"Θεσμοί: Κρίση και ρήξη" του Θανάση Διαμαντόπουλου

Ευνοιοκρατία, ημετεροκρατία, αναξιοκρατία, αναξιοπιστία, προσοδοθηρία, πελατειασμός, συντεχνιασμός, κομματισμός του κράτους και κρατικοποίηση του εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος, κυριαρχία του βραχυπρόθεσμου επί του μακροπρόθεσμου, όπως και του οργανωμένου ειδικού συμφέροντος επί του ανοργάνωτου ευρύτερου και γενικού, παραλυτική επίδραση του φόβου του πολιτικού κόστους, πολιτική αστάθεια που παράγει νομική, οικονομική και επενδυτική ανασφάλεια… Αυτά θεωρεί ο καθηγητής Διαμαντόπουλος ως τις κύριες νοσογόνες εστίες του πολιτικού μας συστήματος, οι οποίες επιμολύνουν το σύνολο της κοινωνικής και οικονομικής ζωής του τόπου. Διερωτάται λοιπόν: Θα μπορούσαν, και υπό ποιες προϋποθέσεις, να συμβάλουν στον περιορισμό των προαναφερόμενων παθογενειών θεσμοί όπως το Συνταγματικό Δικαστήριο, η Βουλή –σχετικά– σταθερής διάρκειας, η Γερουσία ως τροχοπέδη στις παρορμητικές εκδηλώσεις της λαϊκής κυριαρχίας ή μια Προεδρία της Δημοκρατίας με ειδικές πρόσθετες αρμοδιότητες (π.χ. δικαίωμα ελέγχου στην προκήρυξη δημοψηφισμάτων); Και ακόμη: Τι βελτιωτική επίδραση θα μπορούσε να προσδοκάται από την αλλαγή του τρόπου ανάδειξης της ηγεσίας της δικαιοσύνης καθώς και του συστήματος εκλογής βουλευτών; Από μια άλλη λογική συγκρότησης του υπουργικού συμβουλίου; Ή ακόμη και από την –για πολλούς «υπερβατική»– μετάβαση σε προεδρική δημοκρατία; Ένα βιβλίο που ο συγγραφέας του δεν το θέλησε καταγγελτικό αλλά διαγνωστικό, με την τελική φιλοδοξία κάποιας μικρής συμβολής στον περιορισμό των εγγενών νοσηροτήτων του πολιτικού μας συστήματος.
Από τις Εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν επίσης τα εξής βιβλία του Θανάση Διαμαντόπουλου: Ο κοινοβουλευτισμός της συγκυβέρνησης: Θεσμικό υπόστρωμα, λειτουργικές ιδιαιτερότητες και είδη (2015), Το πορτρέτο ενός ηγέτη: Από την ιστορία του Μητσοτάκη στον Μητσοτάκη της Ιστορίας (2013), Το πολιτικό σύστημα των ΗΠΑ: Ένας ιδιόρρυθμος δικομματισμός (2012) και Εκλογικά συστήματα: Θεωρία και πρακτικές εφαρμογές (2001).
Τις προτάσεις του συγγραφέα σχολιάζουν: Ανδρέας Ανδριανόπουλος, Ευριπίδης Αντωνίου, Παρασκευάς Αυγερινός, Ευάγγελος Βενιζέλος, Γιώργος Γεραπετρίτης, Άδωνις Γεωργιάδης, Άννα Διαμαντοπούλου, Ξενοφών Κοντιάδης, Μαριλένα Κοππά, Δημήτρης Κράνης, Κώστας Λάβδας, Ανδρέας Λοβέρδος, Πάσχος Μανδραβέλης, Γιάννης Μαρίνος, Κώστας Μποτόπουλος, Χάρης Οικονομόπουλος, Γιάννης Πανούσης, Αλέκος Παπαδόπουλος, Παναγιώτης Πικραμμένος, Γιάννης Ραγκούσης, Φίλιππος Σπυρόπουλος, Μιχάλης Σταθόπουλος, Πέτρος Τατσόπουλος, Παύλος Τσίμας, Κώστας Χρυσόγονος.

"Η εισβολή των αμάχων" του Σταύρου Λυγερού

Η Εισβολή των αµάχων, µε θέµα το προσφυγικό-µεταναστευτικό και ειδικά τις επιπτώσεις του στην Ελλάδα, είναι το δεύτερο βιβλίο της «διλογίας» του Σταύρου Λυγερού. Έχει προηγηθεί η Ισλαµική τροµοκρατία. Λόγω της θρησκευτικής-πολιτισµικής ταυτότητάς τους, οι µουσουλµάνοι µετανάστες δύσκολα ενσωµατώνονται. Έχουν περισσότερο την τάση να αναπαράγουν στο δυτικό περιβάλλον τον τρόπο που ζούσαν στις χώρες προέλευσής τους, γεγονός που τους ωθεί να δηµιουργούν άτυπα γκέτο. Και στην Ελλάδα η ανθρώπινη «χωµατερή» τροφοδότησε το διάσπαρτο έγκληµα και τη «µαύρη» κακοπληρωµένη εργασία. Ο συγγραφέας αναλύει τις νοµικές και πολιτικές πτυχές της παροχής ασύλου και τον ρόλο των «επαγγελµατιών αλληλέγγυων», αποδεικνύοντας ότι οι ανέξοδες αντιρατσιστικές κορόνες φουσκώνουν τα πανιά της Χρυσής Αυγής. Η άνοδος των δικαιωµατιστών στην εξουσία και η πολιτική «ανοικτών συνόρων» –σε συνδυασµό µε τη δήλωση-πρόσκληση της Μέρκελ–, άνοιξαν το 2015 τον ασκό του Αιόλου. Το αποτέλεσµα ήταν η ΕΕ να διολισθήσει στην πολιτική Ορµπάν, µε την Αυστρία να κάνει τη βρόµικη δουλειά για το κλείσιµο του βαλκανικού διαδρόµου και τη µετατόπιση του ευρωπαϊκού συνόρου από το Αιγαίο στην Ειδοµένη. Το βιβλίο φωτίζει τον ρόλο της FRONTEX, του ΝΑΤΟ και των ΜΚΟ, ανατέµνει την ευρωτουρκική συµφωνία και ανιχνεύει τις επιπτώσεις από τον εγκλωβισµό στην Ελλάδα δεκάδων χιλιάδων ταλαιπωρηµένων. Το προσφυγικό-μεταναστευτικό δεν είναι αποκλειστικά ανθρωπιστικό πρόβληµα. Έχει και µία δεύτερη δυσάρεστη όψη: προκαλεί κοινωνικές παρενέργειες και προβλήµατα δηµόσιας ασφάλειας. Είναι αυτή η δυσάρεστη όψη που µε την πάροδο του χρόνου αναδύεται.

"Καλώς όρισες στη μαρτυρική αρένα" του James K. Galbraith

Η οικονοµική κρίση στην Ελλάδα είναι µια διεθνής καταστροφή και µια από τις πιο ιδιόµορφες νοµισµατικές και πολιτικές τραγωδίες της εποχής µας. Τα χρηµατοπιστωτικά δεινά της χώρας απειλούν τη βιωσιµότητα του ευρώ και αποκαλύπτουν τα ασθενή σηµεία του ιδεώδους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι λύσεις που προτάθηκαν από την ευρωπαϊκή ηγεσία προκάλεσαν έναν πόλεµο δηλώσεων και σχολίων και είναι βέβαιο ότι θα αποτύχουν, σύµφωνα µε τον γνωστό οικονοµολόγο Τζέιµς Κ. Γκάλµπρεϊθ, επειδή είναι σχεδιασµένες για να αποτύχουν. Αυτή ακριβώς η υποκρισία ώθησε τον πρώην υπουργό Οικονοµικών Γιάνη Βαρουφάκη, όταν ο Γκάλµπρεϊθ έφτασε στην Αθήνα ως σύµβουλος, να τον υποδεχτεί µε τη φράση «Welcome to the poisoned chalice», που είναι ο πρωτότυπος τίτλος του βιβλίου αυτού. Αν οι δύο άνδρες είχαν µιλήσει ελληνικά, ο Γιάνης Βαρουφάκης θα του είχε πει «Καλώς όρισες στη µαρτυρική αρένα».
Σ’ αυτή τη συναρπαστική, διορατική και ενδιαφέρουσα συλλογή κειµένων –στα οποία περιλαµβάνονται επιστολές και εµπιστευτικά υποµνήµατα σε Αµερικανούς και Έλληνες αξιωµατούχους, καθώς και άλλο αδηµοσίευτο υλικό– ο Γκάλµπρεϊθ εξετάζει την κρίση, τις αιτίες, την πορεία και τη σηµασία της, καθώς και τη βιωσιµότητα που προγράµµατος λιτότητας που επιβλήθηκε στους Έλληνες πολίτες. Πρόκειται για ένα διεισδυτικό σχόλιο για ό,τι ο συγγραφέας αποκαλεί «οικονοµική πολιτική ως ηθικό βδέλυγµα» και µια αποκαλυπτική ανάλυση µιας σύγχρονης ελληνικής τραγωδίας, πολύ µεγαλύτερης από τη µικροσκοπική οικονοµία της ίδιας της χώρας.

"Παπούτσια με φτερά" της Μαρίας Παπαγιάννη

Η μικρή Ρόζα μεγαλώνει με τον πατέρα της που είναι ψαράς αλλά στα κρυφά γράφει ποιήματα. Κάποια στιγμή, κυνηγημένη από κακές σκέψεις, θα ακολουθήσει τον Γκαμπίτο, τον γάτο με το ένα μάτι, στην Πολιτεία του Βυθού, που ετοιμάζεται για πόλεμο για τον πιο κουφό λόγο που μπορεί να φανταστεί κανείς: για τις γλώσσες που χάνονται. Ποτέ ως τότε η Ρόζα δεν είχε σκεφτεί ότι και οι γλώσσες πεθαίνουν και μαζί τους πεθαίνουν τα παραμύθια, τα τραγούδια, τα όνειρα. Τώρα πρέπει να αποφασίσει αν θα τολμήσει να υψώσει το ανάστημά της και να δώσει κι αυτή τη δική της μάχη στις γειτονιές του κόσμου.
Ένα βιβλίο για την ποίηση, για τα μικρά θαύματα και τους μεγάλους αγώνες, για το κυνήγι της χώρας της Ουτοπίας, ένα βιβλίο, δηλαδή, με κανονικούς ανθρώπους που επιμένουν να ονειρεύονται.