"Ο θείος Αβραάμ μένει πάντα εδώ" της Έλενας Χουζούρη

Τρεις φωτογραφίες κι ένα χειρόγραφο µε τις χρονολογίες 1931, 1939, 1941-1944 που κληρονοµεί από τη Θεσσαλονικιά γιαγιά της Λούνα, ωθούν την εγγονή Αλίζα να επισκεφθεί τη Θεσσαλονίκη τον Σεπτέµβριο του 2012. Επίσηµη αιτιολογία για το ταξίδι της εικοσιεπτάχρονης µεταπτυχιακής φοιτήτριας ιστορίας στο Πανεπιστήµιο του Τελ Αβίβ, η έρευνα για το µεταπτυχιακό της µε θέµα «Ο βίος και το έργο του Αβραάµ Μπεναρόγια». Η αλήθεια όµως είναι η επιθυµία της να ανακαλύψει τι κρύβουν τόσο οι τρεις φωτογραφίες όσο και οι χρονολογίες που έχει καταγράψει η Λούνα. Και πραγµατικά κρύβονται πολλά και επώδυνα, τα οποία η Αλίζα ανακαλύπτει σταδιακά και µε δυσκολία. Στο επίκεντρο των ανακαλύψεών της ο µοιραίος έρωτας της Λούνα µε τον αντάρτη Παύλο, ο αιρετικός τρόπος διάσωσής της από το Ολοκαύτωµα, η περιπέτειά της µέχρι να φτάσει στην Παλαιστίνη το 1946. Καθώς η Αλίζα ψάχνει, οι αινιγµατικές χρονολογίες της γιαγιάς της πλαισιώνονται από εικόνες µιας πάλαι ποτέ ευτυχισµένης ζωής στη Salonico, έως την ηµέρα που οι Γερµανοί µπαίνουν στην πόλη. Σ’ αυτές τις εικόνες θέση κατέχει και ο Αβραάµ Μπεναρόγια, καθώς και οι σοσιαλιστικοί εργατικοί αγώνες της Φεντερασιόν στις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα στη Θεσσαλονίκη.
Ένα πολυφωνικό, πολυεπίπεδο, διαχρονικό µυθιστόρηµα για τα πολλαπλά πρόσωπα των συλλογικών ταυτοτήτων, της Μνήµης και προπαντός για τη συµφιλίωση και την παραδοχή των όσων κληρονοµούµε από το παρελθόν και καθορίζουν το παρόν µας. Ένα µυθιστόρηµα για το Ολοκαύτωµα της Θεσσαλονίκης και τα φαντάσµατα των χαµένων σεφαραδιτών Εβραίων που κυκλοφορούν έως σήµερα, αδικαίωτα, στους δρόµους της.

"Lady Cortisol" του Michel Fais

Η Lady Cortisol (κορτιζόλη ονοµάζεται η ορµόνη του φόβου, του πανικού και της κατάθλιψης) είναι ένα εκτενές, παραληρηµατικό κείµενο, όπου µια γυναίκα απαντά στις εξαντλητικές και καταιγιστικές ερωτήσεις ενός απροσδιόριστου άντρα. Εντέλει, ποια είναι αυτή η φωνή που, κατά περίπτωση, συστήνεται ως Μάσα µε τον µπαλτά, Θρασόµυγα, Συνδεδεµένη 7591, Απαντησοµηχανή, Πανσεληνοειδής, Θλιµµένο πτώµα, Αυτή που πίνει καφέ, µπορεί όμως και τσάι, Ριγµένη στο πουθενά, Τεράστιο έκζεµα, Κουτσή µπαλαρίνα, Αστεία πληγή, κυρίως, όµως, Corti; Αλλά και ποιος ο ερωτών, µε το αδιάκριτο, αµφίθυµο, απειλητικό, υπνωτιστικό, χαοτικό ερωτηµατολόγιο; Μήπως αµφότεροι είναι φάσµατα µιας νοσηρής εµµονής; Ψυχιατρική συνεδρία, ανακριτική συνθήκη, πειραµατικό εργαστήρι, παραισθητική ή µεταφυσική εµπειρία, ονειρικό παζλ. Κάπου ανάµεσα. Ο συγγραφέας, διασχίζοντας µισοφώτιστες ζώνες της µνήµης, της επιθυµίας και της γλώσσας, διασταυρώνει κλίµα και τεχνικές θεατρικού µονολόγου µε υπαρξιακό θρίλερ. Εξοµολογητικός πυρετός, δυστοπικό άγχος, φάρσα της απόγνωσης. Ένα βιβλίο για τη δίψα του άδηλου εαυτού, σε µια εποχή ακραία και µεταβατική. Μετά το Aegypiusmonachus (2001) ο Μισέλ Φάις επιστρέφει και πάλι στη φόρµα της νουβέλας.

"1000 ερωτικές στιγμές στο έργο του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα"

Μια πρωτότυπη ανθολογία µε άξονα τον έρωτα στο έργο του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, µια µικρή ξενάγηση σ’ ένα τεράστιο έργο που εν πολλοίς παραµένει άγνωστο στο ελληνικό κοινό. Χίλιες ερωτικές στιγµές µοιρασµένες σε τριάντα ενότητες µε µότο µικρά ισοδύναµα από την ελληνική γραµµατεία, όπου κάθε ενότητα µπορεί είτε να διαβαστεί σαν µια ποιητική σουίτα ή σαν ένας αντιστικτικός διάλογος είτε να παρασταθεί σαν θεατρικός µονόλογος ή σαν δρώµενο διονυσιακού χορού. Αβυσσαλέο το ερωτικό πάθος στο έργο του Ισπανού ποιητή, µε την υπερθυµία στο χείλος και τον σπαραγµό στο βάθος της αβύσσου ταυτόχρονα, από τα τέσσερα στοιχεία της φύσης –φωτιά, αέρα, νερό, γη– παράγει το κράµα του φεγγαριού και την άλλη του όψη, το µαχαίρι. Κυρίαρχος ο αισθησιασµός, και καθαρός από οποιαδήποτε χυδαιότητα ή ποταπή λαγνεία, περιφρουρεί το δικαίωµα της σάρκας να ποθεί και να ποθείται, παράλληλα µε το δικαίωµα της ψυχής να αγαπά και να αγαπιέται, αλλά και να παρηγορεί τον ανέφικτο έρωτα. Χίλιες ποιητικές στιγµές που θα κάνουν πολλές φορές τον αναγνώστη να σκεφτεί για τον Φεδερίκο µας: «Τι αηδονάκι ήταν αυτό στα ξόβεργα του κόσµου;».