Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
ΞΥΠΝΑΣ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΑΙΜΑΤA. ΣΤΟΝ ΚΑΤΩ ΟΡΟΦΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΠΤΩΜΑ:
ΤΟ ΠΤΩΜΑ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΣΟΥ.
ΔΕΝ ΤΟ ΕΚΑΝΕΣ ΕΣΥ. ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ; ΠΩΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕΣ, ΑΝΕΚΑΘΕΝ ΗΣΟΥΝ Ο ΚΑΛΟΣ ΓΙΟΣ…
Ο Γιου-τζιν, υποδειγματικός γιος, πρωταθλητής κολύμβησης, επιμελής φοιτητής, ξυπνά ένα πρωί από μια παράξενη μεταλλική μυρωδιά και ένα τηλεφώνημα από τον αδελφό του, που ρωτά αν όλα στο σπίτι είναι εντάξει – βρήκε αναπάντητη από τη μητέρα τους μέσα στην άγρια νύχτα. Ο Γιου-τζιν σύντομα ανακαλύπτει το πτώμα της σε μια λίμνη αίματος στον κάτω όροφο του σπιτιού τους στη Σεούλ. Δεν θυμάται πολλά για την περασμένη νύχτα· σχεδόν όλη του τη ζωή υποφέρει από επιληψία, οπότε συχνά έχει προβλήματα με τη μνήμη του. Το μόνο που θυμάται, κι αυτό αχνά, είναι η μητέρα του να φωνάζει τ’ όνομά του. Του φώναζε για να τη βοηθήσει; Ή τον παρακαλούσε να μην τη σκοτώσει;
Έτσι ξεκινά η απεγνωσμένη τριήμερη αναζήτηση του Γιου-τζιν: προσπαθεί να εξιχνιάσει τι συνέβη εκείνη τη νύχτα, και να μάθει επιτέλους την αλήθεια για τον εαυτό του και την οικογένειά του.
ΠΟΙΟΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΕΙΣ ΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ;

Προσωπική άποψη:
Το πολυαναμενόμενο μυθιστόρημα της Κορεάτισσας You-Jeong Jeong, που έχει χαρακτηριστεί ως μία απ' τις διαδόχους του Stephen King -όπως μαρτυρά και το εξώφυλλο του βιβλίου-, "Ο καλός γιος", κυκλοφόρησε πριν από λίγες μέρες από τις εκδόσεις Μεταίχμιο που, όπως έχουν αποδείξει πολλάκις, όχι μόνο έχουν πολύ καλό κριτήριο στην επιλογή των αστυνομικών και θρίλερ μυθιστορημάτων τους, αλλά και την απαραίτητη κρίση ώστε να ξεχωρίζουν τι είναι αυτό που μπορεί να κάνει τη διαφορά, προσφέροντάς μας, κάθε φορά, νέες αναγνωστικές συγκινήσεις που, ακόμα κι αν δεν μας ενθουσιάσουν -πράγμα σπάνιο-, καταφέρνουν να μείνουν βαθιά χαραγμένες στο μυαλό μας, αν όχι για πάντα, για πάρα πολύ καιρό. Αυτή είναι μία απ' τις μεγαλύτερες επιτυχίες ενός εκδοτικού, και όσον αφορά τον "Καλό γιο", είναι αναμφίβολα από τα βιβλία εκείνα που σίγουρα θα θυμάστε μετά την ολοκλήρωση της ανάγνωσής του.

Ο εικοσιεξάχρονος Γιου-τζιν, ξυπνάει ένα πρωί εξαιτίας της μεταλλικής μυρωδιάς του αίματος που έχει πλημμυρίσει το δωμάτιό του. Καθώς ανακτά τη συνείδησή του, συνειδητοποιεί πως τόσο τα σεντόνια στο κρεβάτι του όσο και τα ρούχα του, είναι βουτηγμένα στο αίμα. Νιώθει μπερδεμένος, ενώ δεν μπορεί να θυμηθεί τίποτα που να σχετίζεται με την προηγούμενη νύχτα, ή κάτι που να εξηγεί την κατάσταση στην οποία έχει βρεθεί τώρα -πράγμα όχι ιδιαίτερα παράξενο, αφού όντα επιληπτικός, ακολουθεί μια φαρμακευτική αγωγή που του προκαλεί κενά μνήμης. Δεν θυμάται τίποτα, λοιπόν, εκτός από τη μητέρα του, κι αυτό αμυδρά, να φωνάζει το όνομά του. Καθώς κατεβαίνει στον κάτω όροφο του σπιτιού του, που μοιράζεται με τη μητέρα και τον υιοθετημένο του αδερφό, διαπιστώνει πως το σπίτι είναι γεμάτο ματωμένες πατημασιές, και η πηγή του αίματος που τις έχει προκαλέσει, το νεκρό σώμα της μητέρας του που κείτεται στην κουζίνα.

Τότε είναι που ξεκινάει το μεγάλο και πραγματικό δράμα του Γιου-τζιν, που μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν το ιδανικό πρότυπο ανθρώπου και γιου, και που τώρα καλείται να αποδείξει την αθωότητά του -αν όντως δεν σκότωσε εκείνος τη μητέρα του-, ανακαλύπτοντας τι πραγματικά συνέβη τόσο σε εκείνη όσο και στον ίδιο, που αδυνατεί να ανακαλέσει τη νύχτα του τρόμου που οδηγεί στην κατάρρευση της οικογένειάς του και όχι μόνο της ζωής του. Μέσα από την περιπέτεια της αναζήτησής του με σκοπό να φτάσει στην αλήθεια πίσω από τον φόνο της μητέρας του, ο Γιου-τζιν θα κάνει ένα πολύ μεγαλύτερο "ταξίδι" απ' όσο πίστευε αρχικά, μέσα από το οποίο θα ανακαλύψει από την αρχή τον ίδιο του τον εαυτό κι ένα σωρό πράγμα που αγνοούσε σχετικά με αυτόν, μα και αλήθειες για την οικογένειά του τις οποίες αγνοούσε, ή που τις έβλεπε αλλά εθελοτυφλούσε.

Προσωπικά, είμαι λάτρης της Ιαπωνικής και της Κορεάτικης κουλτούρας, σε ένα ευρύτερο επίπεδο, και λατρεύω να διαβάζω ιστορίες που προέρχονται από τις χώρες αυτές, καθώς διαθέτουν μια ολότελα δική τους αισθητική και προσέγγιση που δεν μπορείς να την συναντήσεις πουθενά αλλού και που κανείς δεν μπορεί να αντιγράψει. Χωρίς καν να το προσπαθούν, αξιοποιώντας όλη τη μαγεία και τη φρίκη των πιο αρχέγονων ενστίκτων των ανθρώπων, τροφοδοτούν τους πιο πηγαίους φόβους μας, εκείνους που πολλές φορές αρνούμαστε να δεχτούμε, αλλά που ζουν βαθιά μέσα μας και θεριεύουν περιμένοντας, ίσως, τη στιγμή εκείνη που το συνειδητό και το ασυνείδητο θα συγκρουστούν οδηγώντας... ένας θεός ξέρει που. Αυτό ακριβώς κάνει και η Jeong, που μέσα από την σύγκρουση συνειδητού και ασυνείδητου του Γιου-τζιν, μας καλεί σε ένα μονοπάτι αναζήτησης μιας ταυτότητας που μπορεί να μην ανταποκρίνεται, τελικά, στην εικόνα που όλοι έχουν, αλλά σε αυτήν που βρίσκεται πίσω από τον καθρέφτη.

Το στοιχείο του βιβλίου που αποτελεί πιθανότητα τη μεγαλύτερή του "παγίδα", είναι το γεγονός πως υπάρχουν απειροελάχιστοι διάλογοι και πως στο μεγαλύτερο μέρος του βασίζεται στον εσωτερικό διάλογο του Γιου-τζιν με τον ίδιο του τον εαυτό. Αυτό σημαίνει πως έχουμε να κάνουμε με ένα βαθιά ψυχογραφικό και ψυχαναλυτικό βιβλίο, με μια πραγματική και ουσιαστική ενδοσκόπηση ενός ανθρώπου που, προσπαθώντας να ανακαλέσει τη μνήμη του, ανακαλύπτει, τελικά, πράγματα για τον ίδιο και την οικογένειά του που θα ήθελε να μην γνωρίζει ποτέ, ή έστω να τα κρατήσει θαμμένα σε κουτάκια του μυαλού του. Την ίδια στιγμή, όμως, έχουμε να κάνουμε και με ένα αρκετά μονοδιάστατο βιβλίο -πράγμα που εμένα δεν με ενόχλησε καθόλου, όχι μόνο επειδή η συγγραφέας τα καταφέρνει εξαιρετικά σε επίπεδο ανάλυσης του χαρακτήρας της, αλλά και γιατί το λογοτεχνικό επίπεδο της αφήγησής της είναι τόσο υψηλό που σε παρασύρει τόσο που σχεδόν ξεχνάς πως παρακολουθείς μία και μοναδική οπτική, ενός και μόνο ανθρώπου.

Κατά μία έννοια, το βιβλίο χωρίζεται σε τρεις αφηγηματικές περιόδους, όπου στην κάθε μία από αυτές, ο Γιου-τζιν, προσπαθεί να συνδέσει τα σπασμένα κομμάτια του καθρέφτη μέσα στον οποίο αντανακλάται το είδωλό του και η αλήθεια του τι συνέβη, πίσω από αυτόν. Σίγουρα, το δεύτερο, είναι το λιγότερο δυνατό από τα τρία, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως είναι αδύναμο. Απλά, είναι περισσότερο εσωτερικό, άρα στοχεύει σε ένα διαφορετικό επίπεδο από τα άλλα δύο, με το τρίτο να κορυφώνει την αγωνία και το δράμα στον υπέρμετρο βαθμό, ενώ μας προσφέρει μια σειρά ανατροπών και εκπλήξεων που φέρνουν τα πάνω κάτω όχι μόνο στη ζωή του ήρωά μας, αλλά και στα σενάρια που έχουμε βάλει εμείς οι ίδιοι με το μυαλό μας. Με απλά λόγια, "Ο καλός γιος" είναι ένα ανθρώπινο δράμα, ένα ψυχολογικό θρίλερ, μια αντανάκλαση της εικόνας του βαθύτερου, κρυφού εαυτού μας -που όλοι έχουμε, είτε το παραδεχόμαστε είτε όχι-, μια ιστορία που σε προκαλεί να κοιτάξεις τις αλήθειες βαθιά μέσα σου, μα και μια ιστορία που δεν θα ξεχαστεί.
Βαθμολογία 9,5/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: You-Jeong Jeong
Μεταφραστής: Τζώτη Αμαλία
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2020
Αρ. σελίδων: 392
ISBN: 978-618-03-2039-8