"Μια ζωή χωρίς άλλοθι" της Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ

Από τα προσφυγικά σπίτια στον Βύρωνα, όπου εξακολουθεί να μένει, και τα βουνά της Στερεάς, ως Επονιτάκι, στο κέντρο του Παρισιού, Πρύτανης όλων των Πανεπιστημίων του Παρισιού, η Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ είχε μια ταραχώδη όσο και ενδιαφέρουσα ζωή. Η ίδια την τιτλοφορεί «χωρίς άλλοθι» γιατί πολλές φορές κινήθηκε στα όρια των εποχών με ρίσκο και θράσος.
Μέσα από την αφήγησή της διακρίνουμε μια αγωνίστρια της ζωής αλλά και της επιστήμης. Είτε ως γραμματέας της ΕΠΟΝ Βύρωνα είτε ως καθηγήτρια στη Σορβόννη στη διάρκεια των γεγονότων του Μάη του ’68 , αυτή η μικρόσωμη γυναίκα είχε βαθιά πίστη στον εαυτό της και στις δυνάμεις της. Οι έρευνες για το Βυζάντιο είναι η μεγάλη προσφορά της στον νεότερο ελληνισμό, καθώς συνέδεσε το όνομά της με την ανάδειξη μιας εποχής που για χρόνια θεωρούνταν «σκοτεινή».

"Η αγωνία ενός ρεπόρτερ" του Νίκου Χασαπόπουλου

Σαράντα τρία χρόνια είμαι στο Βήμα. Μπήκα τον Σεπτέμβριο του 1974 και παραμένω μέχρι και σήμερα, με όλα τα προβλήματα που παρουσιάστηκαν σε αυτό το ιστορικό φύλλο. Προσελήφθην ως ρεπόρτερ και θα αποχωρήσω ως ρεπόρτερ.
Τα τελευταία χρόνια, που είχα αναλάβει τη στήλη του «ΒΗΜΑτοδότη», στην τελευταία σελίδα της εφημερίδας, είχα συνεχείς παρενοχλήσεις αλλά και μεγάλες επιτυχίες. Τη θεωρούσαν ως τη δημοφιλέστερη στήλη σε όλο τον αθηναϊκό Τύπο, με βάση τις μετρήσεις. Όλοι, κυρίως οι πολιτικοί, θέλανε μια αναφορά του ονόματός τους, έστω και αρνητική, όπως κάποιοι μου έλεγαν.
Δούλεψα είκοσι οκτώ χρόνια στην ΕΡΤ: στην αρχή στην ΥΕΝΕΔ, εν συνεχεία στην ΕΡΤ-2 και τέλος στην ΕΡΤ στην Αγία Παρασκευή, χρόνια καλά και κακά.
Σαράντα τρία χρόνια η δημοσιογραφία με έθρεψε και την έθρεψα.
Σε αυτό το βιβλίο συγκέντρωσα μερικά αποσπάσματα εμπειριών από αυτά τα χρόνια, μικρά αλλά –πιστεύω– συμβολικά, για μια εποχή που πολλές φορές πίστεψε ότι θα ξεγελάσει τον χρόνο. Μέσα σε αυτά θα βρείτε τις χαρές και τις πίκρες του δημοσιογράφου, αλλά και αγωνίες, πάθη, λάθη. Θα γελάσετε για σοβαρά γεγονότα και θα κλάψετε με τα ευτράπελα. Όλα ήταν δημοσιογραφία. Τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο.

"Γυμνοί στην κρίση" του Κώστα Μητρόπουλου

Με το γνωστό του χιούμορ, ο πολύπειρος γελοιογράφος Κώστας Μητρόπουλος σχολιάζει, σατιρίζει και δείχνει τον δρόμο της εξόδου από την Κρίση που δεν είναι άλλος από το ρέμα. Γιατί όπως σημειώνει και ο ίδιος στο προλογικό του σημείωμα:
«Ο γκρεμός είναι γκρεμός. Πάει και τελείωσε. Το ρέμα όμως μπορεί πιο κάτω να γίνεται ποτάμι. Με νεράκι γάργαρο. Με φυλλωσιές δροσερές στις όχθες. Και εκεί μπορεί να σεργιανάνε νεράιδες και να χοροπηδούν συλφίδες! Ζουμερές, αφράτες, παιχνιδιάρες! Εν ολίγοις. Συνοψίζοντας, το μέλλον έχει θέσεις για πάρκινγκ. Οι πιθανότητες να έχουμε και αυτοκίνητο πάλι είναι αρκετούτσικες! Μην το αποκλείετε καθόλου». 




"Che: Εικόνες μιας ζωής" των Fernando D. Garcia & Oscar Sola

Ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα ανήκει µόνο στον εαυτό του. Πενήντα χρόνια µετά την εκτέλεσή του σε βουνό της Βολιβίας, ο Τσε µοιάζει να µας στέλνει ένα τελευταίο συνωµοτικό κλείσιµο του µατιού που παρακινεί σε εξέγερση. Ο πιο διάσηµος αντάρτης του 20ού αιώνα προβάλλει τη δική του µεγάλη πορεία αντικοµφορµισµού στις νέες γενιές. Πέρα από τις πράξεις πολιτικής αναταραχής, µε µεγάλη επιρροή στη δεκαετία του ’60, σήµερα είναι κυρίως η φυσιογνωµία του –αυτή η οικεία και ταυτόχρονα άγνωστη εικόνα– που προβάλλει ένα συναίσθηµα κόντρα στο σύστηµα και ένα πρότυπο αδιάφθορης συµπεριφοράς απέναντι στην εξουσία.
Το βιβλίο Che, Εικόνες µιας ζωής υπερβαίνει τα όρια της βιογραφίας και του απλού φωτογραφικού άλµπουµ. Μέσα από τις τετρακόσιες φωτογραφίες, πολλές από αυτές ανέκδοτες, επιλέγει να προτείνει ένα οδοιπορικό στο οποίο, εν είδει σεναρίου, εικόνες και αφήγηση, φωνές και οράµατα συνδυάζονται και αναµειγνύονται. Εποµένως πρόκειται για ένα βιβλίο-φιλµ στο οποίο, µισό αιώνα µετά τον θάνατό του, ο Τσε Γκεβάρα και πάλι πρωταγωνιστεί.
Ο Τσε Γκεβάρα, πενήντα χρόνια µετά την εκτέλεσή του από τον βολιβιανό στρατό, στις 9 Οκτωβρίου του 1967, διατηρεί την αίγλη του ηρωικού αντάρτη. Παρ’ όλο που συχνά χρησιµοποιείται ως αντικείµενο του µάρκετινγκ, µε την αναπαραγωγή της εικόνας του σε µπλουζάκια εφήβων και πλακάτ σε ροκ συναυλίες, το είδωλό του εγγυάται ότι η λατρεία του δεν θα είναι κοινότοπη. Ο Τσε είναι ένα αναπόφευκτο ορόσηµο στην ουτοπία τού ν’ αλλάξουµε τον κόσµο.

"Θάνατος στη Βενετία" του Thomas Mann

Ο πενηντάχρονος Γκούσταφ Άσενµπαχ, ένας επιτυχηµένος συγγραφέας, ταξιδεύει στη Βενετία για διακοπές. Στη διάρκεια ενός γεύµατος στο ξενοδοχείο, την προσοχή του τραβάει ένα εξαιρετικά όµορφο αγόρι. Σύντοµα οι µέρες του αρχίζουν να περιστρέφονται γύρω από το πότε θα το ξαναδεί και αγνοεί τις δυσοίωνες φήµες που κυκλοφορούν ότι ένας λοιµός εξαπλώνεται στην πόλη.
Ο Θάνατος στη Βενετία είναι µια αριστουργηµατική ιστορία για την εµµονή, για την αγωνία του δηµιουργού και την άβυσσο του τέλους.







"Το μοναστήρι της Πάρμας" του Stendhal

Στη σειρά Μεγάλες αφηγήσεις εντάσσονται έργα-ορόσηµα της παγκόσµιας πεζογραφίας· έργα συγγραφέων που έσπασαν το φράγµα του χρόνου και αξίζει να διαβάζονται από όλους ως µέρος µιας συναρπαστικής επικαιρότητας που µας αφορά.
Το Μοναστήρι της Πάρµας του Σταντάλ καθόρισε το ίδιο το µυθιστορηµατικό είδος και θεωρείται από πολλούς το σηµαντικότερο γαλλικό µυθιστόρηµα του 19ου αιώνα. Πρόκειται για ένα αφηγηµατικό παραλήρηµα νεανικής τόλµης και πάθους µε φόντο τα χρυσαφένια τοπία της Ιταλίας µέσα και έξω από τον ναπολεόντειο κόσµο. Ο έρωτας, οι συνωµοσίες, η τέχνη της µηχανορραφίας και η πολιτική µαζί µε όλα σχεδόν τα ανθρώπινα προτερήµατα και ελαττώµατα διεκδικούν το µερίδιό τους σε έναν καταιγισµό µικρών και µεγάλων επεισοδίων.
Πρωταγωνιστεί ο ευειδής νεαρός αριστοκράτης Φαµπρίτσιο ντελ Ντόγκο, η αµίµητη θεία του κόµισσα Σανσεβερίνα, ο δισυπόστατος κόµης Μόσκα και η Κλέλια ντελ Κόντι, µια ιδεατή κορασίδα. Πάνω απ’ όλα όµως πρωταγωνιστεί η στιβαρή φιγούρα του Σταντάλ που κοιτάζει από ψηλά και ενορχηστρώνει µεγαλοφυώς το αριστούργηµά του.
Μυθιστόρηµα αφιερωµένο στην αγέρωχη νιότη, στη δύναµη του έρωτα µα και στο τραγικό µεγαλείο του ανθρώπου όταν αυτός αναµετράται µε τον πόλεµο, τον θάνατο και τον θεό του.

"Οι φύλακες του χρόνου: Ο κλωβός της αιωνιότητας" του Alex Scarrow

Ο Λίαμ Ο’Κόνορ έπρεπε να πεθάνει στο ναυάγιο του Τιτανικού το 1912.
Η Μάντι Κάρτερ έπρεπε να πεθάνει σε αεροπορικό δυστύχημα το 2010.
Η Σαλ Βίκραμ έπρεπε να πεθάνει σε πυρκαγιά το 2026.
Όμως και στους τρεις δίνεται μια δεύτερη ευκαιρία – να εργαστούν για μια μυστική υπηρεσία που κανείς δε γνωρίζει την ύπαρξή της, με έναν και μοναδικό σκοπό: να μην αφήσουν το ταξίδι στον χρόνο να καταστρέψει την Ιστορία…
Το τέλος πλησιάζει για τους Φύλακες του Χρόνου, καθώς ο Λίαμ και η Μάντι μεταφέρονται στο 2070 για να έρθουν αντιμέτωποι με τον αινιγματικό Γουολντστάιν και να διαπιστώσουν μια και καλή αν είναι φίλος ή εχθρός. Αυτό που ανακαλύπτουν σοκάρει περισσότερο απ’ ό,τι θα μπορούσε να φανταστεί κανείς και πολύ γρήγορα οι Φύλακες του Χρόνου ξεκινούν για την τελευταία τους αποστολή – ταξιδεύουν πίσω στους Βιβλικούς Χρόνους για να σώσουν όλη την ανθρωπότητα…