O Βαγγέλης Μπέκας γεννήθηκε στην Πρέβεζα το 1976. Σπούδασε Μηχανικός Παραγωγής και Διοίκησης στο Πολυτεχνείο Κρήτης, και στη συνέχεια Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας.O ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΠΕΚΑΣ γεννήθηκε στην Πρέβεζα. Έχουν εκδοθεί ακόμα τέσσερα μυθιστορήματά του, τελευταίο από το οποία είναι το "Μαύρο φυλαχτό", που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ψυχογιός.
Έχει βραβευτεί από την Ένωση Σεναριογράφων Ελλάδος για τα μεγάλου μήκους σενάριά του: "Το 13o υπόγειο" και "Η χύτρα". Διηγήματα και άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες και περιοδικά. Zει στην Αθήνα, όπου συντονίζει εργαστήρια δημιουργικής γραφής.
Με αφορμή την κυκλοφορία του νέου του βιβλίου με τίτλο "Ο γιος μας", ο Βαγγέλης Μπέκας μάς παραχώρησε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη την οποία εύχομαι να απολαύσετε, ενώ θέλω να τον ευχαριστήσω θερμά για τον χρόνο του.

Μετά το “Μαύρο φυλαχτό”, ένα καθαρόαιμο ιστορικό μυθιστόρημα, ήρθε “Ο γιος μας”, ένα βιβλίο εντελώς διαφορετικό. Πώς προέκυψε αυτή η μετάβαση και γιατί χριεάστηκε να περιμένουμε περισσότερα από τρία χρόνια για να έχουμε ένα νέο βιβλίο με την υπογραφή σας;

Δεν ήθελα να βιαστώ. Ήθελα να γράψω κάτι αξιόλογο, κάτι που να με εκφράζει απόλυτα. Δούλεψα αρκετά το ύφος, την πλοκή και τους χαρακτήρες, δούλεψα τις σχέσεις των ανθρώπων που εξελίσσονται κατά τη διάρκεια της αφήγησης. Κι όλα αυτά τα έκανα χρησιμοποιώντας μυστήριο, αγωνία, εκπλήξεις κι ανατροπές, διότι τέτοιου είδους βιβλία μου αρέσει να διαβάζω.

Ήταν πιο εύκολη η συγγραφή ενός βιβλίου που δεν ήταν ιστορικό, και που απαιτεί πολύ έρευνα προκειμένου να είναι κανείς συνεπής στα κείμενά του, ή και γι' αυτό χρειάστηκε να συλλέξετε στοιχεία που ίσως δεν πηγαίνει το μυαλό του αναγνώστη και που απαιτούσαν πολύ από τον χρόνο σας;

Στο Γιο μας οι δυσκολίες είναι άλλες. Παρόλο που υπάρχει κεντρικός ήρωας, ο Νίκος, πρόκειται για ένα πολυπρόσωπο μυθιστόρημα με διαφορετικές οπτικές γωνίες, με γυναίκες και άντρες ήρωες, στους οποίους έπρεπε να σκύψω. Παράλληλα είναι ένα οικοδόμημα αρκετά σύνθετο σε επίπεδο πλοκής, με μυστικά που όφειλα να κρύψω προσεχτικά μέχρι την κατάλληλη ώρα. Επίσης, έπρεπε να κρατήσω με προσοχή τις ισορροπίες, ώστε ο αναγνώστης να βουτήξει στην ιστορία και να παρασυρθεί χωρίς να λιμνάζει τίποτα.

Ποιος ήταν ο λόγος που επιλέξατε να καταπιαστείτε με μια ιστορία μέσα στην οποία θίγονται πολλά θέματα και ζητήματα, άλλα αντικρουόμενα, άλλα άμεσα συνδεδεμένα το ένα με το άλλο, αλλά όλα τους με μεγάλη βαρύτητα και σημασία;

Νομίζω ότι το βασικό ζήτημα είναι το μυστήριο της ανθρώπινης ύπαρξης που άλλοτε μας οδηγεί να γίνουμε αρνιά κι άλλοτε θηρία. Η αγάπη είναι αυτή που μας ενώνει, το μίσος για το άγνωστο αυτό που μας οδηγεί στα άκρα. Αν έρθουμε κοντά, αν γνωρίσουμε τον άλλο, τότε τίποτα πια δεν θα μας φοβίζει.

Ήταν εύκολο να διατηρήσετε τις ισορροπίες όσο προχωρούσατε και χτίζατε την πλοκή της ιστορίας;

Αν θες το μυθιστόρημα να είναι σφιχτοδεμένο, να ανεβάζει διαρκώς στροφές, η μία ιστορία να επηρεάζει την άλλη σε σημεία κλειδιά και να λειτουργεί ως βατήρας σασπένς, αν θες να υπάρχει δυναμική εξέλιξη χαρακτήρων και σχέσεων, τότε έχεις μπλέξει ως δημιουργός. Είναι πολύ δύσκολο. Πάρα πολύ. Παίρνεις ρίσκα. Τολμάς, δημιουργείς κι ελπίζεις να αρέσει.

 
Μιλάμε για μια ιστορία όπου είναι εξαιρετικά δύσκολο για τον αναγνώστη να μην εμπλακεί συναισθηματικά. Εσείς, ως συγγραφέας, καταφέρατε να το πετύχετε, και γενικότερα, είναι κάτι που κάνετε όταν συγγράφετε, να βλέπετε τα πράγματα πιο αποστασιωποιημένα, ή τελικά κερδίζει το συναίσθημα;

Γράφω με την ψυχή μου, με πάθος. Νομίζω ότι είναι εμφανές στον αναγνώστη του βιβλίου. Παράλληλα όμως χρησιμοποιώ τεχνικές εμπνευσμένες από το θέατρο, ώστε να αποφύγω τις υπερβολές και να είναι πειστικές οι εσωτερικές διεργασίες των χαρακτήρων.

Πολλές φορές, οι αναφορές στη μουσουλμανική κοινότητα και η σύγκρισή της, εντός ή εκτός εισαγωγικών, με την ελληνική κοινότητα, προκαλεί αντιδράσεις. Αυτό ήταν κάτι που σας προβλημάτισε;

Φανατικοί υπάρχουν και στις δυο πλευρές. Οι περισσότεροι είμαστε απλοί άνθρωποι που θέλουμε το καλό των άλλων. Είναι στοίχημα και για τις δύο κοινότητες, τη χριστιανική και τη μουσουλμανική, να κλείσουμε την πόρτα στους εξτρεμιστές. Μην ξεχνάτε ότι ο Θεός των μουσουλμάνων και των χριστιανών είναι ο ίδιος Θεός. Οι ερμηνείες διαφέρουν μόνο.

Συνήθως δεν υπάρχει εύκολη απάντηση σε αυτή την ερώτηση, αλλά υπάρχει κάποιος ήρωας αυτού του βιβλίου που να κατέχει ξεχωριστεί θέση στην καρδιά σας κι αν ναι για ποιο λόγο;

Όλοι τους είναι «παιδιά» μου, καλοί και κακοί, όμορφοι και άσχημοι, γυναίκες και άντρες. Μου είναι δύσκολο να τους ξεχωρίσω…

Η αγορά του βιβλίου περνάει κρίση τα τελευταία χρόνια και φέτος, με όλα όσα συνέβησαν με τον κορωνοϊό, η κατάσταση έγινε ακόμα πιο περίπλοκη. Εσείς πως βλέπετε το μέλλον του εκδοτικού κόσμου, του βιβλίου και των δημιουργών του, τα προσεχή χρόνια;

Η ανάγνωση και η συγγραφή είναι μια διαδικασία αυτογνωσίας και αυτοπραγμάτωσης, ο δρόμος του βιβλίου δεν είναι κλειστός. Δεν φράζεται εύκολα. Ίσως να υποστεί εμπορικό πλήγμα, μα από την άλλη ίσως γίνει και η αφορμή για να γραφτούν αριστουργήματα.

Υπάρχουν σχέδια για το μέλλον; Έχετε αρχίσει ήδη να γράφετε κάτι νέο;

Είναι δύο ιδέες που κλωθογυρίζουν στο κεφάλι μου, τις ερευνώ, τις τεστάρω κι όπου να ’ναι, το πληκτρολόγιο θα πάρει και πάλι φωτιά.

Διαβάστε την άποψή μας για το "Ο γιος μας" ΕΔΩ.

Παρακολουθήστε το book trailer