Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Η Λούσι Χάνιτσερτς, μια νεαρή Αγγλίδα, έχει μάθει να υπακούει στους κοινωνικούς κανόνες και τις συμπεριφορές που τις υπαγορεύουν πρόσωπα του περιβάλλοντός της, από τη νευρωτική ξαδέρφη της μέχρι τη μητέρα και τον αρραβωνιαστικό της.
Όταν κατά τη διάρκεια των διακοπών της στη Φλωρεντία γνωρίσει τον Τζορτζ Έμερσον και τον πατέρα του, η ζωή της θα αλλάξει για πάντα.

Προσωπική άποψη:
Ο Forster είναι ένας από τους πιο γνωστούς και αγαπημένους λογοτέχνες του 20ου αιώνα. Το τρίτο κατά σειρά βιβλίο της καλλιτεχνικής του πορείας είναι κι ένα από τα πιο γνωστά και φέρει τον τίτλο, "Ένα Δωμάτιο Με Θέα". Αν και με πιο ανάλαφρη διάθεση από αυτήν που ακολούθησε το σύνολο του έργου του, είναι ένα βιβλίο αρκετά διασκεδαστικό θα μπορούσε να πει κανείς, γραμμένο με τρυφερότητα αλλά και με έντονα κοινωνικά μηνύματα που αφορούν, τόσο τις διαφορές ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις της εποχής, όσο και τους τρόπους με τους οποίους οι τάξεις αυτές αναμιγνύονται, συνυπάρχουν ή προσπαθούν να ακολουθήσουν κάποια συγκεκριμένα πρωτόκολλα, ακολουθώντας τα πρέπει και όχι τα θέλω. Δεν είναι λοιπόν καθόλου τυχαίο που πρωταγωνίστρια της ιστορίας είναι μια γυναίκα που μέσα από ένα ταξίδι εσωτερικής αναγνώρισης θα λέγαμε, καταλαβαίνει σταδιακά ποια είναι και τι θέλει.

Όλα ξεκινάνε στην Φλωρεντία του 1908 που η Λούσι, νεαρή Αγγλίδα μιας κάποιας καταγωγής, φτάνει στην Ιταλία και πιο συγκεκριμένα, στην Φλωρεντία, μαζί με την γεροντοκόρη ξαδέρφη της η οποία έχει αναλάβει την επίβλεψή της. Εκεί θα γνωρίσει διάφορους ανθρώπους ανάμεσα στους οποίους τους  Έμερσον, πατέρα και γιο οι οποίοι δεν θα λέγαμε ότι χαίρουν άκρας αναγνώρισης. Η γνωριμία αυτή όμως κρύβει πολύ περισσότερα καθώς θα είναι τόσο σημαντική για την ίδια τη Λούσι και τις μετέπειτα αποφάσεις της οι οποίες, δεν θα καθορίσουν απλά ποιο θα είναι το μέλλον της αλλά, θα την βοηθήσει να αντιληφθεί ποια είναι στην πραγματικότητα, ξεκαθαρίζοντας τις μπερδεμένες σκέψεις της και οδηγώντας την σε ένα ώριμο μέλλον όπου πλέον θα γνωρίζει τι θέλει να κάνει και γιατί, αποτινάσσοντας από πάνω της τα ηθικοπλαστικά και καθωσπρέπει θέλω που της επιβάλλονται από τον πουριτανικό και μη συναισθηματικό της περίγυρο.

Η μεγαλύτερη ουσία του βιβλίου βρίσκεται στο δεύτερο μισό του, εκείνο όπου η Λούσι έχει επιστρέψει πίσω στην Αγγλία και ενώ όλα μοιάζουν να είναι οργανωμένα πλέον στην ζωή της και να έχουν πάρει την θέση που πρέπει, οι ισορροπίες της ανατρέπονται για ακόμα μια φορά, όταν οι Έμερσον μπαίνουν και πάλι στην ζωή της εκεί που νόμιζε ότι τους είχε αφήσει πίσω της. Τότε είναι που το δίλημμά της σχετικά με το μέλλον της γίνεται πραγματικά μεγάλο, που πρέπει να το αντιμετωπίσει. Τότε είναι που θα πρέπει να ακολουθήσει ή να παραβεί τις ταξικές δεσμεύσεις ακολουθώντας να έναν δρόμο που δεν έχει επιστροφή και όλα αυτά πρέπει να τα αποφασίσει πριν καταδικάσει μόνη της τον εαυτό της για πάντα. Δεν έχει να κάνει με εγωιστικό εγωκεντρισμό αλλά, με το δικαίωμα του καθενός στην ελεύθερη βούληση και στην κατ' επιλογήν δρομολόγηση των αποφάσεων και των πράξεών του. Η ελευθερία άλλωστε ποτέ δεν μπορεί να είναι εγωιστική και αυτό είναι το ισχυρότερο μήνυμα όλων.

Η Λούσι στα μάτια των εκάστοτε συμπρωταγωνιστών της, αντιπροσωπεύει και κάτι διαφορετικό. Για την οικογένειά της είναι μια αξιόλογη, ίσως λίγο ατίθαση κοπέλα που όμως, ακολουθεί πάντα τους κανόνες τιμώντας το όνομά της. Για τον μέλλοντα σύζυγό της είναι ένα τρόπαιο, μια ιδανική φιγούρα για να την περιφέρει στα σαλόνια της αριστοκρατίας, επιδεικνύοντας παράλληλα με τον τρόπο αυτό ότι δέχεται το διαφορετικό, έστω κι αν εκείνος δεν θα μπορούσε ποτέ να αποτελεί μέρος του, πιστεύοντας ότι το κράμα των δυο τους θα είναι ο ιδανικός συνδυασμός μιας μελλοντικής, πιο εξελιγμένης γενιάς. Για την ξαδέρφη της είναι ενδόμυχα όλα εκείνα που εκείνη θα ήθελε αλλά δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι. Την θαυμάζει γι' αυτό αλλά παράλληλα την φθονεί. Για τον Τζορτζ Έμερσον πάλι, είναι η χαμένη αλήθεια των ημερών, η ειλικρίνεια και ο αυθορμητισμός που αξίζει να αγαπηθεί αληθινά, μια προσωπικότητα που δεν μπορείς και δεν πρέπει να καταπιέσεις αλλά αντίθετα, οφείλεις να σεβαστείς, να την αφήσεις ελεύθερη και να χαίρεσαι για κάθε ευλογημένο λεπτό που μπορείς να μοιράζεσαι μαζί της.

Ο Forster με κοφτερή και κωμική ματιά, τολμάει να εισχωρήσει στα βάθη της βρετανικής αστικής τάξης των αρχών του 20ου αιώνα, παραθέτοντας ένα καυστικό, πνευματώδες μυθιστόρημα στο αναγνωστικό κοινό της εποχής, που καταφέρνει να φτάνει μέχρι τις μέρες μας χωρίς να χάσει καθόλου από την αίγλη του. Μιλάει για την πνευματική και συναισθηματική αφύπνιση μιας νέας κοπέλας που κόντρα σε κάθε τι, αποφασίζει να διεκδικήσει και τελικά, να κατακτήσει το μέλλον που θέλει και της αξίζει να έχει, στο πλευρό ανθρώπων που δεν προσπαθούν να την εντάξουν με τη μάζα, να την βάλουν σε αποστειρωμένα καλούπια αλλά, που της επιτρέπουν να είναι αυθόρμητη, ειλικρινής και τελικά, αληθινή, τόσο απέναντι στην ίδια, όσο και απέναντι στους γύρω της, έστω κι αν αυτό δεν βρίσκει την γενική αποδοχή. Είναι μια ιστορία προοδευτικής αλλαγής που είτε την αποδεχόμαστε είτε όχι, οφείλουμε και πρέπει να σεβαστούμε.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: E. M. Forster
Μεταφραστής: Καρατζαφέρη Ιωάννα
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2006
Αρ. σελίδων: 328
ISBN: 978-960-375-966-9