Συνοπτική περίληψη του έργου:
Η Lucy βρίσκεται στη Φλωρεντία με την συνοδό της, Charlotte.
Δίπλα στα δωμάτια τους μένουν ο κος Emerson με τον γιο του, George, και προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την κατάσταση.
Η ζωή της Lucy συνταράσσεται, αλλά πίσω στην Αγγλία πρέπει να παντρευτεί κάποιον άλλον.
Προσωπική άποψη:
Εμφανώς γοητευμένος από τον συγγραφέα Forster, το 1985 ο James Ivory αποφάσισε για πρώτη φορά να μεταφέρει ένα από τα μυθιστορήματά του στη μεγάλη οθόνη. Μπορεί να ακολούθησαν άλλα δύο ωστόσο, το "A Room With A View" είναι η πρώτη απόπειρα του σκηνοθέτη η οποία, μπορεί να μην είναι τόσο πετυχημένη όσο οι δύο επόμενες που ακολούθησαν και σχετίζονταν πάντα με μεγάλα έργα του Forster ωστόσο, είναι ένα έργο ιδιαίτερης σημασίας και αξίας που επέδειξε τον πρέποντα σεβασμό σε ένα τόσο αξιόλογο πρωτότυπο κείμενο του οποίου η αξία φτάνει ανεπηρέαστη μέχρι και τις μέρες μας. Παράλληλα πρόκειται για ένα έργο το οποίο, πέραν από την σχέση ανάμεσα σε σκηνοθέτη και λογοτέχνη, ήρθε να αναδείξει και μεγάλα ονόματα του σύγχρονου κινηματογράφου, δίνοντάς τους μια ευκαιρία που ίσως να μην περίμεναν τόσο εύκολα.
Έχοντας τον αγγλικό αέρα που αρμόζει σε μια ιστορία σαν κι αυτή, ο Ivory μας μεταφέρει με θεατρικό τρόπο στη Φλωρεντία και από 'κει στην Αγγλική επαρχία. Αν και μπορεί για κάποιους το παραπάνω στοιχείο να είναι ενοχλητικό, στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα έξυπνο τέχνασμα με δύο προεκτάσεις. Η πρώτη έχει να κάνει με το ότι ο δημιουργός ακολουθεί πιστά την διάθεση του συγγραφέα, ο οποίος επιφορτίζει το λογοτεχνικό του έργο με μια δόση θεατρινισμού που στην πραγματικότητα, αντιπροσωπεύει τον τρόπο με τον οποίο κατά συνθήκες οι πρωταγωνιστές του επιλέγουν να διαχειριστούν τα θέματα τα οποία και προκύπτουν. Η δεύτερη σχετίζεται με την εμφανή πρόθεση να μην ακολουθούν τα στενά και αποπνικτικά πολλές φορές στερεότυπα του κινηματογράφου της εποχής εκείνης. Η διαφορετικότητα είναι άλλωστε εκείνη που πολλές φορές κάνει ένα έργο να ξεχωρίζει και στην προκειμένη περίπτωση, συμβαίνει σε σημαντικό βαθμό.
Η Ruth Prawer Jhabvala η οποία και συνεργάστηκε αρκετές φορές με τον Ivory, μετέφερε το εξαιρετικό αυτό λογοτεχνικό δείγμα του 20ου αιώνα με έναν τρόπο που όχι μόνο αποπνέει σεβασμό στο πρωτότυπο κείμενο αλλά, και σε όλα αυτά που ο συγγραφέας ήθελε να πει με την ιστορία του. Δεν είναι μάλιστα διόλου τυχαίο ότι κατάφερε να αποσπάσει το Oscar Καλύτερου Σεναρίου για την προσπάθειά της αυτή. Με συναισθηματισμό και χιούμορ, μεταφέρει με εξαιρετικό τρόπο όχι μόνο τα συναισθήματα της μάζας της αγγλοσαξονικής κοινωνίας του 1900 και τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζονταν τα πρέπει και τα μη που τους κληροδοτήθηκαν με την καταγωγή τους αλλά, και τα συναισθήματα των ίδιων των πρωταγωνιστών που κατευθύνονται, καθοδηγούνται και τροφοδοτούνται από τόσο διαφορετικά στην ουσία τους και όμως, τόσο όμοια στη ρίζα τους κίνητρα.
Πρώτη εμφάνιση για την Helena Bonham-Carter, η οποία θα τολμούσα να πως πως είναι και η ιδανική ενσάρκωση της ηρωίδας του Forster. Χαρακτηρίζεται από μια άγρια, μη συμβατική ομορφιά, αντικατοπτρίζοντας πλήρως τα συναισθήματα που διακατέχουν τη Lucy, μια κοπέλα που περνά από την εφηβεία στην ενηλικίωση, φέροντας μαζί της όλο τον εγωισμό της άρνησης των πιο εκ βαθέων συναισθημάτων της προκειμένου να ακολουθήσει τους κανόνες με τους οποίους γαλουχήθηκε. Απ'τις πρώτες εμφανίσεις και για τον Daniel Day-Lewis του οποίου η πορεία μέχρι και σήμερα έχει αποδείξει πως είναι ένας άνθρωπος που μπορεί να υποδυθεί κάθε ρόλο, υιοθετώντας όλα του τα χαρακτηριστικά και κάνοντάς τον μέρος της πραγματικής του φύσης. O Julian Sands είναι όμως αυτός που κλέβει την παράσταση στους νεότερους ρόλους, με όλη την φρεσκάδα και την παρορμητικότητα του George να ξεχειλίζει από κάθε πόρο του σώματός του γοητεύοντας, όχι μόνο την Lucy αλλά και εμάς ως θεατές. Άξιες λόγους φυσικά είναι και οι παρουσίες των Maggie Smith και Denholm Elliott που τιμήθηκαν με υποψηφιότητα για το χρυσό αγαλματάκι της Ακαδημίας, όσο και της Judi Dench, ονόματα που αγαπάμε και σεβόμαστε απλά και μόνο στο άκουσμά τους.
Η ταινία αναμφίβολα έχει τα αρνητικά της ωστόσο δεν είναι τόσο πολλά ή τόσο μεγάλα ώστε να σταθεί κανείς σε αυτά και τελικά να κακολογήσει το τελικό αποτέλεσμα. Ο Ivory είχε ένα υπέρ του δέοντος αξιόλογο σενάριο στη διάθεσή του και στα πρώιμα θα έλεγε κανείς στάδια της καριέρας του, κατάφερε να πάρει ένα μεγάλο ρίσκο και να ασχοληθεί με την μεταφορά ενός βιβλίου που κάθε άλλο παρά εύκολο ως εγχείρημα είναι, ειδικά αν μιλάμε για ένα έργο σαν του Forster. Η φωτογραφία της ταινίας είναι σχεδόν εξαιρετική, δημιουργώντας με ιδιαίτερη ακρίβεια όχι μόνο το κλίμα αλλά και την γενικότερη διάθεση δύο διαφορετικών τόπων, δύο διαφορετικών λαών, με όλη την επίδρασή τους να αποτυπώνεται μέσα από τις πράξει των ηρώων της. Οι ερμηνείες που απέσπασε ο σκηνοθέτης είναι κάτι περισσότερο από καλές, με φιγούρες που εύκολα αποτυπώνονται στο μυαλό, τόσο ενός θεατή, όσο κι ενός αναγνώστη του Forster, όχι λόγω της εξωτερικής ομοιότητας, όσο της εσωτερικής που επί της ουσίας, είναι και η πιο σημαντική.
Βαθμολογία 7,5/10
Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Ένα Δωμάτιο Με Θέα
Είδος: Κοινωνική
Σκηνοθέτης: James Ivory
Πρωταγωνιστές: Helena Bonham Carter, Julian Sands, Maggie Smith, Denholm Elliott, Simon Callow, Patrick Godfrey, Judi Dench, Daniel Day-Lewis, Rupert Graves, Amanda Walker
Παραγωγή: 1985
Διάρκεια: 117'
Σχετικά sites που αξίζουν τον κόπο:
2 Σχόλια:
Το βιβλίο δεν το έχω διαβάσει αλλά την ταινία την έχω δει μου άρεσε πολύ, πάρα πολύ!
@ Τότε Μαράκι νομίζω ότι θα σου αρέσει και το βιβλίο και μάλιστα, μπορεί να σου αρέσει και λίγο περισσότερο! :)
Δημοσίευση σχολίου