«Σ’ έπιασα. Και τώρα θα παίξουμε. Θα παίξουμε δικαστήριο».
Πριν από πολλά χρόνια, η Νάντια καταδικάστηκε για ένα φριχτό έγκλημα. Μετά την αποφυλάκισή της, το μόνο που θέλει είναι να ζήσει μια σχετικά φυσιολογική ζωή. Όταν όμως η μοναδική της φίλη σκοτώνει τον εραστή της και εκλιπαρεί τη Νάντια να τη βοηθήσει, εκείνη δεν μπορεί να της αρνηθεί. Τότε, ένα απομονωμένο σπίτι στο δάσος θα γίνει το σκηνικό ενός παράξενου παιχνιδιού.
Ένα συγκλονιστικό ψυχολογικό θρίλερ με θέμα την ενοχή, την εξιλέωση και το ερώτημα εάν ένας εγκληματίας μπορεί να απελευθερωθεί ποτέ από το παρελθόν του.
Είναι το ιδανικό θύμα. Και η ιδανική δολοφόνος…
Τη μια μέρα υπάρχει ζωή… Κι έπειτα, ξαφνικά, υπάρχει θάνατος.
Έτσι ξεκινά αυτός ο πολύ προσωπικός και συγκινητικός στοχασμός του Paul Auster με θέμα την πατρότητα.
Στο πρώτο μέρος του βιβλίου με τίτλο «Πορτρέτο ενός αόρατου ανθρώπου», ο συγγραφέας αποκαλύπτει τις αναμνήσεις και τα συναισθήματά του μετά τον θάνατο του πατέρα του – ενός απόμακρου, ελάχιστα εκδηλωτικού, σχεδόν ψυχρού ανθρώπου. Καθώς φροντίζει για τις υποθέσεις του πατέρα του και σκαλίζει τα υπάρχοντά του, ο Auster ανακαλύπτει ένα οικογενειακό μυστικό: έναν φόνο που χρονολογείται εξήντα χρόνια πριν, ο οποίος θα φωτίσει τον απροσδιόριστο χαρακτήρα του πατέρα του.
Στο δεύτερο μέρος, με τίτλο το «Βιβλίο της μνήμης», η οπτική γωνία μετατοπίζεται από την ταυτότητα του Auster ως γιου στον ρόλο του ως πατέρα. Μέσα από ένα μωσαϊκό εικόνων, συμπτώσεων και συνειρμών ο αφηγητής, ο Α., συλλογίζεται τον χωρισμό του από τον δικό του γιο, τον ετοιμοθάνατο παππού του, αλλά και τη μοναχική φύση της αφήγησης και της συγγραφής.
Το τρίτο μέρος είναι μια συνέντευξη του ίδιου του συγγραφέα στην πανεπιστημιακό I. B. Siegumfeldt με θέμα την Επινόηση της μοναξιάς, περίπου τριάντα χρόνια μετά την έκδοση του βιβλίου, η οποία δημοσιεύεται για πρώτη φορά στην παρούσα έκδοση.
"Ήμουν δώδεκα χρονών την πρώτη φορά που περπάτησα πάνω στο νερό. Αυτός που μου δίδαξε πώς να το κάνω ήταν ένας άντρας με μαύρα ρούχα, και δεν πρόκειται να παραστήσω ότι έμαθα το κόλπο από τη μια στιγμή στην άλλη. Ο Δάσκαλος Γεχούντι με βρήκε όταν ήμουν εννιά χρονών, ένα ορφανό αγόρι που ζητιάνευε για πενταροδεκάρες στους δρόμους του Σεντ Λούις, και δούλεψε μαζί μου αδιάκοπα επί τρία χρόνια προτού με αφήσει να δείξω τις ικανότητές μου δημοσίως."
Έτσι ξεκινά η ιστορία του Γουόλτ, ενός αδέσποτου ορφανού από τα Μεσοδυτικά των ΗΠΑ, το οποίο θα γνωρίσει έναν μυστηριώδη άντρα που του υπόσχεται να τον μάθει να πετάει. Ο τρομακτικός και συνάμα γοητευτικός Δάσκαλος Γεχούντι θα προετοιμάσει τον Γουόλτ όχι μόνο για να δαμάσει την ύλη αλλά και για τη διασημότητα που συνεπάγεται να πετάς.
Μια διαδρομή στην Αμερική της δεκαετίας του 1920 όπου όλα φαντάζουν δυνατά και ταυτόχρονα μια έξοχα υπαινικτική παραβολή, το Mr. Vertigo είναι ένα μαγικό μυθιστόρημα από έναν συγγραφέα στο απόγειο της τέχνης του.
Το παιδί σας είναι σε διαρκή κίνηση; Είναι παρορμητικό, ευσυγκίνητο, αφηρημένο, μοναχικό, αγχωμένο; Νιώθετε πως έχετε ένα παιδί διαφορετικό, που αντιλαμβάνεται τον κόσμο γύρω του και τα συναισθήματα με τον δικό του μη συνηθισμένο τρόπο; Αυτό το εικονογραφημένο βιβλίο συνδυάζει τη θεωρία με την πράξη, για να καταλάβετε καλύτερα την ψυχολογία του παιδιού σας και να το οδηγήσετε στον δρόμο της ηρεμίας και της επιτυχίας.
Πιο συγκεκριμένα, θα μπορέσετε:
- να κατανοήσετε τις διαταραχές της μάθησης (δυσλεξία, δυσγραφία, δυσαριθμησία), τη διαταραχή ελλειμματικής προσοχής με ή χωρίς υπερκινητικότητα (ΔΕΠ/Υ), την υψηλή νοητική ικανότητα, το σύνδρομο Άσπεργκερ, - να καθοδηγήσετε το παιδί σας ώστε να εξελιχθεί νοητικά, σωματικά και συναισθηματικά, να το ενθαρρύνετε να καλλιεργήσει τα ταλέντα του, να διαχειριστεί την υπερευαισθησία και να ελέγξει το σώμα του.
Με απλές ασκήσεις και δραστηριότητες.
Η σχέση μου με τα βιβλία υπήρξε ανέκαθεν ερωτική. Κρατώντας ένα βιβλίο στα χέρια, η αφή είναι εκείνη που παίζει τον πρώτο ρόλο. Ακολουθεί η όσφρηση. Συνηθίζω πάντοτε να μυρίζω τα βιβλία, ακόμη κι όταν δεν είναι φρεσκοτυπωμένα. Μετά, στέκομαι με δέος μπροστά στο ρόπτρο της πόρτας τους. Και μόλις το χτυπήσω και το βιβλίο ανοίξει, εισέρχομαι ανυπόμονος και περίεργος στις σελίδες του, βυθίζομαι στις λέξεις του, αντλώ την ηδονή, ή και όχι, από αυτή τη συν-ουσία. Και κάποιες φορές, αισθάνομαι την ανάγκη να μιλήσω για τον δεσμό που δημιουργεί η συναναστροφή μου μαζί τους. Επιθυμώ δηλαδή να αναπαραστήσω με λέξεις την αίσθηση που αποκόμισα από ένα έργο και τον συγγραφέα του και να εκφράσω την ανταπόκριση, την «εντύπωση» (impression) που μου προκάλεσε.
Η δημιουργική ενασχόλησή μου με θέματα λογοτεχνίας, κυρίως, αλλά και με θέματα τέχνης και με ό,τι άλλο ευρύτερα πνευματικό κέντρισε το ενδιαφέρον μου, κατά τη χρονική περίοδο 1989-2020, οδήγησε στη γέννηση των κειμένων που στεγάζονται σε αυτόν τον τόμο. Η συγγραφή έγινε ερασιτεχνικά, που σημαίνει με έρωτα για τη γραφή και την τέχνη εν γένει. Και, ασφαλώς, χωρίς προκρούστειες πρακτικές.
Σ.Κ.
Στο Μπροστά σε αλλότριο ρόπτρο αντιλαμβανόμαστε ότι δεν είναι αυτό το ίδιο ρόπτρο που ως τώρα χτυπούσε ο Κουτσούνης για να του ανοίξει η ποίηση, αλλά ένα άλλο, αλλότριο, που θα τον οδηγήσει στις σκολιές ατραπούς της κριτικής· και δεν μπορούμε να πούμε με κανέναν τρόπο ότι πρόκειται για ένα βιβλίο ξένο προς τις ενασχολήσεις του ποιητή. Η έκδοση αυτή, θέλοντας να αποτελέσει κιβωτό κάθε άλλου κειμένου του, εκτός της ποίησης, έχει πάρει μαζί της και αρκετές συστηματικές παρατηρήσεις για δημιουργούς ασχολούμενους με τέχνες όμορες με την ποίηση, όπως είναι η αρχαία τραγωδία, το νεότερο θέατρο και ο κινηματογράφος, τα εικαστικά και η φωτογραφία· με κοινό χαρακτηριστικό σε όλες τις προσεγγίσεις την ερμηνευτική αντίληψη η οποία προέρχεται από μια νεωτερική καλλιτεχνική και λογοτεχνική συνείδηση.
Από το προοίμιο του Αλέξη Ζήρα
1922. Γέννηση πάνω στο καράβι που φέρνει την Αρμένισσα μάνα πρόσφυγα από τη Μικρά Ασία στον Πειραιά. Ο παππούς φρεσκοσφαγμένος στο μικρασιάτικο χασαπαριό. Το βρεφούδι μεγαλώνει και μαγεύει με τη φωνή του τον κοσμάκη όταν ψέλνει στην αρμένικη εκκλησία του Σουρπ Αγκόπ, του Αγίου Ιακώβου. Γυναίκες που δεν βγάζουν ποτέ από πάνω τους τα άσπρα γάντια. Γιατί; Δικτατορία Μεταξά, νεολαία Μεταξά, Σκαπανείς και Φαλαγγίτες. Ζογκλερικά στο Φάληρο με τον άντρα και το παιδί της. Είναι το “Ντούο Νίνο και Μισό”. Η πρώτη της ηχογράφηση. Ώρες τώρα σε κρυφοκοιτάζω. Εμφύλιος. Βομβαρδιστικά Χελντάιβερς καθέτου εφορμήσεως. Ναπάλμ στον Γράμμο. Ο Τραυματίας. Γνωριμία με τον Βασίλη της ζωής της. Μαζί στο πάλκο στου Τζίμη του Χοντρού. Τα καβουράκια. Ο Πόλεμος της Κορέας και το σπίτι στο Αιγάλεω. Απόψε κάνεις μπαμ. Το πεπρωμένο της χαραγμένο πάνω στον 38ο βόρειο παράλληλο. Οι Ελληνίδες ψηφίζουν πρώτη φορά στις δημοτικές εκλογές. Η γυναίκα που ψηφίζει. Τουρνέ στην Κωνσταντινούπολη και στη Σμύρνη. Στο Τούνεζι, στην Μπαρμπαριά. Ένα πιάνο στον βυθό. Σεπτεμβριανά στην Κωνσταντινούπολη. Φωτογραφικά φιλμς κρυμμένα σε τάφους. Καρκίνος. Μόνη. Τι σήμερα, τι αύριο, τι τώρα. Γλάροι κρώζουν δυσοίωνα από πάνω της στη Νέα Υόρκη. Ρεστοράν-μπαρ Νέον Βυζάντιον, 42ος Δρόμος. Με γέρασε η ξενιτιά. Νοσοκομεία. Βέρι βέρι μπαντ. Μόνη. Δολάρια πάνω στη σόλα με την τσίχλα. Γεννήθηκα για να πονώ. Αίμα στην πίστα.
1957. Το λαπαδιάζει το κόλλυβο η φρυγανιά; Κηδεία. Μόνη. Χωρίς εκείνον.
Σαν άστρο εβασίλεψε.
Θα μπορούσε να είναι η Μαρίκα Νίνου.
Είναι η άνθρωπος Μαρίκα.
Όσοι γνώρισαν τη Σμύρνη από κοντά ευτύχησαν να αποθαυμάσουν τις φυσικές ομορφιές της. Ο πολυταξιδεμένος και ανοιχτόμυαλος Ηρόδοτος έγραψε πως δεν αντίκρισαν τα μάτια του ωραιότερη πόλη. Ο μέγιστος ρήτορας Κικέρων κατέθεσε ότι δεν υπάρχει σημείο της πόλης που ο ταξιδιώτης δεν θα γοητευθεί από κάτι, τοπίο, αρχαιότητες ή ανθρώπους. Ο Σικελιανός στον πρόλογο του μυθιστορήματος Αιολική γη του Βενέζη έγραψε: «Είναι η γλυκιά ιωνική ατμόσφαιρα, είναι η κρυφή, χαμένη θαλπωρή της μυστικής του κόσμου σάρκας που απροσδόκητα ξανάρχεται και πάλι σ’ επαφή μητριαρχική μαζί μου, είναι η αγνή ιωνική πνοή του ξεχασμένου και νοσταλγημένου από τον ίδιο πολιτισμού».
Aπό την εισαγωγή του Θωμά Κοροβίνη
Το βιβλίο είναι μια αντιπροσωπευτική ανθολόγηση κειμένων που γράφτηκαν για τη Σμύρνη από συγγραφείς όλων των εποχών. Δομημένο σε τέσσερα μέρη παρακολουθεί την πορεία της πόλης μέχρι σήμερα, που η Σμύρνη είναι πλέον ένα σύγχρονο τουρκικό άστυ με ευρωπαϊκό χαρακτήρα, με ενδιάμεσους σταθμούς την περίοδο της μεγάλης της ακμής, με κυρίαρχο το ελληνικό στοιχείο, και την καταστροφή της το 1922.
Μεταξύ άλλων ανθολογούνται οι: Παντελής Καψής, Μανόλης Μεγαλοοικονόμος, Βασίλειος Τατάκης, Ανδρέας Καρκαβίτσας, Κ. Π. Καβάφης, Κοσμάς Πολίτης, Ηλίας Βενέζης, Στρατής Δούκας, Ι. Μ. Παναγιωτόπουλος, Πέτρος Χάρης, Διδώ Σωτηρίου, Γιώργος Σεφέρης.
Συμπληρώνεται από πλούσιο αρχειακό φωτογραφικό υλικό.
.jpg)
Αναρτήσεις
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου