Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Μια επική περιπέτεια σε έναν κόσμο καταδικασμένο να επιβιώσει!
Μόνο οι Λευκοί Λυκάνθρωποι θυμούνται πως πέρα από τα Μαύρα Βουνά, οι δυνάμεις της Τρέλας και του Αιώνιου Θανάτου ετοιμάζονται να κατασπαράξουν τον κόσμο, με τους Ανθρώπους να αναλώνονται στα ανούσια παιχνίδια εξουσίας τους. Οι δυνάμεις του Τίποτα επέστρεψαν και μαζί τους ο Βορράς Ξυπνά. Οχτώ γενναίοι σύντροφοι θα τολμήσουν να βαδίσουν από το Φως στο Σκοτάδι, σε μια αποστολή κατασκοπείας και σωτηρίας, εκεί που ένας κόσμος ερειπίων και αρχαίου μίσους ζει και αναπνέει. Ζωές θα συντριβούν και ήρωες θα γεννηθούν, πριν την Τελική μάχη με το θάνατο του Παλιού και τη γέννηση του Καινούργιου. 

Προσωπική άποψη:
Τα τελευταία τρία χρόνια, πολλοί νεαροί σε ηλικία, επίδοξοι συγγραφείς, έχουν κάνει τα πρώτα τους βήματα στο χώρο της φανταστικής λογοτεχνίας, ευελπιστώντας πως θα καταφέρουν να πείσουν το αναγνωστικό πως αξίζουν της προσοχής του, μα και πως έχουν κάτι να πουν μέσα από τα έργα τους, κάτι νέο και φρέσκο να προσφέρουν. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο στόχος αυτός επιτυγχάνεται. Σε κάποιες άλλες, το τελικό αποτέλεσμα, ούτε καν πλησιάζει τους στόχους αυτούς. Και υπάρχουν και οι περιπτώσεις εκείνες όπου αντιλαμβάνεσαι πως ο συγγραφέας έχει προοπτικές, μα πως, ίσως, αυτή η πρώτη του ιστορία, να μην πήγε και τόσο ιδανικά, όπως πιθανότατα να μπορούσε. Στην τρίτη αυτή κατηγορία ανήκει το "Ματωμένη Πανσέληνος", του 24χρονου Χρήστου Παραλόπουλου.

Δεδομένου ότι το βιβλίο δεν είναι πολύ μεγάλο σε έκταση, δεν θ' αναλωθώ στο να σας πω πολλές λεπτομέρειες γύρω από την υπόθεση -νομίζω, άλλωστε, πως η περίληψη είναι υπεραρκετή-, και θα επιλέξω να περάσω κατευθείαν στην προσωπική μου εκτίμηση, σε σχέση με την ουσία του βιβλίου. Ξεκινώντας από τα θετικά, λοιπόν, θα ήθελα ν' αναφερθώ στη μυθοπλαστική ικανότητα του συγγραφέα, η οποία βρίσκεται σε αρκετά υψηλό επίπεδο, ειδικά αν αναλογιστούμε το είδος με το οποίο καταπιάνεται, συνδυαστικά πάντα με την ηλικία του. Έχει πλάσει έναν ολότελα δικό του κόσμο, ο οποίος παρουσιάζει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, τόσο ως προς την χαρτογράφησή του, όσο και ως προς την ιστορία που τον χαρακτηρίζει. Χωρίς υπερβολικές φλυαρίες, ο νεαρός Παραλόπουλου, δημιουργεί εικόνες που εντυπώνονται στη μνήμη μας και μας βάζουν στην καρδιά της ιστορίας του, που είναι γεμάτη από σκοτεινά, μελανά σημεία που κεντρίζουν το ενδιαφέρον μας.

Και κάπου εδώ έρχεται το αρνητικό του βιβλίου, που δεν είναι άλλο από τους χαρακτήρες. Το πρόβλημά τους δεν είναι ούτε τα ψυχογραφήματά τους, που δεν είναι ολοκληρωμένα, ούτε το ότι δεν προλαβαίνουμε να δεθούμε συναισθηματικά μαζί τους, έτσι ώστε να τους ακολουθήσουμε στα μονοπάτια της ιστορίας αυτής πιο βατά κι εύκολα. Όλο το πρόβλημα έχει να κάνει με την ανισοροπία ανάμεσα στον όγκο των χαρακτήρων και στον αφηγηματικό όγκο. Με πιο απλά λόγια, έχουμε ένα βιβλίο λιγότερο από 300 σελίδες, που μας συστήνει μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα μια τόσο υπερβολική πληθώρα ηρώων που, στην πραγματικότητα, καμία ουσιαστική χρησιμότητα δεν έχουν και κατ' επέκτασιν, καμία σημαντική τοποθέτηση μέσα σ' αυτήν. Επί της ουσίας, η παρουσία πολλών ανθρώπων, στερεί το οξυγόνο της αφήγησης, μ' αυτήν να χωλαίνει σε ορισμένα σημεία, χωρίς να μπορεί να τ' αποφύγει.

Πιθανότατα, όλα τα παραπάνω, να σας μπέρδεψαν και να μην έχετε καταλάβει αν αυτό το βιβλίο μου άρεσε ή όχι. Η απάντηση είναι απλή! Μου άρεσε, αλλά όχι όσο θα μπορούσε! Είχε καλές προοπτικές, αλλά δεν αξιοποιήθηκαν όσο θα μπορούσαν! Με μια επιμέλεια, περισσότερο κοντινή στα αμερικάνικα πρότυπα, το κείμενο θα μπορούσε να είναι αρκετά καλύτερο, όχι στην ουσία του ή προς την προσέγγιση του κεντρικού του άξονα, αλλά σε ό,τι σχετίζεται με όλα εκείνα που περιστρέφονται γύρω απ' αυτόν. Παρ' όλα ταύτα, δεν μπορώ να μην αναγνωρίσω αυτή την πρώτη προσπάθεια του Χρήστου Παραλόπουλου, μα και να του ευχηθώ, στο μέλλον, να μας προσφέρει έργα ακόμα ανώτερα από το "πρωτάκι" του.
Βαθμολογία 7/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Παραλόπουλος Χρήστος
Εκδόσεις: Πηγή
Κατηγορία: Ελληνική Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2015
Αρ. σελίδων: 298
ISBN: 978-960-9599-62-7