"Ίντριγκα στο Ιόνιο" του Τζίμμυ Κορίνη

Όταν πράκτορες της CIA συγκρούονται στο Ιόνιο με μια συμμορία που προσπαθεί να προωθήσει ένα ύποπτο φορτίο στη Συρία, ένας μικροκακοποιός βρίσκεται αναπάντεχα μ’ έναν φόνο στην πλάτη του και μια μοναδική ευκαιρία να διεκδικήσει λύτρα για να το επιστρέψει στον νόμιμο ιδιοκτήτη του. Μια όμορφη 17χρονη κοπέλα πέφτει θύμα της γοητείας του και βρίσκεται μπλεγμένη σε μια απίστευτη περιπέτεια. Mια μητέρα ζει ώρες αγωνίας διαπιστώνοντας ότι η κόρη της κάνει το ίδιο σφάλμα που είχε κάνει κι εκείνη στην ίδια ηλικία κι ένας σκληροτράχηλος και κυνικός δημοσιογράφος παίζει κορόνα γράμματα την καριέρα του, αλλά και την ίδια του την υπόσταση, προκειμένου να σώσει από θανάσιμο κίνδυνο τη νέα γυναίκα που έχει μπει στη ζωή του, να παραδώσει στη δικαιοσύνη μια ομάδα αδίστακτων κακοποιών και να αποκαταστήσει μια μεγάλη αδικία που, άθελά του, είχε διαπράξει στο παρελθόν.

"Party Games - Παιχνίδια τρόμου" του R. L. Stine

Οι φίλοι της προειδοποιούν τη 17χρονη Ρέιτσελ να μην πάει στο πάρτι γενεθλίων του Μπρένταν Φίαρ, στη έπαυλη της οικογένειας στο μυστηριώδες Νησί Φίαρ. Όμως η Ρέιτσελ είναι ερωτευμένη με τον Μπρένταν και ενθουσιάζεται με την πρόσκληση. Ο Μπρένταν έχει σχεδιάσει ένα σωρό παιχνίδια για το πάρτι. Ωστόσο, ένα παιχνίδι που δεν το σχεδίασε κανείς ξεκινάει αναπάντεχα, το παιχνίδι του θανάτου. Καθώς οι καλεσμένοι αρχίζουν να δολοφονούνται ο ένας μετά τον άλλον, η Ρέιτσελ διαπιστώνει με τρόμο ότι τόσο η ίδια όσο και οι υπόλοιποι έφηβοι είναι παγιδευμένοι στο νησάκι μαζί με κάποιον που μάλλον θέλει να τους σκοτώσει όλους. Πώς μπορούν να γλιτώσουν από αυτό το θανάσιμο παιχνίδι; Η Ρέιτσελ δεν ξέρει ποιον να εμπιστευτεί, καθώς τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται στο Νησί Φίαρ.
Ο Ρ. Λ. Στάιν επιστρέφει θριαμβευτικά στο Σέιντισαϊντ, μία πόλη γεμάτη με εφιάλτες, σκιές και πραγματικό τρόμο, και στην εξαιρετικά πετυχημένη σειρά απ’ όπου ξεκίνησε την καριέρα του ως συγγραφέας ιστοριών θρίλερ για το εφηβικό κοινό.

"Άννα" του Niccolò Ammaniti

Σικελία 2020: «η Κόκκινη», ένας θανατηφόρος ιός, έχει χτυπήσει όσους έχουν περάσει το κατώφλι της εφηβείας. Δεν υπάρχει ούτε ένας ενήλικας ζωντανός. Ένα δεκατριάχρονο κορίτσι περιπλανιέται σε καμένους κάμπους, μυστηριώδη δάση, κουφάρια εμπορικών κέντρων και ερημωμένες πόλεις, σε ένα απέραντο ρημαγμένο τοπίο που λυμαίνονται η ίδια η φύση και άγριες συμμορίες. Η Άννα, με οδηγό της το τετράδιο με τις οδηγίες επιβίωσης που της άφησε η μητέρα της, αναζητά τον απαχθέντα αδερφό της και προσπαθεί να γλιτώσει από τον όλεθρο που παραμονεύει σε κάθε της βήμα. Μέρα με τη μέρα ανακαλύπτει πως οι κανόνες του παρελθόντος δεν έχουν πια καμία ισχύ. Τώρα η ίδια είναι αναγκασμένη να φτιάξει μόνη της τους δικούς της κανόνες.



"Στη χώρα του περίπου. Περίπου σύγχρονη, περίπου ευρωπαϊκή, περίπου πλούσια" του Τάκη Θεοδωρόπουλου

Πώς από το γλωσσικό φτάσαμε στη σημερινή αγλωσσία;
Γιατί οδηγηθήκαμε στην καταστροφή του κέντρου της Αθήνας;
Μια πρωτεύουσα χωρίς κέντρο είναι μια περίπου πόλη.
Γιατί μέσα σε 200 χρόνια η εκπαίδευση δεν κατάφερε να επεξεργαστεί δημιουργικά το συστατικό ιδεολόγημα της σύγχρονης Ελλάδας: τη σχέση μας με την κλασική αρχαιότητα;
Πώς όλα αυτά τα περίπου μας οδηγούν στις περίπου ταυτότητες που αποδίδουμε στον εαυτό μας;
Περίπου Έλληνες, περίπου Ευρωπαίοι, περίπου Ανατολίτες, περίπου Βαλκάνιοι, περίπου Μεσογειακοί.
Μια περιήγηση στην ενδοχώρα της ελληνικής κοινωνίας και στα μεγάλα κεφάλαια του συλλογικού μας ασυνείδητου.
Μια προσπάθεια να ξεφύγουμε από τις δουλείες της οικονομικής ανάλυσης και τα πολιτικά στερεότυπα που καθοδηγούν τη σκέψη μας.

"Φαρμακείον Εκστρατείας" του Μάνου Ελευθερίου

Ένα μυθιστόρημα με πρωταγωνιστή έναν ηλικιωμένο συγγραφέα που επιστρέφει στη γενέτειρά του κι ακολουθεί εικόνες, σκιές, μυρωδιές αναζητώντας τα φάρμακα που χρειάζονται όσοι πάσχουν από αναμνήσεις και μοναξιά.
Κουβεντιάζει με ζώντες και τεθνεώτες, μονολογεί κι αφηγείται μονολόγους άλλων μοναχικών ανθρώπων, που οι φωνές, οι αλήθειες κι οι φαντασίες τους συνθέτουν έναν θεατρικό μονόλογο για μια χειμαρρώδη ζωή που κύλησε και κυλάει πάνω στις ράγες του Φαρμακείου εκστρατείας, του πιο ποιητικού από τα πεζά κείμενα του Μάνου Ελευθερίου.






"Μόνο ο αέρας ακουγόταν" της Ευγενίας Μπογιάνου

Διηγήματα φαινομενικά ασύνδετα μεταξύ τους∙ ο θάνατος, το πέρασμα του χρόνου, η αγωνία μπροστά στο μυστήριο της ύπαρξης, η μνήμη και, κυρίως, η απώλεια. Άνθρωποι καθημερινοί και οικείοι, που φορούν την απώλεια κατάσαρκα. Είτε την απώλεια πραγμάτων απτών που αναποδογυρίζουν, από τη μια στιγμή στην άλλη, τη ζωή τους, είτε τη βίαιη απώλεια μιας πατρίδας, είτε την απώλεια του Άλλου, είτε την απώλεια του ίδιου του εαυτού τελικά. Ο μίτος που ενώνει τις ιστορίες είναι η υπαρξιακή κραυγή των ηρώων όπως συνδυάζεται με τη διεισδυτική κοινωνική ματιά της συγγραφέως πάνω σε ό,τι μας περιβάλλει.






"Καπιταλισμός - Καπούτ: Μήπως τώρα θα γίνουμε πιο ευτυχισμένοι;" του Robert Misik

Εδώ και σχεδόν μια δεκαετία πολλές κοινωνίες της πλούσιας Δύσης έχουν κολλήσει σε μια κατάσταση δυστοπίας, στην αρνητική «ουτοπία» μιας οικονομίας η οποία καθιστά την εξαθλίωση ενδημική και πολύ εύκολα μπορεί κανείς να φανταστεί το μεγάλο κραχ που θα οδηγήσει τα πάντα σε αδιέξοδο. Συγχρόνως όμως βρισκόμαστε σε μια φάση ιδιόρρυθμης μετάβασης κατά την οποία υφίστανται διαφορετικές οικονομικές λογικές. Ζούμε σε έναν καπιταλισμό με κρίσεις που ολοένα οξύνονται – αλλά παράλληλα ίσως σε έναν «μετακαπιταλισμό», χωρίς ακόμη να το έχουμε αντιληφθεί πλήρως.