Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Ίσως το τρομακτικότερο μέχρι στιγμής βιβλίο του Stephen King.
O μετρ του τρόμου επιστρέφει στα κλασικά του θέματα, υφαίνοντάς τα στην Αμερική της περιόδου της κρίσης.
Αργά τη νύχτα, σ’ ένα ήσυχο προάστιο της Μινεάπολης, άγνωστοι εισβάλλουν στο σπίτι της οικογένειας Έλις και, αφού δολοφονούν αθόρυβα τους γονείς τού δωδεκάχρονου Λουκ, τον απάγουν και τον επιβιβάζουν σ’ ένα μαύρο SUV. Ο Λουκ ξυπνάει στο Ινστιτούτο, σ’ ένα δωμάτιο ίδιο με το δικό του, αλλά χωρίς παράθυρα. Έξω από τη δική του πόρτα υπάρχουν άλλες πόρτες, πίσω από τις οποίες κρατούνται άλλα παιδιά με ιδιαίτερες ικανότητες, όπως η τηλεπάθεια και η τηλεκίνηση. Έχουν έρθει κι αυτά εδώ με παρόμοιο τρόπο. Είναι η Καλίσα, ο Νικ, ο Τζορτζ, η Άιρις και ο δεκάχρονος Έιβερι Ντίξον.
Σ’ αυτό το σκληρό ίδρυμα, η διευθύντρια, η κυρία Σίγκσμπι, και το προσωπικό της είναι είναι απόλυτα αφοσιωμένοι στον σκοπό τους: να αποσπάσουν από τα παιδιά τη δύναμη στην οποία οφείλουν τα υπερφυσικά τους χαρίσματα. Δεν υπάρχουν ηθικοί ενδοιασμοί. Αν συνεργάζεσαι, κερδίζεις μάρκες για τους αυτόματους πωλητές σνακ και αναψυκτικών. Αν όχι, η τιμωρία είναι σκληρή. Ένα ένα, τα παιδιά εξαφανίζονται και ο Λουκ ψάχνει απεγνωσμένα να ξεφύγει. Όμως κανείς έως τώρα δεν έχει δραπετεύσει από το Ινστιτούτο… Ανείπωτα τρομακτικό, όσο και η Πύρινη οργή, αλλά με τη δύναμη της παιδικής ματιάς του Αυτό, το Ινστιτούτο είναι μια τραγική και συγκλονιστική ιστορία όπου το καλό αντιμάχεται το κακό σ’ έναν κόσμο όπου οι καλοί δεν νικούν πάντα.

Προσωπική άποψη:
"Το ινστιτούτο", το τελευταίο -μέχρι στιγμής- βιβλίο του Stephen King, κυκλοφόρησε λίγο πριν τη δύση του 2019, σε ολόκληρο τον κόσμο, και όπως ήταν αναμενόμενο, οι πωλήσεις του ξεπέρασαν κάθε προσδοκία, αφού οι απανταχού fans του δημοφιλούς συγγραφέα τρόμου έσπευσαν ν' αποκτήσουν το νέο του "τέκνο". Ως εκ τούτου, δεν άργησαν να κυκλοφορούν στο διαδίκτυο και στα έντυπα, σχόλια και κριτικές σχετικά με το νέο του αυτό πόνημα, με τις περισσότερες από αυτές να το χαρακτηρίζουν ως το τρομακτικότερο βιβλίο του μέχρι σήμερα. Αναμφίβολα, όταν διαβάζεις κάτι τέτοιο, δεν μπορείς παρά να ιντριγκαριστείς και ν' αποδεχθείς κι εσύ με τη σειρά σου την πρόκληση.

Έχω δηλώσει πολλάκις πως μου αρέσει ο King, κυρίως επειδή έχει εξαιρετικά ευφάνταστες ιδέες και έναν μοναδικό, ολότελα δικό του τρόπο να τις αναπτύσσει, αλλά πως δεν είναι και ο προσωπικός μου αγαπημένος, κυρίως επειδή έχει μια ροπή προς την ακατάπαυστη φλυαρία -τα περισσότερα βιβλία του θα μπορούσαν να είναι πολύ λιγότερες σελίδες και να είναι εξίσου δυνατά-, χωρίς αυτό να σημαίνει πως απορρίπτω το ταλέντο του. Απλά το διευκρινίζω, για μια ακόμα φορά, επειδή για κάποιον λόγο οι φανατικοί του αναγνώστες έχουν μια τάση να μην καταλαβαίνουν τη διαφορά ανάμεσα στο δεν θεωρώ κάποιον τον καλύτερο συγγραφέα όλων των εποχών και στο μου αρέσει πολύ, αλλά θα μπορούσε κάποιες φορές να λέει λιγότερα. Και ο βασικός λόγος που το αναφέρω ξανά είναι επειδή και στο συγκεκριμένο βιβλίο παρατηρούμε μια κάποια περιττή φλυαρία σε ορισμένα σημεία, με αυτό, ωστόσο, να είναι το μοναδικό μείον του βιβλίου γιατί, κατά τ' άλλα, είναι εξαιρετικό.

Σ' ένα προάστιο της Μινεάπολης ζει η οικογένεια Έλις, μια ήσυχη, μεσοαστική οικογένεια όπως τόσες και τόσες άλλες, που ποτέ δεν έχει δώσει δικαιώματα. Και όμως, στο σπίτι αυτών των ανθρώπων εισβάλλει ένα βράδυ μία ομάδα ανδρών, δολοφονώντας τους γονείς και απαγάγοντας τον δωδεκάχρονο γιο της οικογένειας, Λουκ, τον οποίο και μεταφέρουν στο Ινστιτούτο. Εκεί, ο Λουκ, θα βρεθεί σε ένα δωμάτιο όμοιο με το δικό του, αλλά χωρίς παράθυρα, ενώ δίπλα του υπάρχουν κι άλλα δωμάτια, παρόμοια με το δικό του, με το καθένα από αυτά να φιλοξενεί και από ένα παιδί. Τα παιδιά αυτά, όμως, δεν είναι συνηθισμένα, αφού διαθέτουν ιδιαίτερες ικανότητες, όπως τηλεπάθεια ή τηλεκίνηση, και αυτός είναι ο λόγος που το Ινστιτούτο έκανα ό,τι έκανε προκειμένου να τα αποκτήσει, αποφασισμένο να αποσπάσει τις δυνάμεις τους ό,τι κι αν χρειαστεί να κάνει. Για όσους συνεργάζονται, υπάρχει ανταμοιβή. Για τους άλλους, σκληρή τιμωρία. Κι εκεί που τα παιδιά αρχίζουν να εξαφανίζονται ένα ένα, ο Λουκ συνειδητοποιεί πως αν θέλει να σώσει τη ζωή του, πρέπει να βρει έναν τρόπο να φύγει από 'κει μέσα.

"Το Ινστιτούτο" είναι ένα βιβλίο που πολλά γράφτηκαν γι' αυτό και που, κατά έναν περίεργο τρόπο, δεν υπερέβαλαν καθόλου, όπως αποδείχθηκε. Πράγματι, έχουμε να κάνουμε με ένα από τα καλύτερα βιβλία του βασιλιά του τρόμου, με μια πλοκή άψογα δομημένη και με τρομερές εντάσεις που σου κόβουν την ανάσα, μα και γεμάτη μυστήριο, αγωνία και στιγμές καταιγιστικής δράσης που δεν σε αφήνουν να χαλαρώσεις και να ρίξεις τις άμυνές σου, ούτε για μια στιγμή. Παράλληλα, έχουμε εξαιρετική σκιαγράφηση χαρακτήρων, που δίνει μια άλλη βαρύτητα και ένα διαφορετικό βάρος στο σύνολο του βιβλίου που, εκτός όλων των άλλων, διαθέτει όλα τα κλασσικά στοιχεία της άκρως γλαφυρής αφηγηματικής τεχνικής του King, που σε ορισμένα σημεία είναι τόσο έντονα αποδομένη που κάνει το στομάχι σου να σφίγγεται. 

Ως μαμά, κάτι που επίσης έχω επαναλάβει πολλές φορές, έχω μια ευαισθησία απέναντι σε βιβλία αυτού του είδους που πραγματεύονται ιστορίες παιδιών, ακόμα και αν αυτές τοποθετούνται μέσα σε μια σφαίρα φανταστικού και μεταφυσικού. Γιατί, άσχετα από την βάση πάνω στην οποία χτίζονται τα θεμέλια της ιστορίας, δεν παύει, στον πυρήνα της, να είναι μια ιστορία κακοποίησης πλασμάτων που κανονικά δεν θα έπρεπε κανείς ν' αγγίζει και αν το κάνει, να δέχεται την ύψιστη θεία τιμωρία, ή όπως αλλιώς θέλει να την ονομάσει κανείς. Και ναι, η ιστορία αυτή γέννησε μέσα μου πολύ έντονα συναισθήματα οργής, μα στον αντίποδα, και εξαιρετικά συναισθήματα τρυφερότητας απέναντι σε αυτά τα πλάσματα που άθελά τους βρέθηκαν ν' αποτελούν τα πιόνια σε ένα παιχνίδι που ποτέ δεν δέχθηκαν να συμμετάσχουν, όχι μόνο γιατί το έπαθλο είναι η ίδια τους η ζωή, αλλά γιατί η εκμετάλλευση δεν μπορεί, και δεν πρέπει, να είναι αποδεχτή σε κανένα επίπεδο.

Πράγματι, "Το Ινστιτούτο" είναι ένα βιβλίο μίξη των "Αυτό" και "Πύρινη οργή", παίρνοντας τα στοιχεία της παιδικής ματιάς, τρυφερότητας, ευαισθησίας, ενότητας και αποφασιστικότητας από το πρώτο, και την τρομακτική έκρηξη οργής και την ακρότητα των στιγμών της "Πύρινης οργής", χωρίς να φτάσει το πρώτο, αλλά ξεπερνώντας σίγουρα το δεύτερο. Συνοψίζοντας, λοιπόν, και χωρίς να θέλω να σας αποκαλύψω πολλά περισσότερα, έχουμε να κάνουμε με ένα πολύ δυνατό βιβλίο ,σε όλα τα επίπεδα, με έντονο ρυθμό και κινηματογραφική ροή -θα μου άρεσε να το δω και σε ταινία-, ιδωμένο μέσα από μια καθαρά παιδική ματιά, χωρίς αυτό να σημαίνει πως απουσιάζει η βία και η αγριότητα, παντρεύοντάς την, ωστόσο, με μια ιδιαίτερη τρυφερότητα και την ανάγκη για ατομική ελευθερία και δυνατότητα επιλογής.
Βαθμολογία 9,5/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Stephen King
Μεταφραστής: Τσιρώνη Έφη
Εκδόσεις: Κλειδάριθμος
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2019
Αρ. σελίδων: 632
ISBN: 978-960-645-009-9