Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Σικάγο, 1920. Η Χάντλι Ρίτσαρντσον είναι μια κοπέλα «καλής οικογενείας», συγκρατημένη και καθωσπρέπει. Μέχρι τη μέρα που εισβάλλει στη ζωή της ένας παρορμητικός και απίστευτα γοητευτικός άντρας που ονειρεύεται να γίνει συγγραφέας: ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ.
Ερωτεύονται παράφορα, παντρεύονται και φεύγουν για το Παρίσι, όπου θα γίνουν το χρυσό ζευγάρι μιας μυθικής παρέας, στην οποία συμμετέχουν η Γερτρούδη Στάιν, ο Έζρα Πάουντ και ο Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ. Αλλά στο μποέμικο Παρίσι της «χαμένης γενιάς», όπου το αλκοόλ ρέει άφθονο και η τζαζ παίζει ακατάπαυστα, κανείς δε μένει πιστός για πάντα…
Η στιγμή της κρίσης θα έρθει. Και κανείς από τους δυο τους δε θα είναι προετοιμασμένος γι’ αυτό που θα ακολουθήσει…
Ένας από τους πιο μεγάλους και θυελλώδεις έρωτες στον χώρο της λογοτεχνίας γίνεται από την ταλαντούχα Πόλα ΜακΛέιν ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα, που αγαπήθηκε σε ολόκληρο τον κόσμο. 

Προσωπική άποψη:
Ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ ήταν ένας από τους σημαντικότερους Αμερικανούς συγγραφείς του 20ου αιώνα, μα κι ένας από τους πλέον διακεκριμένους δημοσιογράφους της εποχής του, έχοντας στο βιογραφικό του ένα συνολικά πολυτάραχο και περιπετειώδες έργο, όπως ακριβώς υπήρξε και η προσωπική του ζωή. Μια ζωή βγαλμένη σαν από παραμύθι, που η αλήθεια της αποτυπώνεται μέσα από τα έργα του, και που τον οδήγησε στο Παρίσι τις δεκαετίες του '20 και του '30, με τον ίδιο να γίνεται μέλος της θρυλικής Λέσχης της "Χαμένης γενιάς" -των εξόριστων Αμερικανών συγγραφέων που ζούσαν στην πόλη του Παρισιού τις δεκαετίες εκείνες. Ένας άνθρωπος εκρηκτικός, με όνειρα, πάθη, ιδανικά. Ένας καλλιτέχνης ξεχωριστός και ιδιαίτερος, εξού και το έργο του έχει επιβιώσει μέχρι και τις μέρες μας και θα συνεχίσει για πολλά χρόνια ακόμα.

Εκείνα τα χρόνια, λοιπόν, από την αναχώρησή του από το Σικάγο της Αμερικής και την εγκατάστασή του στο Παρίσι όπου έζησε μερικά από τα πλέον εντονότερα και παραγωγικότερα χρόνια της ζωής του, ενέπνευσαν την Paula McLain, η οποία και υπογράφει το "Στο Παρίσι με τον Χέμινγουεϊ", ένα βιβλίο μέσα στις σελίδες του οποίου αποτυπώνεται, όχι μόνο η ζωή του μεγάλου συγγραφέα, αλλά και ο μεγάλος του έρωτας με την πρώτη του γυναίκα -παντρεύτηκε άλλες τρεις φορές στην πορεία της ζωής του-, Χάντλι Ρίτσαρντσον, με την οποία έζησαν σχεδόν οχτώ θυελλώδη χρόνια. Μια παθιασμένη σχέση που μέσα στην μποέμπικη ζωή του Παρισιού έφτασε στην κορύφωσή της, και από 'κει και μετά, σαν να ήταν μονόδρομος, ακολούθησε τη μεγάλη και μοιραία της κάθοδο μέχρι να φτάσει στο οριστικό τέλος της.

Η συγγραφέας αποτυπώνει με παραστατικό τρόπο το μεταπολεμικό Παρίσι της δεκαετίας του '20, με όλη αυτή την ανάλαφρη και καλλιτεχνική συνάμα διάθεση που το χαρακτήριζε, με τον αέρα του φιλελευθερισμού να είναι διάχυτος σε κάθε σημείο της αφήγησής της, και όλα αυτά μέσα από μια σχεδόν λυρική αφηγηματική προσέγγιση, που γεννά μέσα μας μια βαθιά ρομαντική και ταξιδιάρικη διάθεση. Ωστόσο, υπάρχουν και τα κομμάτια εκείνα της ιστορίας της που δεν είναι και τόσο φωτεινά, τα οποία τα αντιμετωπίζει με μια άκρως διαφορετική διάθεση. Με τη σωστή διάθεση, που δεν είναι άλλη από εκείνη του ωμού ρεαλισμού, που μπορεί να γίνεται σκληρός και σκοτεινός κάποιες στιγμές, να μας ταράζει, αλλά που αποτελεί μια αδιαμφισβήτητη αλήθεια που δεν θα αλλάξει ακόμα κι αν επιλέξεις να μην την κοιτάξεις κατάματα.

Δύο από τα πολύ σημαντικά στοιχεία ενός ιστορικού μυθιστορήματος, έστω κι αν η αφήγησή του έχει μυθιστορηματική διάθεση, είναι η πρόζα και η διαχείριση κι ανάπτυξη των χαρακτήρων. Σε ό,τι έχει να κάνει με το πρώτο σκέλος, η McLain έχει κάνει πολύ καλή δουλειά. Όπως προανέφερα, το Παρίσι της εποχής εκείνης, ήταν η πόλη των δύο άκρων και των αντιθέσεων, κάτι που αποτυπώνεται πολύ ξεκάθαρα στο βιβλίο αυτό. Υπάρχει μια υπερβολή, μια παρακμή, μια ακολασία, μια εμμονή απέναντι στις μόδες της εποχής που μπορεί να μην ήταν στερεοτυπικές, αλλά μπορούσαν να οδηγήσουν τόσο στην άνοδο όσο και στην καταστροφή. Μια εποχή βουτηγμένη στα απέλπιδα όνειρα, τα τσιγάρα, το αλκοόλ, την ανάγκη για προσωπική έκφραση που μπορεί να γινόταν και η καταστροφή κάποιου. Στοιχεία και δεδομένα που η συγγραφέας αξιοποιεί στο έπακρο προκειμένου να χτίσει μια ολόδικιά της σκηνή, πάνω στην οποία κινούνται, ζουν και πράττουν οι ήρωές της.

Και στο σημείο αυτό φτάνουμε στο δεύτερο στοιχείο, τους χαρακτήρες, που όσο εύκολο κι αν φαίνεται να χειριστείς την ανάπτυξη υπαρκτών προσώπων, που μπορείς να συλλέξεις άπειρα στοιχεία γι' αυτούς, μόνο εύκολο δεν είναι. Γιατί είναι άλλο να καταγράφεις ιστορικά γεγονότα και άλλο το να προσπαθείς να μπεις στην καρδιά, στην ψυχή και στο μυαλό αυτών που τα δημιούργησαν. Και δεν είναι πάντα ευχάριστο να διαβάζεις τις κρυφές αυτές αλήθειες -γιατί η συγκεκριμένη ιστορία δεν είναι στην πραγματικότητα μια ρομαντική ερωτική ιστορία, αλλά ένα ερωτικό δράμα-, ωστόσο, είναι το πιο τίμιο. Γιατί η ιστορία της Χάντλι και του Έρνεστ μπορεί να ξεκινάει με τον πιο ρομαντικό τρόπο, ρίχνει την αυλαία της, όμως, με τρόπους άλλοτε τραγικούς, άλλοτε ακραίους, στηριζόμενους, όμως, πάντοτε στην εσωτερική τους αλήθεια και στον τρόπο με τον οποίο έχτισαν τις βάσεις του κόσμου τους.

Φυσικά, ένα βιβλία σαν και αυτό δεν θα μπορούσε να έχει ένα τέλος του τύπου, "ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα", ωστόσο, νιώθουμε μια κάποια ανακούφιση μαθαίνοντας πως παρά που πέρασε μέσα από έναν βούρκο, η Χάντλι κατάφερε να βγει από αυτόν, όχι αλώβητη, αλλά αρκετά δυνατή για να βρει τη δικιά της ευτυχία. Όσον αφορά τον Χέμινγουεϊ, όντας πραγματικός καλλιτέχνης της εποχής του, και ψυχικά ασθενής όπως αποδείχθηκε στην πορεία της ζωής του, που ο ίδιος άλλωστε τερμάτισε με τόσο άγριο τρόπο, ήταν όλα όσα θα περίμενε κανείς από αυτόν. Μεγαλειώδης, ονειροπόλος, ακραίος, παθιασμένος, βίαιος και απαιτητικός, ακόμα και από τον ίδιο του τον εαυτό, κάποιες φορές εκνευριστικά απωθητικός, μα που στο τέλος, το πιο ισχυρό συναίσθημα που γεννά μέσα σου η παρουσία του δεν είναι άλλο από μια τρυφερότητα που δεν εκφράζεται με λόγια, παρά μονάχα με την σκέψη του να μπορούσαν τα πράγματα να ήταν διαφορετικά, τόσο γι' αυτόν, όσο και για την οικογένειά του, που σημαδεύτηκε από το μεγάλο ταλέντο του μα και από την παράνοιά του.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Paula McLain
Μεταφραστής: Πίπη Φωτεινή
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2019
Αρ. σελίδων: 432
ISBN: 978-618-01-3188-8