Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Η Τενλί Φέιλιν παλεύει να επιβιώσει κάθε μέρα στη μικρή, φτωχική πόλη στην οποία ζει με την αδερφή της και την ψυχικά διαταραγμένη μητέρα της. Κάποτε η πόλη άκμαζε λόγω των διπλανών ορυχείων, αλλά πλέον βρίσκεται σε άθλια κατάσταση – ένα τέλμα που καταπίνει τους ανθρώπους και τα όνειρά τους.
Το μόνο που δίνει δύναμη στην Τενλί είναι η ευκαιρία να κερδίσει τη μοναδική υποτροφία για πανεπιστήμιο, που προσφέρει η εταιρεία των ορυχείων. Αν είναι η πιο άξια, θα ξεφύγει από τις δυσκολίες και τη μιζέρια, και ίσως καταφέρει να βοηθήσει και τους δικούς της.
Μερικές εκατοντάδες μέτρα μακριά, ο μοναχικός και λιγομίλητος Κίλαντ Μπάρετ μένει κι αυτός σε παρόμοιες συνθήκες και παλεύει να είναι εκείνος που θα κερδίσει την υποτροφία, για να αποδράσει από την πόλη που τόσο τον έχει πονέσει. Και οι δύο είναι αποφασισμένοι να μη συνάψουν δεσμούς με τίποτα και με κανέναν και να επικεντρωθούν στον στόχο τους. Έρχεται, όμως, μια στιγμή που θ’ αλλάξει τα πάντα. Τι συμβαίνει όταν μόνο ένας από τους δύο κερδίζει; Όταν μόνο ο ένας θα μπορέσει να δραπετεύσει; Και τι θα απογίνει αυτός που θα μείνει πίσω στο τέλμα;

Προσωπική άποψη:
Μετά τη "Φωνή του τοξότη", οι εκδόσεις Elxis μάς έφεραν ένα ακόμα βιβλίο της πολυαγαπημένης Mia Sheridan, το γνωστό "Kyland" για τους παλιούς μυημένους, το οποίο αφηγείται τη ρομαντική ιστορία δύο νέων ανθρώπων που αν και δεν θα έπρεπε να ερωτευτούν, δεν μπόρεσαν να κάνουν διαφορετικά. Όχι, δεν έχουμε να κάνουμε με μια ακόμα "ροζ" ιστορία που μας στέλνει στα σύννεφα και μας κάνει να ονειροπολούμε, αλλά μια σκληρά ρεαλιστική αποτύπωση της καθημερινότητας ανθρώπων που δεν είναι τόσο ευλογημένοι, ή έστω τυχεροί, όσοι είμαστε εμείς, και όλα αυτά που εμείς θεωρούμε δεδομένα, για εκείνους δεν είναι παρά πράγματα που πρέπει να κυνηγάνε και να διεκδικούν μέρα με τη μέρα, αν θέλουν να επιβιώσουν, δηλαδή, μέχρι την επόμενη.

Σε μικρή πόλη κάπου στα Απαλάχια Όρη, σε ένα μέρος που περιτριγυρίζεται από άγρια, πηγαία ομορφιά, οι κάτοικοι αυτής της μικρής κοινότητας, που στο παρελθόν άκμαζε χάρη στα κοντινά σε αυτήν ορυχεία, αλλά που σήμερα έχει καταρρεύσει, ζουν υπό άθλιες συνθήκες και πολλές φορές δεν έχουν καν τα απαραίτητα που χρειάζεται ένα σπίτι για να περάσει, όχι το μήνα, αλλά την ημέρα. Εκεί ζει και η Τενλί, ένα νέο κορίτσι γεμάτο όνειρα και αγάπη για τη ζωή, μία από τους κατοίκους εκείνους που πιστεύουν πως όσο δύσκολα κι αν είναι τα πράγματα, πάντα υπάρχει κάποιος που υποφέρει περισσότερο από εσένα και πάντα μπορείς, μέσω της προσφοράς, να κάνεις τα πράγματα να φαντάζουν λίγο καλύτερα. Από την άλλη μεριά, υπάρχει ο Κίλαντ, εσωστρεφής και λιγότερο τυχερός από την Τελνί, αφού σε αντίθεση με εκείνη, δεν έχει στο πλευρό του κανέναν που να αγαπάει κι απ' τον οποίο μπορεί ν' αντλήσει δύναμη. 

Οι δύο αυτοί νέοι έχουν ένα κοινό όνειρο. Να κερδίσουν τη μοναδική υποτροφία που προσφέρει η εταιρεία των ορυχείων και που θα τους επιτρέψει, όχι μόνο να σπουδάσουν σε ένα καλό πανεπιστήμιο, αλλά να διεκδικήσουν μια καλύτερη ζωή. Τη ζωή εκείνη που ονειρεύονται τόσα χρόνια. Η Τενλί θέλει να γίνει δασκάλα και να διδάξει στους μαθητές της όσα ξέρει, μα πάνω απ' όλα την αγάπη για την ίδια τη ζωή, ενώ παράλληλα σκοπεύει να βοηθήσει και όσους μπορεί πίσω στο σπίτι της. Αντίθετα, ο Κίλαντ θέλει να γίνει μηχανικός, να έχει ένα καθαρό κρεβάτι κι ένα πιάτο φαγητό στο τραπέζι του, να φύγει από την πόλη που γεννήθηκε που τόσα χρόνια ήταν η προσωπική του φυλακή και να μην κοιτάξει ποτέ ξανά πίσω, πόσο μάλλον να επιστρέψει εκεί για τον οποιονδήποτε λόγο. Έτσι, λοιπόν, τα δύο αυτά παιδιά ξέρουν πως δεν υπάρχει χώρος στη ζωή τους για οίκτο, ούτε για οικειότητες, και πως δεν πρέπει για κανέναν λόγο να υποχωρήσουν και να αφήσουν τους στόχους τους να περάσουν σε δεύτερη μοίρα. Όμως, η ζωή, έχει άλλα σχέδια για εκείνους και όταν οι καρδιές του χτυπήσουν στον πρωτόγνωρο ρυθμό του έρωτα, όσα είχαν για εύκολα μέχρι σήμερα, ανατρέπονται.

Αυτό που εκτιμώ απεριόριστα στη Sheridan είναι το γεγονός πως ποτέ και σε καμία περίπτωση δεν προσπαθεί να ωραιοποιήσει γεγονότα και καταστάσεις. Αντίθετα, επιλέγει να τοποθετήσει τους ήρωές της στον πυρήνα μιας συνθήκης όπου είναι εξαιρετικά δύσκολη, όχι επειδή θέλει να πρωτοτυπήσει ή να δημιουργήσει εντυπώσεις, αλλά γιατί θέλει να μας δείξει και την άλλη πλευρά της ζωής και του έρωτα, εκείνη που δεν είναι τόσο εύκολη και που τα προβλήματα που έχουν να αντιμετωπίσουν οι ήρωές μας είναι πραγματικά και ουσιαστικά δύσκολα, σε αντίθεση με τα περισσότερα ρομαντικά μυθιστορήματα που οι χαρακτήρες περιστρέφονται γύρω από τους εαυτούς τους απλά και μόνο για να έχουν κάτι να ασχολούνται. Και τα προβλήματα αυτά είναι αληθινά, ρεαλιστικά, λαμβάνουν χώρα καθημερινά γύρω μας μόνο που εμείς συνηθίζουμε να κάνουμε πως δεν τα βλέπουμε, ή τα βλέπουμε αλλά δεν ασχολούμαστε περισσότερο μαζί τους επειδή δεν μας αφορούν. Και όμως, ορισμένα πράγματα μας αφορούν όλους, ή τουλάχιστον αυτό θα έπρεπε να ισχύει.

Η συγγραφέας έχει επιλέξει να αφηγηθεί την ιστορία της μέσα από τα μάτια και των δύο νέων, με την αφήγηση να μοιράζεται ανάμεσα στην Τενλί και στον Κίλαντ. Αυτό μας επιτρέπει να έχουμε μία απόλυτα σφαιρική εικόνα της κατάστασης στην οποία βρίσκεται ο καθένας, αλλά και να διεισδύσουμε βαθύτερα στον ψυχισμό του καθενός. Αφηγήσεις γεμάτες εικόνες, συναισθήματα, πόνο και ελπίδες. Μικρές και μεγάλες στιγμές που η τραγωδία έρχεται να συναντήσει την ίδια τη ζωή και να συγκρουστεί με την αξία της, θυμίζοντάς μας πως, καμιά φορά, πρέπει να αναζητάμε την ευτυχία και την ομορφιά που υπάρχει γύρω μας, τόσο στη φύση όσο και στους ανθρώπους, όχι στα μεγάλα και σπουδαία, αλλά στα μικρά, σε εκείνα που μπορεί να μην τα πιάνει το μάτι μας, αλλά που μέσα τους κρύβουν ό,τι πιο σημαντικό έχουμε να διδαχτούμε στην πορεία μας σε τούτη τη ζωή, όσα σκαμπανεβάσματα κι αν έχει αυτές, όσες σπρωξιές κι αν δεχτούμε και βρεθούμε στο έδαφος. Γιατί, σημασία δεν έχει το αν πέσουμε, αλλά το αν θα καταφέρουμε να σηκωθούμε.

Αυτά τα δεκαεφτάχρονα παιδιά, που αναγκάστηκαν να μεγαλώσουν και να ωριμάσουν πριν την ώρα τους, έχουν πάρα πολλά να πουν και πολλές σκέψεις και προβληματισμούς να γεννήσουν μέσα μας, και μέσα από τις δυο τους φωνές μπορούμε να διακρίνουμε δύο οπτικές της ίδιας κατάστασης, που όσα κοινά έχουν, σε άλλα τόσα σημεία διαφέρουν, και αυτό τις καθιστά γοητευτικές. Δύο νέοι άνθρωποι που ερωτεύονται και ονειρεύονται, που φτάνουν στο σημείο εκείνο που πρέπει να επιλέξουν, να κάνουν μια θυσία, τη μεγαλύτερη που θα κάνουν ποτέ στη ζωή τους. Τη θυσία εκείνη μέσω της οποίας ο ένας θα ευτυχήσει και ο άλλος θα δυστυχήσει. Ή μπορεί και όχι, αφού η επίτευξη ενός στόχου, από μόνη της, δεν είναι πάντα ικανή να μας χαρίσει την ευτυχία, όχι όταν έχουμε εγκαταλείψει μια επιθυμία για χάρη μιας άλλης. Διαβάστε την "Ορμή του ταύρου", λοιπόν, και αφεθείτε να ανακαλύψετε τι σημαίνει πραγματικά τραγωδία, πίστη και ελπίδα, μα πάνω απ' όλα, ποιο είναι το νόημα της πραγματικής, ανιδιοτελούς αγάπης, που όση αυτοθυσία και πόνο κι αν κρύβει μέσα της, η ομορφιά της παραμένει μεγαλύτερη.
Βαθμολογία 10/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Mia Sheridan
Μεταφραστής: Γιατράκου Νέλλα
Εκδόσεις: Elxis
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2019
Αρ. σελίδων: 320
ISBN: 978-618-5394-16-5