Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Ιούλιος 1945. Ο Μίκλος, Ούγγρος επιζών του Μπέλσεν, καταλήγει, αποστεωµένος και χωρίς δόντια, σε έναν προσφυγικό καταυλισµό στη Σουηδία. Ο γιατρός τού δίνει µερικούς µήνες ζωής. Όµως ο Μίκλος έχει άλλα σχέδια. Βρίσκει µια λίστα 117 νεαρών γυναικών από την Ουγγαρία που βρίσκονται και αυτές σε προσφυγικούς καταυλισµούς στη Σουηδία. Με τον ωραίο γραφικό του χαρακτήρα, γράφει ένα γράµµα στην καθεµία. Γράφει εµµονικά, καθισµένος στη σκιά ενός δέντρου στον κήπο του νοσοκοµείου. Είναι σίγουρος ότι µία από αυτές θα γίνει γυναίκα του. Σε έναν καταυλισµό εκατοντάδες χιλιόµετρα µακριά, η Λίλι διαβάζει το γράµµα του και αποφασίζει να του απαντήσει. Ανταλλάσσοντας γράµµατα, το ζευγάρι ερωτεύεται. Τον Δεκέµβριο του 1945, βρίσκουν τρόπο να συναντηθούν. Έχουν µόνο τρεις µέρες. Και ερωτεύονται ξανά από την αρχή. Τώρα µένει να βρουν έναν τρόπο να παντρευτούν...
To "Πυρετός την αυγή" είναι η ιστορία ενός αλησµόνητου έρωτα, βασισµένη στην πραγµατικότητα.

Προσωπική άποψη:
Ο Péter Gárdos δεν γνώριζε την ιστορία των γονιών του, πως αυτοί οι δύο άνθρωποι συναντήθηκαν, ερωτεύτηκαν, έχτισαν μια κοινή ζωή, ξεκίνησαν μαζί μια οικογένεια ολότελα δική τους. Υποθέτω πως οι περισσότεροι άνθρωποι δε γνωρίζουν, ίσως γιατί θεωρούν πως το να υποθέτουν είναι αρκετό καθώς, στις περισσότερες περιπτώσεις, πραγματικά δεν βρίσκεται κάτι το εντυπωσιακό πίσω από κάθε προσωπική ιστορία. Και όμως, λίγο καιρό μετά τον θάνατο του πατέρα του το 1998, η μητέρα του Gárdos τού παρέδωσε ένα πακέτο από γράμματα. Γράμματα που είχε ανταλλάξει με τον άντρα τους όταν ήταν νέοι και που μέσα τους έκρυβαν αλήθειες άγνωστες σε εκείνον και τόσο συγκλονιστικές που τον οδήγησαν στο να γράψει το πρώτο του μυθιστόρημα.

Ήταν Ιούλιος του 1945 όταν ο Μίκλος, ένας Ούγγρος που είχε επιζήσει από τα φρικτά περιστατικά που έλαβαν χώρα στο Μπέλσεν, έφτασε σε έναν προσφυγικό καταυλισμό στη Σουηδία. Η υγεία του βρισκόταν σε τραγική κατάσταση και ο γιατρός δεν του έδινε παρά ελάχιστους μήνες ζωής. Όμως ο Μίκλος δεν μπορούσε να δεχθεί πως θα έφευγε από τον κόσμο χωρίς να έχει γνωρίσει τη γυναίκα της ζωής του. Έτσι, ζήτησε από τον γιατρό μια λίστα με τα ονόματα των γυναικών συμπατριωτισσών του που επίσης βρίσκοντας σε καταυλισμούς στη Σουηδία, και όταν εκείνος το έκανε, έκατσε κι έγραψε από ένα γράμμα στην κάθε μία, ελπίζοντας πως σε κάποια ανταπόκριση, ανάμεσα στις λέξεις ενός άλλου γράμματος, θα έβρισκε αυτό που έψαχνε. Και όσο παράξενο ή τρελό κι αν ακούγεται, αυτό το κάτι το βρήκε στα γράμματα της Λίλι που ήταν όσα είχε ποθήσει και όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια, ακόμα περισσότερα.

Χρησιμοποιώντας πρωτοπρόσωπη αφήγηση, ίσως για να έρθει ακόμα πιο κοντά με τους γονείς του και τα συναισθήματά τους, ο Gárdos εξιστορεί το πως αυτοί οι δύο άνθρωποι, που σαν να είχαν φτιαχτεί για να είναι μαζί, κατάφεραν τελικά να ανταμώσουν κόντρα σε όλες τις προβλέψεις και τις στατιστικές, μα και ενάντια σε όλες τις δυσκολίες που συνάντησαν στο διάβα τους, μπόρεσαν να ολοκληρώσουν τον έρωτά τους και να ζήσουν μια ζωή που δεν ήταν πάντα εύκολη ή όμορφη, αλλά που, ωστόσο, είχαν ο ένας τον άλλον για να βασίζονται πάνω του και να βρίσκουν παρηγοριά και πίστη στην ελπίδα τους πως τα όνειρα μπορούν να γίνουν πραγματικότητα, αρκεί να προσπαθήσεις μέχρι εκεί που δεν πάει άλλο. Μια αφήγηση ειλικρινείς, χωρίς ωραιοποιήσεις ή γλυκανάλατες σκηνές και λόγια απλά για να συγκινήσει, παρά μονάχα με μια αβίαστη τρυφερότητα που αγγίζει τις καρδιές μας όπως άγγιξε και τον ηρώων μας.

Η σκηνοθετική προϋπηρεσία του Gárdos θα λέγαμε πως είναι αρκετά εμφανής στο βιβλίο του, το οποίο διαθέτει μια κινηματογραφική ροή στην αφήγησή της, μα και στην απεικόνιση του συνόλου της. Την ίδια στιγμή, μαζί με την ανάπτυξη του συναισθηματικού υπόβαθρου, ο συγγραφέας καταφέρνει να αναπτύξει τους χαρακτήρες του και αυτό χωρίς να σταθεί αποκλειστικά και μόνο στους πρωταγωνιστές, μα προσφέροντας έδαφος και στους δεύτερους χαρακτήρες που ο καθένας τους, άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο, παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στα όσα διαδραματίζονται, και η αλήθεια είναι πως στο φινάλε του βιβλίου θα ήθελα να τους έχει δοθεί λίγο περισσότερος χρόνος, έτσι, για να είχα μπορέσει να ρίξω μια μικρή ματιά στο μέλλον τους, που ελπίζω να ήταν πολύ καλύτερο από αυτό που τους επιφύλασσαν τα στερεοτυπικά κακά πρότυπα της εποχής εκείνης που σου στερούσαν ακόμα και το δικαίωμα να αναπνεύσεις ελεύθερος.

Με τρυφερότητα και ρεαλισμό, μα και με μικρές δόσεις χιούμορ που μας θυμίζουν πως η ζωή έχει την κωμική της πλευρά ακόμα και όταν όλα φαντάζουν εξαιρετικά δύσκολα, ίσως και απροσπέλαστα ως προς τα εμπόδια που συναντάμε, στην πρώτη του συγγραφική προσπάθεια, ο Gárdos, μοιράζεται ένα κομμάτι της ζωής του με όλους εμάς, με έναν τόσο ειλικρινή τρόπο που μας συγκινεί βαθιά και αληθινά. Ιδιαίτερα, τα αποσπάσματα από την αλληλογραφία των γονιών του, που μεταφέρονται αυτούσια στις σελίδες του βιβλίου του, αποτελούν μία ξεχωριστή πινελιά που μας αποδεικνύουν τόσο το μεγαλείο της ανθρώπινης πίστης και θέλησης, όσο και το μεγαλείο της αγάπης που πραγματικά, ορισμένες φορές, μπορεί να πάει κόντρα σε όλα, κανόνες, ηθική, στερεότυπα, υποταγές, και ν' αντικρίσει τη δικιά της, προσωπική ελευθερία.
Βαθμολογία 8,5/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Péter Gárdos
Μεταφραστής: Μπούρη Νίνα
Εκδόσεις: Πατάκης
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2018
Αρ. σελίδων: 267
ISBN: 978-960-16-6903-8