφήστε comment στη σχετική με τον διαγωνισμό ανάρτηση, την οποία θα βρείτε στη σελίδα μας στο Facebook.
- Να κάνετε δημόσια κοινοποίηση της προαναφερόμενης ανάρτησης.

Η κλήρωση ξεκινάει σήμερα, 03/02/2014 και λήγει 09/02/2014. Οι νικητές θα ανακοινωθούν μέσα από την σελίδα μας στο Facebook αλλά και μέσω του blog, με σχετική ανάρτηση, όπως και για την παραλαβή των δώρων τους.

Καλή επιτυχία σε όλους...

Posted on Δευτέρα, Φεβρουαρίου 03, 2014 by Γιώτα Παπαδημακοπούλου

2 comments

Κυριακή, Φεβρουαρίου 02, 2014

Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Η Ρίνα και ο Γκάμπριελ δραπέτευσαν από το αρχοντικό, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ξέφυγαν και από τον κίνδυνο. Ο κίνδυνος, παραμονεύει ακόμα.
Πέφτουν αμέσως σε μια νέα παγίδα με τη μορφή ενός διεστραμμένου λούνα παρκ όπου εκδίδονται κοπέλες υπό τις εντολές της μαντάμ. Τη στιγμή που τα δυσοίωνα σχέδια της μαντάμ για το μέλλον της Ρίνα αποκαλύπτονται, η μοίρα των δύο νέων αλλάζει και πάλι ρότα. Με τον Γκάμπριελ στο πλευρό της, η Ρίνα ταξιδεύει σ' ένα τοπίο εξίσου σκοτεινό με αυτό που άφησε πίσω της πριν από ένα χρόνο - ένα περιβάλλον που αντικατοπτρίζει το φόβο και την απελπισία που κατατρύχουν την ηρωίδα μας.
Οι δύο νέοι είναι αποφασισμένοι να φτάσουν στο Μανχάταν, όπου η Ρίνα πιστεύει ότι θα είναι σχετικά ασφαλής δίπλα στον δίδυμο αδερφό της, τον Ρόουαν. Όμως ο δρόμος είναι μακρύς και γεμάτος κινδύνους - και σ' έναν κόσμο όπου τα κορίτσια ζουν μόλις μέχρι τα είκοσί τους χρόνια και τα αγόρια πεθαίνουν στα εικοσιπέντε τους, ο χρόνος είναι πολύτιμος. Το χειρότεροι είναι ότι οι δύο νέοι δεν μπορούν να ξεφύγουν από τον πεθερό της Ρίνα, τον Βον, ο οποίος είναι αποφασισμένος να τη γυρίσει πίσω στο αρχοντικό... με όποιον τρόπο χρειαστεί.

Προσωπική άποψη:
Η σειρά βιβλίων της Lauren DeStefano, "Ο Κήπος Των Πειραμάτων", όσον αφορά την κυκλοφορία της στη χώρας μας, πέρασε από σαράντα κύματα. Η αλήθεια είναι πως το πρώτο βιβλίο της σειράς, δεν είχε την αναμενόμενη ανταπόκριση από το κοινό και έτσι, αρχικά, οι εκδόσεις Διόπτρα είχαν αποφασίσει να μην προχωρήσουν στην έκδοση των δύο επόμενων βιβλίων της σειράς. Ωστόσο, οι αντιδράσεις όσων το είχαν διαβάσει, δεν ήταν οι πλέον καλύτερες και έτσι, οι εκδόσεις, αναθεώρησαν την αρχική τους απόφαση με αποτέλεσμα, σήμερα, έστω και με καθυστέρηση πολλών, πάρα πολλών μηνών -δεν θα πω 2 χρόνια και γίνω κακιά και υπερβολική-, να έχουμε στα χέρια μας το δεύτερο βιβλίο της σειράς, στην οποία δεν καταλαβαίνω γιατί δεν δόθηκαν οι υπότιτλοι της original έκδοσης και αρκέστηκαν στο να κρατήσουν τον γενικό τίτλο, χωρίζοντάς τον σε parts. Τέλος πάντων... 

Για όσους δεν θυμούνται, στο πρώτο βιβλίο της σειράς, η Ρίνα μαζί με τον Γκάμπριελ, υπηρέτη στο αρχοντικό του συζύγου της, με τον οποίο ήταν κρυφά ερωτευμένη όσο καιρό διέμενε εκεί, έχουν καταφέρει να δραπετεύσουν από την έγκλειστη ζωή τους και να βρεθούν στον έξω κόσμο και την θεωρητική ελευθερία που αυτός προσφέρει. Η Ρίνα, είναι αποφασισμένη να γυρίσει στο σπίτι της και να βρει τον δίδυμο αδερφό της, ο οποίος και αγνοεί την τύχη της και δεν έχει ιδέα για το τι συνέβη κι εκείνη εξαφανίστηκε τόσους μήνες πριν. Όμως τα πράγματα δεν αποδεικνύονται εύκολα για εκείνη και τον Γκάμπριελ αφού ο δρόμος τους, μόνο στρωμένος με ροδοπέταλα δεν είναι και οι κίνδυνοι οι οποίοι θα συναντήσουν και θα έρθουν αντιμέτωποι απειλούν όχι μόνο τη μη εκπλήρωση των στόχων τους, αλλά το να χάσουν την ίδια τους τη ζωή.

Δεν ξέρω πόσοι θυμάστε την άποψή μου για το πρώτο βιβλίο της σειράς, αλλά είχα δηλώσει ξεκάθαρα πως αν και η ιδέα ήταν ιδιαίτερα έξυπνη και πρωτότυπη και συνολικά, το βιβλίο, μου άρεσε αρκετά, είχε κάποια θέματα, ειδικά στο πρώτο μέρος του και μέχρι λίγο πριν να φτάσει στη μέση. Αυτό είχε να κάνει με το γεγονός πως η συγγραφέας, μας τράβηξε βίαια μέσα στην ιστορία της, από την πρώτη κιόλας σελίδα, χωρίς καμία απολύτως πληροφορία και καθυστερώντας πολύ να μας εξηγήσει ορισμένα πράγματα, καθιστώντας με αυτό τον τρόπο τις εξελίξεις, ιδιαίτερα αργές, ίσως και βαρετές, τουλάχιστον στην αρχή, και χωρίς ξεκάθαρο νόημα ή σκοπό. Όλα αυτά, είναι στοιχεία τα οποία, στο δεύτερο βιβλίο της σειράς δεν υπάρχουν με αποτέλεσμα, η ανάγνωση, να είναι απολαυστική από τις πρώτες κιόλας σελίδες. Μπορεί να έχουμε και πάλι μια βίαιη εισαγωγή, αυτή τη φορά όμως, όχι μόνο δεν ενοχλεί, αλλά είναι άκρως λειτουργική, αφού συνδέει τα δύο βιβλία με τέτοιο τρόπο που φαντάζουν σαν ένα μέσα στο μυαλό μας.

Το βιβλίο, στο σύνολό του, έχει πολλές ανατροπές κι εκπλήξεις, όχι τόσο σπουδαίες που θα σου κόψουν την ανάσα καθώς, διέπεται από μια προβλεψιμότητα, ωστόσο, το κείμενο, είναι άρτιο και έχει ροή, χωρίς να κάνει επί της ουσίας κοιλιά, από την αρχή μέχρι το τέλος. Υπάρχει δράση και μια ισορροπημένη αγωνία, τα προβλήματα και οι αντιξοότητες με τις οποίες έρχονται αντιμέτωποι οι Ρίνα και Γκάμπριελ, χαρακτηρίζονται από μια διαφορετικότητα μεταξύ τους, παρουσιάζοντάς μας με αυτό τον τρόπο το ψηφιδωτό μιας κοινωνίας που καταρρέει κάτω από το βάρος του θανάτου και της καταστροφής της ανθρωπότητας που απειλείται, είτε με αφανισμό είτε με συνεχείς πολέμους. Και τελικά έχω την αίσθηση πως αυτή είναι η πρόθεση της συγγραφέως. Να μας παρουσιάσει ένα κοινωνικοπολιτικό σύστημα που σαπίζει, απ' όποια οπτική κι αν το δεις. Και το γεγονός ότι καταφέρνει να μας κάνει να ταυτιστούμε με δύο αντίπαλα στρατόπεδα, την ίδια στιγμή που δεν θέλουμε να έχουμε καμία σχέση με κανένα από αυτά, είναι μεγάλη επιτυχία.

Το δεύτερο μέρος του "Κήπου Των Πειραμάτων", είναι ένα απολαυστικό βιβλίο με ρυθμό και ένταση το οποίο, δεν σε αφήνει να βαρεθείς ούτε για ένα λεπτό. Το μοναδικό ίσως πραγματικό και ουσιαστικό του πρόβλημα, για μένα, είναι ότι στερείται συναισθήματος. Ίσως να αναρωτιέστε τι εννοώ με αυτό. Θα σας εξηγήσω αμέσως! Καλώς ή κακώς, το συγκεκριμένο βιβλίο, κατατάσσεται στα δυστοπικά μυθιστορήματα. Ως εκ τούτου, περιμένω από τον πρωταγωνιστή μιας τέτοιας ιστορίας να είναι πραγματικά παθιασμένος με τον στόχο του και όχι να προσπαθεί να τον πετύχει σαν να είναι στον αυτόματα πιλότο. Τόσο οι στόχοι της Ρίνας, όσο και τα συναισθήματά της απέναντι στους άντρες της ζωής της, μου μοιάζουν κάπως θολά, σαν να μην είναι ξεκάθαρα, σαν να πιέζει τον εαυτό της να αισθανθεί πράγματα επειδή χρειάζεται ένα κίνητρο και σαν να πρέπει να κάνει πράγματα επειδή στη συνείδησή της, αυτό είναι ηθικά σωστό. Περιμένω στο τρίτο βιβλίο να εξελιχθεί σε μια πιο δυναμική πρωταγωνίστρια και να μου δώσει αυτό το κάτι που μου έλειψε.
Βαθμολογία 8,5/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Lauren DeStefano
Μεταφραστής: Αυγουστίνου Παρασκευή
Εκδόσεις: Διόπτρα
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2014
Αρ. σελίδων: 352
ISBN: 978-960-364-703-4

Posted on Κυριακή, Φεβρουαρίου 02, 2014 by Γιώτα Παπαδημακοπούλου

4 comments

Σάββατο, Φεβρουαρίου 01, 2014

Όπως, ίσως, γνωρίζετε, στο εξωτερικό, η τελευταία λέξη της μόδας στον χώρο της λογοτεχνίας είναι τα graphic novels τα οποία, ουσιαστικά, δεν είναι τίποτα περισσότερο από σκιτσαρισμένη απόδοση γνωστών κι εμπορικών βιβλίων, που μέσα από την εικόνα των χαρακτήρων που αποκτούν υπόσταση στο χαρτί, αφηγούνται σε μορφή νουβέλας, την ιστορία που ήδη γνωρίζουμε μέσα από το λογοτεχνικό κείμενο, σε μια πιο συμπτυγμένη μορφή. Ουσιαστικά, φανταστείτε μια τεχνική η οποία, στις μέρες, θυμίζει πολύ την αισθητική των Ιαπωνικών manga, κάτι που όπως φαίνεται έχει μεγάλη ανταπόκριση, τόσο από τους φανατικούς του εκάστοτε βιβλίου, όσο και από το νεαρότερο σε ηλικία κοινό που προτιμά τον συνδυασμό εικόνας και συνεπτυγμένου κειμένου, παρά τον όγκο ενός κανονικού βιβλίου.

Το ότι λατρεύω τη σειρά "Δαιμονικές Μηχανές" της Cassandra Clare, το ξέρουν μέχρι και οι πέτρες, έτσι, δεν υπάρχει λόγος να προσπαθήσω να κρυφτώ πίσω από το δάχτυλό μου, ούτε όμως και να δικαιολογηθώ γι' αυτό. Ο καθένας μας, έχει τα πάθη και τις εμμονές του. Αλλά ας αφήσω το παραλήρημα και ας περάσω στο παρασύνθημα. Η τεράστια επιτυχία που γνώρισε η συγκεκριμένη σειρά της Clare, σε συνδυασμό με το βικτοριανό περιβάλλον στο οποίο και επέλεξε να τοποθετήσει την ιστορία της, οδήγησαν την Yen Press στην απόφαση να προχωρήσει σε μια graphic novel έκδοση της σειράς, αποτελούμενη από τρία βιβλία, ακολουθώντας τη γραμμή και το πνεύμα των ομότιτλων βιβλίων. Και έχοντας το πρώτο βιβλίο στα χέρια μου, μπορώ να πω ότι τα κατάφεραν περίφημα και ως fan της σειράς -ίσως και κορυφαίος όλων- δηλώνω τρισευτυχισμένη που μπορώ να έχω ένα τέτοιο συλλεκτικό κόσμημα στην κατοχή μου.

Όσον αφορά το ίδιο το story line, δεν θέλω να επεκταθώ ιδιαίτερα. Όσοι γνωρίζετε για ποια σειρά μιλάμε, κατά πάσα πιθανότητα, γνωρίζετε και το περιεχόμενό της, οπότε μάλλον θα σας κουράσω παρά θα σας προσφέρω κάτι το καινούργιο. Αυτό που μπορώ να πω είναι πως, παρά την όποια σύμπτυξη της ιστορίας, ώστε να αποδοθεί σε σύντομη έκταση κειμένου, είναι ολοκληρωμένη και δεν αφήνει κενά, ακόμα και σε κάποιον που, μια στις χίλιες, δεν έχει διαβάσει τα βιβλία. Σίγουρα λείπουν κομμάτια, όχι όμως κάποια που να είναι ζωτικής σημασίας. Στο σχέδιο τώρα... χαίρομαι που ο καλλιτέχνης είναι Ιαπωνικών καταβολών, κάτι που οδηγεί τη δουλειά του να μοιάζει πιο ρεαλιστική και ανθρώπινη, παρά ξενέρωτη όπως των Αμερικάνων. Ο Hyekyung Baek, αξίζει τα εύσημα αυτής της δουλειάς, καθώς οπτικοποίησε αυτό που φανταζόμασταν με έναν μοναδικό τρόπο, δίνοντας ζωή σε χαρακτήρες που λατρεύουμε, καλύτερα απ' όσο θα μπορούσαμε να ελπίζουμε. 

Posted on Σάββατο, Φεβρουαρίου 01, 2014 by Γιώτα Παπαδημακοπούλου

2 comments