"Με απλωτές ελληνότροπες" του Γιάννη Παπαδάκη

Αν η επίμονη αναζήτηση της βαθύτερης φύσης των φαινομένων –φυσικών και ηθικών– οδηγεί στο σημείο όπου οι ερωτήσεις συγκλίνουν, τότε σταδιακά οδηγούμαστε σε μια ανώτερη ελληνότροπη αλήθεια, μια πιο αρμονική κατανόηση και ερμηνεία των φαινομένων, με ισχυρότερες αξιώσεις καθολικότητας, που συνάδει με τα διαχρονικά χαρακτηριστικά της ελληνικής σκέψης –τον ιδιαίτερο τρόπο αντίληψης και σκέψης των Ελλήνων– θεμελιωμένο πάνω στο τρίπτυχο ελευθερία-τόλμη-μέτρο. Αν και η ελληνότροπη προσέγγιση –και κατά συνέπεια, ο πολιτισμός χιλιετηρίδων που προκύπτει από αυτήν– έχει θεωρηθεί αρκετές φορές στο παρελθόν ως ιστορική πολυτέλεια, στο μέλλον σίγουρα θα αναχθεί σε ανάγκη. Διότι, αν συνεχίσουμε να πορευόμαστε χωρίς μια ριζική αναδιάταξη ακόμα και των πιο θεμελιωδών αντιλήψεών μας για τον άνθρωπο και τον κόσμο, των προτεραιοτήτων μας και τους τρόπους ιεράρχησής τους, το μέλλον προδιαγράφεται ζοφερό. Σε αυτό το επερχόμενο πολιτισμικό γίγνεσθαι, η Ελλάδα μπορεί –και οφείλει– να διαδραματίσει ουσιαστικό ρόλο, ως η μόνη χώρα με έναν πολιτισμό βαθιά ανθρωποκεντρικό και ταυτόχρονα αντι-ατομοκεντρικό, που έχει δημιουργηθεί εξαρχής για να απαντά με τρόπο ιδιαίτερο και ισορροπημένο στα κρίσιμα εκείνα ερωτήματα που γίνονται ακόμα πιο πιεστικά και καίρια στις μέρες μας. Τα κείμενα του βιβλίου συνθέτουν ένα ψηφιδωτό πολιτικών, κοινωνικών και φιλοσοφικών προβληματισμών και απαντητικών προσεγγίσεων. Το αφιερώνω στους νέους και τις νέες που θα κληθούν να δώσουν κρίσιμες απαντήσεις στο μέλλον και εύχομαι, σε αυτήν τους την προσπάθεια να εντοπίσουν ιδέες, σκέψεις και συλλογιστικές που να τους εμπνεύσουν και να τους βοηθήσουν.