Είναι που υπάρχει αυτό το καταραμένο tumblr και μας βγάζει εκτός προγράμματος... Εκεί που χαζολογάς στο διαδίκτυο, εμφανίζεται μια εικόνα που σε οδηγεί σε μια άλλη εικόνα -και πάει λέγοντας-, με αποτέλεσμα να ιντριγκάρεσαι, η φαντασία σου να αρχίζει να οργιάζει κι εσύ, μην μπορώντας να αντισταθείς στις παρορμήσεις σου, αρχίζεις να σκαλίζεις προκειμένου να ανακαλύψεις από ποιο anime προέρχεται η εικόνα αυτή. Και εκεί πέφτεις πάνω στην ταμπέλα "incest" και αν είσαι σαν κι εμένα, έχεις χάσει το παιχνίδι από χέρι. Όπως στην περίπτωση του "Yosuga no Sora", καλή ώρα.

ΠΩΣ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΟΛΑ:
Το "Yosuga no Sora" είναι Ιαπωνικό romance/drama visual novel ενηλίκων κατασκευής CUFFS ("Sphere"). Το παιχνίδι είχε κυκλοφορήσει αρχικά για Windows PC στις 05 Δεκεμβρίου 2008, ενώ ένα sequel με τίτλο "Haruka na Sora" κυκλοφόρησε στις 24 Οκτωβρίου 2009, το οποίο περιείχε εκτεταμένα σενάρια και νέες προεκτάσεις όσον αφορά αρκετούς χαρακτήρες του αυθεντικού παιχνιδιού. Αργότερα το game απέκτησε και το manga του, με τον Takashi Mikaze να το υπογράφει, και την Kadokawa Shoten να αποτελεί την εκδοτική του στέγη. Αρχικά κυκλοφόρησε σε ενότητες στο περιοδικό "Comp Ace", μεταξύ 26 Μαίου 2010 και 25 Δεκεμβρίου 2010, ενώ αργότερα τα κεφάλαια συγκεντρώθηκαν σε 2 ολοκληρωμένους τόμους.




ΤΟ ANIME:
Τα studios Feel απέκτησαν τα δικαιώματα για τη μεταφορά της ιστορίας στην μικρή οθόνη, με την σειρά να κάνει πρεμιέρα στις 04 Οκτωβρίου 2010 και να ολοκληρώνεται μετά την προβολή 12 επεισοδίων στις 20 Δεκεμβρίου της ίδιας χρονιάς. Την σκηνοθεσία ανέλαβε ο Takeo Takahashi, ενώ το anime προβλήθηκε μέσω των δικτύων AT-X, Tokyo MX και BS11. Για τη Βόρειο Αμερική τα δικαιώματα πήγαν στην Media Blasters. Η σειρά κυκλοφόρησε από την King Records σε DVD και Blu-ray, σε 4 δίσκους, με τον πρώτο να κυκλοφορεί στις 22 Δεκεμβρίου 2010 ενώ ο τελευταίος κυκλοφόρησε στις 26 Μαρτίου 2011.




ΤΟ STORY:
Ο Haruka Kasugano, μαζί με τη δίδυμη αδερφή του, Sora, αποφασίζουν να μετακομίσουν στο σπίτι που σαν παιδιά περνούσαν τα καλοκαίρια τους, θέλοντας να ξεκινήσουν μια νέα ζωή μετά τον απρόσμενο θάνατο των γονιών τους σε ένα φρικτό ατύχημα. Πλέον, οι δυο τους έχουν απομείνει μόνοι τους, και ο ένας αποτελεί το μοναδικό στήριγμα του άλλου. Τα πάντα στην πόλη που αποτελεί το νέο τους σπίτι μοιάζουν οικεία, με τις αναμνήσεις του παρελθόντος να βγαίνουν σταδιακά στην επιφάνεια και να αλλάζουν τους ήρωές μας, οδηγώντας τους σε αποφάσεις που θα καθορίσουν -με τον έναν ή τον άλλο τρόπο- το μέλλον τους.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ANIME:
- Θα ξεκινήσω λιγάκι ανάποδα απ' ότι συνηθίζω, και θα ξεκινήσω την ανάλυσή μου από το art που πραγματικά σου κόβει την ανάσα. Όχι απλά είναι ρεαλιστικό και καλοδουλεμένο, με αποτέλεσμα να απολαμβάνεις αισθητικά αυτό που παρακολουθείς, αλλά καταφέρνει να αποδώσει ακόμα πιο ρεαλιστικά τα εκάστοτε συναισθήματα των ηρώων. Ουσιαστικά, θα μπορούσαμε να πούμε πως το art του εν λόγω anime χωρίζεται σε δύο σκέλη. Στο οπτικό-αισθητικό, αλλά και στο συναισθηματικό-εκφραστικό. Οτιδήποτε νιώθουν, αισθάνονται, βιώνουν οι ήρωες, είτε αυτό αποδίδεται μέσω μιας κάποιας εσωτερικότητας είτε εξωτερικεύεται ανοιχτά και χωρίς περιστροφές, αποτυπώνεται τόσο ζωντανά και όμορφα που δεν γίνεται να μην σε παρασύρει. Το anime δεν βασίζεται μονάχα στο σενάριό του, ούτε καν στην τεχνική αποτύπωσης συναισθημάτων μέσω βλεμμάτων -πράγμα πολύ συνηθισμένο-, αλλά σε ολόκληρη τη γλώσσα του σώματος των χαρακτήρων.
- Ας περάσουμε, λοιπόν, στο δεύτερο σημείο όπου νομίζω πως πρέπει να σταθεί κανείς μιλώντας για το
“Yosuga no Sora”, που είναι το είδος στο οποίο ανήκει. Έχει στοιχεία harem, αλλά δεν είναι κοινότυπο harem. Έχει στοιχεία ecchi, αλλά δεν είναι διόλου επιφανειακό. Έχει sex, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι hentai. Αν θέλετε να του κολλήσετε αποκλειστικά και μόνο κάποια από τις παραπάνω ταμπέλες, θα έχετε κάνει το μεγαλύτερο λάθος όλων και δεν θα μπορέσετε να απολαύσετε ένα πραγματικό και ουσιαστικό drama romance, που έχει να προσφέρει περισσότερα από άλλες πιο επιφανειακές ιστορίες του είδους του. Ναι, δεν συνηθίζουμε να βλέπουμε sex σε τέτοιες ιστορίες, αλλά στην προκειμένη θα μπορούσαμε να πούμε πως δεν είναι υπερβολικό ή προκλητικό, αλλά αντίθετα εξυπηρετεί τον σκοπό του και μάλιστα με έναν τρόπο εξαιρετικά καλαίσθητο και αισθησιακό.
- Και περνάμε στην ίδια την ιστορία που επί της ουσίας χωρίζεται σε τέσσερα μέρη. Για να γίνω πιο σαφής, παρακολουθούμε την ίδια γραμμή γεγονότων -ή έστω, περίπου την ίδια- με τον Haru να μπλέκεται συναισθηματικά σε κάθε μία από αυτές και με μία διαφορετική ηρωίδα. Η χρονική ακολουθία των ιστοριών είναι κοινή, αλλά είναι οι μικρές λεπτομέρειες και οι αποφάσεις του Haru που οδηγούν κάθε φορά την υπόθεση σε ένα διαφορετικό μονοπάτι και κατά συνέπεια, σε μια διαφορετική εξέλιξη η οποία, όμως, κρύβει πίσω της την πραγματικότητά του, την πιο κρυφή και αρρωστημένη ίσως για κάποιους επιθυμία του, που έρχεται σε σύγκρουση με τα πρέπει και τα μη που επιτάσσει η κοινωνία αλλά και τα ταμπού που αυτή έχει υιοθετήσει από αρχαιοτάτων χρόνων και -καλώς, ίσως- συντηρεί μέχρι σήμερα. Φυσικά, δεν γίνεται να μας αρέσουν και οι τέσσερις ιστορίες εξίσου, αλλά η προσωπική αδυναμία του καθενός έγκειται στα γούστα του και στο τι θα τον αγγίξει στο συναίσθημά του.
- Ξεκινώντας να παρακολουθεί κανείς το anime αυτό, το πιθανότερο είναι να σκεφτεί πως οι γυναικείοι
χαρακτήρες είναι ιδιαίτερα συνηθισμένοι, ίσως και κάπως βαρετοί, ακριβώς επειδή είναι προβλέψιμοι ως προς τις αντιδράσεις και τις συμπεριφορές τους. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει, αφού το σενάριο φροντίζει να καθοδηγήσει την κάθε μία από αυτές σε τέτοια μονοπάτια που τους επιτρέπουν να βγάλουν προς τα έξω αυτό που κρύβεται κάτω από την επιφάνεια των πραγμάτων, με την κάθε μια τους να έχει και από μία προσωπική ιστορία που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, δεν έχει απλά ενδιαφέρον, αλλά και διδακτική, τόσο όσον αφορά τις ανθρώπινες σχέσεις γενικότερα, όσο και ειδικότερα, αφού οι αποφάσεις που θα πάρουν θα παίξουν σημαντικό ρόλο και θα καθορίσουν το μέλλον τους με έναν τρόπο μοναδικό.
- Όσο εξαιρετικά είναι τα τεχνικά χαρακτηριστικά του anime, αλλά και το ιδιαίτερο story plot του που αγγίζει πολύ ευαίσθητες χορδές και γεννά πολύ έντονα συναισθήματα, άλλο τόσο εξαιρετικό είναι και το voice cast, με τον κάθε ηθοποιό να μοιάζει να έχει γεννηθεί για να ερμηνεύσει τον ρόλο του που όσο εξελίσσεται και διαμορφώνεται, τόσο περισσότερο προσαρμόζεται. Εξαιρετική και η μουσική επένδυση που κρύβει έντονες δόσεις ρομαντισμού και δραματικότητας, απόλυτα ταιριαστή και εναρμονισμένη με την εικόνα και κυρίως, το συναίσθημα που χωρίς κόπο καταφέρνει να εκμαιεύσει η σειρά από τον θεατή. Όλα σε αυτήν την παραγωγή είναι προσεχτικά μελετημένα και αυτό με κάνει να την εκτιμάω ακόμα πιο πολύ, επειδή πολύ εύκολα θα μπορούσε να έχει γίνει μια αρπαχτή που θα χαλούσε το όλο σύνολο. Ακόμα και τα omake extras του κάθε επεισοδίου είναι καλόγουστα και διασκεδαστικά, καταφέρνοντας να ελαφρύνουν το κλίμα στο τέλος κάθε επεισοδίου.

ΤΟ OST ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ:
Το ost του original game είναι σε μουσική σύνθεση του Manack και κυκλοφόρησε από την Sphere στις 27 Φεβρουαρίου 2009, και πάνω σε αυτή τη δουλειά βασίστηκε το ost του anime, την μουσική σύνθεση του οποίου υπογράφουν οι Manabu Miwa (Manack) και Bruno Wen-li από κοινού. Επί της ουσίας, το ost του anime περιλαμβάνει ορισμένες νέες μουσικές συνθέσεις αλλά και νέες εκδοχές του original ost του game, και κυκλοφόρησε σε δύο cds με τίτλους "Arrange" και "New", 19 και 24 κομματιών αντίστοιχα, ενώ κυκλοφόρησαν και δύο cd singles με τα opening και endings της σειράς, αποτελούμενα από 4 και 5 κομμάτια αντίστοιχα. Το opening είναι το "Hiyoku no Hane" ερμηνευμένο από τους eufonius, και το βασικό ending είναι το "Tsunagu Kizuna" από τους Team. Nekocan και Junca Amaoto, ενώ το ending που ακολουθεί τα omake extras είναι το "Momoiro Clover Z" από τις Pinkii Joonzu. Συνολικά, η μουσική επένδυση τηςςε σειράς είναι μοναδική, ονειρική, ρομαντική, τρυφερή και αισθαντική, αποτελούμενη κυρίως από ορχηστρικές μελωδίες πιάνου, εγχόρδων αλλά και πνευστών, που σε ταξιδεύουν αλλά και συνάδουν άψογα με την εικόνα και το συναίσθημα, όπως ήδη ανέφερα παραπάνω, κατατάσσοντάς το αναμφίβολα στα πιο ωραία osts που έχω ακούσει εδώ και καιρό.

Yosuga no Sora - Opening



Yosuga no Sora - Opening Full Song


Yosuga no Sora - 1st Ending



Yosuga no Sora - 1st Ending Full Song



Yosuga no Sora - 2nd Ending



Yosuga no Sora - 2nd Ending Full Song

ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ:
Νομίζω πως το anime, στο σύνολό του, θέλει να περάσει ένα και μοναδικό μήνυμα. Πως δεν επιλέγουμε ποιον θα ερωτευθούμε και πως στο τέλος, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, πάντα κάποιον πρέπει να πληγώσουμε, αν θέλουμε να έχουμε την ελπίδα να κερδίσουμε το μερίδιο της ευτυχίας που μας αναλογεί. Η αγάπη μπορεί ορισμένες φορές να μην έχει λογική, είναι όμως αυτή που μας αλλάζει, που μας ορίζει και που κατευθύνει το μέλλον μας. Αν ο δρόμος αυτός που θα μας οδηγήσει είναι σωστός ή λάθος, κανείς δεν το γνωρίζει -και ίσως να μην έχει χρειάζεται-, αλλά αυτό που σίγουρα μετράει είναι το πως νιώθουμε εμείς και όχι το τι θα πουν οι γύρω μας. Γιατί, τελικά, ίσως αυτό που έχει πραγματικά σημασία, είναι να είμαστε και να παραμένουμε αληθινοί, κυρίως απέναντι σε αυτόν που αγαπάμε. Γι' αυτό, αν έχετε αρκετά ανοιχτά μυαλά και οι ευαισθησίες σας δεν θίγονται εύκολα από λεπτά ζητήματα, δείτε το anime αυτό και δεν θα χάσετε... έστω κι αν το κατατάξετε στις ένοχες απολαύσεις σας.