Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Ιταλία, 1932. Η Ιταλία του Μουσολίνι γίνεται όλο και πιο ισχυρή, αλλά με ποιο τίμημα;
Ένα ηλιόλουστο πρωινό του φθινοπώρου, η αρχιτέκτονας Ιζαμπέλα Μπερότι κάθεται σε ένα καφέ στο κατάμεστο κέντρο της Μπελίνα, όταν μια άγνωστη γυναίκα της ζητάει να προσέχει για λίγο την εννιάχρονη κόρη της. Η Ιζαμπέλα δέχεται απρόθυμα και στη συνέχεια βλέπει έντρομη τη γυναίκα να ανεβαίνει στον πύργο του ρολογιού της πόλης και να βουτάει στο κενό.
Αυτή η τραγική συνάντηση ξυπνά έντονες μνήμες και υποχρεώνει την Ιζαμπέλα να ερευνήσει βαθύτερα το παρελθόν, ενώ προσπαθεί να προστατεύσει το κορίτσι από τις Αρχές. Μαζί με τον χαρισματικό φωτογράφο Ρομπέρτο Φάλκο, η Ιζαμπέλα θα ανακαλύψει βαθιά θαμμένα μυστικά που θα αποδειχθούν πολύ πιο επικίνδυνα απ’ όσο θα μπορούσαν να φανταστούν οι δυο τους…

Προσωπική άποψη:
Λιγότερο από έξι μήνες μετά την κυκλοφορία του βιβλίου "Η απελευθέρωση", οι εκδόσεις Κλειδάριθμος έφεραν στη χώρα μας ένα ακόμα βιβλίο της Kate Furnivall, μια απόφαση που με κάνει να πιστεύω πως θέλουν να εδραιώσουν τη θέση της, στο είδος της τουλάχιστον, αλλά και πως επιθυμούν να καλύψουν το κενό που δημιουργεί η αναμονή νέων βιβλίων άλλων αγαπημένων συγγραφέων που ανήκουν στο δυναμικό τους. Όπως και να 'χει, η απόφασή τους αυτή θα έλεγα πως είναι αρκετά σοφή, ιδιαίτερα από τη στιγμή που έχουν κάνει στοχευμένες επιλογές έργων της συγγραφέως, εστιάζοντας περισσότερο σε πιο σύγχρονούς της τίτλους παρά σε παλαιότερους.

Στο βιβλίο αυτό μεταφερόμαστε στην Ιταλία του Μουσολίνι, με την ιστορία μας να ξεκινάει το 1922, τότε που η ζωή της Ιζαμπέλα Μπερότι αλλάζει οριστικά. Ο σύζυγός της σκοτώνεται, η ίδια τραυματίζεται βαριά, κάτι που θα την αναγκάσει να περάσει το υπόλοιπο της ζωής της με μόνιμη βλάβη στο πόδι της. Δέκα χρόνια μετά, η Ιζαμπέλα έχει βρει τις ισορροπίες της, ούσα μία πολύ γνωστή κι επιτυχημένη αρχιτέκτονας -πράγμα διόλου εύκολο σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία, μα και σε έναν εξίσου ανδροκρατούμενο επαγγελματικό κλάδο- που ζει την κάθε μέρα της όσο πιο φυσιολογικά γίνεται. Μέχρι τη στιγμή που η μοίρα θα την φέρει αντιμέτωπη με μία ακόμα δραματική αλλαγή, όταν μια νεαρή γυναίκα αφήσει την κόρη της υπό την επίβλεψη της Ιζαμπέλα, αφήνοντάς της να γίνει μάρτυρας της βουτιάς θανάτου της από τον πύργο του ρολογιού της πόλης. Η Ιζαμπέλα, μαζί με τη βοήθεια του Ρομπέρτο Φάλκο, φωτογράφου, θα κάνει ό,τι μπορεί για να προστατέψει το κορίτσι, την ίδια ώρα που μυστικά που ούτε φανταζόντουσαν έρχονται στην επιφάνεια, με την ίδια ορμή που εκείνη έρχεται αντιμέτωπη με τον εαυτό της.

Όπως και στην "Απελευθέρωση", έτσι κι εδώ, η Furnivall έχει επιλέξει την Ιταλία μιας άλλης εποχής ως σκηνικό για την αφήγησή της, πράγμα που θα έλεγα πως μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση, δεδομένου ότι η ίδια είναι Αγγλίδα και ουδεμία σχέση έχει με την Ιταλία. Παρ' όλα ταύτα, αγκαλιάζει την κουλτούρα, την φιλοσοφία, τη λαογραφία, μα πάνω απ' όλα, την Ιστορία της δεύτερης, με πάρα πολύ μεγάλη αγάπη και ακόμα μεγαλύτερη σεβασμό. Φαίνεται πως έχει μελετήσει σε βάθος την εποχή στην οποία τοποθετείται, αναφέρεται σε ποικίλα ιστορικά γεγονότα μεγάλης βαρύτητας, δίνοντάς μας λεπτομέρειες που μόνο κάποιος που έχει μελετήσει διεξοδικά και επισταμένα μπορεί να τις γνωρίζει, γεγονός που αυξάνει τη ρεαλιστικότητα της αφήγησής της, που βοηθά στο δέσιμο πραγματικότητας και μυθιστορίας, μα και που μας αφήνει με λίγες γνώσεις παραπάνω απ' αυτές που τυχόν είχαμε επί του θέματος.

Βέβαια, μπορεί όλα όσα έχω ήδη αναφέρει να υπάγονται στα προτερήματα της ιστορίας αυτής, το μεγαλύτερό της, όμως, προτέρημα είναι άλλο. Φυσικά, αναφέρομαι στους χαρακτήρες αυτής, αλλά και στον τρόπο που τους αναπτύσσει η συγγραφέας, μα περισσότερο απ' οτιδήποτε άλλο, στο πως δομούνται κι εξελίσσονται οι αναμεταξύ τους σχέσεις, οι οποίες τροφοδοτούνται από το ένστικτο που ξυπνάει βαθιά μέσα μας όταν νιώθουμε πως έχουμε να προστατέψουμε κάτι πραγματικά σημαντικό, κάτι που αξίζει να προστατευτεί, μα και από την ανάγκη μας, όχι μόνο να προσφέρουμε αλλά και να λάβουμε παρηγοριά, τρυφερότητα, στοργή, αγάπη, κατανόηση. Ακόμα και στις χειρότερές μας στιγμές, όταν ψάχνουμε απεγνωσμένα δύναμη να σταθούμε στα πόδια μας και να αντιμετωπίσουμε όσα ταλανίζουν το είναι μας, το συναίσθημα και τη λογική μας, όλα όσα οδηγούν τα "θέλω" και τα "πρέπει" μας σε μια αδιάκοπη κι αέναη κόντρα.

Αν θα έπρεπε να πούμε πως το βιβλίο αυτό διαθέτει ένα και μοναδικό χαρακτηριστικό, αυτό θα ήταν η συμμετρία, κάτι που κυριαρχεί σε όλα τα μέρη της αφήγησης. Υπάρχει μία πλοκή με αρχή, μέση και τέλος, με όλα αυτά να δένουν με έναν τρόπο άρτιο και πλήρως συγκροτημένο, κάτι που επιτρέπει στα γεγονότα να εξελιχθούν έτσι όπως πρέπει, παίρνοντας τον χρόνο τους και δίνοντας και σε 'μας τον χρόνο που χρειαζόμαστε προκειμένου να τα επεξεργαστούμε, όπως και στους ήρωές μας που τον έχουν μεγαλύτερη ανάγκη από εμάς, προκειμένου να εξελίξουν τους εαυτούς τους, να αναπτύξουν τις μεταξύ τους σχέσεις, φτάνοντας στο κομβικό εκείνο σημείο που το να αντιμετωπίσουν τους φόβους και τις ενοχές τους δεν είναι παρά ένα ακόμα ενδιαφέρον παιχνίδι της ζωής, το οποίο δεν είναι διατεθειμένοι να χάσουν. Έντονος ρυθμός, ζωντανές εικόνες, σφιχτή πλοκή, χαρακτήρες με νεύρο, ψυχή και πάθος. Ένα βιβλίο που δύσκολα δεν θ' αγαπήσει κάποιος.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Kate Furnivall
Μεταφραστής: Σωτηροπούλου Χριστίνα
Εκδόσεις: Κλειδάριθμος
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2018
Αρ. σελίδων: 496
ISBN: 978-960-461-874-3